- Konu Sahibi fataldanger
- #1
Arkadaşlar bu aralar özellikle yaşadığım ve üstesinden gelemediğim bir psikolojik rahatsızlığımı sizinle paylaşmak istiyorum. Bazı insanlarla veya arkadaşlarımla çay kahve içmek için buluştuğumda, iki üç saat oturup konuştuğumuzda konuşmanın içeriğinde mutlaka kafama takılan bir şey oluyor, veya karşımdaki kişinin üslubundan çok negatif bir enerji alıyorum. O kişiyle evlerimize dönmek üzere ayrıldıktan sonra kendimi o kadar tükenmiş, o kadar bitkin, o kadar yorgun hissediyorum ki... Sanki karşımdaki kişi tüm negatif enerjisini bana yüklemiş gibi. Acaba bu beynimin bana bir işareti mi? Bu kötü hissetmelerim "bu insanlardan uzak durmalısın" mesajı mı veriyor bana? Bu bir şey değil, işin ikinci boyutu daha çok rahatsız ediyor beni. "O kişiyle neden buluştum neden buluştum neden buluştum, buluşmamalıydım" diye saatlerce takılıyor zihnime. Sürekli annemi babamı rahatsız ediyorum, şöyle mesela: "Neden Ezgi'yle buluştum, buluşmamalıydım değil mi?" diye soruyorum. Ve bunu gün içinde yüzlerce kez tekrar edip onları usandırıyorum. O kişilerle buluşmuş olmanın pişmanlığının ve bu takıntılı pişmanlığın üstesinden gelemiyorum. Kendimi çok çok çok kötü hissediyorum. Fikirlerinizle bana yardımcı olabilir misiniz? Hiç iyi değilim, beynim saplantılı bir şekilde bu pişmanlıklar fikriyle uğraşıyor.
