- 28 Mart 2012
- 837
- 714
- 123
bence yorumluk 2 konunuz var.biri bebek konusu diğeri eşinizin size verdiği değer konusu..
bebek konusunda taptaze henüz 3 aylık bi anne olarak çok iyi düşünülerek karar verilmesi gereken bi konu olduğunu üstüne basa basa söylemek istiyorum.
benim eşimde bariz baskı yaparak çocuk konusunda diretti.ve ben duygusal olarak baktığımda çokcuk istiyordum ama mantığım bi türlü taşları oturtamıyordu yerine.nitekim duygu sömürüleri vesayrelerle bi şekilde eşim baskın çıktı ve şimdi oğlum 3 aylık oldu.eşim çok erken çıkıp çok geç geliyor eve.ben bütün gün çocuğun peşindeyim ve çalışmadığım için bütün hayatım allak bullak oldu.açıkçası bakıma bu kadar muhtaç tek varlığım olan bebeğimide çalışmak için bırakamazmışım gibi geliyo.. yani sorulaaaar sorunlaaaarr.. eşim? o hayatına galibiyetinde verdiği bi hazla gayette mutlu kaldığı yerden devam ediyor.
he bebeğin muhteşem tarafları da var ama konumuz bu değil.eğer eşin bu kadar diretiyorsa (ki yaş konusunda hakkıda var hani) emin ol bu çekişmeyi eşin kazanacak.
eşinizin size verdiği değere gelicek olursak, bu kadar pasif olmamanızı öneririm.en azında eve alınacak nokta kadar şeye ya da akşama yapacağınız tatlıya sizin karar verebileceğinizi eşinize ıspatlamanız lazım.sizinde fikirlerinizin olduğunu, sizin de bişeyler başarabileceğinizi idrak etmeli.bu güveni mutlaka eşinize aşılamalısınız.çünkü gerçekten hayat bu şekilde geçmez, bi yerden sonra bu durum sizi çok rahatsız etmeye başlayacak emin olun.siz 23 yaşında evli kocaman bi kadınsınız, durumunuz iyi olmasına rağmen telefonunuza sadece msjlık kontör göndermesi de ne demektir? bence önce burdan başlamalısınız değişime.
bebek konusunda taptaze henüz 3 aylık bi anne olarak çok iyi düşünülerek karar verilmesi gereken bi konu olduğunu üstüne basa basa söylemek istiyorum.
benim eşimde bariz baskı yaparak çocuk konusunda diretti.ve ben duygusal olarak baktığımda çokcuk istiyordum ama mantığım bi türlü taşları oturtamıyordu yerine.nitekim duygu sömürüleri vesayrelerle bi şekilde eşim baskın çıktı ve şimdi oğlum 3 aylık oldu.eşim çok erken çıkıp çok geç geliyor eve.ben bütün gün çocuğun peşindeyim ve çalışmadığım için bütün hayatım allak bullak oldu.açıkçası bakıma bu kadar muhtaç tek varlığım olan bebeğimide çalışmak için bırakamazmışım gibi geliyo.. yani sorulaaaar sorunlaaaarr.. eşim? o hayatına galibiyetinde verdiği bi hazla gayette mutlu kaldığı yerden devam ediyor.
he bebeğin muhteşem tarafları da var ama konumuz bu değil.eğer eşin bu kadar diretiyorsa (ki yaş konusunda hakkıda var hani) emin ol bu çekişmeyi eşin kazanacak.
eşinizin size verdiği değere gelicek olursak, bu kadar pasif olmamanızı öneririm.en azında eve alınacak nokta kadar şeye ya da akşama yapacağınız tatlıya sizin karar verebileceğinizi eşinize ıspatlamanız lazım.sizinde fikirlerinizin olduğunu, sizin de bişeyler başarabileceğinizi idrak etmeli.bu güveni mutlaka eşinize aşılamalısınız.çünkü gerçekten hayat bu şekilde geçmez, bi yerden sonra bu durum sizi çok rahatsız etmeye başlayacak emin olun.siz 23 yaşında evli kocaman bi kadınsınız, durumunuz iyi olmasına rağmen telefonunuza sadece msjlık kontör göndermesi de ne demektir? bence önce burdan başlamalısınız değişime.