Mantık evliliği yapan yada nişanlanan sonunda da mutlu olan var mı?

Bence hata edersiniz ayrılırsanız bilemiyorum. Önceki konunuzu da okumuştum, yorumlarda bulunmuştum.
İyi biri diyorsunuz, çok iyi hemde. Bu devirde iyiler çok azaldı,kaybetmek akıllıca olur mu bilemiyorum.

Ablam yaşındasınız, ne biliyim akıl vermek tuhaf geliyor bana ama yazık değil mi?
Sevmediyseniz biraz bekleyebilirdiniz nişanlanmak için.
 
Moral bozmak istemem...
Ben mantık evliliği yapmıştım.
Onun beni sevdiğine,mutlu edebileceğine inanmıştım.
Sevildim de mutlu da oldum..
Ancak mantık evliliğinde şöyle bir nüans var,tolere edemiyorsunuz.
Adamın hatalarını,ailesinin yanlışlarını sineye çekemiyorsunuz. Bir iki sabredip eeee yeter deyip bitiriyorsunuz.
Sevgi açıyor her zorluğun kapısını çünkü. Aşk,sevgi olmayınca yanlışlar çığ gibi büyüyor,bitirmeye kalkışınca da işin komiği suçlu yine siz oluyorsunuz.
Ben boşandım,inanın şu bayram bir kere daha inandım ki doğru bir karar vermişim. Sevmediğim,yürütemediğim hatta heyecan duymadığım bir evliliği sürüklemenin anlamı yokmuş.
Hee herkes farklı benim duygularım çok önemli gerçekten. Eninde sonunda kalbime yenik düşüyorum...
Siz benim için beyin daha önemli anne olmak istiyorum, iyi bir babası olsun yeter derseniz o ayrı. Çünkü benim anne olmak gibi bir amacım da yoktu zaten.
 
Evet hala iyi bir adam ve aileside mükemmel ve bana karşı çok iyiler seviyorum ama aşk heyecan yok.Ayrılmayada cesaretim yok evlenmeye de.Bi yandan ayrılayım tüm bu düşünceler bitsin diyorum, bi yandan benmi büyütüyorum hiçbirşeyin tadını çıkaramıyorum böyle kafamı yordukça diyorum.Bu durumda olanlar ne yaptılar merak ediyorum.
 
Şu anki durumunuza göre karar verin.
Geleceğin garantisi yok. Belki zamanla seveceksiniz ve çok mutlu olacaksınız. Ya da çok büyük sorunlar yaşayıp keşke evlenmeseydim diyeceksiniz. Kim bilebilir? o yüzden gelecekte şöyle mi olur böyle mi olur demek anlamsız.
Şu an mutlu muyum sorusunun cevabını arayın ve ona göre karar verin.
 
Laaleye katılıyorum...
Bence de sevmediğin mantıkla evlendiğin insandan zararlı çıkan sen olursun.
Belki etrafında pervane olur, belki iyi bir baba olur ama şayet sen ona karşı sadece iyi bir insan tanımlaması yapıyorsan, ona bakarken icin titremiyorsa sonunda sahip olacağın tek sey huzursuz ve mutsuz bir ev arkadaşlığı olur...
Evlilik tutku ve askı da icinde barındıran çift yönlü bir anlaşmadır. Tutku yoksa, aşk yoksa bana göre o evlilik de yoktur.
 

Asla moral bozmazsınız.Çok ihtiyacım var inanın benim durumumu yaşayanların düşüncesine.Ne hissettiniz düğün günü, isteme günü vs.Aynı evde yaşamak bişeyleri dahda artırdımı yoksa azalttımı, cinsellik vs. Benimde sözlüm inanılmaz düşüncelidir, kırmamak için elinden geleni yapar, aileside üzerime titriyor sözlüm gibi.Aileside iyi bier aile, sözlümünde işi kariyeri iyi aynı zamanda, aileme karşıda çok iyi davranıyor.Ama bişeyler eksik ya mutlu olamıyorum bazen..
 
