Yazdığın her cümleye o kadar hak veriyorum ki.
Ben doğum yaptığımda bebeğim 7 gün yoğun bakımda kaldı.
Sütüm ilk gün geldi ama malesef yanımda olmadığı için sağıp vermek zorunda kaldım. Memelerim kan içindeydi her gün. Deli gibi süt geliyordu. Tişörtlerim hep taş gibi geziyordum, akıyordu kuruyordu akıyordu kuruyordu.
Ben sağıyordum 200 cc falan çıkıyordu toplamda her sağmamda. Eşim iki saatte bir hastaneye götürüyordu.
Daha sonra bebeğimi taburcu etmek için gittiğimizde bir baktım, bir çöp poşeti dolusu sütümü elime tutuşturdular. Meğersem bebeğime hiç süt vermemişler.
Eve geldik, ben lohusa sendromuna girdim. Kendimi de bebeğimide öldürmek istiyordum.
Gitgide sütüm azalmaya başladık. Bebeğim çığlık çığlığa ağlıyordu açlıktan. Daha sonra mama aldı eşim gecenin bir yarısı. İçirdik melekler gibi yattı.
Ne başladıysa ondan sonra başladı. Annem, kayınvalidem, eltilerim, görümcelerim falan hep emzir, emzirdikçe gelir dedi, anne çayı içtim, herşeyi yedim, masajlar yaptım, damlalar içtim ama hiçbiri işe yaramadı. Daha sonra anneliğimi sorgulamaya başladım. Ben bebeğimi emziremeyeceksem anne olamam ki dedim.
Sağolsun ama eşim hep yanımda oldu bu konuda.
Ve bence çoğu insan sütünün gelmediğini kabul etmiyor. Anne sütü doyurucu değil, sen ne yersen çocuk anca o vitamini alıyor, çabuk acıktırıyor, gaz yapıyor.
Mama tok tutuyor, sen yesende emesen de o mamanın içinde her türlü vitamin var.
Yok neymiş anne sütü içen çocuk hastalanmazmış.
Yalan, benim bebeğim toplasan 1 hafta anne sütüyle beslendi ve 8 aylık oldu, diş çıkarması dışında hiç ateşlenmedi.
Birsürü insan görüyorum, çocuklarınada kendilerine de eziyet ediyorlar. İnatla, sütleri az olmasına rağmen (ölçemiyorlar bu arada memeden verdikleri için) mama almayıp emzirmeye çalışıyorlar.
Bu kadar sütü gelen anne vardıda piyasadaki bu kadar mama neden var ???