Lütfen bana yardımcı olun

Sıkıldım diyip annenizin evine gidin, 1-2 ay dönmeyin. Daha rahat edersiniz, işler de az buçuk yoluna girer.
Kardeşim burda dershaneye gitmese bende öyle yapmayı düşünüyordum. Malesef annemde bırakıp gidemiyor onu. Bu cumartesi bi aksilik çıkmazsa döncez diyorlar bakalım 21 gün sonra tekrar gelcekler ama hastane işi için
 
Canım sen anneni çağırmışsın, yanında kardeşinde gelmiş üstelik sizin olduğunuz şehirde dersaneye yazdırmışsınız. Eşine ailesi hakkında söylenirsen, ozaman senin annengilde gitsinler diye seni üzebilir ve zor durumda kalırsın.
Benim annem gili ben gelsin çocuğa baksın diye çağırdım. Annem ordaki tüm düzenini bozdu geldi. Annem geldiği için mecburen kardeşimde gelmek zorunda kaldı. Annem çocuğa bakacak olmasa zaten durmaz burda. Eşimde buna söylenirse kendisi bakıcı bulmak zorunda. 3 aylık çocuğuda ben hangi bakıcıya bırakabilirim. Yani benim annem sırf bizim işlerimiz için burda. Gün içindede yemeği temizliği yapar bana hiç bişey yaptırmaz gündüzleride çocukla ilgilenir. Benim ilk çocuğum ne eşim ne de ben adam gibi çocuk bakmayı bilmiyoruz. Kayınvalidem ve kayınpederim kendi hastane işleri için geldiler. 40 gündür bizdeler. Kayınpederimin her gün hastane işi çıkıyo. Hastaneden geliyolar eve. Bu evde yenidoğan bi çocuk var. Mikrop mu bulaşır demeden çocuğu öpüyolar yüzüne dokunuyolar. Kucaklarına alıyolar. Bide bunlar yetmez gibi kayınpederim arkadaşını eşiyle birlikte bize sormadan bizim evimize davet ediyo. O da yetmiyo eşimin amcası babannesi memleketten geliyo. Ondada sadece gelcek deniliyo bize sormak yok. Benim kardeşimde arkadaşını çağırdı ben ağzıma geleni söyledim kızdım. Amcası yengesi o gün gelmiş sigarasını mutfakta yakıyo balkona çıkıyo ama balkon kapısı açık karşıdada oturma odasında benim bebeğim var. Sigara içip gelip ellerini yıkamadan benim bebeğimin yüzüne elini sürüyolar kucaklarına alıyolar. Ben daha o beneğe çok küçük diye öpmeye kıyamıyorum. Eşime aileni uyar dediğimde ben bişey diyemem ayıp olur ben gelmeyin diyemem diyo. Benim annem kardeşim bunların hangi birisini yapıyo.
 