önceki konunuzu okumadığım için merak ettim, nişanlanmaya nasıl karar verdiniz? bu endişelerinizi daha önce düşünüp karar vermiş olmalısınız ki nişanlandınız değil mi?
 

Çok garip bir şey anlatayım mesela..
Aklıma geldi yine tüylerim diken diken oldu...
Kına gecesi için sabah kuafördeyiz. Gözüme bir şey kaçtı.
Kuaförüm iyi arkadaşımdır.
-Aaaaa Lale ağlıyor ahahhaha
-ne ağlayayım be! Deli miyim ayol,sevmişim sevilmişim heyyoooooo evleniyorum ben.
Ertesi sabah düğün günü yine aynı kuaför hahahahahhihihi saçım yapıldı.
Gece herkes düğün salonuna gitti,en son biz damat beyle salona girdik. İnanın tesisten içeri adım attığım anda bıraktım yaşlarımı.
O an anlamıştım yanlışa doğru ilerlediğimi... Babam,annnem,ablam,kardeşim hepsi yumruk olmuş gözlerle bakıyordu "yapma" diye.
Siz hiç evlendirme memuru "iyi günde kötü günde bir ömür beraber olmaya söz veriyor musunuz" cümlesine ağlayarak "evet" diyen gelin gördünüz mü?
Siz hiç düğünün başından sonuna kadar ağlayan gelin gördünüz mü?
Siz hiç ailesi bir sokak ötede oturduğu ve anne düşkünlüğü hiç olmadığı halde sürekli zırlayan bir gelin gördünüz mü?
Daha neler anlatırım da... Neyse...
Cinsellikte bir sorun yoktu. Beni incitmeyen bir adamdı zaten.
 
Ben cok büyük bir hayal kirikligi sonrasinda mantik evliligi yapcam demistim artik.
Yasim 24 sayilir bu arada, 25 olcam ve kendimi yavas yavas gec kaliyormusum gibi hissediyorum dogal olarak.
Neyse,
biriyle tanistim, ama cokda hoslanmadim,
biraz denedim ama sonrasinda iyice sogudum,
benim icin önemli olan biraz olsun icimin titremesidir,
hernekadar tipe bakmiyoruz desekte, gülüsünü bakisini görünce icimin ciz etmesi gerekir, sevmem gerekir :)
Kisacasi yapamadim,
bide hep sunu sorarim kendime, (afedersiniz)
Bu kisiyle ayni yataga girebilirmiyim ???
(Cok afedersiniz) Sevisebilirmiyim?
Eger yapamiyacagimi düsünürsem, igrenirsem, iste o an benim icin hersey biter
Bir ömür boyu ben isinamadiigm insanla ayni yataga giremem,
iste bunu mantikla yapamam.
Sende bunlari kendine sorabilirsin,
bide sunu öneriyorum sana,
hergün olmasada
haftada 2-3 kez yanliz cikin gezin dolasin,
beraber vakit gecirin,
arabayla biraz uzaklasin, nebiliyim piknik yapin, yemek yiyin, denize girin
bu tür seyleri yap, vakit gecir
ondan sonra kararini ver,
eger bol vakit gecirdikten sonra hala isinamassan, mutsuz olursun ilerde
 
Sadece mantık evliliğinden yola çıkarsanız mutsuz olursunuz.Azda olsa mantık evliliği olmadan aşk da olmalı.Sevgi olmadan inanın evlenince devam ettirmeniz zor olur.
 
Önceki konunuzu da okudum,inanın kendi adıma düşünüyormuş gibi düşündüm iyice,empati sınırlarımı zorladım adeta ve sadece bir şey hissettim : sanki ayrılırsanız mutsuz olacakmışsınız gibi hissettim,nişanlınız her yönüyle belli ki aşık olunmayı hak edecek bir insan.

Bu gibi durumlarda insan kendini suçlu bile hissedebilir neden ona hak ettiği sevgiyi,aşkı hissedemiyorum diye.

