- 19 Mayıs 2020
- 42.232
- 185.861
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Mantığım başka kalbim başka şeyler söylüyor:(( Seviyorum ama..
- Konu Sahibi z1d
- Başlangıç Tarihi
Yılda 1-2 ay yüz yüze görüşerek, uzak mesafe yürütebiliriz diye düşünmüştüm
- 19 Nisan 2022
- 2.585
- 25.253
Denedim bir kere o zaman da bana bu kadarına gerek olmadığını, bunu hak etmediğini söylemişti
- 19 Nisan 2022
- 2.585
- 25.253
- 17 Haziran 2019
- 1.113
- 5.433
senin canın sıkılmış onun canı senden de çok sıkılmış. Ortada sevgi yok. Ay görğşmemişsiniz bile. Görüşsen bi bakacaksın ki ağzı kokuyor ya da leş gibi ter kokuyor. Ya da hareketleri gözüne batacak...
Ben böyle ilişkilerin sonunu hep fos gördüm. Emin ol buluşursan geçen zamanına üzüleceksin ve iletişim kalmayacam daha sonra. Ayrıca madem bitirdin her yerden sil engelle. sen de saçma davranıyorsun.
Siz sevgili falan değilsinz yani, sanalda öyle can sıkıntısına birbirinize sarmışsınız ki karşındaki 23 yaşında bi çocuk. Genç bile değil çocuk. Anne baba izni ne ya? 16 yaşında sanki. Bence uzaklaş.
Ay hiç mi sevgi görmediniz anlamadım böyle yoklukta mısınız da eften püften insanlara hint kumaşıymış gibi bağlanıyorsunuz???
- 21 Nisan 2016
- 3.293
- 6.448
- 26
Siz de o da sevilmeyi, ilgiyi sevmişsiniz bence. Ben hiç görüşmemişsin altı üstü mesaj mevzusunu doğru bulmuyorum. Eski dönemin insanları çok az görüşüp yine de çok saf sevgiyle sevmişler birbirlerini. Sevmek-sevilmek tamamen doğru insanı bulmakla alakalı. Ama siz karşınızdakinin doğru insan olduğunu düşünmüyorsunuz.
Ben karakter olarak geleceğimi göremediğim biriyle birlikte olmaya devam etmezdim. Sonuç odaklı olduğumdan zaman kaybı olarak görürdüm. Sizin karakteriniz de bu minvalde gibi hissettim. Bence siz de olmayacak duaya amin demektense olacak insanları hayatınıza almaya bakın.
Şunu da söyleyeyim tembel insan asla çekilmez. Tembel erkek ise ekstra çekilmez. Yazık etmeyin kendinize.
- 21 Nisan 2016
- 3.293
- 6.448
- 26
Erkeklerin beyin gelişimi ancak 50de durur benceBeyin gelişimi 26'ya kadar sürüyor hatta, ergenlik bitti dense de bence daha yolu var beyefendide
- 16 Mart 2019
- 1.465
- 3.094
- 9 Aralık 2009
- 16.957
- 53.629
Hiç görüşmediğiniz adam…
Hiç de sandığınız kadar üzülmez.
Siz onu boş verin kendinize bakın.
Çok da normal görmedim sizi.Çok boş zamanınız var ya da ondan böylesiniz bir meşgale bulun.
Yok o da değil derseniz bir doktora gidin.
Sanal olaylar üzerinden drama Queenslik yapmayı bırakın.
Karşıda da mantıklı biri yok belli.Oraso da ayrı
Hiç de sandığınız kadar üzülmez.
Siz onu boş verin kendinize bakın.
Çok da normal görmedim sizi.Çok boş zamanınız var ya da ondan böylesiniz bir meşgale bulun.
Yok o da değil derseniz bir doktora gidin.
Sanal olaylar üzerinden drama Queenslik yapmayı bırakın.
