- 26 Kasım 2019
- 575
- 315
- 18
- 34
- Konu Sahibi gulbridetobe
-
- #161
Karakteri iyiyse evlenin bence sevip evlenip bosanan binlerce kadin var
Biraz geç gördüm mesajınızı kusura bakmayın:) Doğru kişi olmadığına şöyle karar verdim. Aşık olmadığıma emindim; ben aşık mıyım bu aşk mı sevgi mi soruları soruyorsanız aşık değilsinizdir. Aşk çok sorgusuz sualsiz net birşey bence.ve sadece hoşlanmak iyi biri olması beni sevmesi yetmiyordu. Nişanlıydım ama hiç evimi gelinliğimi hayal etmiyordum; sürekli bir acaba; sürekli başkalarının seçimleri ilişkileri ile kendininkini kıyaslama. Hep bi tedirginlik korku, kendini ikna etme çabası. Ama gerçekten iyi biriydi ve beni seviyordu, ailesi işi herşeyiyle iyi biri ama işte mutlu olmama yetmedi. Vazgeçme sonrasından ziyade karar verme süreci beni çok yordu; kararsızlık insanın ruhunu çok daraltan birşey, çok ağladım psikoloğa bile gittim. Karar verdikten sonra daha rahatlamıştım ben; sadece işte nişanı attığımı çevreye söyleme işi biraz zordu o kadar. Sonrasında evlendiğim kişi ise aşkla baktığım biri oldu; acaba aşk mi emin miyim die sormadım bile. Düğünüme nişanıma heyecan ve hevesle hazırlandım. Çok mutlu oldum düğün günü. Şuan birkaç yıllık evliyim ve iyi ki diyorum bu kararı almışım, kendimi dinlemişim. Evlilik çok önemli bi karar acaba hiç evlenemez miyim daha iyisi karşıma çıkmazsa ne olur bunu kaçırmayımla yapılacak birşey değil değilmiş. Başkalarının evliliklerine gıpta ile bakarken evliliğiniz içinde yalnız mutsuz olursunuz. Başkası karşıma çıkmaz die biriyle evlenmeyin; ben de aynı şeyi düşündüm tabi ki. Ama evlenseydim kesin mutsuz olacaktım; ben belki hiç evlenemez ama belki de mutlu bir evlilik yapma ihtimalim olur die düşünüp bi karar verdim. Ayrılma diyen de çok oldu. Ama herkes kendini daha iyi bilir, mutsuzsan iyi olması bile gözüne görünmüyor; bi kere aşık olmadığın adama saygı duyamıyorsun. Dilerim herkes doğru seçimi yapar.Sevgiler:)Konunun sonunu okudum.Vazgeçmiş siniz ve sonra mutlu bir evlilik yapmışsınız tebrikler ☺ konuyu hortlattim ama şunu merak ettim doğru kişi olmadığina nasıl karar verdiniz ve vazgeçme sonrası yaşananlar ağır olmuş muydu ?eş seçimi önemli bir konu çünkü tavsiyelerinizi merak ediyorum.
Önceki konun görünmüyor.Mantık evlılıgı çok mantıklı.Hayatımda ne kadar ınsan varsa mantık evlılıgı yapan o kadar mutlular ki ?Keşke bebde mantıgımı dınleseydım.önceki konumda bahsettiğim gibi sözlüyüm ama sözlüme aşık değilim ama mükemmel bir adam kendisi.Her anlamda mükemmel bir sevgilimi, damat, eş adayı ama aşık değilim.Bu eşkilde evlenen ve mutlu olan varmı? Yada böyle düşünüp nişanlananlar şuanda duygu anlamında ne durumdalar.Ben söz gecemde çok mutusz hissettim kendimi.Biliyorum pek çok kişi etrafımdada aşık olmadığı ama iyi bir eş olarak gördükleri kişilerle evlendiler.Burdada bikaç konu gördüm öyle ama benmi duygusalım bilmiyorum başedemiyorum hislerimle sürekli huzursuzum. Sanırım en sonunda ayrılıcam, ayrılınca da mutsuz olucam blki ondan da emin değilim.Ve her kadın gibi artık evim bebeğim olsun istiyorum 30 yaşına geldim.Ama bi türlü işin içinden çıkamıyorum hale benim durumumda olup evlenenler yada nişanlı olanlar ne hissettiler, en iyi yaşayanlar anlar derler ya.Ne düşündünüz ne hissettiniz?
