Merhaba herkese, ben doğum yapalı nerdeyse bir ay oluyor ve doğum yapmadan bir gün önce ev taşıdık Çarşamba ev tasindi Perşembe doğum yaptım. Annem de bir hafta önce geldi bize yardım etmek için ve hala bizde.sonucta o ev yerleşecek ben yeni doğum yaptım kolay değil hemen bı anda olmuyor işler, annem 66 yaşında ben sezaryenle doğum yaptım evi ikimjz yerleştirdik 10 gün falan sürdü yerlestirmek, sonrasında dolaba atmak için hazırlık yaptık e ev kirlendi temizlik falan yaptık vs günler geçti, bebek de gece iki üç kez kalkıyor ve sabah 5 den sonra öğleye kadar uyumuyor nerdeyse hep bı eziyetli.ben sabah anneme veriyorum kendim uyuyorum yoksa gündüz gücüm olmuyor.neyse bugün kayinpederler geldi, 2. Evliliğini yaptı bizden 6 ay sonra evlendi yeni evliler bizde öyleyiz, kadınla da ne çok samimiyiz ne de çok uzak... Çok bişey paylasmiyoruz gülüp sakalasiyoruz falan.annemde sürekli eksiklenerek utanarak kalıyor bizde işte çok kaldım ayıp oldu gidicem ama sana bakıyorum gözüm arkada kalacak bırakıp gidemiyorum diyor bende yollamiyorum zaten, neyse onlar varken ben dedim ki annem de gidecek zor duruyor ama ben yollamiyorum ona çok ihtiyacım var dedim.( Bugünden aniden yemeğe geldiler üç saat kaldilar gittiler) kayınpederin eşi dedi ki kirki çıkacak burda gitsin artık tutms kadını sen iyisin yaparsin kendin bebek de büyüdü dedi. Ben buna saatlerce ağladım çünkü annem zaten eksiklenerek kalıyor bide bu gelmiş kırkı çıkacak burda diyor. Annemde iyice utandı. Eşim de ne var bunda konu açılmış anneni hakli bulmuşlar sen abartiyorsun diyor. Hakli miyim lohusalıktan duygusallıktan mj alinganlik yapıyorum?uygun bir dille kadına kırıldığımi açıklamalı miyim? Uzun oldu kusura bakmayin