Lohusa annelere sesleniyorum

Merhaba anneler ben de eylülün 5i doğum yaptım. Ama herşeyden etkilenir hemen ağlamaya başlıyorum. Birde annemlere çok uzağım, bazen annemi çok özlüyorum. Kocamın söylediği en ufacık birşey bile beni etkiliyor. Bebeğimi sakinleştiremediğimde ağlıyorum. Bugün mesela sadece ağladım. Gözıerim şiş şiş içi kıpkırmızı. Bana eski anneler 4 çocuk büyütmüş dedi, bu o demekki ben beceriksiz bir annemiyim, ya da anneliği beceremiyormuyum? Bugün sadece bunu düşündüm ve ağladım. Çocuğumu emzirmeye bile aciz kalan bir anneyim ben. Napıcam bu depresyonla başa çıkamıyorum. Benim gibi olan anneler bana akıl fikir verin. Kötü enerjimden çocuğum da etkileniyor. Bana akıl verin birşeyler paylaşın nolursunuz. Benim gibi depresyonlu lohusa anneler nasıl toparlandı ve nasıl herşeye yetişe biliyorsunuz yoksa bir tek benmiyim beceriksiz olan??

3 aylıkken annemi arayıp ben bu çocuğa bakamıyorum gel al diye ağlamıştım şimdi 3,5yaşında o günleri düşündükçe gülüyorum gerçekten. Hiç birşeye yetişemiyorum hergün evim dağınık yemek desen zaten zorla yapıyorum. Günün çoğunı oyun oynayarak geçiriyorum. Ama yinede ilk doğurduğum zamanları düşününce gülüyorum lohusalık psikolojisi çok başka. Ama geçicek bu günler emin olun.

Yeni doğum yapan herkes aynı hormonlarla ve bu duygularla yasadiklarinizla yüzleşiyor. Geçiyor şöyle hormonlarının yerine geri dönsün herşey gecmesede alışıyorsun ,alışıp kabulleniyorsun, kabullenip mutlu olmanin yollarını buluyorsun. Çünkü bebeğinizin dilini çozup bütün ihtiyaçlarını yerine zamanında getiriyorsun. Birde gülücükler agu lar baslayınca değmeyin keyfinize..... Siz herşeyin düzene gireceğine inanarak elinizden geleni yapın .

Eşiniz de maşallah..
Daha çok destek olsun o zaman. Fiziksel yetiyorsa duygudal destek versin.
Ben her şeyi yaparım sanıyordum.
Çöktüm. Hiçbir şeyi yetiştiremiyorum.
Beceremiyorum hiçbir şeyi gibi geliyor.
Desteğe ihtiyacımız var. Arada her şey yolunda, bunlar normal, birlikte yaparız diyen birine. Öküz gibi konuşmasın. Sarılsın o da.

Yusufsabrininannesi .!.:

Merhaba anneler ben de eylülün 5i doğum yaptım. Ama herşeyden etkilenir hemen ağlamaya başlıyorum. Birde annemlere çok uzağım, bazen annemi çok özlüyorum. Kocamın söylediği en ufacık birşey bile beni etkiliyor. Bebeğimi sakinleştiremediğimde ağlıyorum. Bugün mesela sadece ağladım. Gözıerim şiş şiş içi kıpkırmızı. Bana eski anneler 4 çocuk büyütmüş dedi, bu o demekki ben beceriksiz bir annemiyim, ya da anneliği beceremiyormuyum? Bugün sadece bunu düşündüm ve ağladım. Çocuğumu emzirmeye bile aciz kalan bir anneyim ben. Napıcam bu depresyonla başa çıkamıyorum. Benim gibi olan anneler bana akıl fikir verin. Kötü enerjimden çocuğum da etkileniyor. Bana akıl verin birşeyler paylaşın nolursunuz. Benim gibi depresyonlu lohusa anneler nasıl toparlandı ve nasıl herşeye yetişe biliyorsunuz yoksa bir tek benmiyim beceriksiz olan??

Genişletmek için tıkla...

