- 15 Ocak 2014
- 568
- 25
- 318
- 35
amin seninde başın saolsun hepimizin başı saolsun
yok ne kadar uğraşsam ağlasam da yavrumu hiç bişey getirmiyor
hiçbir şey yerini doldurmuyor
boğazım düğümleniyor nefesim kesiliyor ama yavrum geri gelmiyor
başın sağolsun Allah sabır versin dayanma gücü versin bu acı hiç geçmiyor ama zamanla hafifliyor bende ikizlerimi kaybettim hastaneden iki bebekle dönecektim çok mutluydum ama çok zamansız geldi kızlarım gözyaşları içinde döndüm eve Allah hepimizin yardımcısı olsun
bu günler geçecek insallah tekrar hamile kalinca umudumuz olacak giden gelmeyecek ama bizide bu dunyada mutlu edecek bir bebegimiz olacak.amin seninde başın saolsun hepimizin başı saolsun
yok ne kadar uğraşsam ağlasam da yavrumu hiç bişey getirmiyor
hiçbir şey yerini doldurmuyor
boğazım düğümleniyor nefesim kesiliyor ama yavrum geri gelmiyor
İnş cnm Rabbim hakkimizda hayırlısını versinbu günler geçecek insallah tekrar hamile kalinca umudumuz olacak giden gelmeyecek ama bizide bu dunyada mutlu edecek bir bebegimiz olacak.
Allah sabır versin canım günler zor geçecek allah bundan buyuk dert gostermesin insallah.Bugün tam bir aylık olacaktı oğlum eğer tutunabilseydi yaşama((
İnş cnm Rabbim hakkimizda hayırlısını versin
tekrar başınsağolsun boyle olmasi gerekiyormus hepimiz kabbullendik kabullenmekten baska elimizden bisey gelmiyor dua edip sabredicez neyseki avunacak bir yavrun var ona sarıl bir an evvel hayata dön hersey allahtan. Benim 3.5 ay oldu acım azalmak yerine çoğalıyor gibi.Öncelikle hepimizin başısağolsun allah sabır versin .melek annelerin acısını sızısını birtek kendileri anlar.allah başka evlat acısı tattırmasın bizlere.bende 32 haftalık oğlumu 1 ay önce kaybettim.yüreyim yanıyor ya sabır diyorum.geçen senede 7 haftalik düşük yaptım.çok şükür allah bağışlarsa 12 yaşında bir kızım var.onunla avunuyorum ve herşeyin allahtan geldiğine inanıyorum.böylesi hayırlıymış diyerek yüce allahtan herşeyin hayırlısını sağliklısını diliyorum.henüz adet olmadım.ilk adetimden sonra dr gidicem kontrole.bakalım.ne diyecek.inşallah herşey güzel olucak hepimiz için
Allah sabır versin canım günler zor geçecek allah bundan buyuk dert gostermesin insallah.
Amin arkadaşım...
Evet arkadaşım zaman herşeyin ilacı.unutmayacayiz ama yürek acımız biraz olsun hafifleyeceğini umut ediyorum.allah herkese evlat tadını yaşatsın bütün guzelliğiyle.saglıklı hhayırlıı tekrar gebelikler nasip etsin.vede sağlıkla kucağımıza almayı göstersin
Herkes nasıl ne kadar zaman oldu kendinizi nasil hissediyorsunuz benim 3 ay dolacak gözlerim dolu dolu her an aglicak moddayım allah sabir versin sanki bu acı hiç dinmeyecek gibi...
Herkese merhaba. Ben de kulübe yeni katıldım ve maalesef bu gruplarda geziyorum sizler gibi. Keşke daha güzel gruplarda güzel haberler paylaşıyor olsaydık sizlerle.
Ben de her şey yolunda giderken bir gün aniden kasık ağrısı ve yoğun akıntıyla doktoruma gittim acil ve rahim ağzı yetmezliği yüzünden birkaç saat içinde bebeğimi kaybettim. Üstünden 23 gün geçti ama aklımda hiç çıkmıyor. İlk 14 haftam zaten bulantı ve kusmalarla çok kötü geçmişti. Tam da keyfine varmaya, üstelik de kıpırtılarını hissetmeye başlamışken gidiverdi benden.
Acil serklaja alındım önce, o yüzden anestezi verildi, uyutuldum. Bebeği hiç göremedim, uyandığımda başarısız olduğunu, bebeği aldıklarını söyledi doktor. Yaşama şansı yoktu dedi. Eşim patolojiye gönderilmesine karar vermiş. Hiç görmedim, görmek mi görmemek mi hangisi daha iyi olurdu bilmiyorum. Ama şimdi aklımı kemiriyor, patolojide ne oluyor naptılar bebeğime diye.
