- 6 Ağustos 2020
- 1.620
- 5.931
-
- Konu Sahibi bukresoydan
- #21
Zor durumlarının geçmesini bekliyordur belki?
Zor durumlarının geçmesini bekliyordur belki?haklisiniz gercekten. peki neden boyle sizce? sevmese o da ayrılırdı biliyorum cok iyi tanıyorum kendisini zorla bir sey yapmaz yani. acik sozludur sevgisi bittiginde de soyler.. bu kadar tahammul edemedigi halde o niye bitirmiyor anlayamiyorum belki de kendimi avutuyorum be..
Sizin olmayan bir iliski yasamissiniz. Sevgi bu demek değildir. Boyle biri sevilmez sizinki saplantı. Sizinle ilgilenmiyor ki anlattiklarinizdan sonra isin özü sizi sevmiyor valla beni sevmeyen biriyle degil ayni yolda yürümek ayni havayi dahi solumamaya calisanlardanim. Hayt-höyt ilişkilerden çok şey beklememek gerek. Sizi önemsemiyor, deger vermiyor, derdinizi paylaşmıyor, dertlerinizin uzerine dert oluyor... kimse bulunmaz hint kumasi degil. Kendinize ayip ediyorsunuz en buyuk yanlısı kendinize yapıyorsunuz. Siz nesiniz birinin hınç duvari mi? Küfür hakaret duvari mi onunla 1 saniye durmak kendinize yapacağınız en büyük saygısızlıktır. Evlilik mi yürütülür böyle birşeylerden yoksun insanlarla neyse yamerhaba.. daha oncede buraya yine cok bunaldıgım bi donem sizlerden fikir almak icin boyle yazmıstım sizle konusmak sizlerden fikir almak bana cok iyi geldi o yuzden tekrar buraya yazmak istedim.. umarım sıkılmadan okursunuz.. yazmaya baslarken bile aslında hangi birini yazsam ki diye düsündüm o kadar cok sey yasıyorum ki hayatımda. daha once bi kac kisi burda yasadıgım olayları kucumseyip daha kucuksun diyerek alaycı sekilde konustu eger boyle bir sey diyecekseniz lutfen hic yazmayın ben gercekten fikir almak istedigim icin yazıyorum sizlere.. icten ve samimiyetinize guvenerek yazıyorum bunları. oncelikle 21 yasındayım universiteye gidiyorum 4 senelik bi iliskim var ama erkek arkadasım o kadar kaba ve saygısız davranıyor ki bana. surekli kufur ediyor agıza alınmayacak sekilde asla boyle bir insan degildi o da univerisiteyi kazanip gittiginde okulunda fenerbahce tirbunlerine filan girdi sonra nolduysa oldu cocuga.. ben su an onu tanıyamıyorum o kadar farklı ki. ve hayatımın en cok ona ihtiyacım oldugu bir donemdeyim babam iflas ettigi icin hayatım bir anda degisti ve psikolojik olarak cok agir seyler yasadim. simdi ilerleyen gunlerde haciz muhabbetleri vs. seyler var anlarsınız.. bu durumları cevremden kimseye anlatamıyorum tek anlattıgım erkek arkadasım onu en yakın arkadasım olarak gordum hep ama bana destek bile olmuyor. hatta sunu dedigi bile oldu; ''senin dertlerinden biktim, banane sorunlarindan, ben ilgilenmiyorum, ben napiyim yani sizi ben mi kurtaracam'' gibi cok seyler soyledi kavga aninda, sinirle bile olsa. bende yaklasik 1 sene boyunca ona hayatima dair hicbir sey anlatmadim bu yuzden anlatamadim. hep cok mutluymusum gibi devam ettim zaten o da hic sormadi bana.. sen kendin anlat ben mi sorucam sana sorunlarını dedi hep.. ama simdi bu haciz muhabbetleri de olunca ondan baska kimseye anlatamazdim onu yanimda istedim kim istemez ki.. kolay kolay her seyini anlatabilen, dertlesen bir insan degilimdir sorunlarimi hep tek basima cozmeye calisirim ilk defa ondan bir sey istedim aglaya aglaya telefonda sana