Memlekete dönmek

Bu durum eşinizin hoşunuza gidecek gibi görünüyor/
Ben olsam ne yapardım diye düşündüm. Negatif yönün varlığı çok ağır geldi.

Onların bu patavatsızlıklarını törpüleyecek gücünüz var mı?
Cok dogru tespit ,o güç yok bende.
 
Merhaba esimle memuruz ,bu sene doğudaki görevimiz bitecek.Memleketimi cok seviyorum bir evim var,orda oturmayı düşünmüyorum ancak onu satıp daha guzel bir ev alma imkanım var.Yasayabilecegim sevdiğim başka şehirlerde hayalimdeki evi almam çok zor görünüyor. Diger taraftan cocuklar var ,yıllardır gurbette hastalık, ateş ,bakıcı, rapor vs bir dünya sorun yaşadım ,bunlari düşününce memleket ilaç gibi gelecek hissediyorum.Arkadaslarim var çevrem var,kuzenlerim var.Ama bir ama var buda büyük bir ama.Esimin ailesi ,hic sınırı aşmadim hic yüz göz olmadım ama sınırdayim, o detaylara girmeyeceğim ama bu saatten sonra onlarla yakin ilişkiye girmem mümkün değil. Senede bir gideriz tatile ,o zaman hizmetimi hürmetimi ederim ,yapılan bir cok saçmalığa hic cevap vermedim ,ancak cok derin bir mesafe koydum tepki olarak.Kendimi cektim.Gelgelelim esimin ailesi işine geldiği gibi davranıyor ve bu mesafeyi yok sayıyor, ben kendi ailemin evinde bile kalırken pat diye habersiz geliyorlar.Bu konu eşimle aramda defalarca sorun oldu ,simdi ben oraya taşınırsam benim ailemin evinde bunu yapan bizim evimizde cok daha rahat davranmaya çalışacak. Normalde sicak ilişkilerimiz olsa bu durumlar sorun olmazdı ama hem görgü kuralları gereği hem de kendilerinden soğuduğum icin bunlari tolere etmem imkansız gibi duruyor.

Esimle konuştuğumda maalesef gecen yıllarda bu dengeyi kurmakta cok başarılı olmadi.Simdi de ben konuşurum ama kontrol ve plan dışı şeyler muhakkak yaşanacak, konunun artıları ve eksilerini düşününce çocuklar için bazı şeyleri göze almalısın diyor.Bu arada çocuklar konusunda destek göreceğimiz aile benim ailem oluyor ,diğer taraf bizim sadece yükümüzü arttıracak taraf maalesef. Konunun öncesinde tamamlayıcı bir cok faktör var tabiki ama şunu söyleyebilirim ki gercekten cok haksızlık yaşadım gene de kırılma noktasının ötesine geçmemek için bir noktada kendimi tuttum.Ancak yaşanan yıllar, yorulan ruhum ve bedenim ,ilerleyen yaş vs sanirim artik alttan alma limitim doldu.Korkuyorum evliliğimin sona ermesinden.
NOrmalde cok misafir severim ,insanları cok severim ama emirvakiler ve zorunluluklar bir saatten sonra zor geliyor.Su an ben kendi istediğim insanları evimde ağırlıyorum, kendim çalıp kendim oynuyorum ,bastan evlenip memlekette otursam simdiye kadar iki tarafta bir miktar kendini törpülemiş olacaktı ancak yıllar içinde sanirim cok rahat alıştım. Çok kararsızım hem evliliğimi korumak istiyorum hem de gurbette ki bu bakıcı, rapor ,kreş çocuğunun devir daim hastalık çıkmazından kendimi kurtarmak istiyorum.Acaba sizler bu ikilemde kalsaydınız hangi yönde karar alırdınız, teşekkür ederim
Merhaba kayınvalideniz ile annenizin evleri yakın mı. Kayınvalideye olabildiğince uzak annenize olabildiğince yakın bir ev tutsanız ne güzel olur. Madem anlayışsız insanlar onların yakınına gitmek evliliğinizi sallantıya sokabilir, uzak durmanızı öneriyorum.
 
Merhaba kayınvalideniz ile annenizin evleri yakın mı. Kayınvalideye olabildiğince uzak annenize olabildiğince yakın bir ev tutsanız ne güzel olur. Madem anlayışsız insanlar onların yakınına gitmek evliliğinizi sallantıya sokabilir, uzak durmanızı öneriyorum.
Maalesef cok yakın 🙄teşekkür ederim ,fikirleriniz için.
 