Doğum yapalı 1.5 sene oldu hala "biz de çocuk baktık" diye akıl vermeye çalışanlar oluyor. Ben de afedersin cıngar çıkarıyorum. Diyeceğim hiçbir şeyi sakınmıyorum. Evet biz eski anneler gibi değiliz çünkü biz çocuklarımızı gelişigüzel büyütmek istemiyoruz. Çocuklarımızın fiziksel ve ruhsal ihtiyaçlarına önem veriyoruz. Üzerlerine titriyoruz. Bu yüzden stres altında kalıyoruz. Lohusalığı daha yoğun yaşıyoruz. Hatta bence lohusalık 40 gün değil, emzirme bitinceye kadar sürüyor. Hormonlar altüst ediyor herşeyi. Ama sen böyle tek başına yapamazsın. Acilen destek almalısın. Hem senin hem de bebeğinin bakıma ihtiyacı var. Sana şevkat ve ilgi gösterecek, destek olacak birileri lazım. Erkekler anlayamıyorlar. O hormonlar yok çünkü. Her şey oldu bitti zannediyorlar.

Yusufsabrininannesi .!.:

Merhaba anneler ben de eylülün 5i doğum yaptım. Ama herşeyden etkilenir hemen ağlamaya başlıyorum. Birde annemlere çok uzağım, bazen annemi çok özlüyorum. Kocamın söylediği en ufacık birşey bile beni etkiliyor. Bebeğimi sakinleştiremediğimde ağlıyorum. Bugün mesela sadece ağladım. Gözıerim şiş şiş içi kıpkırmızı. Bana eski anneler 4 çocuk büyütmüş dedi, bu o demekki ben beceriksiz bir annemiyim, ya da anneliği beceremiyormuyum? Bugün sadece bunu düşündüm ve ağladım. Çocuğumu emzirmeye bile aciz kalan bir anneyim ben. Napıcam bu depresyonla başa çıkamıyorum. Benim gibi olan anneler bana akıl fikir verin. Kötü enerjimden çocuğum da etkileniyor. Bana akıl verin birşeyler paylaşın nolursunuz. Benim gibi depresyonlu lohusa anneler nasıl toparlandı ve nasıl herşeye yetişe biliyorsunuz yoksa bir tek benmiyim beceriksiz olan??

Genişletmek için tıkla...

Hepsi geçecek, ben çocuğumu herkesten kıskandım ilk 20 gün. Ameliyatlıyım diye yardım ediyorlardı, kucaklarına aldıklarında bile suratım değişiyordu. Anneme karşı bile. Annem en son dayanamayıp gidicem dediğinde kendime geldim. Geçiyor hepsi

Lohusaligin içinde birde kızımi on saatlik mesafede fen lisesine yolladım telelfonla kızımı arıyorum haftasonu yurtta tek başına kalmış herkesin ailesi yakınmis sıcak yuvasına gitmiş bir başına öksüz yavru gibi arıyor sıkılıyor bana belli etmiyor ama sesi kötü normal yürek dayanmaz ben hem anayım hem lohusa
Ağlıyorum aklıma geldikçe içim parca parca oluyorum eşim destek olmasa napardim bilemem
Eşimin bazen gelip sarılıp huzur vermesi güven vermesi yetiyor eşinize küsmeyin derdinizi güzel güzel anlatın gerekirse ağlayarak anlatın eminim anlayacaktir Allah yardımcınız olsun

Yusufsabrininannesi .!.:

Merhaba anneler ben de eylülün 5i doğum yaptım. Ama herşeyden etkilenir hemen ağlamaya başlıyorum. Birde annemlere çok uzağım, bazen annemi çok özlüyorum. Kocamın söylediği en ufacık birşey bile beni etkiliyor. Bebeğimi sakinleştiremediğimde ağlıyorum. Bugün mesela sadece ağladım. Gözıerim şiş şiş içi kıpkırmızı. Bana eski anneler 4 çocuk büyütmüş dedi, bu o demekki ben beceriksiz bir annemiyim, ya da anneliği beceremiyormuyum? Bugün sadece bunu düşündüm ve ağladım. Çocuğumu emzirmeye bile aciz kalan bir anneyim ben. Napıcam bu depresyonla başa çıkamıyorum. Benim gibi olan anneler bana akıl fikir verin. Kötü enerjimden çocuğum da etkileniyor. Bana akıl verin birşeyler paylaşın nolursunuz. Benim gibi depresyonlu lohusa anneler nasıl toparlandı ve nasıl herşeye yetişe biliyorsunuz yoksa bir tek benmiyim beceriksiz olan??