bu ara cok ihtiyacim var bak bu olaylar yasanıyor su an iyi degilim yanimda ol lutfen dedim.. ertesi gun bana bir nasilsin nasil oldun diye bile sormadi en ufak bir kavga ettigimizde bile sesini yukseltti yine kufurler, bagiris cagiris.. kizin sorunlari var kırmıyım üzmiyim diye hic dusunmedi. hatta anlattıgımda bile icinden bi cız ettigini bile sanmıyorum.. kardesinin dogum gunu vardı ona cagirdi beni, bende halim olmadigi icin ve pandemi sebebiyle gitmek istemedim sonra tamam dedi ben sehir disina cikicaktim ertesi gunu 1 hafta kalicaktim uzak kalicaz diye soyledim ona belki bir kere insanlik yapar gel hadi disari cikalim yaninda olayim gitmeden goruselim der diye bekledim.. demedi. ertesi gun oldu, ben kardesinin dogum gunune gitmedim arkadasimla hava almaya ciktim bu yuzden bir ton laf yedim. kardesinin dogum gunune gitmemisim ama arkadasimla cikmisim disariya filan.. o da her zamanki gibi hayal kirikligina ugratip bana gitmeden goruselim gel demek yerine hergun beraber oldugu arkadasinin evine nargile icmeye gitti. soyledim ona dayanamadim senden ilk defa bir sey istedim gitmeden bi gel goreyim bile demedin dedim bana demedigini birakmadi sana hesap mi vericem vs. yine dogum gunu muhabettine getirdi, sen benden ne istiyosun ya yeter artık bıktım senden filan dedi.. ben o gece dayanamadim uyuyamadim uzuntuden o kadar cok ustume geliyor ki bana gercekten kendimin iliskide hep sorun cıkarttıgımı, benim hep bir seyleri buyuttugumu inandırtmaya calısıyor bana. sen hastasın psikologa git filan diyor surekli kendimi sucluyorum hep.. ne zaman ona kırılsam donup dolasıp ben suclu oluyorum anladınız dimi.. ben cok saf bi insanim bu yuzden de hep uzulen taraf oluyorum kimseye kiyamiyorum nolursa olsun.. bu yuzden kıyamadım yine kendimi sucladım ertesi gun gittim evlerine kardesine supriz yapip dogum gununu kutladim kardesi cok sevindi ama erkek arkadasim yuzume bile bakmadi. yine kavga ettik sonra gününde yapmadın ertesi gun yapsan ne degisir filan tarzı bir suru sey soyledi. ben ne yapsam yaranamıyorum ayrılamıyoruz da iste boyle bi döngü. en son yasadıgımız olayı anlatmak istedim size buraya kadar okuduysanız tesekkur ederim hepinizden.. ben ayrılma gücümü su an kendimde goremiyorum dedigim gibi yasadıgım sorunlar yeterince büyük. evet aslında bir nevi zaten yine yanımda degil tek basıma ustesinden gelmeye calisiyorum ama sorun da su; ben her seyin farkinda olmama ragmen ayrılamıyorum. aptallık diyin, salaklık diyin, hepsinin farkındayım bitmesi gerektigini de biliyorum cok sey yasadık yani boyle buraya yazamam eger merak ettiginiz bir sey varsa sorabilirsiniz o sekilde anlatırım.. her gece aglıyorum hem ona cok ihtiyacım var hem de bana en uzak kisi o. 4 seneyi nasil unutabilirim? lutfen bana akıl fikir verin o bana gel dese ben kosa kosa gidecek kadar cok seviyorum o da seviyor biliyorum ama bazen iki kisi bir araya ne kadar isterse istesin gelemez ya, biz oyleyiz iste. o ayrilmiyor, ben zaten ayrilamiyorum.. her gece dua ediyorum kalbimin bir an once soguması icin. cok yoruldum artık onsuzlugu dusunemiyorum ama onunla da yapamıyorum.. nasıl cıkıcam bu cıkmazdan? aranızda boyle uzun iliskisini bitiren oldu mu? bana yol gosterin nolursunuz..