Merhaba,
Bu saatte buraya böyle bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama oluyormuş.
Eşimin rahatsız olan bir babası var. Evlendiğimizden beri rahatsız. Devamlı hastane vs işleri bitmiyor. Eşim elinden geldiğince herşeyine koşturmaya çalışıyor. En son 2 senedir görümcemin bulunduğu şehirde doktora gidip geliyorlardı. 1 ay kadar görümcemin yanında durup hastane işleri bitince kendi memleketlerine geri dönüyorlardı.
Biz de ikimizinde ailesinden uzakta bir şehirde yaşıyoruz. Burada hiç akrabamız vs yok. 37. haftamda babası hasta olduğu için görümcemin bulunduğu şehre gitti. Bende her ihtimale karşı memleketten annemi yanıma çağırdım. Sağolsun geldi.
14 eylülde sezeryan doğum yaptım. Eşim memur olduğu için 10 gün babalık izni verdiler. Bu sırada da kayınpederim ve kayınvalidem doktor işleri olduğu için yine görümcemin yanındalardı. Bi tane acelesi olmayan bir ilaç onların bulunduğu şehirde yoktu. Bu yüzden tam doğum yaptığım gün hastanede yatarken eşim aynı hastanede devamlı başka doktorlarla babasının hastalığı için görüşüp durdu. 2 gece yanımda annem kaldı. Onun hiç bi sesi çıkmadı çok yoruldu hem benle hem bebekle ilgilenirken ama ilk gece babam benden gizli anneme mesaj atmış. Kuzenimin görümcesi var bizim bulunduğumuz şehirde. Sen çok yoruldun bu gecede yanında o kalsın diye. Zaten annem sadece 1 gece kaldı. 1 gece sonra çıkcaz hastaneden. Elin kadınıyla ben nasıl kalabilirim tuvalete zor gidiyorum. Çok zoruma gitti. Eşime dedim sende kal sen benle ilgilen annemde bebeğe baksın diye. Zar zor emzirmeye çalışıyorum zaten çocuk açlıktan ağlıyo, sarılığı çıktı ona moralim bozuldu. Kendi sezeryan yaram bi yandan. Eşim geldi saat 10 oldu akşam uyumaya başladı. Annemde yoruldu gitsin o eve boşver dedi. Yani hiç bi faydası olmadı. 11 gibi eşim eve geri döndü.
Doğum yaptığımın 4. Günü kayınpederim ve kayınvalidem bize geldiler. O bahsettiğim ilaç burda varmış onu almaya geldiler. Kayınpederim klozete girebiliyo sadece sağ kolu felçli zor hareket ediyo. Sonda takılı rahatsızlığından dolayı. Sonda dolduğunda boşaltıyo fakat heryere idrar sıçrıyo. Ayrıca devamlı idrar yolu enfeksiyonu var. Bu yüzden klozete giremedim geldikleri günden beri. Banyoya bile zor giriliyo çiş kokuyo. Kendi annem bizde mikrop kapmayalım diye devamlı o yıkamaya çalışıyo. Kayınvalidemde ara sıra yıkıyo. Ama adamın arkasına yetişilmiyo.
Kendi annemi benle ve bebekle ilgilenmesi için ben çağırdım. Ben işe başlayıncada çocuğa annembakcak. Kardeşimde ünv sınavına hazırlanıyo. Annem geldiği için mecburen o da geldi. Evde şu an baya bi kişi birlikte yaşıyoruz. Buda yetmezmiş gibi kardeşim perşembe günü arkadaşını yatılı çağırmış. Daha bugün döndü. Bugün öğlende eşimin babannesi amcası ve yengesi geldi. Kimse bana misafir çağırırken gelsinler mi diye sormuyor. Herkes kafasına göre.
Kayınpederin geldiğinden beri devamlı hastane işleri oluyor. Sondası vs tıkanıyor acil hastaneye gidiyorlar. Ablası bakmaktan sıkıldı bizim başımıza yolladı. Hemde bu kız daha yeni doğum yaptı vs demeden. Ayrıca eşime doğım yaptığım 4. Gün gel annemleri al diyor 10 gün iznin var diyor bize 8 saat uzaklıktalar. Gitseydi aynı gün bide geri dönmesi gerekiyordu. Bende uçakla gelsinler bilet paralarını biz verelim dedim. Ablası onuda kabul etmiyor ben baktım sende gel al diyo o karışıklıktq. Baktım dediğide her gün annesiyle kavga ederdi istemediğini onları yanında belli ederdi eşimi arayıp devamlı anlatırdı eşime de hep ben bakıyorum sen bakmıyosun derdi. 10 gün izindede eşim 3 günü yine işe gitmek zorunda kaldı. Diğer 2-3 günde bebeğin ve benim doktor kontrolümüz vardı. Bu sırada bide babasının sondası tıkandı kaç kere onuda geceleri acile götürdü etti.
Doğum yaptığımdan beri hiç geceleri kalkıp çocuğa bakmaz. Hep ben ilgileniyorum. Gündüzleri yine bende çocuk. Annem gündüzleri biraz bakmaya çalışır. Eşim işten gelir kucağına alır sever mızmızlandığı anda geri verir. Ben günümün çoğunu yatak odasında geçiriyorum. Kayınpederim tvde her zaman kendi istediğini açar. Kimsenin istediğine kulak asmaZ.Bende sıkılıyorum çıkmak istemiyorum.
Eşim akşamları onun yanında otursun hep ister. Yemek yemek için eşim beni bekler. 10 kere gel gel diye kendisiyle yemeye çağırır. Sabah ben eşimi kapıdan gönderirken koşa koşa kalkar kapıya gelir. Doğum yaptığımdan beri eşimle doğrı düzgün başbaşa kaldığımız bile yok. Devamlı gelen gidenden evin kalabalığından bıktım.
Kardeşime benden habersiz arkadaş çağırdığı için kızdım. Eşime de babannenlerle amcanlar gelmesin dedim. Ben mi çağırıyorum bana soran mı var dedi. Sonra babannemide amcamı da kabul etmek zorundasın vs diye beni azarladı. Ağlattı. Bugün amcası babannesi gilde geldi gitti. Çocuk huysuzlandı hiç ilgilenmedi hep annemle ben ilgilendik. Yeterince bunaldım evin bu halinden kendi evimde ufacık bi rahatım yok
Az önce kredi kartı limitine bakarken eşimin bugün benden habersiz 2500 tl dolar aldığını gördüm. Ben kendisinden daha fazla maaş alıyorum ve her ay nereye ne harcama yapıyım ediyim diye kendisine herşeyi soruyorum. Ondan habersiz hiç bişey yapmıyorum. Maaşlarımızı ortak harcıyoruz ve ben neden bana haber vermediğini sorduğumda bunuda mı sana soruyum dedi zoruma gitti ya. Kendisi benim maaş kartımla dolanıyo.
Eşim normalde böyle başkaları için beni kırmazdı. Benden habersiz iş yapmazdı. Bebeğin tüm sorumluluğunu zaten bana yükledi. Akşam biz yatak odasında bebeğimleyken gider yatana kadar babasıyla oturur. Ne yapıyım ben oturdum bu saatte ağlıyorum huzurum yok bana bi akıl verin. Annenler gitsin dediğimde hastane işleri var hep nasıl gitsinler diyo alınıyo
Ahh ne zor durum :KK43: Gerçekten güzel değil yaşadıklarınız ama bi çözüm olmamış olamamış bu yüzden canınızı sıkmayınn ...En azından anneniz yanınızda size destek ya annenizde çekse gitse :KK43: annenize de üzüldüm.Kaynananız ev işlerinde destek mi bari :KK43: yemek vs yardım ediyor mu ? Yoksa onlarıda anneniz mi yapıyor :KK43: Valla eve kimseyi almayın covid çok arttı yeni geçirdik böyle kalabalık aile ziyaretlerinden kaptık..bir daha ders oldu bize ..

yani eşinizin kardeşide çok fenaymış siz yeni doğum yapmışsınız yaptığına bak...Ama sabredin gerçekten en azından zaman ilerledikçe eşinizde belki sizin ailenizin sizinle kalmasına laf söyleyebilirdi ama artık en azından sizde onun ailesiyle kaldınıx kalıyorsunuzz
 