Zamanında delicesine aşık olduğunuz adama hissettiğiniz hisleri belki de nişanlınıza karşı da hissetmek istiyorsunuz ama bu neredeyse imkansız,tek bir şartla aşık olabilirsiniz nişanlınıza nasıl mı ?Ne zamanki nişanlınız size kötü davranmaya başlar,sizi görmezden gelir,acı çektirir işte o zaman kıymete biner.

Lütfen elinizdeki efendi adamın değerini bilin
:26:
 
önceki konunuzu okumadığım için merak ettim, nişanlanmaya nasıl karar verdiniz? bu endişelerinizi daha önce düşünüp karar vermiş olmalısınız ki nişanlandınız değil mi?

Önceki konumda ayrıntılı anlattım ama burdada özet geçeyim.Ben 3 ilişki yaşadım ilkide iyi biriydi ama dümdüz bir adamdı ayrıldım sıkıldım adamdan, ikincisine çok aşık oldum ama çok öle böle değil evlen dese uça uça evlenirdim üstelik ne ailesi ne kendi bana göreydi ama çok istedim işte, adam fitil fitil burnumdan getirirdi bişeyleri ama bazen mutluydum ya o bile bana yeterdi çok gülerdim onlayken hiç dıkılmazdım vs. ve bu adamla ayrıldık ama beni aldattı, bi dünya olay oldu şimdi anlatamıycam hayatımda hiç o kdar cı çekmemiştim öyle diyim 2 gün hiç uyuyamadım olanları düşünmekten o kadar sölim.Sonra sözlüm çıktı karşıma arada birileri oldu tabi hiç düşünmediğimn tiplerdi.Sözlüm ise gayet sosyal konuşkan, eğlenceli, ben mesela arkadaşları olsun isterdim hep arkadaşları vardı eşli görüştüğü, ailesi iyi olsun derdim çünkü önceki 2 kişininde ailesi ii değildi.Ailesi mükemmel çıktı, aşkım cnaım bitanem dersin isterdim öyle biri çıktı, düğün olaylarını önemsesin derdim benden çok önemsedi, kıskançlığı hiç sevmezdim hiç kıskanç deil vs. pek çok istediğim şey oldu yani birtek aşk dışında.ama aşk öyle birşey mişki olmasada olur dedirttiryormuş herşeye çok acı çekmeme rağmen bunu diyebiliriyorum hala.Velhasıl hemen atlamadım aslında evlenme teklifine çok düşündüm sözlümelede açık açık paylaştım hislerimi kimseyede rol yapmadım yani.Sonunda dedimki ya ben bunları aşarım bi yola girince, bide çevremde bitan kişi bile evlenme demedi herkes saçmalam a tabiki evlen dediler.Adamda öyle mükemmelki istemede bile herşeyi mükemmel yapayım die kılı kırk yardı.Bende tamam dedim ama düşünceler yokoldumu hayır ben öyle sanmışım, yanıldım maalesef..Özet dedim aama ayrıntılı anlatmış oldum nerdeyse:)
 
ben mutlu bi evlilik için, aşık olmanın gerekli olduğuna inanmıyorum... öyle olsaydı deli gibi aşık olarak evlenen insanlar, boşanmazlardı...
eşimle bi akramabımızın düğününde gördük birbirimizi... ailelerde araya girdi, bi kaç gün sonra buluştuk.. onunla konuştukca, çok ortak yönümüzün olduğunu, onunla hayata aynı yerden baktığımızı farkettim...
İçim ısındı, hani şimdilerde moda bi söz var ya, elektirik aldım karşımda ki insan, herkesin parmakla gösterdiği biriydi.. davranışlarında, saygısında, kariyerinde...
görürsün, için ısınmaz, en ufak bi hoşlanma olmaz ona karşı, o zaman bende taraftar değilim böle bi evliliğe.. en azından sana sıcak gelmesi lazım....
ben o zamanlar eşime aşık mıydım? hayır... bana göre aşk ilk görüşte oluşan bişey değil, karşında ki insanı tanıdıkca, sevdikce, bişeyler paylaştıkca, ortaya çıkan bişey... aşkı geçtim, sevgi yeterli oluyo zaten, kimse kusura bakmasın ama, çok aşığım, gözüm birşey görmüyo deyip de, körü körüne bağlanmak, saçmalıktan başka bişey değil...
Hem mantık, hem de karşında ki insana içinin ısınması yeterli olabilir mutlu bi evlilik için...
İnsanı huy sevdirir derler ya, çok doğru.... nasıl aşık olup evlendiğimiz adam, davranışlarıyla kendinden nefret ettirebiliosa, aşk olmadan başlayan bi evlilik, karşında ki insanın davranışlarıyla, sana verdiği değerle, aşka dönüşebilir...
 