haklisiniz ne diyebilirim ki diyorum ya kendimde farkindayim her seyin kalbime soz gecirip gidebilsem keske.. tek istegim bir an once sogumak umarim sevgim buzla tasa donusur..Sizin olmayan bir iliski yasamissiniz. Sevgi bu demek değildir. Boyle biri sevilmez sizinki saplantı. Sizinle ilgilenmiyor ki anlattiklarinizdan sonra isin özü sizi sevmiyor valla beni sevmeyen biriyle degil ayni yolda yürümek ayni havayi dahi solumamaya calisanlardanim. Hayt-höyt ilişkilerden çok şey beklememek gerek. Sizi önemsemiyor, deger vermiyor, derdinizi paylaşmıyor, dertlerinizin uzerine dert oluyor... kimse bulunmaz hint kumasi degil. Kendinize ayip ediyorsunuz en buyuk yanlısı kendinize yapıyorsunuz. Siz nesiniz birinin hınç duvari mi? Küfür hakaret duvari mi onunla 1 saniye durmak kendinize yapacağınız en büyük saygısızlıktır. Evlilik mi yürütülür böyle birşeylerden yoksun insanlarla neyse ya
zor durumda yanimda olmayacaksa ne anlami var ki..Zor durumlarının geçmesini bekliyordur belki?
yok hayir aramizda birbirimize baglayacak bir sey yasanmadi emin olabilirsiniz sorun da o zaten beraber ayni evlerde bile cok az durduk diyebilirim ama sevdim iste 4 senedir beraberiz ama ben ondan oncesinde ona platonik asiktim belki de bu yuzden vazgecemiyorum.. ve yasadigim sorunlarda var tabi anlattığım gibi o yuzden de korkuyorum hayatım daha da mahvolursa diye.. ama eminim ayrıldıgımda belki de daha cok mutlu olucam. her seyin farkinda olmak daha cok acıtıyor canımıŞunlar bir hayvana yapılsa söylense hayvan gurur eder uzak durur bundan.
Başka bir şey demiyorum.
Cinsellik falan yaşadınız sanırım da ondan mi bu bağımlılık.
Ne olursa olsun yapmanız gereken tek şey.
Biz zaten ayrıldık çoktan. Haberimiz yok.
Ben haber veriyorum hadi selametle yazıp. Engeli basmak..
Sen onurlu olduğunda o insanca öğrenir belki.
Pislik ya uyuz oldum.
Kendine sor, ayrıldığında ne olabilir. Bir suru sorunun var diyorsun. Bu kisi senin yaninda degil. Tam tersine aglamana, acı cekmeme neden oluyor. Belki de hayatında sorun olmasına alismıssin. Bu kadar sorunun arasinda sana yine sorun cikaran birini terk etmemenin, ustune ayrilamiyorum demenin hicbir sebebi yok.
Bu iliski bitmis durumda su an. Belki de sen terk edemiyorken bir anda o cikacak hayatindan.
Psikologa git. Erkek arkadasinin dogru soyledigi tek bir sey var. Sen, seni degersiz hissettiren birini hayatindan cikartamiyorsun. Bu da gercekten bir hastalık. Bunun tedavisi icin git. Erkek arkadasini terk edebilmek icin git.
Senin yaslarindayken ben de beni degersiz hissettiren, hicbir animda yanimda olmayan biriyle birlikteydim. Dogum gunumu bile kutlamaz, hasta oldugumda yanimda olmazdi. Onu uzun sure terk edemedim. Ama sonunda bir anda biraktim. Hayatimda hic bu kadar huzurlu hissetmemistim ayrilinca. Ayrilamam saniyorken ayrildiktan sonra bir kere bile ozlemedim. Cunku hatirladigimda sadece bana yasattigi acilar aklima geliyordu. Yeter ki o ayrilik cumlesi agzindan ciksin. Gerisi geliyor inan ki.
Benim su an hayatimda sukur ki tam tersi biri var. Bana deger verdigini her an hissettiriyor. Ve her sorunumda benim yanimda. Ben o insani terk etmeseydim. Simdi hayatimda olan insanla tanisamazdim. O iliskinin sagliksiz oldugunu anlamasaydim. O degersizligi kabul etseydim. Su an bu degeri göremezdim.
