Öncelikle bebeğinin kokusunu içine çek bol bol..
Ardından o uyudukça send e uyu.. iş güç kalsın kenarda..
Birde dışarı çıkın birlikte..
Kendine bak .. salma konuşayım diye.,
40 gün gece gündüz pijama ile dolşanlar gördüm yapma..
Eşinle konuş bu durumu; daha anlayışlı davranıp yardımcı olacaktır sana.:
-------inan bana çok iyisin daha da iyi olacaksın. Ben o kadar ağır geçirdimki oturup oğlumu mu ölürsem yoksa kendimi mi diye düşünürdüm. hiç sevmedigim bu bebege bir ömür nasıl bakıcam derdim. sonra o masum bebege bakıp bir de vicdan azabıyla kahrolurdum. Ama ben bile çok şükür 3 ayda atlattım. şimdi dünya bir yana oğlum bir yana. Bir zaman sonra en iyi arkadaşın olacak. için mi sıkıldı birlikte o park benim bu park benim takılacaksınız:) şahane
Ben bunun geçici bir dönem olduğunu bilip kendimi sürekli telkin ettim. sen de en kötü anında bunu düşün.zaten zamanla annelige alışınca bu kadar zor gelmeyecek. hissettiklerimizde haksız sayılmayız bir bebeğin sorumluluğu hiç kolay değil-------
Benimde 2 aylık bir oğlum var ama içimdeki sıkıntı , kaçıp kurtulma duygusu ,ben ne halt ettim çocuk doğurdum düşünceleri ,ömrümün sonuna kadar bir çocukla nasıl yaşayacağım ,nasıl kendime bakacağım ,tüm hayatım bitti ,özgürlüğüm bitti düşünceleri bir saniye olsun aklımdan çıkmıyor.sonra bebeğime bakıyorum allahım çok güzel ben mi doğurdum şimdi bunu ,ben nasıl böyle şeyler düşünebiliyorum diye suçluluk ve nankörlük duygusu sarıyor ,her saniye kahroluyorum.hiçbir şeyden zevk almıyorum dışarı çıkmak istemiyorum , üstümü bile değiştirmiyorum yeri geliyor.siz nasıl atlattınız var mı bir tavsiyeniz.
Bayanlar merhaba,
5 martta kızımı kucagıma aldım.. 16 Gunluk oldu saglıgı sıhhatı yerınde cok sukur fakat;
Gel gelelım bana ...
Annem 10 gun yanımda kaldı cok yardımı dokundu sonrasında onu gonderdım kendım artık bakmaya hazır oldugumu hıssettım. Zaten cogu seyıyle ben ılgılenmıstım bebegımın. O bakımdan zorlanmıyorum zaten sakin bi bebiş. Ama nedensız bı sekılde ıçım buruk moralım bozuk bazen bebegımden bıle bunalıyorum sanki..
Akşam oldumu içim iyice bunalıyor sıkılıyor anlamsız bı huzun hıc keyfım olmuyor
Hem yanımda bırılerı olsun ev cıvıl cıvıl olsun ıstıyorum hemde bunalıyorum
Gunduzleri daha iyiyim genelde .. Benım gıbı hısseden varmı ? Nasıl aştınız bu tarıf edılemez duyguyu paylaşırsanız cok mutlu olurum ..
Cok muzdaribim bu durumdan
Bende 27 haziranda doğum yaptım annemde doğumumdan beri yanımda ama haftaya geri döncek. Aklım çok karışık ilk zamanlar sürekli ağlıyordum çocuğuma bakabilcekmiyim nasil büyütcem iyi bir anne olabilecekmiyim gibi sorular... şimdi ise huysuzlandimi ugrasmaktan yoruluyor gibi oluyorum oysa allaha sükür cok bagiran bi bebegim yok sakin aslinda hemen anneme veriyorum bazen. Insallah bu durumdan bende çıkarım insallah annem gidincede bebegime bakabilirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?