Bence açık açık konuşun covid olayını kaynananjzla..Bebeği odadan çok çıkartmayın eve kimseyi davet etmesinler söyleyin siz söyleyin gerçekten ..Bi akradaşkm böyle ziyaretlerde ailece kapmışlar covidi vs deyin anlatın..Bebek görmeye kimseyi kabul etmeyinn ..kendi evleri gibi kullanmaları çok garip ama bi konuşun bakalım belki laftan anlarlar..Ama en gcık olduğum şey eşinizin konuşmaması benim eşimde böyle yapıyor bazen ..Yaa kendi ailesi kendi nazı geçiyor sonuçta söyle işte kimseyi çağırmasınlar erkekler bazen şaçmalıyor evet
 
Bence açık açık konuşun covid olayını kaynananjzla..Bebeği odadan çok çıkartmayın eve kimseyi davet etmesinler söyleyin siz söyleyin gerçekten ..Bi akradaşkm böyle ziyaretlerde ailece kapmışlar covidi vs deyin anlatın..Bebek görmeye kimseyi kabul etmeyinn ..kendi evleri gibi kullanmaları çok garip ama bi konuşun bakalım belki laftan anlarlar..Ama en gcık olduğum şey eşinizin konuşmaması benim eşimde böyle yapıyor bazen ..Yaa kendi ailesi kendi nazı geçiyor sonuçta söyle işte kimseyi çağırmasınlar erkekler bazen şaçmalıyor evet
Şu an kendi evlerine gittiler. 15 gün sonra hastane işleri için tekrar gelecekler. Bakalım kaç gün kalıcaklar
 
okurken ben depresyona girdim. şimdi görümcenizde suç yok; anladığım kadarıyla o da kendi düzenini yeterince bozmuş ailesine bakarken, biraz da kardeşim baksın diyor haklı olarak. ha vakitsiz bir zamanlama ama onun da ne kadar daraldığını bilemiyoruz; sizin lohusalığınızı düşünecek hali kalmamış olabilir. kayınpederinizin rahatsızlığı ne ve aslında nerede yaşıyorlar bilemiyorum ama bir araçla yarım saatte hastane bulunmayan yer kalmamıştır herhalde. ya evlerinde kalsınlar onları rutin hastaneye götürecek bir araç şoför ayarlayın ya da kendi evinize yakın eşyalı bir kiralık daire bulun bir aylık iki aylık kiralayın orada kalsınlar. yalnız sadece eşiniz değil siz de eve insan doldurmuşsunuz. insanlar sezaryen de oluyor eşiyle beraber bakıyorlar bebeğe o kadar anormal birşey değil. annenizle kardeşinizi niye size dershane değiştirecek kadar uzun zaman eve çağırıyorsunuz ki. eşinize ailen burda durmasın derken senin ailen niye duruyor dese ne cevap vereceksiniz. annem bana yardım ediyor yeterli mazeret değil, insanlar sıfır yardımla çocuk büyütüyor kafaları rahat oluyor en azından. eşinizle oturun sakince konuşun; böyle evlilik böyle hayat olmaz ben benimkileri göndereyim sen seninkilere çare bul yoksa ben cinnet geçirip kendime ayrı ev tutucam deyin.şahsen ben olsam yapardım bu ne yav korkunç
 
Ne kadar zor bir durum. Lohusa kadının bu kadar üzülmesi çok acı bir durum. Hadi geldiler kaldılar, hijyen konusu benim de kırmızı çizgimdir. Eşiniz size hiç destek çıkmamış. En azından bir şekilde yardımcı olmaya çalışsaydı size keşke. Siz bebeğinizi ve kendi sağlığınızı düşünün lütfen.
 
Ah canım benim..lohusalığını yaşayamadan nelerle boğuşuyorsun😣 Allah yardımcın olsun ..ağlama sakın ..
.sinirlenmede demek isterdim ama bu çok mümkün görünmüyor .Görümcen iğrenç bir insan.İlla gelin be bakarım deyip çıkarlarına kavuşunca postalamış anne babasını.Yahu senin istemediğini el neden istesin a şuursuz😡
En özel zamanınızı el birliğiyle mahvetmişler.Görümcenizi çıkartın hayatınızdan
Eşinizin ailesine de yakınlardan ev tutun aksi halde kışı yanınızda geçirirler yaza yakında hoop köye ...fayda yok belli anca zarar
Ama anne babası konusunda eşinize baskı yapmayın.bırakın hayır dualarını alsın.evlat sonuçta tabiki yardım edecek ailesine
Siz bebeğinize odaklanan bırakın ne halleri varsa görsünler
 
Sizin orada ev almamalar çok saçma degil mi?memlekette ev alsalar ne olacak ki yine hastane işleri icin sürekli gelecekler bende hep birlikte oturup bunun yanlış karar olduğuna düzenlerini hastane ve sağlık açısından neresi uygunsa orada kurmalarına karar vermeniz lazım.yanı memleketten istedikleri kadar ev alsınlar yine sizlerde olcaklar 40 gündür sizdelermis 15 gün sonra yeniden geleceklermiş ve ne kadar kalacaklar belli değil eee memleketten ev almanın mantıgi ne o zaman?anne baba sizin de düzeniniz olur burada sağlığınız açısından daha faydalı olur bizimde gözümüz arkada kalmamış olur en iyisi gelin bize yakın ev alalım hem hastane işlerinde çok çabuk cozmus oluruz diyerek ikna edebilirsiniz. Aksi halde memleketlerinden ev almalarının hic bir etkeni yok yanı.
3 ay sonra ise başlayacaksınız ki 1,5 ay gitmiş bile o zaman size gelip kaldıklarında anneniz evde tek olmuş olacak o zaman ne olacak?
 
