Evet etkiliyor. Ben olsaydım dememeli çünkü o oluyorsunuz ciddenmerhaba benim aklıma birşey takıldı günlerdir aylardır çok düşünüyorum
Şimdi bizim bir komşumuz vardı bebeğini 7 aylıkken erken doğumda kaybetmişti ben ona çok üzülürdüm bazen konusu açıldığında derdim ki ne kadar acı birşey nasıl dayandı ben olsam dayanamazdım derdim biri bana dediki birine fazla üzülme Allah başına verir dedi bende fazla anlam yüklemedim bir zaman geçtikten sonra hamile kaldım ve 7 aylıkken erken doğumla kaybettim neyse o komşumuz geldi baş sağlığına ve bebişi olmuştubana dediki ben de bebeğimi 28 temmuzda kaybettim bende o tarihte kaybetmiştim çok şaşırdım aylardır aklımdan çıkmıyor artık birinin acısına üzülmüyorum psikolojik anlamda korkuyorum aylardır aklımdan çıkmıyor bilmeden ağzımdan çıkan söz kaderim mi oldu lütfen yardımcı olun şuan ağlayarak yazdım tüm bunları
Ama o niyetle hiç demedim yemin ediyorumEvet etkiliyor. Ben olsaydım dememeli çünkü o oluyorsunuz cidden
O niyetle demediğinizin farkındayım Evren öyle algılıyor agızdan her söz mühürdür derler. Dikkat etmeye çalışıyoruz ama işteAma o niyetle hiç demedim yemin ediyorum
Evet öyle bana ders oldu desem niyetim kesinlikle kötü değildi günlerdir çıkmıyor aklımdanBence sadece çok ibretlik bir tesadüf yasamissiniz. Her şey Allah'tan demeyi hep hatırlamak için bir ders gibi. Herkesin türlü türlü dertleri var, kimisi çok büyük sınavlar... Allah hepimize yardım etsin.
merhaba, yaşadığınız kayıp çok büyük bir acı ama şunu bilin ki ağzınızdan çıkan hiçbir söz, hiçbir düşünce buna sebep olmadı. bu sizin suçunuz değil. hayatta bazı şeyler bizim kontrolümüzde olmadan oluyor. aslında yaşadığınız bu acı sizin ne kadar güçlü birisi olduğunuzu gösteriyor.merhaba benim aklıma birşey takıldı günlerdir aylardır çok düşünüyorum
Şimdi bizim bir komşumuz vardı bebeğini 7 aylıkken erken doğumda kaybetmişti ben ona çok üzülürdüm bazen konusu açıldığında derdim ki ne kadar acı birşey nasıl dayandı ben olsam dayanamazdım derdim biri bana dediki birine fazla üzülme Allah başına verir dedi bende fazla anlam yüklemedim bir zaman geçtikten sonra hamile kaldım ve 7 aylıkken erken doğumla kaybettim neyse o komşumuz geldi baş sağlığına ve bebişi olmuştubana dediki ben de bebeğimi 28 temmuzda kaybettim bende o tarihte kaybetmiştim çok şaşırdım aylardır aklımdan çıkmıyor artık birinin acısına üzülmüyorum psikolojik anlamda korkuyorum aylardır aklımdan çıkmıyor bilmeden ağzımdan çıkan söz kaderim mi oldu lütfen yardımcı olun şuan ağlayarak yazdım tüm bunları
Evet gerçekten öyle olduBir yerde okumuştum; evrene soru sorduğumuzda o bize cevabını verir. Nasıl dayandı dediğinde nasıl dayandığını gösteriyor işte.
Evet akıllanmıyorum ben sezeryan doğum yaptığımda ağrı o kadar çoktuki ağlıyordum ne olursa olsun daha tövbe doğurmucam dedim şuan kendimi suçluyorum sonradan farkına varıyorum işteBenim dusuklerim ve erken dogumlarim var ,yaşayan çocuğum da yok henüz. Bu sene hamileydim ve cok zorlu gecer hamileliklerim benim , dedim ki insanlar ilkini dogururlar evet ama ikinciye nasil karar verirler , bu sıkıntıyı bir daha nasil yasamak ister ki bir kadin sag salim kucağıma alayım yavrumu hemen tuplerimi baglatacagim ve bir daha aynı zorlu yollardan gecmek istemiyorum.
Erken dogumla kızımı kaybettim ve onca acıya yaşadığım zorluga rağmen tekrar ve yeniden anne olmak istiyorum. Dedim ki demek ki insan istermis.
2 gün önce dışardayim , bir kafeye oturayim dedim , baktım bir sandalye kırık, dedim ki simdi ben bundan düşerim baska sandalye alayım:) Saglam olduğunu dusundugum sandalye 10 dakika sonra kırıldı:) ve ben düştüm.
Söyleyeceklerim bu kadar:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?