Karşıda da mantıklı biri yok belli.Oraso da ayrı
- 12 Temmuz 2022
- 11.818
- 58.865
Aman çocişkom sen kıpraşma ben ayağına yemeğini getiririm diyen ebeveynlerle büyüdüyse ben 55'e çıkarırım iddiayıErkeklerin beyin gelişimi ancak 50de durur bence
- 11 Mayıs 2022
- 651
- 1.075
Severek bitirilir mi ya... Her yerden engelleyin gitsin.Yaklaşık 1 sene önce sanaldan biriyle tanıştım. Başka şehirlerdeyiz. Onunla konuşurken çok mutlu hissediyordum. Hayatımda bir ilişki yapmaya hazır olmadığım bir dönemdi ve özellikle uzak mesafenin benim için sorun olacağını bilmeme rağmen bir kez olsun denemek istedim. Ancak olmadı. Başlarda onun hataları vardı, telefonla konuşmaya çekiniyormuş bana zaman ver diyip duruyordu. Kendimi çok değersiz hissetmiştim çünkü ben onunla gerek görüntülü gerekse normal telefonlaşmak istiyordum. En sonunda dayanamadım ve ilk ayrılık sebebimiz bu oldu. Ona sebeplerimi söylerek ayrıldım. Sonra o bana ulaşmaya devam etti, düzeleceğini söyledi ve bende zaten hâlâ hoşlanıyordum. Bize bir şans daha verdim. Bu sefer gerçekten eskiye nazaran değişmişti. Ama ben yine de iyi hissetmiyordum, her şeyin benim zorlamamla olduğunu düşünmeye başladım. Üstelik bu kişinin hayatta bir beklentisi çok yoktu, fazla sosyal değildi ve tembeldi de.. Yani beni ileri götürecek biri değil aksine yerimde sayıklamama sebep olacak veya geriye çekecek biriydi. Bunlar gözüme batmaya başladı ve sonrasında da dini açıdan da yanlış yaptığımı anladım. Zinaya yaklaşıyordum ve içim hiç rahat değildi. Bu huzursuzluk bende takıntıya dönüştü..Kültürel anlamda da anlaşabilir miydik bilmiyorum. Ayrım yapıyor değilim yanlış anlaşılmasın ancak beni zorlardı, bakış açılarımız tutmuyordu. Ben bir süre sonra olaylara daha dini yönden baktığımı anladım o ise cumaya dahi gitmeye üşenen, zorla giden biriydi. Duygularım ona çekilirken mantığım onunla uzun soluklu bir ilişki yaşamayacağımı söylüyordu. Onu üzmek de hiç istemiyordum çünkü ona gerçekten değer veriyordum, hâlâ da veriyorum. Ancak böyle de yapamadım, ikinci kez tüm sebepleri açıkça söyleyerek ayrıldım. Bana yine ulaşmaya başladı. Asla anlam veremedim, ona sebep sunarak 2 defa kendisinden ayrılmış birine insan neden ulaşırdı? Ben de hatalayım, kabul ediyorum. Hiçbir yerden engellemedim, çünkü habersiz kalmak istemiyordum. O yazıyordu, ben olmaz diyordum ancak bir süre ancak reddebildim. İletişimi kesmek istemiyormuş, kesince daha çok üzülüyormuş. Ama konuşmaya devam ederek nasıl olabilirdi? Bir şekilde yine beni ikna etti. Dediğim gibi onu hâlâ sevdiğim için yelkenlerim suya iniyor, ama mantıken olabileceğine inanmıyorum. Soğuk yapmaya çalışıyorum, olmuyor. Ona umutlanmaması gerektiğini hatırlatıyorum ama biliyorum ki ben irade gösteremedikçe bu mümkün değil. O, umutlanmadığını söylüyor, akışına bırakmış, ben de düşünmemeliymişim, üzülmeyi kabul etmiş, kendisi sorun etmiyormuş. Bana söyledikleri bunlar. Yine de benimle çok ilgili, benimle alakalı ayrıntıları asla unutmuyor. İkinci defa ayrıldık ve ona rağmen iletişimi koparamadık. Bu durum beni huzursuz ediyor, defalarca