Mesela ilk iliskim uzun surdugu icin ondan bana kalan sey, insanlardan bir sey isteyememek. Ilk erkek arkadasim benim hic yanimda olmadigi icin sanki insanlar beni reddedecek, yanimda olmayacak gibi hissediyorum. Onunla yasadigim iliski nedeniyle yerlesmis bu bana. Hala bunu asmaya calisiyorum.
Demem su ki, bu insanla birlikteligi ne kadar surdurursen mutsuzlugun, sende birakacagi travmalar da o kadar uzun sureli olacak. Ama ayrilirsan ve ben degerliyim, bunu bana hissettiren birini hak ediyorum dersen o zaman mutlu olmaya baslayacaksin
Kendine sor, ayrıldığında ne olabilir. Bir suru sorunun var diyorsun. Bu kisi senin yaninda degil. Tam tersine aglamana, acı cekmeme neden oluyor. Belki de hayatında sorun olmasına alismıssin. Bu kadar sorunun arasinda sana yine sorun cikaran birini terk etmemenin, ustune ayrilamiyorum demenin hicbir sebebi yok.
Bu iliski bitmis durumda su an. Belki de sen terk edemiyorken bir anda o cikacak hayatindan.
Psikologa git. Erkek arkadasinin dogru soyledigi tek bir sey var. Sen, seni degersiz hissettiren birini hayatindan cikartamiyorsun. Bu da gercekten bir hastalık. Bunun tedavisi icin git. Erkek arkadasini terk edebilmek icin git.
Senin yaslarindayken ben de beni degersiz hissettiren, hicbir animda yanimda olmayan biriyle birlikteydim. Dogum gunumu bile kutlamaz, hasta oldugumda yanimda olmazdi. Onu uzun sure terk edemedim. Ama sonunda bir anda biraktim. Hayatimda hic bu kadar huzurlu hissetmemistim ayrilinca. Ayrilamam saniyorken ayrildiktan sonra bir kere bile ozlemedim. Cunku hatirladigimda sadece bana yasattigi acilar aklima geliyordu. Yeter ki o ayrilik cumlesi agzindan ciksin. Gerisi geliyor inan ki.
Benim su an hayatimda sukur ki tam tersi biri var. Bana deger verdigini her an hissettiriyor. Ve her sorunumda benim yanimda. Ben o insani terk etmeseydim. Simdi hayatimda olan insanla tanisamazdim. O iliskinin sagliksiz oldugunu anlamasaydim. O degersizligi kabul etseydim. Su an bu degeri göremezdim.
Mesela ilk iliskim uzun surdugu icin ondan bana kalan sey, insanlardan bir sey isteyememek. Ilk erkek arkadasim benim hic yanimda olmadigi icin sanki insanlar beni reddedecek, yanimda olmayacak gibi hissediyorum. Onunla yasadigim iliski nedeniyle yerlesmis bu bana. Hala bunu asmaya calisiyorum.
Demem su ki, bu insanla birlikteligi ne kadar surdurursen mutsuzlugun, sende birakacagi travmalar da o kadar uzun sureli olacak. Ama ayrilirsan ve ben degerliyim, bunu bana hissettiren birini hak ediyorum dersen o zaman mutlu olmaya baslayacaksin
ne guzel yazmissiniz.. umarim benimde hayatimda bana deger veren birileri cikar karsima. gerci erkeklerden bile o kadar sogudum ki kimseyi gormek bile gelmiyor icimden tekrar birini sevebilir miyim onu da bilmiyorum.. korkuyorum ben artik birine tekrar guvenebilir miyim kendimi acabilir miyim tekrsr bilmiyorum ve siz gibiyim aynı onun yuzunden belki de bu kadar icime kapanıgım kimseye anlatamıyorum derdimi sanki basını agrıtıyomusum insanlara fazlalık geliyomusum gibi hissediyorum.. benligimi o kadar ezdi ki beni bastı da bastı resmen hic boyle bi insan degildim. nasil asicam bu gunleri nasil yapicam ya da o benden sonra biriyle beraber olursa bunlari kaldirabilir miyim, korkuyorum..Kendine sor, ayrıldığında ne olabilir. Bir suru sorunun var diyorsun. Bu kisi senin yaninda degil. Tam tersine aglamana, acı cekmeme neden oluyor. Belki de hayatında sorun olmasına alismıssin. Bu kadar sorunun arasinda sana yine sorun cikaran birini terk etmemenin, ustune ayrilamiyorum demenin hicbir sebebi yok.