Önceki konum;
http://www.kadinlarkulubu.com/derdim-var/565967-hangi-yoldan-gitmeliyim-bilmiyorum-sizce.html
Kendi konusunu hortlatan görünce şaşırıyorumBiraz geç gördüm mesajınızı kusura bakmayın:) Doğru kişi olmadığına şöyle karar verdim. Aşık olmadığıma emindim; ben aşık mıyım bu aşk mı sevgi mi soruları soruyorsanız aşık değilsinizdir. Aşk çok sorgusuz sualsiz net birşey bence.ve sadece hoşlanmak iyi biri olması beni sevmesi yetmiyordu. Nişanlıydım ama hiç evimi gelinliğimi hayal etmiyordum; sürekli bir acaba; sürekli başkalarının seçimleri ilişkileri ile kendininkini kıyaslama. Hep bi tedirginlik korku, kendini ikna etme çabası. Ama gerçekten iyi biriydi ve beni seviyordu, ailesi işi herşeyiyle iyi biri ama işte mutlu olmama yetmedi. Vazgeçme sonrasından ziyade karar verme süreci beni çok yordu; kararsızlık insanın ruhunu çok daraltan birşey, çok ağladım psikoloğa bile gittim. Karar verdikten sonra daha rahatlamıştım ben; sadece işte nişanı attığımı çevreye söyleme işi biraz zordu o kadar. Sonrasında evlendiğim kişi ise aşkla baktığım biri oldu; acaba aşk mi emin miyim die sormadım bile. Düğünüme nişanıma heyecan ve hevesle hazırlandım. Çok mutlu oldum düğün günü. Şuan birkaç yıllık evliyim ve iyi ki diyorum bu kararı almışım, kendimi dinlemişim. Evlilik çok önemli bi karar acaba hiç evlenemez miyim daha iyisi karşıma çıkmazsa ne olur bunu kaçırmayımla yapılacak birşey değil değilmiş. Başkalarının evliliklerine gıpta ile bakarken evliliğiniz içinde yalnız mutsuz olursunuz. Başkası karşıma çıkmaz die biriyle evlenmeyin; ben de aynı şeyi düşündüm tabi ki. Ama evlenseydim kesin mutsuz olacaktım; ben belki hiç evlenemez ama belki de mutlu bir evlilik yapma ihtimalim olur die düşünüp bi karar verdim. Ayrılma diyen de çok oldu. Ama herkes kendini daha iyi bilir, mutsuzsan iyi olması bile gözüne görünmüyor; bi kere aşık olmadığın adama saygı duyamıyorsun. Dilerim herkes doğru seçimi yapar.Sevgiler:)
Çok garip bir şey anlatayım mesela..
Aklıma geldi yine tüylerim diken diken oldu...
Kına gecesi için sabah kuafördeyiz. Gözüme bir şey kaçtı.
Kuaförüm iyi arkadaşımdır.
-Aaaaa Lale ağlıyor ahahhaha
-ne ağlayayım be! Deli miyim ayol,sevmişim sevilmişim heyyoooooo evleniyorum ben.
Ertesi sabah düğün günü yine aynı kuaför hahahahahhihihi saçım yapıldı.
Gece herkes düğün salonuna gitti,en son biz damat beyle salona girdik. İnanın tesisten içeri adım attığım anda bıraktım yaşlarımı.
O an anlamıştım yanlışa doğru ilerlediğimi... Babam,annnem,ablam,kardeşim hepsi yumruk olmuş gözlerle bakıyordu "yapma" diye.
Siz hiç evlendirme memuru "iyi günde kötü günde bir ömür beraber olmaya söz veriyor musunuz" cümlesine ağlayarak "evet" diyen gelin gördünüz mü?
Siz hiç düğünün başından sonuna kadar ağlayan gelin gördünüz mü?
Siz hiç ailesi bir sokak ötede oturduğu ve anne düşkünlüğü hiç olmadığı halde sürekli zırlayan bir gelin gördünüz mü?
Daha neler anlatırım da... Neyse...
Cinsellikte bir sorun yoktu. Beni incitmeyen bir adamdı zaten.
Biraz geç gördüm mesajınızı kusura bakmayın:) Doğru kişi olmadığına şöyle karar verdim. Aşık olmadığıma emindim; ben aşık mıyım bu aşk mı sevgi mi soruları soruyorsanız aşık değilsinizdir. Aşk çok sorgusuz sualsiz net birşey bence.ve sadece hoşlanmak iyi biri olması beni sevmesi yetmiyordu. Nişanlıydım ama hiç evimi gelinliğimi hayal etmiyordum; sürekli bir acaba; sürekli başkalarının seçimleri ilişkileri ile kendininkini kıyaslama. Hep bi tedirginlik korku, kendini ikna etme çabası. Ama gerçekten iyi biriydi ve beni seviyordu, ailesi işi herşeyiyle iyi biri ama işte mutlu olmama yetmedi. Vazgeçme sonrasından ziyade karar verme süreci beni çok yordu; kararsızlık insanın ruhunu çok daraltan birşey, çok ağladım psikoloğa bile gittim. Karar verdikten sonra daha rahatlamıştım ben; sadece işte nişanı attığımı çevreye söyleme işi biraz zordu o kadar. Sonrasında evlendiğim kişi ise aşkla baktığım biri oldu; acaba aşk mi emin miyim die sormadım bile. Düğünüme nişanıma heyecan ve hevesle hazırlandım. Çok mutlu oldum düğün günü. Şuan birkaç yıllık evliyim ve iyi ki diyorum bu kararı almışım, kendimi dinlemişim. Evlilik çok önemli bi karar acaba hiç evlenemez miyim daha iyisi karşıma çıkmazsa ne olur bunu kaçırmayımla yapılacak birşey değil değilmiş. Başkalarının evliliklerine gıpta ile bakarken evliliğiniz içinde yalnız mutsuz olursunuz. Başkası karşıma çıkmaz die biriyle evlenmeyin; ben de aynı şeyi düşündüm tabi ki. Ama evlenseydim kesin mutsuz olacaktım; ben belki hiç evlenemez ama belki de mutlu bir evlilik yapma ihtimalim olur die düşünüp bi karar verdim. Ayrılma diyen de çok oldu. Ama herkes kendini daha iyi bilir, mutsuzsan iyi olması bile gözüne görünmüyor; bi kere aşık olmadığın adama saygı duyamıyorsun. Dilerim herkes doğru seçimi yapar.Sevgiler:)
2 yıl sonra çıktı karşıma hemen de değil yani:) ben hiç kimse karşıma çıkmayabilir riskini almıştım. Ama öyle mutsuzdum ki 1000 kişi de ayrılma dese farketmeyecekti, artık evliliğe götüremiyordum ilişkiyi ama uzatmadım ben, nişanlandıktan birkaç ay sonra ayrıldım.Yaa çok sevindim sizin adınızaaa. Ne kadar süre sonra çıktı doğru insan karşınıza? Ne zaman evlendiniz?
2 yıl sonra çıktı karşıma hemen de değil yani:) ben hiç kimse karşıma çıkmayabilir riskini almıştım. Ama öyle mutsuzdum ki 1000 kişi de ayrılma dese farketmeyecekti, artık evliliğe götüremiyordum ilişkiyi ama uzatmadım ben, nişanlandıktan birkaç ay sonra ayrıldım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?