Okurken ben daraldim .Ablasının bunalmasi normal .Sizin de bakmanız lazım sıra ile ama 4 günlük bebeğin ve ameliyatlı birinin olduğu evde de işleri yok.Bir süre daha idare edilebilirdi.O kadar kişinin evde ne işi var ??Bebek için de tehlikeli .Covid var yani.
 
okurken ben depresyona girdim. şimdi görümcenizde suç yok; anladığım kadarıyla o da kendi düzenini yeterince bozmuş ailesine bakarken, biraz da kardeşim baksın diyor haklı olarak. ha vakitsiz bir zamanlama ama onun da ne kadar daraldığını bilemiyoruz; sizin lohusalığınızı düşünecek hali kalmamış olabilir. kayınpederinizin rahatsızlığı ne ve aslında nerede yaşıyorlar bilemiyorum ama bir araçla yarım saatte hastane bulunmayan yer kalmamıştır herhalde. ya evlerinde kalsınlar onları rutin hastaneye götürecek bir araç şoför ayarlayın ya da kendi evinize yakın eşyalı bir kiralık daire bulun bir aylık iki aylık kiralayın orada kalsınlar. yalnız sadece eşiniz değil siz de eve insan doldurmuşsunuz. insanlar sezaryen de oluyor eşiyle beraber bakıyorlar bebeğe o kadar anormal birşey değil. annenizle kardeşinizi niye size dershane değiştirecek kadar uzun zaman eve çağırıyorsunuz ki. eşinize ailen burda durmasın derken senin ailen niye duruyor dese ne cevap vereceksiniz. annem bana yardım ediyor yeterli mazeret değil, insanlar sıfır yardımla çocuk büyütüyor kafaları rahat oluyor en azından. eşinizle oturun sakince konuşun; böyle evlilik böyle hayat olmaz ben benimkileri göndereyim sen seninkilere çare bul yoksa ben cinnet geçirip kendime ayrı ev tutucam deyin.şahsen ben olsam yapardım bu ne yav korkunç
1 ay sonra işe başlayacağım. Doğum iznim bitecek. 3 aylık bebeğimi annemden başka kime emanet edebilirim. Benim annem kardeşim bizim çocuğumuza bakmak için düzenlerini değiştirdiler buraya geldiler. Madem eşimde annem kadar güvenilir birini bulsaymışta çocuğu ona baktırsaymışta bende annemleri buraya çağırmasaymışım. Ayrıca burdan kiralık daire tutalım dedim ama oralı olmuyorlar
 
Sizin orada ev almamalar çok saçma degil mi?memlekette ev alsalar ne olacak ki yine hastane işleri icin sürekli gelecekler bende hep birlikte oturup bunun yanlış karar olduğuna düzenlerini hastane ve sağlık açısından neresi uygunsa orada kurmalarına karar vermeniz lazım.yanı memleketten istedikleri kadar ev alsınlar yine sizlerde olcaklar 40 gündür sizdelermis 15 gün sonra yeniden geleceklermiş ve ne kadar kalacaklar belli değil eee memleketten ev almanın mantıgi ne o zaman?anne baba sizin de düzeniniz olur burada sağlığınız açısından daha faydalı olur bizimde gözümüz arkada kalmamış olur en iyisi gelin bize yakın ev alalım hem hastane işlerinde çok çabuk cozmus oluruz diyerek ikna edebilirsiniz. Aksi halde memleketlerinden ev almalarının hic bir etkeni yok yanı.
3 ay sonra ise başlayacaksınız ki 1,5 ay gitmiş bile o zaman size gelip kaldıklarında anneniz evde tek olmuş olacak o zaman ne olacak?
Tam olarakta bunu eşime söyledim ailesine söylemesi için memleketten ev almaya karar verdiler. Bakalım bu düzen böyle ne kadar gidecek
 
