Bir Kızım var 2.5 yaşında paylaşmayı pek sevmez ama ben tabiki ona paylaşması gerektiğini öğretmeye çalışan bir anneyim misafirliğe gittiğimizde arkadaşıma,arkadaşımın sürekli kendi oğlunu teselli edip benimkine kızması sürekli tersleyerek konuşması zoruma gidiyor bize geldiklerinde "Ama benim oğlumada ver oyuncaklarından niye böyle niye vermiyorsun diyor" kendi evinde ise o oglumun oyuncakları onlar onun ama diyip elinden çekmesi beni dellendiriyor benim kizim vurdugunda yada cocuklarin elinden birsey aldiginda zaten rahatca oturup seyirci kalan bir Anne degilim kizima guzel bir sekilde onu rencide etmicek sekilde uyariyorum hadi kizim arkadasada var bak kardes o vurma acır vurursan gibilerinden yada baska birseyle dikkatini dagitmaya calisiyorum ama arkadas ise takmis benim kizimi kafaya surekli benim kizima catiyo bu aksam ki olayda son damla oldu artik birsey demedim ama keyfim cok kacti yani benim canim cigerim o ve dedigim gibi ben seyirci kalmiyorum zaten ben kizimi uyarirken sana ne oluyo diyesim var sizce ne yapmaliyim saat kac oldu uyku tutmadi sinirim bozuldu yani bu bir degil iki degil surekli boyle yani sizce ne yapayim uyarayim mi artik arkadasida sonucta hic kimse benim evladimdan daha degerli degil ve cocuk bunlar yani bilincsiz hata yapmalari kadar normal birsey yok bizim gorevimizde dogruyu ogretmek ki bunuda yapiyorum