ona söyledim. Kendisi için sorun değilmiş, ben de o sorun değil deyince bırakamıyorum. Fazla toxicleştiğimizi farkındayım. Bugün ona mesafe koymamız gerektiğini söyledim ama kendimi yine de çok kötü hissediyorum. Hem günah işlediğim için, hem birinin duyguları ile oynuyor gibi hissettiğim için, hem kendi irademe söz geçiremediğim için...Onu ve kendimi en az üzecek şekilde bu ilişkiye nasıl son verebilirim? Onun beni bıraktığını bilsem gerçekten hiçbir şekilde ulaşmam. Ama ne dersem diyim bırakmıyor, sevdiğini söylüyor. Ben de hem inanmak istiyorum hem de yüzsüzlük geliyor ve güvenemiyorum. Nasıl yapacağım? Kafayı yiyecek gibi hissediyorum. Mantığım başka, kalbim başka şey söylüyor
- 23 Temmuz 2014
- 5.902
- 15.822
Sanaldan kimseyle tanışmadım büyük konuşmak istemem elbet ama cevap vermiyorum da. Bana yazan erkek ohooo kaç kişiye yazmıştır oradan. Huyunu, suyunu, konuşma tarzını, mimiklerini, iletişimi doğru düzgün görüp bilmediğim biri için hiç böyle triplere giremem 
Belki de hiç sevmeyeceksiniz yüz yüze gelseniz.
Belki de hiç sevmeyeceksiniz yüz yüze gelseniz.Yorumunuz için teşekkür ederim, internet üzerinden tanışıp iyi ilişkileri olan insanlar yokmuş da birden tüm absürtlük bendeymiş gibi duygularım hafife alınınca tuhaf hissettim. Öyle ya da böyle zaman geçirirken keyif aldığım bir insanı hayatımdan çıkarmaya zorlanmam anormal mi? Ayrıca yüz yüze görüşebileceğimize inandığım için konuşmuştum zaten, aksi halde ben de bulaşmazdım.
Aslında bakarsanız üni son sınıf öğrencisiydim, KPSS'ye hazırlanıyorum. Mezun olana kadar ki süreçte gayet yoğun bir hayatım vardı. Mezun olunca da sınava 1 ay gibi bir süre olduğu için daha çok derslerimle alakadar oldum.
Bu durum odaklanmamı etkiledi mi derseniz, maalesef. Odaklanma problemi yaşadım. Belki bunun için bir psikiyatri ile görüşebilirim.
Drama Queenlik tasladığım bir durum yok. Hayatımın merkezi etmedim hiçbir şeyi. Yalnızca duygusal anlamda zorlandığım bir süreç için fikir istedim. Mantıken olmayacağını bilip, duygusal anlamda istemeyi durduramadığım için.
Ablacım, zaten mantıken olmayacağını bilmeme rağmen duygusal anlamda istemeye devam ettiğim için engelleyemediğimi söyledim. Bunun iradesiz bir hareket olduğunu da belirttim. Problemim bu ya, elim engellemeye gitmiyor
Daha önce bir yorumumda belirttim ben de bu fikirdeydim, artık boşluğuma mı geldi yoksa gerçekten etkilendim mi ayırt edemiyorum ama mental olarak bu durumdayım.Sanaldan kimseyle tanışmadım büyük konuşmak istemem elbet ama cevap vermiyorum da. Bana yazan erkek ohooo kaç kişiye yazmıştır oradan. Huyunu, suyunu, konuşma tarzını, mimiklerini, iletişimi doğru düzgün görüp bilmediğim biri için hiç böyle triplere giremem
- 9 Ocak 2018
- 644
- 1.663
- 17 Haziran 2019
- 1.113
- 5.433
Kardeşim ben de sana diyorum ki elini birisi mi tutuyor? Basbayağı basacaksın engeli bitecek. Napalım biz mi gelip engelleyelim...
Sorununun cevabı belli, engelle diyoruz ama engelleyemiyorum. E o zaman konuş, kim ne yapabilir ki? İradesiz olan sensin ve sorduğun soru şu an çok mantıksız oluyor farkında mısın?