Merhaba,
Bu saatte buraya böyle bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama oluyormuş.
Eşimin rahatsız olan bir babası var. Evlendiğimizden beri rahatsız. Devamlı hastane vs işleri bitmiyor. Eşim elinden geldiğince herşeyine koşturmaya çalışıyor. En son 2 senedir görümcemin bulunduğu şehirde doktora gidip geliyorlardı. 1 ay kadar görümcemin yanında durup hastane işleri bitince kendi memleketlerine geri dönüyorlardı.
Biz de ikimizinde ailesinden uzakta bir şehirde yaşıyoruz. Burada hiç akrabamız vs yok. 37. haftamda babası hasta olduğu için görümcemin bulunduğu şehre gitti. Bende her ihtimale karşı memleketten annemi yanıma çağırdım. Sağolsun geldi.
14 eylülde sezeryan doğum yaptım. Eşim memur olduğu için 10 gün babalık izni verdiler. Bu sırada da kayınpederim ve kayınvalidem doktor işleri olduğu için yine görümcemin yanındalardı. Bi tane acelesi olmayan bir ilaç onların bulunduğu şehirde yoktu. Bu yüzden tam doğum yaptığım gün hastanede yatarken eşim aynı hastanede devamlı başka doktorlarla babasının hastalığı için görüşüp durdu. 2 gece yanımda annem kaldı. Onun hiç bi sesi çıkmadı çok yoruldu hem benle hem bebekle ilgilenirken ama ilk gece babam benden gizli anneme mesaj atmış. Kuzenimin görümcesi var bizim bulunduğumuz şehirde. Sen çok yoruldun bu gecede yanında o kalsın diye. Zaten annem sadece 1 gece kaldı. 1 gece sonra çıkcaz hastaneden. Elin kadınıyla ben nasıl kalabilirim tuvalete zor gidiyorum. Çok zoruma gitti. Eşime dedim sende kal sen benle ilgilen annemde bebeğe baksın diye. Zar zor emzirmeye çalışıyorum zaten çocuk açlıktan ağlıyo, sarılığı çıktı ona moralim bozuldu. Kendi sezeryan yaram bi yandan. Eşim geldi saat 10 oldu akşam uyumaya başladı. Annemde yoruldu gitsin o eve boşver dedi. Yani hiç bi faydası olmadı. 11 gibi eşim eve geri döndü.
Doğum yaptığımın 4. Günü kayınpederim ve kayınvalidem bize geldiler. O bahsettiğim ilaç burda varmış onu almaya geldiler. Kayınpederim klozete girebiliyo sadece sağ kolu felçli zor hareket ediyo. Sonda takılı rahatsızlığından dolayı. Sonda dolduğunda boşaltıyo fakat heryere idrar sıçrıyo. Ayrıca devamlı idrar yolu enfeksiyonu var. Bu yüzden klozete giremedim geldikleri günden beri. Banyoya bile zor giriliyo çiş kokuyo. Kendi annem bizde mikrop kapmayalım diye devamlı o yıkamaya çalışıyo. Kayınvalidemde ara sıra yıkıyo. Ama adamın arkasına yetişilmiyo.
Kendi annemi benle ve bebekle ilgilenmesi için ben çağırdım. Ben işe başlayıncada çocuğa annembakcak. Kardeşimde ünv sınavına hazırlanıyo. Annem geldiği için mecburen o da geldi. Evde şu an baya bi kişi birlikte yaşıyoruz. Buda yetmezmiş gibi kardeşim perşembe günü arkadaşını yatılı çağırmış. Daha bugün döndü. Bugün öğlende eşimin babannesi amcası ve yengesi geldi. Kimse bana misafir çağırırken gelsinler mi diye sormuyor. Herkes kafasına göre.
Kayınpederin geldiğinden beri devamlı hastane işleri oluyor. Sondası vs tıkanıyor acil hastaneye gidiyorlar. Ablası bakmaktan sıkıldı bizim başımıza yolladı. Hemde bu kız daha yeni doğum yaptı vs demeden. Ayrıca eşime doğım yaptığım 4. Gün gel annemleri al diyor 10 gün iznin var diyor bize 8 saat uzaklıktalar. Gitseydi aynı gün bide geri dönmesi gerekiyordu. Bende uçakla gelsinler bilet paralarını biz verelim dedim. Ablası onuda kabul etmiyor ben baktım sende gel al diyo o karışıklıktq. Baktım dediğide her gün annesiyle kavga ederdi istemediğini onları yanında belli ederdi eşimi arayıp devamlı anlatırdı eşime de hep ben bakıyorum sen bakmıyosun derdi. 10 gün izindede eşim 3 günü yine işe gitmek zorunda kaldı. Diğer 2-3 günde bebeğin ve benim doktor kontrolümüz vardı. Bu sırada bide babasının sondası tıkandı kaç kere onuda geceleri acile götürdü etti.
Doğum yaptığımdan beri hiç geceleri kalkıp çocuğa bakmaz. Hep ben ilgileniyorum. Gündüzleri yine bende çocuk. Annem gündüzleri biraz bakmaya çalışır. Eşim işten gelir kucağına alır sever mızmızlandığı anda geri verir. Ben günümün çoğunu yatak odasında geçiriyorum. Kayınpederim tvde her zaman kendi istediğini açar. Kimsenin istediğine kulak asmaZ.Bende sıkılıyorum çıkmak istemiyorum.
Eşim akşamları onun yanında otursun hep ister. Yemek yemek için eşim beni bekler. 10 kere gel gel diye kendisiyle yemeye çağırır. Sabah ben eşimi kapıdan gönderirken koşa koşa kalkar kapıya gelir. Doğum yaptığımdan beri eşimle doğrı düzgün başbaşa kaldığımız bile yok. Devamlı gelen gidenden evin kalabalığından bıktım.
Kardeşime benden habersiz arkadaş çağırdığı için kızdım. Eşime de babannenlerle amcanlar gelmesin dedim. Ben mi çağırıyorum bana soran mı var dedi. Sonra babannemide amcamı da kabul etmek zorundasın vs diye beni azarladı. Ağlattı. Bugün amcası babannesi gilde geldi gitti. Çocuk huysuzlandı hiç ilgilenmedi hep annemle ben ilgilendik. Yeterince bunaldım evin bu halinden kendi evimde ufacık bi rahatım yok
Az önce kredi kartı limitine bakarken eşimin bugün benden habersiz 2500 tl dolar aldığını gördüm. Ben kendisinden daha fazla maaş alıyorum ve her ay nereye ne harcama yapıyım ediyim diye kendisine herşeyi soruyorum. Ondan habersiz hiç bişey yapmıyorum. Maaşlarımızı ortak harcıyoruz ve ben neden bana haber vermediğini sorduğumda bunuda mı sana soruyum dedi zoruma gitti ya. Kendisi benim maaş kartımla dolanıyo.
Eşim normalde böyle başkaları için beni kırmazdı. Benden habersiz iş yapmazdı. Bebeğin tüm sorumluluğunu zaten bana yükledi. Akşam biz yatak odasında bebeğimleyken gider yatana kadar babasıyla oturur. Ne yapıyım ben oturdum bu saatte ağlıyorum huzurum yok bana bi akıl verin. Annenler gitsin dediğimde hastane işleri var hep nasıl gitsinler diyo alınıyo
Tahmini ne zaman çıldırmayı düşünüyorsunuz? Yani burada ben çıldırdım okurken.
 
