29 yaşındayım.kendimden çok emindim ama birisini sevdim ve 1 ay sonra nişanlandım.nişanlandıktan 5 ay sonra birlikte oldum istemeyerek.şimdi yüzükleri attım ayrıldık.senden soğudum dedi o ayrıldı benden.oysa o kadar çok emindim ki sevdiğinden her gün çiçekler dışarıda yemek yemeler falan.bu yakınlaşma olayından sonra sürekli işim var dedi.ama beni sevdiğini de söylüyordu.ağustosta evlenecektik yavaş yavaş eşyaları da alıyorduk.evlendiğimizden 3 gün önce bana kıyafet almıştı.bayramdan sonra beni aradı ve senden soğudum dedi.ertesi günü sinir krizi geçirmeme rağmen ne olursan ol umrumda değilsin ister öl dedi ve yüzüme bakmadan çekip gitti.birlikte olduğumuzu kimseye söyleyemedim o benim ilkimdi ve evlencektik.ertesi günü annesinin evine gittim ilk günden oğlunuzu çok sevdim o benim heh annem hem atam vs herşeyim diye.annesi biraz kızdı nişanlım aricam demesine rağmen aramadı.resmen oyuna getirildim.bi işim var burda yükselmeyi düşünüyorum.yüksek lisansta başlatcam hiç evlenmemeyi düşünüyorum.Allah rızası için siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.bi tanecik babama bunu yaptığıma inanmıyorum.
LÜTFEN BENİ KINAMAYIN ÇOK ÜZGÜNÜM.
LÜTFEN BENİ KINAMAYIN ÇOK ÜZGÜNÜM.
