Canım seni çok iyi anlıyorum. Sanırım herkes bu tarz şeyler yaşıyormuş.Bende kendimi bu konuda çok yanlız hissediyordum. Kayınvalidem sana olanlardakine yakın şekilde benimde üstüme geldi.Sütümün az olup olmadığını hala sorguluyor.Doktor oğlumun çok iyi beslendiğini söylesede.Ve çok şükür kilolu bir bebek doğurmama rağmen sütümün yetmediği olmadı hala sıktığımda fışkırıyor ve su dahi vermedim 5 ayı doldurdu oğlum.Gelelim doğumdan önce başladı davranışları.. Neymiş refakatçi o kalacakmış.Annem varken onun ne işi var. Orada sıkıntılar başladı.Doğumum sezeryan oldu.Doğumdan sonra gaz problemim oldu.Arkasındanda iki kere farklı hemşirenin yanlışlıkla ilacı içirmesinden sonra tuvalet problemim başladı.ayakta zor durup tuvalette kendi anneme seslendim o duymadı çünkü kayınvalidem habire ben yardım edim diye tutturduğu için kapıda bekliyordu bende annemden başkasıyla tuvalete girmem diye istemedim.ancıyla anneme sesleniyorum o da anneme haber vermedi bile neden sonra annem geldi.Ben anneme çattım meğer tamam söyledim demesine rağmen anneme haber vermemiş.O gittikten sonra çıktı ortaya.ilk gece kriz geçirdim annem zor sakinleştirdi.. Bebekle eve geldikmide annemin benim yanımda kalmasından rahatsız oldu sürekli eşimi bana kışkırttılar.hala daha aynı kışkırtmaları yapıyor.Eşim çok aileci annesi sessiz biri gibi duruyor.Eşim ama farkında ama değil bilmiyorum.Ama kayınvalidem sürekli alttan alttan evliliğimizi yıpratıyor.Eşimde bunu görmezden geliyor ve sürekli annemler hakkında benimle tartışma yaratıyor.Sanki bütün herşeyi ben yaşamamışım da o yaşamış gibi sanki.. Benim ailem yapılanları biliyor ama ne akrabalarımıza anlatıyoruz nede onun ailesine surat asıyoruz.Kadın onun aramasına 1 kere geri dönüş yapmadım diye 5 gün ne aradı ne sordu evine gittiğimizde de suratıma bile bakmadı.(normalde her gün nizami arıyor ve havadan sudan konuşup duruyor.)Telefonda konuşmasınıda çok sever sen ona saatlerini ayırıcan o konuşacak.... neyi anlatsam aslında o kadar çok şey varki. Bizim evimiz merkeze biraz uzak.mevlüd muhabbeti oldu.Bende eşimden önce iyi niyetle kayınvaldemle konuştum.Dedimki oğluma güzel bir mevlüt şekeri istiyorum o bebeklilerden falan.Plastik tabak veririz dedik,gelenlerde yolda iner taksi tutar gelir dedik.Onun bütün sülalesi ve arkadaşları eşimin arabasıyla yada dükkanımızın arabasıyla bir şekilde eve getirildi ve götürüldü.Biz baştan öyle konuştuğumuz için çok gelen olmadı uzak diye.Annem öğretmendir.Çok tanıdığı var ama nasıl gelsinler uzak ve taksi dedik falan.Bizim sülalede kabarık değil haliyle 6 kişi falan geldi onlardanda 25 kişi geldi.Mevlüt bitti yaptıkları etlerin hepsini alıp gittiler.Mevlüt sonrası 3 gün sonra aradı belliki bir yerlere not almış yoksa öyle hızlı ve peşpeşe mümkün değil konuşamaz.