Bakmadığımızı kim söyledi. İlk hastalandı hastanede başında refakatçi 1 ay eşim kaldı. Eve çıktılar babası şimdiki kadar kötü değildi. Her haftasonu nerdeyse gittik geldik. Bizde burdan doktor bulduk onlara. Burdaki özel hastane pahalı diye gelmediler. Ablası illa buraya gelin diye ısrar etti. Oraya gitmeye başladılar. Bu seferde her Allahın günü eşimi arayıp böyle yaptılar böyle dediler diye şikayet ediyodu. Market parası vermediler diye bile şikayet ediyodu. Eşim devamlı bi annesiyle bi ablasıyla konuşup arasını yapıyodu. Orda kalırkende defalarca gelin burdanda doktor bulalım dedik. Gelmediler. Ayrıca emin olun hiç kolay değil evlendiğim günden beri babası hasta diye senelik izinde bile kayınpederim kayınvalidemle tatil yaptım herşeye tamam dedim kayındeperimde hasta ama çok huysuz herşeyi ben çekmek zorunda mıyım
Kayınpederinize bakmak zorunda değilsiniz
 
Merhaba,
Bu saatte buraya böyle bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama oluyormuş.
Eşimin rahatsız olan bir babası var. Evlendiğimizden beri rahatsız. Devamlı hastane vs işleri bitmiyor. Eşim elinden geldiğince herşeyine koşturmaya çalışıyor. En son 2 senedir görümcemin bulunduğu şehirde doktora gidip geliyorlardı. 1 ay kadar görümcemin yanında durup hastane işleri bitince kendi memleketlerine geri dönüyorlardı.
Biz de ikimizinde ailesinden uzakta bir şehirde yaşıyoruz. Burada hiç akrabamız vs yok. 37. haftamda babası hasta olduğu için görümcemin bulunduğu şehre gitti. Bende her ihtimale karşı memleketten annemi yanıma çağırdım. Sağolsun geldi.
14 eylülde sezeryan doğum yaptım. Eşim memur olduğu için 10 gün babalık izni verdiler. Bu sırada da kayınpederim ve kayınvalidem doktor işleri olduğu için yine görümcemin yanındalardı. Bi tane acelesi olmayan bir ilaç onların bulunduğu şehirde yoktu. Bu yüzden tam doğum yaptığım gün hastanede yatarken eşim aynı hastanede devamlı başka doktorlarla babasının hastalığı için görüşüp durdu. 2 gece yanımda annem kaldı. Onun hiç bi sesi çıkmadı çok yoruldu hem benle hem bebekle ilgilenirken ama ilk gece babam benden gizli anneme mesaj atmış. Kuzenimin görümcesi var bizim bulunduğumuz şehirde. Sen çok yoruldun bu gecede yanında o kalsın diye. Zaten annem sadece 1 gece kaldı. 1 gece sonra çıkcaz hastaneden. Elin kadınıyla ben nasıl kalabilirim tuvalete zor gidiyorum. Çok zoruma gitti. Eşime dedim sende kal sen benle ilgilen annemde bebeğe baksın diye. Zar zor emzirmeye çalışıyorum zaten çocuk açlıktan ağlıyo, sarılığı çıktı ona moralim bozuldu. Kendi sezeryan yaram bi yandan. Eşim geldi saat 10 oldu akşam uyumaya başladı. Annemde yoruldu gitsin o eve boşver dedi. Yani hiç bi faydası olmadı. 11 gibi eşim eve geri döndü.
Doğum yaptığımın 4. Günü kayınpederim ve kayınvalidem bize geldiler. O bahsettiğim ilaç burda varmış onu almaya geldiler. Kayınpederim klozete girebiliyo sadece sağ kolu felçli zor hareket ediyo. Sonda takılı rahatsızlığından dolayı. Sonda dolduğunda boşaltıyo fakat heryere idrar sıçrıyo. Ayrıca devamlı idrar yolu enfeksiyonu var. Bu yüzden klozete giremedim geldikleri günden beri. Banyoya bile zor giriliyo çiş kokuyo. Kendi annem bizde mikrop kapmayalım diye devamlı o yıkamaya çalışıyo. Kayınvalidemde ara sıra yıkıyo. Ama adamın arkasına yetişilmiyo.
Kendi annemi benle ve bebekle ilgilenmesi için ben çağırdım. Ben işe başlayıncada çocuğa annembakcak. Kardeşimde ünv sınavına hazırlanıyo. Annem geldiği için mecburen o da geldi. Evde şu an baya bi kişi birlikte yaşıyoruz. Buda yetmezmiş gibi kardeşim perşembe günü arkadaşını yatılı çağırmış. Daha bugün döndü. Bugün öğlende eşimin babannesi amcası ve yengesi geldi. Kimse bana misafir çağırırken gelsinler mi diye sormuyor. Herkes kafasına göre.