Lale ya yazdıklarını okuyunca o kadar üzüldümki kıyamadım sana şimdi umarım çok mutlu olursun, namaz kılıyorum sanda bugün tüm namazlarımın arkasından dua edicem. Bende bunları yaşarım diye o kadar korkuyorumki normalde çok güçlüyümdür, herşeyi aşarım hallederim ama şuan o kadar zayıf hissediyorumki kendimi o kadar zayıfımki lale birisi dokunsa kırılıcam.Herkes o kadar kötü niyetliki çok gördüm sözlüm her durumda yanımda çok kızıyorum kendime onada haksızlık ediyorum die. O kadar hakediyorki aslında, böyle düşününce herkes beyaz ben karayım ben çok suçluyum gibi geliyor, sanki herşeyin sorumlusu benmişim gibi, o mutszu olursada sebebi benmişim gibi.Tam ayrılıyım diyorum her durumda arkandayım diyen ailem başlıyor şöyle iyiydi aslında böle mükemmeldi die..Herkes ayrılman yanlış derken nasıl böyle bi karar verebilirimki o kadar zorki lale.Kaldıki ya mutsuz olursam die o kadar korkuyorumki kararlı olsam bile bu kararı hayata geçirmek zor, kararsızken daha zor.Bu yükün altında ezilip kaldım sanki..
 
diğer konunuzuda hatırlıyorum orayada yorum yapmıştım neyse bence siz ayrılmaya karar vermişsiniz sadece destek istiyosunuz
içinizden ne geçiyosa onu yapın bırakın ilerisini düşünmeyi bana kalırsa
yaşım geçiyo anne olmam lazım diye de bi araç olarak görmeyin evleneceğiniz kişiyi derim ben
illa istediğiniz aşk tutkuysa bekleyin ne zaman çıkacağı belli olmaz belki seneye belki 45 yaşına geldiğinizde
 
iyi insanlar evet azaldi bu devirde..lakin sirf iyi diye biriyle evlenilir mi??? yani arkadaslarinda dedikleri gibi birazcik icinde istek olmasi gerek bana kalirsada...yani laale nin dedigi gibi her hareketi gozune batar ilerde belkide bu seferde pismanliklarin gelir...insanin icinin isinmasi gerekir birazcik olsun, sonucta ayni yatagi paylasacaksin az uz birsey degil bu durum...istemeden birsey hissetmeden nasil olacak yani kendini mutsuz etmeye deger mi bilemiyorum
 
Hayatta olmaz bu adamal dediğim biri değil sözlüm, arada karşıalştığım kişiler öyleydi reddettim.Sözlümlede öle deseydim zaten sözlenmeden bile ayrılırdım.Ama olabilir dediğim öpmesinden hoşlandığım yanındayken keyif aldığım ama aşık olmadığım biri nedenlerinide bir önceki konumda anlattım.Kırk yıl bekar kalsam olmaz dediğim insanlardan biri olsaydı isterse melek olsun yinede olmazdı..
 



Ne güzel yazmışsınız.