Genişletmek için tıkla...

ben cok umursamaz sogukkanlı bırıyım en kotu anda bile agladıgıma sahıt olmadılar. her seyı de yapar basarırım utanma sıkılma yardım dılenme falan yapamam yapıma ters . bunu nıye soyluyorum cunku ılk ay sut mu yetmıyor agla bakım agla ..bebegım gozume guzel gozuktu agla annem gıderse cocuga nasıl bakıcam ya bısı olursa uyurken dıye kork agla. bebegımi kontrole gotururum aglar benden de hemen fıskırır yaslar... süt damlatmısım ustune gece farketmedım oylece uyuttum dıye ne bıcım anneyım ben dıye aglamaktan ıcım şişmişti.. amaan ne aglak bi dönemdi :)) korkular normal .. becerememek normal.. bazen işi batırmak da normal. sutun azalması olmaması da cok akması da normal. uykusuz kalıp kendıne yetememen siliklesmen de normal. annene ıhtıyac duyman bı destek araman normal... insanız yahu :)) hem de sıfırdan hayat yeniliyoruz vucut yeniliyoruz :)) bız kocaman bi sorumluluk alıyoruz. kendı canımızı zor ıdare ederken bı de mınnak ne dedıgını anlamadıgımız bi bebiş var orda :))) eskılerın 4 gelın bı kaynana bı dolu kocaman yegenle buyuttuklerı 8 cocuk ovgusunu bız 1 cocuk ıcın yalnızken haylı hayli alırız merak etme sen :)) ah hormonlar. tek sende olmuyor depresyon demıyelım .. hassasiyet donemi diyelim . sankı vucut toparlandıkca hersey gecıyor :)eşine bu durumdan bahsetmedıysen bahset bıraz uykusuz ve yorgun olması öldürmez adamı. allah yardımcın olsun :')

Bebeğim 10,5 aylık. Hala lohusayım bence ki zaten doğumdan sonra 2 sene kadar emzirse de emzirmese de her anne lohusa oluyor. Herhangi bir desteğim yok, ilk doğum yaptığım zamanki benle şuanki ben arasında dağlar var yorgunluktan 5yaş bi anda almış gibi duruyorum.
O eşinize diyecek bişey bulamıyorum maalesef bende de var o hödükten bi tane. Lafı ağzına tıkıyorum ama tabi başta bende yapamazdım sanırım. Şuan zor bir süreçten geçiyorsunuz, bebeğiniz ve kendiniz dışında birşeyle ilgilenmeyin. Zaman geçtikçe yolunu bulacaksınız bişeyler daha kolay olacak inşallah. Bazı şeylere de yetişemeyeceksiniz, eviniz pürü pak olmayacak bazen yemeğiniz olmayacak. Çocuğunuz ile ilgileneceksiniz çünkü.

Zamanında doğurup beşiğe atıp ağlayınca alışmasın diye kucağına bile almayanlarla, sokakta oyun oynayıp enerjisini atıp eve gelip bayılan çocukları olan nesil ile kıyaslamayın kendinizi.
Ve bebekler hissediyor, geçen yorgunluktan ağladım ben ağladıkça bebeğim de ağladı. Yetişmeye çalışıyordum çünkü herseye. Gerek yok. Kendinizi yıpratmayın.