Kayınpederin geldiğinden beri devamlı hastane işleri oluyor. Sondası vs tıkanıyor acil hastaneye gidiyorlar. Ablası bakmaktan sıkıldı bizim başımıza yolladı. Hemde bu kız daha yeni doğum yaptı vs demeden. Ayrıca eşime doğım yaptığım 4. Gün gel annemleri al diyor 10 gün iznin var diyor bize 8 saat uzaklıktalar. Gitseydi aynı gün bide geri dönmesi gerekiyordu. Bende uçakla gelsinler bilet paralarını biz verelim dedim. Ablası onuda kabul etmiyor ben baktım sende gel al diyo o karışıklıktq. Baktım dediğide her gün annesiyle kavga ederdi istemediğini onları yanında belli ederdi eşimi arayıp devamlı anlatırdı eşime de hep ben bakıyorum sen bakmıyosun derdi. 10 gün izindede eşim 3 günü yine işe gitmek zorunda kaldı. Diğer 2-3 günde bebeğin ve benim doktor kontrolümüz vardı. Bu sırada bide babasının sondası tıkandı kaç kere onuda geceleri acile götürdü etti.
Doğum yaptığımdan beri hiç geceleri kalkıp çocuğa bakmaz. Hep ben ilgileniyorum. Gündüzleri yine bende çocuk. Annem gündüzleri biraz bakmaya çalışır. Eşim işten gelir kucağına alır sever mızmızlandığı anda geri verir. Ben günümün çoğunu yatak odasında geçiriyorum. Kayınpederim tvde her zaman kendi istediğini açar. Kimsenin istediğine kulak asmaZ.Bende sıkılıyorum çıkmak istemiyorum.
Eşim akşamları onun yanında otursun hep ister. Yemek yemek için eşim beni bekler. 10 kere gel gel diye kendisiyle yemeye çağırır. Sabah ben eşimi kapıdan gönderirken koşa koşa kalkar kapıya gelir. Doğum yaptığımdan beri eşimle doğrı düzgün başbaşa kaldığımız bile yok. Devamlı gelen gidenden evin kalabalığından bıktım.
Kardeşime benden habersiz arkadaş çağırdığı için kızdım. Eşime de babannenlerle amcanlar gelmesin dedim. Ben mi çağırıyorum bana soran mı var dedi. Sonra babannemide amcamı da kabul etmek zorundasın vs diye beni azarladı. Ağlattı. Bugün amcası babannesi gilde geldi gitti. Çocuk huysuzlandı hiç ilgilenmedi hep annemle ben ilgilendik. Yeterince bunaldım evin bu halinden kendi evimde ufacık bi rahatım yok
Az önce kredi kartı limitine bakarken eşimin bugün benden habersiz 2500 tl dolar aldığını gördüm. Ben kendisinden daha fazla maaş alıyorum ve her ay nereye ne harcama yapıyım ediyim diye kendisine herşeyi soruyorum. Ondan habersiz hiç bişey yapmıyorum. Maaşlarımızı ortak harcıyoruz ve ben neden bana haber vermediğini sorduğumda bunuda mı sana soruyum dedi zoruma gitti ya. Kendisi benim maaş kartımla dolanıyo.
Eşim normalde böyle başkaları için beni kırmazdı. Benden habersiz iş yapmazdı. Bebeğin tüm sorumluluğunu zaten bana yükledi. Akşam biz yatak odasında bebeğimleyken gider yatana kadar babasıyla oturur. Ne yapıyım ben oturdum bu saatte ağlıyorum huzurum yok bana bi akıl verin. Annenler gitsin dediğimde hastane işleri var hep nasıl gitsinler diyo alınıyo
Senin dikişin var. Emziriyorsun bebekle ilgileniyorsun vs. Rahat etmen bebeğine alışman hatta eşinin alışması lazim. Bunun olması içinde biraz evinizde kendi kendinize olmanız lazım. Kocan bebekle başbaşa kalmamış babalık duygusu bile pekişememiştir. Bunlar nasıl düşüncesizlikler böyle. Hasta adamın ne işi var yeni doğmuş bebeğin lohusa kadının yanında. Heleki pandemi zamanı. Sürekli hastaneye gidip geliyorlarmış birde. Bebeğe zarar vermekmi amaçları. Kardeşin hadi genç cahildir daha onu uyarabilirsin zaten çagıramaz bir daha. Ama obürleriyle işin zor. Al bebeğini annenin evine git. Ben olsam o evde o şekilde durmazdım. Allah yardımcın olsun
 