Bu iliski bitmis durumda su an. Belki de sen terk edemiyorken bir anda o cikacak hayatindan.
Psikologa git. Erkek arkadasinin dogru soyledigi tek bir sey var. Sen, seni degersiz hissettiren birini hayatindan cikartamiyorsun. Bu da gercekten bir hastalık. Bunun tedavisi icin git. Erkek arkadasini terk edebilmek icin git.
Senin yaslarindayken ben de beni degersiz hissettiren, hicbir animda yanimda olmayan biriyle birlikteydim. Dogum gunumu bile kutlamaz, hasta oldugumda yanimda olmazdi. Onu uzun sure terk edemedim. Ama sonunda bir anda biraktim. Hayatimda hic bu kadar huzurlu hissetmemistim ayrilinca. Ayrilamam saniyorken ayrildiktan sonra bir kere bile ozlemedim. Cunku hatirladigimda sadece bana yasattigi acilar aklima geliyordu. Yeter ki o ayrilik cumlesi agzindan ciksin. Gerisi geliyor inan ki.
Benim su an hayatimda sukur ki tam tersi biri var. Bana deger verdigini her an hissettiriyor. Ve her sorunumda benim yanimda. Ben o insani terk etmeseydim. Simdi hayatimda olan insanla tanisamazdim. O iliskinin sagliksiz oldugunu anlamasaydim. O degersizligi kabul etseydim. Su an bu degeri göremezdim.
Mesela ilk iliskim uzun surdugu icin ondan bana kalan sey, insanlardan bir sey isteyememek. Ilk erkek arkadasim benim hic yanimda olmadigi icin sanki insanlar beni reddedecek, yanimda olmayacak gibi hissediyorum. Onunla yasadigim iliski nedeniyle yerlesmis bu bana. Hala bunu asmaya calisiyorum.
Demem su ki, bu insanla birlikteligi ne kadar surdurursen mutsuzlugun, sende birakacagi travmalar da o kadar uzun sureli olacak. Ama ayrilirsan ve ben degerliyim, bunu bana hissettiren birini hak ediyorum dersen o zaman mutlu olmaya baslayacaksin
Bu sevgi değil takıntı olmuş sende. Zamanla geçecekleri seni çok seven değer veren biri hayatına girdiğinde ben bunu nasıl çekmişim diyeceksin ,kendi değerini anlayacaksın,kendine kızacaksın. Önemli olan kaç yıl geçirdiğin değil o yıllarda neler yaşadığın. Öyle biriyle tanışırsın onunla yaşayamadığın 4 yılı sana bir ayda yaşatır. Sadece dua et bolbol . Ve hayatından tamamen bu bencil adamı sil,o seni çoktan silmiş.
Bu sevgi değil takıntı olmuş sende. Zamanla geçecekleri seni çok seven değer veren biri hayatına girdiğinde ben bunu nasıl çekmişim diyeceksin ,kendi değerini anlayacaksın,kendine kızacaksın. Önemli olan kaç yıl geçirdiğin değil o yıllarda neler yaşadığın. Öyle biriyle tanışırsın onunla yaşayamadığın 4 yılı sana bir ayda yaşatır. Sadece dua et bolbol . Ve hayatından tamamen bu bencil adamı sil,o seni çoktan silmiş.
evet sanirim oyle aliskanliklari silmek hayatima yeni bi aliskanliklar katmak beni korkutuyor kolay kolay hayatimda degisiklik yapabilen biri degilim her seyi herkesi cok kolay sahiplenirim en ufak kagit parcasini bile.. sonra da iste hayatim boyle bi anda alt ust olunca ben napicagimi bilemez hale geldim her sey degisti hayatimda bi anda. erkek arkadasim bile:) o yuzden bunca seyin arasinda onu da cikartabilir miyim cesaret edemiyorum sadece.. basarabilir miyimBu sevgi değil takıntı olmuş sende. Zamanla geçecekleri seni çok seven değer veren biri hayatına girdiğinde ben bunu nasıl çekmişim diyeceksin ,kendi değerini anlayacaksın,kendine kızacaksın. Önemli olan kaç yıl geçirdiğin değil o yıllarda neler yaşadığın. Öyle biriyle tanışırsın onunla yaşayamadığın 4 yılı sana bir ayda yaşatır. Sadece dua et bolbol . Ve hayatından tamamen bu bencil adamı sil,o seni çoktan silmiş.