Ben bu şekilde bir evlilik yapmadım, ancak kıyısından döndüğümü söyleyebilirim. Konunuzu görünce inanırmısınız yemeğimi bıraktım geldim çünkü birebir yaşadım aynısını. Ama döndüm bu yoldan, iyiki de dönmüşüm.

Ben uzun yıllar mantık evliliğinin aşktan çok daha güzel olduğunu düşünürdüm. Çünkü gözleriniz kör değildi. Bilirdiniz evleneceğiniz insanın -lerini +larını... Bu yüzden boşanmayla sonuçlanmaz, aşk gibi dalgalı deniz değilde, huzurlu bir ev gibi görünürdü benim gözüme.

Uzun yılların sonunda birgün arkadaşlarımızla oturmaya gitmiştik dışarı. Yeni kız arkadaşını getirmişti arkadaşım. O an ikisinin de gözlerini gördüm. Pırıl pırıl, heyecanlı. Aşkla bakan insanlar. Çok üzüldüm ben bunu yaşayamayacağım diye. Sonrasında hayatımdaki insanın hatalarını bağışlayamadığımı gördüm. affedemiyordum bir türlü. Hep şunu düşünüyordum; ben zaten aşık olmayarak bir evlilik yapacaktım, üstüne birde bu hataları hak etmiyordum! Bunu düşündükçe, sinirim mutsuzluğum artıyordu. Ne kadar bencilce değil mi? Kendimi ona bir nimet gibi görüyor, hata yapma şansının olmadığını düşünüyordum. Ama zaman geçtiğinde, bu seferde onu kırdığım için üzülüyor, kendimi yiyordum. Bu döngü uzuuuunn yıllar devam etti. Ne zamana kadar? O sizin tarif ettiğiniz sözlünüz gibiydi benim hayatımdaki insan. Naif, saygılı en önemlisi ilgili. ama bu böyle kalmıyor ki. Zaman monotonluk hayat tartışmalar bu ilgiyi de bitiriyor. E o zaman ne kalıyor geriye?

Eğer evlenirseniz, sırf o adamın ilgisi sizi çektiği için olacak, bilin bunu.

Ben bunları düşündüm bitirdim. Mutlu muyum? Evet. Hayatımda kimse yok ama özgürüm içim rahat. Çünkü biliyorum ki eğer o adamla evlenseydim her gün akşam yatarken kendimi sorgulayacaktım. Mutus zolacaktım ve mutsuzluğumu, zamanla taşan sabrımla o insandan çıkaracaktım.

Annem hep derki, aşık olmaktan kötü birşey varsa, o da aşık olmadığın bir adamla evlendikten sonra, gerçek aşkın karşına çıkmasıdır.

Sırf yaşım geçiyor vs vs diye evlenmeyin. Belli olur mu hayat? Bakarsınız yarın aşık olursunuz. Sırf iyi diye bir insanla evlenilir mi? O zaman bütün iyi insanlarla evlenelim bizlerde. 30 yaşında yalnızım diye bakacağınıza, evet 30 yaşında bekarım, kalkıpta sırf iyi diye, yada sorunlarını görmezden geldiğim bir adamla evlilik yapmadım, baba evine 2 3 çocukla dönmedim. İyi bir işim var, param var. Koca her zaman bulunur, ancak bir evlilik sırf zamanım kalmadı diye yapılmaz mantığında bakarsanız kendinizi daha güçlü hissedersiniz.

Yakmayın kendinizi elalem ne der diye. Madem bu kadar aydın, düşüncelerinizi duyup dile getirebilen bir insansınız, bence devamını da getirebilirsiniz. Sizin istediğiniz biraz cesaret.
 
Son düzenleme:

Her Anlamda Mükemmel Bir Sevgili Demişsiniz Ama Bence Değil..
Çünkü Sizi Mutlu Edemiyor..

İyi Olsa Ne Olur ki ?
İyi İnsan Olmak İyi Sonuç mu Veriyor ?
Ağzı İle Kuş Tutsa Mutlu Değilsiniz İşte..

Bence Ayrılın..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…