Pazartesi günü doktorumla randevum var kontrol, ona da sormayı düşünüyorum mutlaka ama magrenta sen internetten bulunabiliyor demişsin. Ne şekilde arama yapılıyor, nereden biraz bilgi verir misin? İzmir'deyim ben de bu arada.
Maalesef hosgeldin aramıza neler yasadin anlatmak istersen dinleriz hersey cok yeni allah bol bol sabir versin sana bu acinin tarifi yok ben sezeryanla 20 haftalikken kaybettim 4 ay olacak 16sinda vakit nasil geciyor bilmiyorum benimde bebegim patalojiye gitti ama bizde anomali vardi senin patalojiye gitmesine gerek yokmus rahim agzi yetmezliginden kaybettiysen eğer patalojide sorunlari anlamak icin kesiyorlar maalesef ben gidip ornekleri almistim 10 yil sakliyorlar ege universitesinde patalojini sonucunu tekrarlattik bebegin resmini gormek istedim gostermediler onu en cok gormek benim hakkimdi ama goremedim maalesef mezarini bulmak icin nette mezarliklar müdürlüğünün sayfasini buldum sans eseri oyle buldum nereye gomuldugunu senin kac haftalikti
Kaybettiğimde 21+1'deydim. O zamana kadar hiçbir sorun yaşamamıştık. Her şey çok iyi gidiyordu. Doktor kontrollerinden mutlu ayrılıyorduk hep. En son üçlü taraması yapıldı, onda da bir sorun yoktu. İlk 3 ayım zaten bulantı ve kusmalarla çok kötü geçmişti. Kilo vermiştim, 5. ayımda başlangıç kiloma yeni dönmüştüm hatta. Tam rahatsızlıklarım geçti, hamileliğimden keyif almaya başlamıştım ve her şey çok iyiydi ki 10 Temmuz'da her şey aniden bitiverdi. İş yerindeydim, karnımda sabahtan hafif ağrı vardı ama uzun süredir kabızlık şikayetim olduğundan ona yordum. Ama bir yandan da akıntının yoğunluğunda anormal bir artış oldu. Beni asıl korkutan o oldu zaten. Hatta çok sık tuvalete gittim ve akıntı bitmek bilmediği için tuvaletten çıkamadım. Rengi ve kokusunda bir anormallik yoktu ama en son artık küçük bir kan pıhtısı ve pembe akıntı gelince panikledim. Ağlayarak doktorumu aradım. Her şey çok iyi gittiği için doktorum bile ihtimal vermedi. Bu haftalar en güvenli haftaların, hiç canını sıkma dedi ama ben ısrar edince sırf içim rahatlasın diye muayenehanesine çağırdı.
İlk önce ultrasonla karnımdan bakıldı. Başka bir doktor vardı, o baktı. Hiç bir sorun yok dedi. Kalp atışlarını dinledik kızımın, 163 atıyordu. Kalbi kafatası her şeyi ölçüldü, önden bile gidiyordu. 520 gr olmuştu hatta, kilosu bile ilerdeydi. Doktor ne olur ne olmaz diye bir de vajinal ultrasonla bakalım dedi. İşin rengi zaten o zaman değişti. Suratı düştü doktorun. Önemli bir sorunumuz var, biraz ciddi, doktorunu arıyorum, onun sana durumu anlatması daha doğru dedi. Ben zaten ondan sonra bağıra bağıra ağlamaya başladım, 'bebek gidecek' diye ağlıyordum.
Doktorum geldi, bir de o baktı karından. Bebeğin kafası dayanmış aşağıya dedi. Sonra durumu anlattı. Rahim ağzı yetmezliği deniyormuş, dokum çok esnekmiş. Bebek ağırlaşınca taşıyamaz duruma gelmiş ve 2 cm açılmış. Hemen hastaneye gittik, acil serklaja aldı. Son ihtimal dikiş atmakmış ama şansımızın %20 hatta daha da az olduğunu, yine de içimizde kalmasın sonradan pişman olmayalım diye şansımızı denemek istediğini söyledi.
