Çok sağolasın canım, inşallah sende bu kötü durumdan en kısa sürede kurtulursun. Valla 2-3 doğurupta etkilenmeyen kadına saygım sonsuz.. Ben öyle tuhaf durumlardayım ki, şaşkın, devamlı ağlama, eski ben ve eski bi hayat gibi, hiçbir şey eskisi gibi olmuycak sanki offfff bi sürü bi sürüben ilk öğrendiğimde ağlamaktan kasılmıştım.İlk zamanlar depresyona girmiştim çok mutsuzdum.Eşim dahil herkese hayatı zindan etmiştim resmenEskisi gibi değilim şimdi,ufak ufak alışmaya çalışıyorum ama hala çok zor.Her şeyi yavaş yavaş yoluna koyup planlamaya başladım.Mesela bi kızım olacağını öğrendim.Böyle alışmaya çalışıyorum.Dua ediyorum kucağıma alınca bu isteksizliğim geçsin.Yaşadıklarını çok iyi anlıyorum canım benim.
Ben en çok işimde kaçıracağım fırsata ağlamıştım 2 yıllığına yurtdışına gidip çalışma fırsatı.Tabii sonra savaştım o hakkımı geri kazandım,doğumdan sonra eylül ayında gidiyoruz ailecek.Her şey değişecek tabi ama,bazen bakıcıya bazen anneme bırakarak karı koca gezip tozucaz.Ben zaten değil 3.yü, 2.yi bile hayatta düşünmüyorum.Olmaz yani yapamam, zaten daha 24 yaşındayım genç kızlıktan yeni çıkmıştım.Eşime de bu kararımı bildirdim başka çocuk yok dedim.Kabul etmezse gerisini kendi bilir.Çok sağolasın canım, inşallah sende bu kötü durumdan en kısa sürede kurtulursun. Valla 2-3 doğurupta etkilenmeyen kadına saygım sonsuz.. Ben öyle tuhaf durumlardayım ki, şaşkın, devamlı ağlama, eski ben ve eski bi hayat gibi, hiçbir şey eskisi gibi olmuycak sanki offfff bi sürü bi sürü
İnşallah canım alışırım bendeben hamile olduğumu bilmiyordum. öğrenince afalladım, şok oldum. bi tuhaf oldum. istediğim veya beklediğim birşey değildi. ilk günler öyle sıkıntılı rüyalar gördümki anlatamam. sonra yavaş yavaş internetten gebelik konularına baka baka alıştım. onun benim bir parçam olduğunu hissettim. 6-7 haftalık düştüğünde de 1 ay kendime gelemedim. oluyor böyle şeyler. önce şok geçiriyorsun ama sonra alışıyorsun.
bende korunmayı bıraktığım ilk ay hamile kaldım dış çevreden çok mutlu görünsemde senin gibi aklım karışıp durdu hatta daha neler düşünüyordum ben biraz kiloluyum daha zayıflayacaktım falan filan kimseye itiraf edemedim hatta o sıra böle aşırı arkadaş ortamım vardı daha erken falan die hep düşündüm sonuç bebğimi düşürdümogün okadar anladımki kıymetini bebeği olmayıpta çabalayan insanları okadar anladımki belkide bana bir derst ti sonra çok şükür rabbim tekrar nasip etti şuan her gün dua ediyorum sağ sağlim kuçağıma almak nasip olsun birdaha aynı acıyı yaşamayım diye..
Şimdi nasılsın?Kızlar daha 1 aylık hamileyim, ama bende acayip bir psikoloji oluştu(( çok isteyerek 3,5 yıllık evlilikten sonra hamile kaldım. Hamileliğimi öğreneli daha 4 gün oldu, ama bende devamlı ağlama var işyerinde evde devamlı sebepsiz yere çok kötü ağlıyorum, dengem allal bullak. İşyerinde de rezil oldum. Ben korkuyorum nsl yeltendim bu hamileliğe hayret ediyorum, öyle bir psikolojideyim. Nasıl bakıcam, nasıl büyütücem, hayatım tamamen değişcek, bunları düşünüyorum iyice kafayı yiyorum. Bi de çocuğunu istemeyenler hamilelik depresyonu onun sonrası lohusalık depresyonu olcam gibi geliyo. Yardım edin nolur
Şuan yine mi hamilesiniz ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?