Kendine güven,hayatımızda çok önemli biri ölüyor ona bile alışıyoruz.bu daha basit birşey ,senin için yok olacak zamanla göreceksin için soğuduğunda ben nasıl kendimi bu kdar değersiz görmüşüm diyeceksin yaşın daha küçük , yıllar sonra kendine çok kızacaksın.kurtulduğuna şükredeceksin.çok bunalsanda sakın iletişime geçme. At kurtulevet sanirim oyle aliskanliklari silmek hayatima yeni bi aliskanliklar katmak beni korkutuyor kolay kolay hayatimda degisiklik yapabilen biri degilim her seyi herkesi cok kolay sahiplenirim en ufak kagit parcasini bile.. sonra da iste hayatim boyle bi anda alt ust olunca ben napicagimi bilemez hale geldim her sey degisti hayatimda bi anda. erkek arkadasim bile:) o yuzden bunca seyin arasinda onu da cikartabilir miyim cesaret edemiyorum sadece.. basarabilir miyim
kesinlikle ayrılmam gerekiyor biliyorum.. tesekkür ederim okudugunuz icin. sizler boyle diyince daha da iyi anlıyorum ben cok sevmisim malesef en buyuk aptallıgım bu oldu onsuz yapamazmısım sanki her seyim oymus gibi dusundum hep hic boyle biri degildi hayallerimdeki dogru insan diyordum ama nolduysa oldu iste degisti ve en kotusu ben kendimi sucluyorum onun yuzunden.. onu bu hale ben mi getirdim acaba diyorum ama siz soyleyin karsindaki seni ne hale getirirse getirsin bu denli ona hakaretler eder misin.. onu boylesine kirar misin.. kendimi suclamali miyim yoksa gercekten restimi cekmeli miyim bilmiyorum..Kendine neden bu zulmü yapıyosun? Neden? Zor zamanlar geçiriyomuşsun, sanıyo musun ki bu kişi senin için bir umut, omzunda ağlayabileceğin bir yoldaş? Tam tersi, tüm bu sorunların arasında bu şahıs seni daha da aşağıya çeker. İyi olma umudunu da alır, yapma etme.
İnsanlar bazen çok yalnız olduğunu hisseder, sığınacak bir liman arar, sen de o dönemi yaşıyosun belki, ama en büyük hatanı bu goygoycu şahıstan medet umarak yapıyosun. 4 yılıma nolcak diyosun. Evet 4 yılını harcaman yazık. Ama bari geleceğini harcama. Sana küfreden, saygı duymayan, kusura bakma ama kum torbam muamelesi yapan birine yapacağın tek şey ondan kurtulmandır.
Bir de en tehlikeli insan modeli karşısındakine hastasın sen, doktora görün, delisin deli muamelesi yapanlardır. Öyle ki bir süre sonra bu kafanda yer eder, gerçekten böyle olduğuna inanırsın. Bu psikolojik şiddettir. Asıl kişiyi deli eden bu tiplerdir. Kaç kurtul. Medet umma. Ondan sana fayda değil, zarar gelir.