Anesteziden önce doktorum yanıma geldi, elini tuttum. Son söylediğim şey 'nolur uyandığımda iyi haber verin bana' oldu. Ama öyle olmadı. Ameliyathanede gözlerimi açtığımda yarı baygın halde hastabakıcıları gördüm, 'bebeğim duruyor mu' diye sordum. 'Bilgimiz yok, doktorunuz bilgi verecek yukarda' dediler. Herhalde en az on kez sormuşumdur. Koridorda verdi haberi doktor. Sonra zaten kendimi kaybettim, bağıra bağıra çırpına çırpına ağladım. Ne kadar sonra işte doktor anlattı. Serklaj yapamamışlar bile, zaten suyum gelmek üzereymiş ama idrar kesem dolu olduğu için onun sayesinde durabilmiş. İdrar kesemi boşalttıklarında suyum da gelmiş ve bebeği almış doktor. Yaşama ihtimali yoktu dedi.
1 gece hastanede kaldım. Odam doğum bölümünde koridorun en sonundaydı. Pembe mavi renkli süslü kapıların olduğu koridordan karnım ellerim bomboş geçmek zorundaydım. Zaten nasıl geçeceğimi düşünürken , eşim geldi, 'elimi tut, kafanı hiç kaldırmadan geçicez bu koridordan, bir dahaki gelişimizde çok mutlu ayrılıcaz' dedi. İşte o halde, kafamı kaldırmadan hıçkırıklarla geçtim.
Her şey yolunda olduğu için kötü hikayelere hep kulağımı tıkamıştım, öğrenmek bile istemedim. Sanki bilirsem çağırırım başıma gelir diye ama ne kadar kaçarsan kaç olmuyormuş. Beni üzen şey, sonrasını bilemem tabii ama en azından bebeğim son ana kadar çok sağlıklıydı. Sorun benim vücudumdaydı, tutamadı bedenim onu.
Şimdi her ihtimali her riski öğrenmeye çalışıyorum, bu benzer grupları okuyup insanların hikayelerini dinliyorum. Eskiden çevremde duyduğumda ben de 'üzülmesinler, daha gençler, Allah bir daha verir' deyip geçiyordum ama yaşayan için ne kadar zor olduğu anlayamamışım hiç. Şimdiyse burdaki hikayeleri okurken her birine içim gerçekten yanıyor, artık biliyorum nasıl bir acı olduğunu.
Beni şuan tek mutlu edecek şey, yeniden hamile kalmak ve bebeğimi kucağıma almak. Ailemiz sevdiklerimiz her ne kadar bizi teselli etmek için bir sürü şey söyleseler de biliyorum hepimizin acısı ancak yeni bir hamilelikle ve sonunda sağlıklı bir bebekle son bulacak. Kendim ve herkes için yürekten bunu diliyorum. Kusura bakmayın, epey uzun yazdım ama henüz çok yeni, beni anlayan insanların olduğu bir yerde içimden geldiği gibi yazdım her şeyi.
Cok zor okudum canim yasadiklarini yasadim hepimiz farkli ama ayni seyleti yasadik bende 3 ay kimseye hamile oldugumu soylemedim duser bisey olur etrafa aciklamayalim dedim hoc bisey almadim cinsiyeti belli olsun dedim 19. Hafyada belli oldu guvenmedim birde ayrintilida onaylasinlar dedim 20. Haftads hersey son buldu yasayan bilir bu acıyı allah hepimizin yardimcisi olsun.
Rahim agzi yetmezligi yasayip saglikla bebeklerine kavusanlar var sakin moralini bozma senin durumun onceden belirlenmeliydi ultrasonla hesaplaniyormus diye biliyorum hatta burda bi arkadas hamile ileri haftalarinda serklaj islemi gebeligin 18. Haftasindan itibaren yapiliyor diye biliyorum ve yatak istirahati var sadece vc ye kalkiyorsun ama bebegine kavusucaksin hic moralini bozma benim durumum belli degil genetik sorunmu degilmi bilmiuoruz ogrenemiyoruz 2. Gebelikte belli olacakmis herşey allahim bu aciyi birdaha yasatmasin surekli dua ediyorum biz melek anneleri icin.
Cok zor okudum canim yasadiklarini yasadim hepimiz farkli ama ayni seyleti yasadik bende 3 ay kimseye hamile oldugumu soylemedim duser bisey olur etrafa aciklamayalim dedim hoc bisey almadim cinsiyeti belli olsun dedim 19. Hafyada belli oldu guvenmedim birde ayrintilida onaylasinlar dedim 20. Haftads hersey son buldu yasayan bilir bu acıyı allah hepimizin yardimcisi olsun.