Yusufsabrininannesi .!.:

Merhaba anneler ben de eylülün 5i doğum yaptım. Ama herşeyden etkilenir hemen ağlamaya başlıyorum. Birde annemlere çok uzağım, bazen annemi çok özlüyorum. Kocamın söylediği en ufacık birşey bile beni etkiliyor. Bebeğimi sakinleştiremediğimde ağlıyorum. Bugün mesela sadece ağladım. Gözıerim şiş şiş içi kıpkırmızı. Bana eski anneler 4 çocuk büyütmüş dedi, bu o demekki ben beceriksiz bir annemiyim, ya da anneliği beceremiyormuyum? Bugün sadece bunu düşündüm ve ağladım. Çocuğumu emzirmeye bile aciz kalan bir anneyim ben. Napıcam bu depresyonla başa çıkamıyorum. Benim gibi olan anneler bana akıl fikir verin. Kötü enerjimden çocuğum da etkileniyor. Bana akıl verin birşeyler paylaşın nolursunuz. Benim gibi depresyonlu lohusa anneler nasıl toparlandı ve nasıl herşeye yetişe biliyorsunuz yoksa bir tek benmiyim beceriksiz olan??

Genişletmek için tıkla...

Oğlumun bebekliğine bakıyorum o anı tekrar yaşamak için neler vermezdim. Ve her şey ‘an’lardan ibaret an da kalın,öpün, koklayın bırakın ağlasın bebek bu. Lohusa dönemi oğlumla güzel hiç fotoğrafımız yok, sivilce, saç baş, gözler çökmüş, ev berbat.. ama insanın hayatta yaşayacağı en güzel dönem. Aynaya bakın çokça tebessüm edin sizi bu hale koyup anne yapan bebeğinize bakın bol bol şükredin. Bu yaşadığınız bile bir nimet ve unutmayın bu o kadar hızlı geçiyor ki bir gün burnunuzun direği sızlıyor.

Birrbulutolsam .!.:

3 aylıkken annemi arayıp ben bu çocuğa bakamıyorum gel al diye ağlamıştım şimdi 3,5yaşında o günleri düşündükçe gülüyorum gerçekten. Hiç birşeye yetişemiyorum hergün evim dağınık yemek desen zaten zorla yapıyorum. Günün çoğunı oyun oynayarak geçiriyorum. Ama yinede ilk doğurduğum zamanları düşününce gülüyorum lohusalık psikolojisi çok başka. Ama geçicek bu günler emin olun.

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim canım

Yusufsabrininannesi .!.:

Merhaba anneler ben de eylülün 5i doğum yaptım. Ama herşeyden etkilenir hemen ağlamaya başlıyorum. Birde annemlere çok uzağım, bazen annemi çok özlüyorum. Kocamın söylediği en ufacık birşey bile beni etkiliyor. Bebeğimi sakinleştiremediğimde ağlıyorum. Bugün mesela sadece ağladım. Gözıerim şiş şiş içi kıpkırmızı. Bana eski anneler 4 çocuk büyütmüş dedi, bu o demekki ben beceriksiz bir annemiyim, ya da anneliği beceremiyormuyum? Bugün sadece bunu düşündüm ve ağladım. Çocuğumu emzirmeye bile aciz kalan bir anneyim ben. Napıcam bu depresyonla başa çıkamıyorum. Benim gibi olan anneler bana akıl fikir verin. Kötü enerjimden çocuğum da etkileniyor. Bana akıl verin birşeyler paylaşın nolursunuz. Benim gibi depresyonlu lohusa anneler nasıl toparlandı ve nasıl herşeye yetişe biliyorsunuz yoksa bir tek benmiyim beceriksiz olan??

Genişletmek için tıkla...

Hepimiz aynı yollardan geçtik, geçiyoruz Çocuk bakmak büyütmek o kadar zor ki. 4-5 çocuk doğuranlara hayretle ve saygıyla bakıyorum Kızım ilk doğduğu zamanlar hergün ağlıyordum, şimdi 17 aylık ara sıra ağlıyorum Biz de ilk defa doğurduk, ilk defa bebek büyütüyoruz ve tecrübesiziz. Eşinizin bilgisi becerisi varsa alsın kendi baksın birazda, siz de dinlenin, yoksa sussun.