Kendini suçlama. Asla. Okula gitti stadyuma girdi vs insanın huyu suyu böyle değişmez. İçindekileri gün yüzüne çıkarır sadece. Kendine bir iyilik yap ve koşarak uzaklaş. kendini suçlamaktan vazgeç. Kendine değer ver ki başkaları da değer versin.kesinlikle ayrılmam gerekiyor biliyorum.. tesekkür ederim okudugunuz icin. sizler boyle diyince daha da iyi anlıyorum ben cok sevmisim malesef en buyuk aptallıgım bu oldu onsuz yapamazmısım sanki her seyim oymus gibi dusundum hep hic boyle biri degildi hayallerimdeki dogru insan diyordum ama nolduysa oldu iste degisti ve en kotusu ben kendimi sucluyorum onun yuzunden.. onu bu hale ben mi getirdim acaba diyorum ama siz soyleyin karsindaki seni ne hale getirirse getirsin bu denli ona hakaretler eder misin.. onu boylesine kirar misin.. kendimi suclamali miyim yoksa gercekten restimi cekmeli miyim bilmiyorum..
evet.. icinde varmis demekki ya da ben gorememisim gormek istememisim.. o gostermedi belki de bu yuzunu bana. haklisiniz karakteri bozukmus iste ne diyebilirim ki uzuluyorum, cok..Kendini suçlama. Asla. Okula gitti stadyuma girdi vs insanın huyu suyu böyle değişmez. İçindekileri gün yüzüne çıkarır sadece. Kendine bir iyilik yap ve koşarak uzaklaş. kendini suçlamaktan vazgeç. Kendine değer ver ki başkaları da değer versin.
Küfürbaz, kaba, eleştiren, hoşgörüsüz bir insanı daha ne kadar hayatına yük etmeyi düşünüyorsun ki? Gerektiğinde sevgiyle destek vermeyen, sendelediğinde destek olmayan, üstelik asabi tavırlarla yargılayan insandan bırak sevgili olmayı, ne arkadaş olur ne de yoldaş. En güzel çağlarını bu kişiyle heba etmekten hemen vazgeçip yoluna güzel insanlarla devam etmelisinmerhaba.. daha oncede buraya yine cok bunaldıgım bi donem sizlerden fikir almak icin boyle yazmıstım sizle konusmak sizlerden fikir almak bana cok iyi geldi o yuzden tekrar buraya yazmak istedim.. umarım sıkılmadan okursunuz.. yazmaya baslarken bile aslında hangi birini yazsam ki diye düsündüm o kadar cok sey yasıyorum ki hayatımda. daha once bi kac kisi burda yasadıgım olayları kucumseyip daha kucuksun diyerek alaycı sekilde konustu eger boyle bir sey diyecekseniz lutfen hic yazmayın ben gercekten fikir almak istedigim icin yazıyorum sizlere.. icten ve samimiyetinize guvenerek yazıyorum bunları. oncelikle 21 yasındayım universiteye gidiyorum 4 senelik bi iliskim var ama erkek arkadasım o kadar kaba ve saygısız davranıyor ki bana. surekli kufur ediyor agıza alınmayacak sekilde asla boyle bir insan degildi o da univerisiteyi kazanip gittiginde okulunda fenerbahce tirbunlerine filan girdi sonra nolduysa oldu cocuga.. ben su an onu tanıyamıyorum o kadar farklı ki. ve hayatımın en cok ona ihtiyacım oldugu bir donemdeyim babam iflas ettigi icin hayatım bir anda degisti ve psikolojik olarak cok agir seyler yasadim. simdi ilerleyen gunlerde haciz muhabbetleri vs. seyler var anlarsınız.. bu durumları cevremden kimseye anlatamıyorum tek anlattıgım erkek arkadasım onu en yakın arkadasım olarak gordum hep ama bana destek bile olmuyor. hatta sunu dedigi bile oldu; ''senin dertlerinden biktim, banane sorunlarindan, ben ilgilenmiyorum, ben napiyim yani sizi ben mi kurtaracam'' gibi cok seyler soyledi kavga aninda, sinirle bile olsa. bende yaklasik 1 sene boyunca ona hayatima dair hicbir sey anlatmadim bu yuzden anlatamadim. hep cok mutluymusum gibi devam ettim zaten o da hic sormadi bana.. sen kendin anlat ben mi sorucam sana sorunlarını dedi hep.. ama simdi bu haciz muhabbetleri