Memuriyeti bırakırmıydınız?

657 yi bırakıp ben gitmezdim. Ne malum orada hayatımın altı üstüne gelmeyeceği.

Mai ve yesil .!.:

Merhaba hanımlar, bir süredir kararsız kaldığım bir konu hakkında sizlere danışmak istedim.Eşim mühendis yurtdisinda çalışma teklifi aldı yakın zamanda. Ben de bir kamu kurumunda memurum.Ülkenin şartlarını düşününce bu teklifi kabul etmek bizi heyecanlandırsa da kendimi, işimi düşününce biraz endişeye kapılıyorum. İşime aşık bir insan değilim ancak bu aşamaya gelebilmek için yıllarca emek verdim.Yabancı dil bilmemek, yeni bir ülkeye alışmak, hayata sıfırdan başlamak oraya gidince bir anda işsiz kalmak beni korkutan şeyler. Siz olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

Eşim nasıl bir iş teklifi aldı o çok önemli olurdu. Yani ben çalışmadan sadece eşim çalışarak hayat standardım buradan yüksek olacak ise o çalışırken bende evde oturmak istemiyor isem dil okuluna gidip bir iş bulana kadar gül gibi geçinebileceksem memuriyetden vazgeçerdim.

Ama yok karınca kaderince bir geçim olacak benimde çalışmam ile ancak ayakta duracağım bir iş ise. Garantisi yok ise 2 3 yıl sonra olmadı geri dönüş gerekir ise asla yerimden oynamazdım.

MissCherryBlossom .!.:

Yani şöyle Türkiyede paran çoksa zaten keyfin gıcır oluyor, gidersen de ABDye gidersin ama tatmin edici olur mu bilemem karman çorman bir yer.

Avrupada vergi çok, çok paran varsa çok vergi ödüyorsun, cücük kadar kalıyor. Onun dışında ücretli çalışanlar için zaten maaşlar düşük, doktormuşsun canım üyemiz doktor maaşları komik bence. Bu maaşlara doktorlar ne arıyor belli değil. Daha az nöbet derlerse eyvallah ama ben doktor olsam yurtdışı bir yerde uzmanlık yapardım onun yerine mesela, çok çalışırdım sermaye toplayıp kendi kliniğimi açardım.
Evler basbayağı kötü, benim ev çok para mesela ama ufak üstelik 100yıllık binada. Evler hem ufak, hem eski, hem bulması çok zor. Yemekler kötü, iklim kötü, tek iyi şey insan hakları ve demokrasi sokakta rahatça yürüyebiliyorsun öküz gibi bakan maganda yok. Eyyorlanmam bu kadar:)

Genişletmek için tıkla...

valahi şu an maaslar iyi , ülkeye göre iyi.
hekim olan bir insanin yaşam kalitesi gayet iyi olabilir.
biraz evel başka bir üyeye de yazdım Türkiye de hekimliğin çok çok rahat olduğu çok fazla seçenek var, konu hekimlik değil ama rahat bir calsima alanı ve fena olmayan bir maaş istiyorsan Türkiye'de seçenek çok fazla.
ekstra olarak Türkiye de çoğu asistanlikta canın çıkar ama çok daha iyi yetisirsin vs vs
bende çok ülke fanı değilim de buranın artıları da var ,
yoksa inan kimse kalmazdı çünkü alımlar çok kolaylaştı.

XXVeronicaXX .!.:

Siz hangi ülkedeydiniz Almanya mıydı? Konu sahibi Hollanda'ya gidiyor da o nedenle soruyorum. Genel olarak söylemleriniz ve yaklasiminiz doğru ancak kişilerin mesleği, ülke ve iki kişinin çalışıp çalışmaması her seyi etkiliyor.

Bu nedenle mühendis eş ile dahi Hollanda'da iyi bir ev alinabilecegini söyleyebilirim. Eşi de çalışırsa bu ev çok daha luks bir ev olacaktır ama maalesef Türkiye'den bunu hayal etmek dahi zor.

Bu nedenle kişinin önce göç psikolojisine hazır olması gerektiğine katılıyorum. Bu konuda ülke seçimi ve mesleki uygunluk da tabii ki önemli. Ancak iki kişi çalışıyorsa ve biri de mühendisse, Turkiye'de aynı ailede 5 kişi çalışsa bu alım gücünde olamaz artık nasıl tasvir edilir ve anlatılabilir bilemiyorum.

Bunlar benim kendi kişisel görüşlerim ve başıma gelenler sonucundaki sonuclandirmalarim tabii ki. Herkese bol şanslar dilerim.

Genişletmek için tıkla...