Aradığında dediki; siz bizimi beğenmediniz az kişi geldi,plastik tabak verilmezdi o az kişiye yok efendim annen kase vermedi bize pilav koymamız için,sen zaten bana değer vermiyorsun,ben senin annen değil kayınvalidenim,sana aldığım hiçbirşeyi kullanmıyorsun,getirdiğim yemekleri yemiyorsun,bana bunun gibi saydırmadığı şey kalmadı.Hepsi tabiki iftira sanki ben yaşamadım da bunları bana anlatıyor bilmesem inanıcam.Sonra tabi aldık getirdik onu kon uştuk falan tabi yanlış anladığını söledi sustu.Zaten yüzyüze çok cesaretli değil.Tabi gerçek bir dayanak noktası yok ya o yüzden dediklerini savunamadı bile.Ama çok büyük bir terbiyesizlik yaptı.Sonra böyle bir olay beni aradığında ve ben o teli açmadığımda (ki görmedim aradığını) yaşandı.tabi 5 gün ne aradı ne sordu.Normalde her gün nizami arar.Mesela anneme gideyim o hafta beni aramaz trip atar.Ben arasam soğuk konuşu.Zaten anlarsın he gene bu kadın trip atıyor diye.Yüzüne güler arkadan konuşur.Benim annem dobradır ve saygın bir öğretmendir kimseyle bu zamana kadar çataçat yapmamıştır güçlü bir kişiliktir yani.O ise ortaokul mezunu eşinden baskı görmüş,evliliğinin ilk 8-9 senesi bakkala bile evden çıkarılmamış.Annesi onu sevmediği için büyütmemiş fazlaca olan kız kardeşlerinden biri büyütmüş.Kendi kızı yok.Zaten beni anlamasını beklemiyorum.Ama benim ona yaptıklarımdan sonra bana böyle davranmasına dayanamıyorum.Evler çok yakın sürekli görüşmek zorundayız.Başta hepsini çok seviyordum amazmanla değiştiler.Sürekli ailesi laf sokar.sülalesi çok kabarık herbiri birbirinin arkasından konuşur ama yüzyüze sanki can ciğer kuzu sarması.Kendi öz ablası için bile neler sıralıyor bana.Değişik insanlar gerçekten.Eşimi çok seviyorum ama ailesinden kopmuyor kopmayı bırak onların dolduruşuyla evde sürekli kavga eder olduk.Zaten ben ona kopsun demiyorum bana yapılanların farkına varsın bana o bile yeter.Haksız yere benim aileme yüklenmesin.Kendimi çok yanlız hissediyorum.Güya az birşey yazacaktım kusura bakmayın dayanamıyorum.Dünya tatlısı bir oğlum var 5. ayını yeni bitirdi şuan kucağımda bana gülüyor o olmasa bunlara nasıl dayanırdım bilmiyorum.Oğlum için yaptıklarını saymakla bitmez.Daha birinci ayı bile dolmadan hoplatmalar.Öpmeyi geçtim çocuğu yalayıp yutmalar.Kayınvalidem ben ona bırakmıyorum bebeği demesin diye 2-3 saatliğine ona bıraktım .Ben geldiğimde mert kakasını yapmış onu muslukta yıkadım sonrada pipisini ötüm demezmi heryerinden öpmüş.Ben hamileyken eşim hakkındada ben onu pipisinden öptüm diye herkesin içinde söylemişti zor tutmuştum kendimi.Şimdi bide oğlumu öpmüş allahım yaa.Ben nasıl ona bırakayımki.Ben arkamı dönsem hemen bebeğin altını açıyor kaka yapmıştı diyor ki ben oğlumun daha yeni yapmışken yapmadığını biliyorum.neler yapıyor bilmiyorum.Zaten misafiri eksik olmaz her an birine gitsin biri ona gelsin.Yaw ben sevmiyorum bunu.Banada bütün tanıdıklarını getirmeye çalışıyor.Beni zorlayınca olmayınca eşimi devreye sokuyor tabi bizde birbirimize giriyoruz.Bu ev bizim evimiz.Bi türlü kendi evimizin tadını çıkaramadm.Hep görünürde olmasada alttan karışıyor.daha çok şey var ama gevezelik ettim kusura bakmayın.Yani seni çok iyi anlıyorum allahtan eşin yanında.Ben tek başımayım.Allahtan bütün derdimi dinleyende bir annem var.Allah ondan razı olsun.Genede o kadar çok şey oluyor hep beni sakinleştirmeye çalışıyor.Eşin o senin,ara bak kayınvalideni sonra aramadın der, bak arada git onlara,çocuğu biraz bırak onlarada sevinirler gibi şeylerle onları düşünüyor,beni sakinleştiriyor.Ama ben artık çok yoruldum.Evlilikler bitirenlere kızardım sudan yere bitiyor yuva kolaymı yapılır diye.Ama nerdeee.. hep sessiz kalıyorum ama artık dayanamıyorum.Evliliğimi bitirmek istemiyorum eşimi çok seviyorum.Bütün arkadaşlarımdan beni uzaklaştırdı.Aktif bir iş yaşantısı ve pekçok arkadaşı olan bir insandım şimdi eve tıkıldım kaldım.Beni anlamak yerine üstüme geliyorlar.Ailemdende mümkün olsa beni tamamen koparırlar bi onlar kaldı.Zor dayanıyorum.Sizce ne yapmalıyım.Beni dinlediğiniz için sağolun.Benim durumumda olan herkese aalh sabır versin...