Merhaba,
Bu saatte buraya böyle bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama oluyormuş.
Eşimin rahatsız olan bir babası var. Evlendiğimizden beri rahatsız. Devamlı hastane vs işleri bitmiyor. Eşim elinden geldiğince herşeyine koşturmaya çalışıyor. En son 2 senedir görümcemin bulunduğu şehirde doktora gidip geliyorlardı. 1 ay kadar görümcemin yanında durup hastane işleri bitince kendi memleketlerine geri dönüyorlardı.
Biz de ikimizinde ailesinden uzakta bir şehirde yaşıyoruz. Burada hiç akrabamız vs yok. 37. haftamda babası hasta olduğu için görümcemin bulunduğu şehre gitti. Bende her ihtimale karşı memleketten annemi yanıma çağırdım. Sağolsun geldi.
14 eylülde sezeryan doğum yaptım. Eşim memur olduğu için 10 gün babalık izni verdiler. Bu sırada da kayınpederim ve kayınvalidem doktor işleri olduğu için yine görümcemin yanındalardı. Bi tane acelesi olmayan bir ilaç onların bulunduğu şehirde yoktu. Bu yüzden tam doğum yaptığım gün hastanede yatarken eşim aynı hastanede devamlı başka doktorlarla babasının hastalığı için görüşüp durdu. 2 gece yanımda annem kaldı. Onun hiç bi sesi çıkmadı çok yoruldu hem benle hem bebekle ilgilenirken ama ilk gece babam benden gizli anneme mesaj atmış. Kuzenimin görümcesi var bizim bulunduğumuz şehirde. Sen çok yoruldun bu gecede yanında o kalsın diye. Zaten annem sadece 1 gece kaldı. 1 gece sonra çıkcaz hastaneden. Elin kadınıyla ben nasıl kalabilirim tuvalete zor gidiyorum. Çok zoruma gitti. Eşime dedim sende kal sen benle ilgilen annemde bebeğe baksın diye. Zar zor emzirmeye çalışıyorum zaten çocuk açlıktan ağlıyo, sarılığı çıktı ona moralim bozuldu. Kendi sezeryan yaram bi yandan. Eşim geldi saat 10 oldu akşam uyumaya başladı. Annemde yoruldu gitsin o eve boşver dedi. Yani hiç bi faydası olmadı. 11 gibi eşim eve geri döndü.
Doğum yaptığımın 4. Günü kayınpederim ve kayınvalidem bize geldiler. O bahsettiğim ilaç burda varmış onu almaya geldiler. Kayınpederim klozete girebiliyo sadece sağ kolu felçli zor hareket ediyo. Sonda takılı rahatsızlığından dolayı. Sonda dolduğunda boşaltıyo fakat heryere idrar sıçrıyo. Ayrıca devamlı idrar yolu enfeksiyonu var. Bu yüzden klozete giremedim geldikleri günden beri. Banyoya bile zor giriliyo çiş kokuyo. Kendi annem bizde mikrop kapmayalım diye devamlı o yıkamaya çalışıyo. Kayınvalidemde ara sıra yıkıyo. Ama adamın arkasına yetişilmiyo.
Kendi annemi benle ve bebekle ilgilenmesi için ben çağırdım. Ben işe başlayıncada çocuğa annembakcak. Kardeşimde ünv sınavına hazırlanıyo. Annem geldiği için mecburen o da geldi. Evde şu an baya bi kişi birlikte yaşıyoruz. Buda yetmezmiş gibi kardeşim perşembe günü arkadaşını yatılı çağırmış. Daha bugün döndü. Bugün öğlende eşimin babannesi amcası ve yengesi geldi. Kimse bana misafir çağırırken gelsinler mi diye sormuyor. Herkes kafasına göre.
Kayınpederin geldiğinden beri devamlı hastane işleri oluyor. Sondası vs tıkanıyor acil hastaneye gidiyorlar. Ablası bakmaktan sıkıldı bizim başımıza yolladı. Hemde bu kız daha yeni doğum yaptı vs demeden. Ayrıca eşime doğım yaptığım 4. Gün gel annemleri al diyor 10 gün iznin var diyor bize 8 saat uzaklıktalar. Gitseydi aynı gün bide geri dönmesi gerekiyordu. Bende uçakla gelsinler bilet paralarını biz verelim dedim. Ablası onuda kabul etmiyor ben baktım sende gel al diyo o karışıklıktq. Baktım dediğide her gün annesiyle kavga ederdi istemediğini onları yanında belli ederdi eşimi arayıp devamlı anlatırdı eşime de hep ben bakıyorum sen bakmıyosun derdi. 10 gün izindede eşim 3 günü yine işe gitmek zorunda kaldı. Diğer 2-3 günde bebeğin ve benim doktor kontrolümüz vardı. Bu sırada bide babasının sondası tıkandı kaç kere onuda geceleri acile götürdü etti.
Doğum yaptığımdan beri hiç geceleri kalkıp çocuğa bakmaz. Hep ben ilgileniyorum. Gündüzleri yine bende çocuk. Annem gündüzleri biraz bakmaya çalışır. Eşim işten gelir kucağına alır sever mızmızlandığı anda geri verir. Ben günümün çoğunu yatak odasında geçiriyorum. Kayınpederim tvde her zaman kendi istediğini açar. Kimsenin istediğine kulak asmaZ.Bende sıkılıyorum çıkmak istemiyorum.
Eşim akşamları onun yanında otursun hep ister. Yemek yemek için eşim beni bekler. 10 kere gel gel diye kendisiyle yemeye çağırır. Sabah ben eşimi kapıdan gönderirken koşa koşa kalkar kapıya gelir. Doğum yaptığımdan beri eşimle doğrı düzgün başbaşa kaldığımız bile yok. Devamlı gelen gidenden evin kalabalığından bıktım.
Kardeşime benden habersiz arkadaş çağırdığı için kızdım. Eşime de babannenlerle amcanlar gelmesin dedim. Ben mi çağırıyorum bana soran mı var dedi. Sonra babannemide amcamı da kabul etmek zorundasın vs diye beni azarladı. Ağlattı. Bugün amcası babannesi gilde geldi gitti. Çocuk huysuzlandı hiç ilgilenmedi hep annemle ben ilgilendik. Yeterince bunaldım evin bu halinden kendi evimde ufacık bi rahatım yok
Az önce kredi kartı limitine bakarken eşimin bugün benden habersiz 2500 tl dolar aldığını gördüm. Ben kendisinden daha fazla maaş alıyorum ve her ay nereye ne harcama yapıyım ediyim diye kendisine herşeyi soruyorum. Ondan habersiz hiç bişey yapmıyorum. Maaşlarımızı ortak harcıyoruz ve ben neden bana haber vermediğini sorduğumda bunuda mı sana soruyum dedi zoruma gitti ya. Kendisi benim maaş kartımla dolanıyo.
Eşim normalde böyle başkaları için beni kırmazdı. Benden habersiz iş yapmazdı. Bebeğin tüm sorumluluğunu zaten bana yükledi. Akşam biz yatak odasında bebeğimleyken gider yatana kadar babasıyla oturur. Ne yapıyım ben oturdum bu saatte ağlıyorum huzurum yok bana bi akıl verin. Annenler gitsin dediğimde hastane işleri var hep nasıl gitsinler diyo alınıyo
Hanımefendi sonradan şikayet edeceğiniz şeyleri kabul etmeyin siz de. Maaş kartınızın eşinizde ne işi var? Lahusayken neden eve ‘kv, kp’ gelmesine müsade ettiniz madem bahsettiğiniz gibi hiçbir yardımları olmuyor ve adamın kısmen bakıma ihtiyacı var. Eşinize söyleseydiniz 40’ı çıkana kadar annem kalsın sizinkiler şimdilik gelmesin ben zaten rahatsızım vs diye. Sizin sorununuz basından olacakları bile bile kabul etmeyip sonra üzülmeniz. Kardeşiniz birini mi çağırdı kızıp kabul etmeyeceksiniz mesela. Bir de bir mesajda ‘ben bir şey diyemem sen de’ demişsiniz eşinize, siz diyin bir zahmet belli ki bu zamana kadar bir
şey demediğiniz için herkes halinden memnun sanıyor.
 
X