Maalesef cok yakın 🙄teşekkür ederim ,fikirleriniz için.
Bizde şuan ailelerimizden uzaktayız ama bizimkiler farklı şehirlerde yaşıyorlar. Benim en büyük korkularımdan biri bahsettiğiniz durum, umarım çözersiniz. Ama yakınlarına bence gitmeyin. Pişman olma ihtimaliniz yüksek gibi duruyor en azından bir saatlik mesafe olsun arada çat kapı gelemesin
 
Bizde şuan ailelerimizden uzaktayız ama bizimkiler farklı şehirlerde yaşıyorlar. Benim en büyük korkularımdan biri bahsettiğiniz durum, umarım çözersiniz. Ama yakınlarına bence gitmeyin. Pişman olma ihtimaliniz yüksek gibi duruyor en azından bir saatlik mesafe olsun arada çat kapı gelemesin
Haklısınız gitmemek akla daha yakın bir seçenek gibi duruyor bütün artılarına rağmen🙄 evliliğimizi iki çocuk için sürdürmek daha dogru galiba.Keske daha laftan anlayan insanlar olsalardıda bu şekilde davranmak zorunda kalmasaydım
 
Ama kısmı gerçekten büyük bir amaymış. Başka arkadaşlar da yazmış ben olsam yakın başka şehre giderdim. 1 saat yzaktakiler küçük şehirler olsa da 2 3 saate kadar yolu var bence.
 
Haklısınız gitmemek akla daha yakın bir seçenek gibi duruyor bütün artılarına rağmen🙄 evliliğimizi iki çocuk için sürdürmek daha dogru galiba.Keske daha laftan anlayan insanlar olsalardıda bu şekilde davranmak zorunda kalmasaydım
Bilirim o durumu.
İnanın en azından eşiniz uzakta kalıyor sizle.
Öyle adamlar var ki burnunun dibine getiriyor.
Sizi enazindan zorlamıyor uzakta yaşayın valla.
 
Haklısınız gitmemek akla daha yakın bir seçenek gibi duruyor bütün artılarına rağmen🙄 evliliğimizi iki çocuk için sürdürmek daha dogru galiba.Keske daha laftan anlayan insanlar olsalardıda bu şekilde davranmak zorunda kalmasaydım
Belli ki tahammülünüz kalmamış eş ailesine, bu yüzden bence aynı şehirde uzak bir semte yada yakın bir şehre tercih yapın
 
Bilirim o durumu.
İnanın en azından eşiniz uzakta kalıyor sizle.
Öyle adamlar varmı burnunun dibine getiriyor.
Sizi enazindan zorlamıyor uzakta yaşayın valla.
Aynen tek iyi yani uzaktayken zorlamıyor
 
Bence taşın. Kayınvalide ile bir kavga ooh sadece kocan gelsin gitsin. Niye bu kadar korkuyorsun ki kavgadan.
En iyi yorum bu olmuş. Ben, bizi sürekli didikleyen kaynımla kavga ettim. Oohh çok rahatım. Eşimin sözlerine inanmayınca birde benden dinledi 🤣

O yüzden kafana göre takıl. Eş ailesi size yük oluyorsa kendi ailene yakın ev bulursun olmadı. Umarım uzak ilçelerdedir onlarda ☺️

Neden onlar için yaşadığın şehri belirleyeceksin ki.. Eşin bir şey yapmazsa sen gardını alırsın.
 
En iyi yorum bu olmuş. Ben, bizi sürekli didikleyen kaynımla kavga ettim. Oohh çok rahatım. Eşimin sözlerine inanmayınca birde benden dinledi 🤣

O yüzden kafana göre takıl. Eş ailesi size yük oluyorsa kendi ailene yakın ev bulursun olmadı. Umarım uzak ilçelerdedir onlarda ☺️

Neden onlar için yaşadığın şehri belirleyeceksin ki.. Eşin bir şey yapmazsa sen gardını alırsın.
Yürüme mesafesi 3,4 dakika🙄
 
O zaman ikisinden de uzağa gidersiniz ama aynı şehirde olursunuz. Mesafeli davranırsınız. Ben şehir seçimi için sorun göremedim. Çoğumuzun yaşadığı şeyler.
Teşekkür ederim,tercih ,zamanimiz yaklaştı, ben gecen hafta hastalandım, esim izin alamadi çocuklar perişan oldu ve gene gurbetten nefret ettim .Bu konuya yazılanları bir kere daha okuyayım dedim ,bakalim belki başka güncel yorumlarda gelir.Gecen haftadan sonra gitmeye karar verdim sanki ama çokta korkuyorum.Sagolsun annem ,teyzelerim ,kardeşlerim hep destek olacaklardır eminim.Esim de söz verdi ailesiyle konuşacağına ama genede tam güvenemiyorum bu konuda,cok zor bir karar.
 
Merhaba esimle memuruz ,bu sene doğudaki görevimiz bitecek.Memleketimi cok seviyorum bir evim var,orda oturmayı düşünmüyorum ancak onu satıp daha guzel bir ev alma imkanım var.Yasayabilecegim sevdiğim başka şehirlerde hayalimdeki evi almam çok zor görünüyor. Diger taraftan cocuklar var ,yıllardır gurbette hastalık, ateş ,bakıcı, rapor vs bir dünya sorun yaşadım ,bunlari düşününce memleket ilaç gibi gelecek hissediyorum.Arkadaslarim var çevrem var,kuzenlerim var.Ama bir ama var buda büyük bir ama.Esimin ailesi ,hic sınırı aşmadim hic yüz göz olmadım ama sınırdayim, o detaylara girmeyeceğim ama bu saatten sonra onlarla yakin ilişkiye girmem mümkün değil. Senede bir gideriz tatile ,o zaman hizmetimi hürmetimi ederim ,yapılan bir cok saçmalığa hic cevap vermedim ,ancak cok derin bir mesafe koydum tepki olarak.Kendimi cektim.Gelgelelim esimin ailesi işine geldiği gibi davranıyor ve bu mesafeyi yok sayıyor, ben kendi ailemin evinde bile kalırken pat diye habersiz geliyorlar.Bu konu eşimle aramda defalarca sorun oldu ,simdi ben oraya taşınırsam benim ailemin evinde bunu yapan bizim evimizde cok daha rahat davranmaya çalışacak. Normalde sicak ilişkilerimiz olsa bu durumlar sorun olmazdı ama hem görgü kuralları gereği hem de kendilerinden soğuduğum icin bunlari tolere etmem imkansız gibi duruyor.

Esimle konuştuğumda maalesef gecen yıllarda bu dengeyi kurmakta cok başarılı olmadi.Simdi de ben konuşurum ama kontrol ve plan dışı şeyler muhakkak yaşanacak, konunun artıları ve eksilerini düşününce çocuklar için bazı şeyleri göze almalısın diyor.Bu arada çocuklar konusunda destek göreceğimiz aile benim ailem oluyor ,diğer taraf bizim sadece yükümüzü arttıracak taraf maalesef. Konunun öncesinde tamamlayıcı bir cok faktör var tabiki ama şunu söyleyebilirim ki gercekten cok haksızlık yaşadım gene de kırılma noktasının ötesine geçmemek için bir noktada kendimi tuttum.Ancak yaşanan yıllar, yorulan ruhum ve bedenim ,ilerleyen yaş vs sanirim artik alttan alma limitim doldu.Korkuyorum evliliğimin sona ermesinden.
NOrmalde cok misafir severim ,insanları cok severim ama emirvakiler ve zorunluluklar bir saatten sonra zor geliyor.Su an ben kendi istediğim insanları evimde ağırlıyorum, kendim çalıp kendim oynuyorum ,bastan evlenip memlekette otursam simdiye kadar iki tarafta bir miktar kendini törpülemiş olacaktı ancak yıllar içinde sanirim cok rahat alıştım. Çok kararsızım hem evliliğimi korumak istiyorum hem de gurbette ki bu bakıcı, rapor ,kreş çocuğunun devir daim hastalık çıkmazından kendimi kurtarmak istiyorum.Acaba sizler bu ikilemde kalsaydınız hangi yönde karar alırdınız, teşekkür ederim.
Konuyu tekrar güncellemek istedim ,belki başka yorumlar alirim diye, 2.sayfada yazdığım bazi gelişmeler oldu ve ben halen çokkk kararsızım
Ben olsam iki aileden de uzak bir yerde hayat kurardım.
 
Ben olsam iki aileden de uzak bir yerde hayat kurardım.
Aslında gönül onu istiyor ama bazen mental olarak çok çaresiz hissediyorum bu da beni başka kararlara itiyor ,bilemiyorum.Tesekkur ederim fikriniz için
 
Teşekkür ederim,tercih ,zamanimiz yaklaştı, ben gecen hafta hastalandım, esim izin alamadi çocuklar perişan oldu ve gene gurbetten nefret ettim .Bu konuya yazılanları bir kere daha okuyayım dedim ,bakalim belki başka güncel yorumlarda gelir.Gecen haftadan sonra gitmeye karar verdim sanki ama çokta korkuyorum.Sagolsun annem ,teyzelerim ,kardeşlerim hep destek olacaklardır eminim.Esim de söz verdi ailesiyle konuşacağına ama genede tam güvenemiyorum bu konuda,cok zor bir karar.
Bu durumu çok iyi bilirim. Şu an tam da bunun içimdeyim hatta konu açmayı bile düşündüm.
Kendi aileniz destek olacaksa ben olsam giderdim. Anladığım kadarıyla dünkü gelin değilsiniz. İnsan ilk yıllarda bilemiyor ne yapacağını. Evliliğimin ilk yıllarıyla şimdiki hallerine bakıyorum çok fark var arada. Ben de değiştim herkes de değişti. Olaylara verdiğim tepkiler eskisinden çok farklı. Kaç yaşındasınız bilmiyorum ama isterseniz ve kararlı olursanız o sınırı çekebilirsiniz diye düşünüyorum.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Ben gitmem. Sahsen sadece kendi memleketim olan ile de gitmem. Akeaba aile vs nij cevrende yakininda surekli olmasi o kadar hos bir sey degil bence. Hele de koca ailesi varsa asla yasanmaz o ilde
 
Merhaba esimle memuruz ,bu sene doğudaki görevimiz bitecek.Memleketimi cok seviyorum bir evim var,orda oturmayı düşünmüyorum ancak onu satıp daha guzel bir ev alma imkanım var.Yasayabilecegim sevdiğim başka şehirlerde hayalimdeki evi almam çok zor görünüyor. Diger taraftan cocuklar var ,yıllardır gurbette hastalık, ateş ,bakıcı, rapor vs bir dünya sorun yaşadım ,bunlari düşününce memleket ilaç gibi gelecek hissediyorum.Arkadaslarim var çevrem var,kuzenlerim var.Ama bir ama var buda büyük bir ama.Esimin ailesi ,hic sınırı aşmadim hic yüz göz olmadım ama sınırdayim, o detaylara girmeyeceğim ama bu saatten sonra onlarla yakin ilişkiye girmem mümkün değil. Senede bir gideriz tatile ,o zaman hizmetimi hürmetimi ederim ,yapılan bir cok saçmalığa hic cevap vermedim ,ancak cok derin bir mesafe koydum tepki olarak.Kendimi cektim.Gelgelelim esimin ailesi işine geldiği gibi davranıyor ve bu mesafeyi yok sayıyor, ben kendi ailemin evinde bile kalırken pat diye habersiz geliyorlar.Bu konu eşimle aramda defalarca sorun oldu ,simdi ben oraya taşınırsam benim ailemin evinde bunu yapan bizim evimizde cok daha rahat davranmaya çalışacak. Normalde sicak ilişkilerimiz olsa bu durumlar sorun olmazdı ama hem görgü kuralları gereği hem de kendilerinden soğuduğum icin bunlari tolere etmem imkansız gibi duruyor.

Esimle konuştuğumda maalesef gecen yıllarda bu dengeyi kurmakta cok başarılı olmadi.Simdi de ben konuşurum ama kontrol ve plan dışı şeyler muhakkak yaşanacak, konunun artıları ve eksilerini düşününce çocuklar için bazı şeyleri göze almalısın diyor.Bu arada çocuklar konusunda destek göreceğimiz aile benim ailem oluyor ,diğer taraf bizim sadece yükümüzü arttıracak taraf maalesef. Konunun öncesinde tamamlayıcı bir cok faktör var tabiki ama şunu söyleyebilirim ki gercekten cok haksızlık yaşadım gene de kırılma noktasının ötesine geçmemek için bir noktada kendimi tuttum.Ancak yaşanan yıllar, yorulan ruhum ve bedenim ,ilerleyen yaş vs sanirim artik alttan alma limitim doldu.Korkuyorum evliliğimin sona ermesinden.
NOrmalde cok misafir severim ,insanları cok severim ama emirvakiler ve zorunluluklar bir saatten sonra zor geliyor.Su an ben kendi istediğim insanları evimde ağırlıyorum, kendim çalıp kendim oynuyorum ,bastan evlenip memlekette otursam simdiye kadar iki tarafta bir miktar kendini törpülemiş olacaktı ancak yıllar içinde sanirim cok rahat alıştım. Çok kararsızım hem evliliğimi korumak istiyorum hem de gurbette ki bu bakıcı, rapor ,kreş çocuğunun devir daim hastalık çıkmazından kendimi kurtarmak istiyorum.Acaba sizler bu ikilemde kalsaydınız hangi yönde karar alırdınız, teşekkür ederim.
Konuyu tekrar güncellemek istedim ,belki başka yorumlar alirim diye, 2.sayfada yazdığım bazi gelişmeler oldu ve ben halen çokkk kararsızım
Memleketteyim ve çok zorlandım tavsiye etmem kesinlikle
 
Back
X