Abla öncelikle merhaba ve Allahtan sana kolaylık dilerim. Eşinizin ailesinin bunu bilmeme gibi bi durumu olamazdı zaten çok büyük vebal almışlar. Onların açısından çok zor ancak onların gözleri önünde. sizin erimenize bir şey yapmadılarsa Allah korkusu yoktıur. Abim aynı durumdan müzdaripti. Bu insanların genelde kimse beni sevmeyecek kaygısı olur ve belirli bi yaşa geldiklerinde apar topar evlenmek isterler. Abimide evlendirmiştik 5 ay sürmüştü. Ancak biz herkese her şeyi anlstmıştık. Boşanınca da tam anlamıyla toparlanmadan bu insanın başkasıyla olabilme ihtimalini sıfırladık. Deli gibi tedaviler gördü. Şehir dışları, yurt dışları. Tövbe aldı. Şuanda temiz elhamdulillah bitti bizim imtihanımız. Ancak bağımlı olduğu dönemde onunla yaşamış bi insan olarak söylüyorum ki AŞIRI ZOR! Sen çok büyük bi imtihandan geçiyorsun sakın sakın kendini isyana verip kendini kaybedip farklı şeyler yapmaya kalkma. Çocuklarının sana ihtiyacı var mis gibi ailende yanında. Sen kimsenin bakıcısı değilsin! Kimsenin sorunlu çocuklarıyla uğraşmak zorunda değilsin. Ailesi uğraşsın. Bütün yasal haklarını üstlerinde kullan gerekirse donlarına kadar al, yıpranma payını istemeyi unutma! Allahtan bu kadar mı korkmuyosunuz (aileye ithafen) el kadar sâbilerin, el bebek gül bebek yetiştirilmiş bi ananın bi babanın kızına bu reva değil! Asla unutma bir kere hayata geldin tek bir hayatın var senin kimse için cehenneme çevirme. Yaşadığın kötülükler, yaşayacağın iyiliklere şükretmen içindir. Mükafatlandırılacağın anı düşün ve mutlu ol!