Rahim agzi yetmezligi yasayip saglikla bebeklerine kavusanlar var sakin moralini bozma senin durumun onceden belirlenmeliydi ultrasonla hesaplaniyormus diye biliyorum hatta burda bi arkadas hamile ileri haftalarinda serklaj islemi gebeligin 18. Haftasindan itibaren yapiliyor diye biliyorum ve yatak istirahati var sadece vc ye kalkiyorsun ama bebegine kavusucaksin hic moralini bozma benim durumum belli degil genetik sorunmu degilmi bilmiuoruz ogrenemiyoruz 2. Gebelikte belli olacakmis herşey allahim bu aciyi birdaha yasatmasin surekli dua ediyorum biz melek anneleri icin.
bir kac mesaj yaz hemen doldur sayiyi cok merak ettim simdi :)Henüz özelden mesaj yazamıyorum kulüpte yeni olduğum için. genelde 25 mesaj yazmak gerekiyormuş ama şunu söylebilirim sadece aynı yerde oturuyoruz. Komşu bile olabiliriz.
İlk gebelikte belirlenebiliyor mu belirlenemiyor mu çok araştırdım. İnternetteki doktor yazıları da ilkinde genelde belirlenmesinin zor olduğu ve kayıpla sonuçlandığı yönünde. Tanıdığımız doktor ve hemşirelere, ebelere sorduğumuzda da aynı cevabı aldık. Doktorumdan aslında hep çok memnundum, 5-6 arkadaş aynı doktora gidiyoruz. Doğum yapanlar da çok memnun kaldılar. Gündüz her zaman hemşireleri arayıp danışabiliyorsun. Akşam da belli saat aralıklarında kendisini cepten arayabiliyorsun. Sohbet etmek için bile arayabilirsiniz diyor. Tabi acil durumlarda gündüz de ulaşabiliyorsun. Muayenehanesi de çok yakın buralarda, benim sorun ortaya çıkınca önce rahatlatmaya çalıştı ama anlayınca paniklediğimi, koş hemen hemşireler kalp atışlarını dinletsin için rahat etsin dedi. Kendisi de o sırada başka bir hastanede sezaryen ameliyatındaymış. İki doktor çalışıyorlar, diğeri daha genç yeni ama o da çok tatlı yumuşak biri. Diğer doktor da aslında başka bir hastanedeymiş, ona haber vermiş hemşirelerden ziyade o baksın diye. O geldi, durumun ciddiyetini görünce kendi doktoruma haber verdi. Kendi doktorum sezaryenden çıkıp hemen koştu geldi bana müdahale etti. Bunları düşününce yine bir sonraki için daha güvende hissediyorum. Şimdi yeniden bir doktor bulmak ve güven oluşturmak çok zor geliyor. Uzaktan bir doktor olsaydı bu kadar çabuk müdahale olur muydu bilmiyorum.
Her şeye rağmen insanın içindeki en ufak soru işareti bile bir güvensizlik oluşturabiliyor tabi. Doktorumu değiştirmeden paralelde bir süre başka bir doktora görünüp söylediklerini teyit ettirmeyi bir çare olarak görüyorum şimdilik. İlk kontrolde kendisine de açık açık sorucam zaten. Bilinemez miydi bu ilkinde sorunum, ben size güvenmek istiyorum sonuna kadar diye. Özelden mesaj yazmaya başladığım zaman daha ayrıntılı yazarım.
Senin sorunun için de umarım en iyi şekilde testlerin yapılır ve sorunun ne olduğu bulunur. Belirsizlik de çok kötü. Ben de emin olamıyorum şuan başka sorunlar da var mı diye. O yüzden yarın gidince bütün testleri istiycem.
bir kac mesaj yaz hemen doldur sayiyi cok merak ettim simdi :)
Doktorumuz bir olamaz benimki hastanede calisiyor isim de verebiliriz hakaret icermeden yorum yapmak lazım
ben begenmemistim doktorumu zaten arastiriyordum ne yapabilirim diye vaktim kalmadi degistirmeye nadip değilmiş ben dogal doğum istiyordum doktorum sezeryan yanlisiymis o lafına uyuz oldum birde Güngör doktorumun ismi bilgili bir doktor ama benim sorunum gec anlaşıldı hastanenin ayrintili ultrasonunuda begenmedim doktor bile bu ne bicim yorum dedi sanirim birdaha ayni hastaneye gidemem bunu kaldirabilecegimi sanmıyorum
biraz ilgili bir doktor arıyorum sadece işini yapip cekilmesin senin doktor baya ilgiliymis yarın bakalim gorusmen nasil olacak ozel mesajini bekliyorum.
Yazacak cok mesaj ve konu var coktan dolmaliydi :)) napalim beklicez artik :)17 oldu daha mesaj sayım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?