- 24 Aralık 2014
- 5.257
- 7.049
- 398
- Konu Sahibi leylosvemecnun
- #1
Bir kaç kez bebeğimin doğumundan sonra olanlar için konu açmıştım kv ile olan aorunlar ama hak veren ama abartmışsın diyen ama haksızsın diyen oldu.Son olaylardan sonra pek görüşmüyoruz ailesinin evine de sadece bir kez kayınpederim rica edince gittim bebeğimi de almıyorlar sevmeye bile sadece görümcemle birlikte bir kez geldiler.Bebeğimin kolik olduğundan bahsetmiştim son olan olaylardan sonra evde yalnız kaldık kalalı bebeğim maşallah çok sakin bir bebek oldu arada sırada ağlasa da çok kısa sürüyor gülerek masajlar yaparak sarılarak güzel cümşeler kurarak kendisini sakinleştiriyorum.Farkına vardım ki anne iyiyse bebek de iyi anne stresliyse bu kesinlikle bebeğe yansıyor.Etrafta yorum yapan karışan birileri olduğunda o kafayla o sinirle hırsla emzirdiğimizde çocuğa süt değil zehir geçiyormuş adeta bebeğimi gülerek emzirmeye başladığımda farkına vardım
O psikolojiyle bebeğimi bile yeterince sevemediğimi düşünür neden deli olacak kadar sevmiyorum ne zaman çok seveceğim ki diye kendimi sorgulardım iyi bir anne değilim derdim bebeğimi deli olacak kadar seviyorum artık.Burada lohusa psikolojisiyle eş aikesi baskısı gören varsa size tek diyeceğim şey susmayın ne olur ben şu an en başından ses etmediğime öyle pişmanım ki emin olun boyun eğseniz de yaranamıyorsunuz.Dert değil bu sefer kafamın ne kadar rahat olduğundan bahsetmek istedim size.Soracağım şu ki nasıl gardımı düşürmeden bu seviyeyi koruyabilirim ? Biri bana azıcık ağlasa pişmanım dese yumuşayacak bir saflığa sahibim

Son düzenleme: