Arkadaşlar bugün kontrole gittim.Pazar gecesi çatlatma iğnemi yapacağım.Salı günü ilk önce eşimden operasyonla sper bulmaya çalışacaklar.Sperm bulunursa benim yumurtalarımı toplayacaklar.Doktorla eşimin operasyonuna girecek doktorla konuştuk.Herşey olabilir dedi.Sperm bulunamayan hastalarda varmış.Ama kendinizi şimdiden üzmeyin daha hiçbirşey belli değil dedi.Bulunabilirde.Tabii bizim moral sıfır.Gözlerim doldu.Bir iki damla yaş aktı.Sonra eşim çok üzülmesin diye belli etmedim.Bu kez eşimin gözleri doldu.Zaman yaklaştıkça korkumuz giderek artıyor.Birde ben annemlere tedaviye başladığımızı söylememiştim.Çünkü sürekli sorup beni strese sokuyorlar.Şimdide acaba söylesem mi diye düşünüyorum.Dualarını alsak diyorum.
İşte böyle kızlar.Biraz uzun yazdım galiba.
kıyamam yaaaaa

