Arkadaşlar yeni üye oldum buraya.. Aslında problemimi kimseyle paylaşamadığım için.. 3 yıllık evliyim devlet memuruydum evliyken, eşim de öyle. Evliliğimizin ilk senesinde eşimin ailesiyle bi problem yaşadım ve istifa ettim. Bu sırada bi bebeğim oldu. İstifa edince ünv sınavına hazırlandın ve tekrar ecZacılık kazandım şimdi okuyorum. Neyse eşimin ailesine kırgınlığım hiç bitmedi çünkü gerçekten zulmettiler o günlerde. Ama şimdi herşeyi unutmuş görünüyorum saygıda kusur etmiyorum. Çocuğumuok seviyorlar karışmıyorum ben de. Ama eşim o sıkıntılı günlerde ailesine çok bozuldu, hiç tanımamamıştım bunları ne kadar bencillermiş felan diye kahroldu. Ben mesleğimden oldum ama o yıkıldı. Onlar torun hasretine dayanamayıp gelip bizde kalıyorlar ayda bir felan ben hiç umursamıyorum. İkram hizmet.. Hiç problem yok gibi falan, eşim bir günden fazla kalmalarını istemiyor, "çok yoruluyorum,Cumartesi kalsınlar pazar da bize kalsın dinlenelim diyor. Ben okula şehir dışına gidip geliyorum hergün, o da akşam 5 'e kadar mesai yapıyo bi de bebek var yoğun bi hayat ama gene de ben gelmesinler felan demiyorum, ama dediğim gibi eşim istemiyor. Bunu da açık açık söylemiş bir gün kalın birgün yeter demiş. Çok kızmışlar benden bilmişler gene. Sende çocuğundan böyle gör felan demişler.. Ben bi kaç gündür moralmen çöktüm niye böyle hep benden biliyorlar diye.. Korkum bedduası geçer mi?? Ama eşim tavrında çok kararlı, ben tutarsızım bildiği için beni hiç konuşturmuyo bu konuda.. Akıl verin nolur nasıl davranayım??