de olunca ondan baska kimseye anlatamazdim onu yanimda istedim kim istemez ki.. kolay kolay her seyini anlatabilen, dertlesen bir insan degilimdir sorunlarimi hep tek basima cozmeye calisirim ilk defa ondan bir sey istedim aglaya aglaya telefonda sana bu ara cok ihtiyacim var bak bu olaylar yasanıyor su an iyi degilim yanimda ol lutfen dedim.. ertesi gun bana bir nasilsin nasil oldun diye bile sormadi en ufak bir kavga ettigimizde bile sesini yukseltti yine kufurler, bagiris cagiris.. kizin sorunlari var kırmıyım üzmiyim diye hic dusunmedi. hatta anlattıgımda bile icinden bi cız ettigini bile sanmıyorum.. kardesinin dogum gunu vardı ona cagirdi beni, bende halim olmadigi icin ve pandemi sebebiyle gitmek istemedim sonra tamam dedi ben sehir disina cikicaktim ertesi gunu 1 hafta kalicaktim uzak kalicaz diye soyledim ona belki bir kere insanlik yapar gel hadi disari cikalim yaninda olayim gitmeden goruselim der diye bekledim.. demedi. ertesi gun oldu, ben kardesinin dogum gunune gitmedim arkadasimla hava almaya ciktim bu yuzden bir ton laf yedim. kardesinin dogum gunune gitmemisim ama arkadasimla cikmisim disariya filan.. o da her zamanki gibi hayal kirikligina ugratip bana gitmeden goruselim gel demek yerine hergun beraber oldugu arkadasinin evine nargile icmeye gitti. soyledim ona dayanamadim senden ilk defa bir sey istedim gitmeden bi gel goreyim bile demedin dedim bana demedigini birakmadi sana hesap mi vericem vs. yine dogum gunu muhabettine getirdi, sen benden ne istiyosun ya yeter artık bıktım senden filan dedi.. ben o gece dayanamadim uyuyamadim uzuntuden o kadar cok ustume geliyor ki bana gercekten kendimin iliskide hep sorun cıkarttıgımı, benim hep bir seyleri buyuttugumu inandırtmaya calısıyor bana. sen hastasın psikologa git filan diyor surekli kendimi sucluyorum hep.. ne zaman ona kırılsam donup dolasıp ben suclu oluyorum anladınız dimi.. ben cok saf bi insanim bu yuzden de hep uzulen taraf oluyorum kimseye kiyamiyorum nolursa olsun.. bu yuzden kıyamadım yine kendimi sucladım ertesi gun gittim evlerine kardesine supriz yapip dogum gununu kutladim kardesi cok sevindi ama erkek arkadasim yuzume bile bakmadi. yine kavga ettik sonra gününde yapmadın ertesi gun yapsan ne degisir filan tarzı bir suru sey soyledi. ben ne yapsam yaranamıyorum ayrılamıyoruz da iste boyle bi döngü. en son yasadıgımız olayı anlatmak istedim size buraya kadar okuduysanız tesekkur ederim hepinizden.. ben ayrılma gücümü su an kendimde goremiyorum dedigim gibi yasadıgım sorunlar yeterince büyük. evet aslında bir nevi zaten yine yanımda degil tek basıma ustesinden gelmeye calisiyorum ama sorun da su; ben her seyin farkinda olmama ragmen ayrılamıyorum. aptallık diyin, salaklık diyin, hepsinin farkındayım bitmesi gerektigini de biliyorum cok sey yasadık yani boyle buraya yazamam eger merak ettiginiz bir sey varsa sorabilirsiniz o sekilde anlatırım.. her gece aglıyorum hem ona cok ihtiyacım var hem de bana en uzak kisi o. 4 seneyi nasil unutabilirim? lutfen bana akıl fikir verin o bana gel dese ben kosa kosa gidecek kadar cok seviyorum o da seviyor biliyorum ama bazen iki kisi bir araya ne kadar isterse istesin gelemez ya, biz oyleyiz iste. o ayrilmiyor, ben zaten ayrilamiyorum.. her gece dua ediyorum kalbimin bir an once soguması icin. cok yoruldum artık onsuzlugu dusunemiyorum ama onunla da yapamıyorum.. nasıl cıkıcam bu cıkmazdan? aranızda boyle uzun iliskisini bitiren oldu mu? bana yol gosterin nolursunuz..