Ben avrupada farklı üç ülkede yaşadım, şimdi Almanyadayim. Türkiyede şimdiye kadar evini almış, bütün düzenini oturtmuş bir insanla 20 yaşında gidip Hollanda'da ev almış iki insanı kıyaslıyor olsak evet haklısınız tabi ki. Ama bir kere evini baskını kurmuş belli standartta yaşayan birisi aynı standardi Hollanda'da yeniden kaç yaşında kurabilecek bu ayrı bir nokta.
Öncelikle ben hayatımdan çok memnunum ve dönmek istemiyorum çünkü eşimle aynı anda iş bulup geldik, mesleğimiz dilimiz uygun, çocuk yok, gençtik, Türkiyede tek bir evimiz bile yoktu, aile bağlarımız güçlü değil, çok mesafeli insanlarız komşu ile smal talk bile sevmeyiz, burası bizim için gayet güzel. Yani begenmiyorsan dön vs olmasın da sonra.
Ama sonuçta buraya 33 yaşında gelecek bir kişi de turkiyede evi kariyeri çevresi varken burada sıfırdan başlayıp belki 38 40inda artık baslayacak aynı düzene. Bu süreç kimisi için çok normaldir okeydir ama kimisi için gerçekten ne gerek vardır rahat mı batmıştır olarak görülebilir. Ayrica da türkiyedeki konutlarla avrupadakileri kıyaslama işine isterseniz hiç girmeyelim.

İki kişinin çalıştığı ve dil bildiği senaryo ile tek kişiyi asla asla bir tutmam. Eşiyle ilişkisine güvenmeyene, çalışmadığı zaman depresyona girecek kişiye mutlaka temelli tasinmadan bir dene derim.

Konu sahibi unutma ki bir çocuğun var. Şuan Türkiye'de eğitim çok ama çok kötü sınıflar çok kalabalık özellerde de fiyatlar malum. okul çağına gelince çok pişman olabilirsiniz gitmezseniz. Ki her şey kötü oldu diyelim oturup tekrar memur olabilirsiniz stklara girebilirsiniz.

MissCherryBlossom .!.:

En dogru yorum bu tabi ki hepsine %1000000000000

Apayri bir konu daha var, yalnizlik. Psikolojik olarak başkasının ülkesinde yaşamak zor, yabancı olmak bazen çok acaip adı üstünde 'yabancı'sın bilindike ve öz değilsin. Onun dışında yalnızlık göçmenlerin1 numaralı problemi bence, ben de dahil çok sayıda yüksek eğitimli göçmen tanıyorum, geri dönmek isteyen var istemeyen var ama hepimizin ortak noktası net şekilde yalnızlık. Evli çocuklu olanlar da yalnız, uzun uzun edebiyat yazmayayım ama bana sorarsanız Türkler için yurtdışı ⁼ yalnızlık

Genişletmek için tıkla...

Kanayan yaramız. Çözümsüz. Yani arabesk bir yalnızlık değil asla, o muhabbeti çevirdikleri zaman gına geliyor bana ama evet bir daha asla eskisi gibi olmayacak bir hayat. Her zaman yabancısın. Eskiden engellileri görünce aklıma hep, acaba insanların sürekli bu konuda soru sormalarindan bikmislar mıdır yoksa alışmışlar mıdır diye düşünürdüm şimdi de birisi beni görünce aklından hep yabancı olduğum fikrinin geçtiğini bilmek aynı hissi yaratıyor bende. Kimsenin bir suçu yok, hiçbir eylem yok ama ortada da inkar edilemez bir şey var.
Diger konuya gelince sanırım ben çocuklu olarak göçmezdim. Bazı standartları rahatlığı çok seviyorum çünkü. Hala daha, çok param olsa kesin dönerim diyorum

Yorumlariniz aydınlatıcı oluyor cok tesekkur ederim.Biraz da kendi işimi bırakıp orada iş bulamama endişesi var bende.Bu konuda bana yapılan bir baskı yok ancak ben buradaki işimi bırakacağım için kendimi kötü hissediyorum.Memur zihniyeti ve dil bilmemek.Is bulma konusunda da herhangi bir fikrim olmadığı için yetersizlik hissi hepsi var.Is bulmak zor mudur bu ülkede benim için .

kerkenes .!.:

Ben avrupada farklı üç ülkede yaşadım, şimdi Almanyadayim. Türkiyede şimdiye kadar evini almış, bütün düzenini oturtmuş bir insanla 20 yaşında gidip Hollanda'da ev almış iki insanı kıyaslıyor olsak evet haklısınız tabi ki. Ama bir kere evini baskını kurmuş belli standartta yaşayan birisi aynı standardi Hollanda'da yeniden kaç yaşında kurabilecek bu ayrı bir nokta.
Öncelikle ben hayatımdan çok memnunum ve dönmek istemiyorum çünkü eşimle aynı anda iş bulup geldik, mesleğimiz dilimiz uygun, çocuk yok, gençtik, Türkiyede tek bir evimiz bile yoktu, aile bağlarımız güçlü değil, çok mesafeli insanlarız komşu ile smal talk bile sevmeyiz, burası bizim için gayet güzel. Yani begenmiyorsan dön vs olmasın da sonra.
Ama sonuçta buraya 33 yaşında gelecek bir kişi de turkiyede evi kariyeri çevresi varken burada sıfırdan başlayıp belki 38 40inda artık baslayacak aynı düzene. Bu süreç kimisi için çok normaldir okeydir ama kimisi için gerçekten ne gerek vardır rahat mı batmıştır olarak görülebilir. Ayrica da türkiyedeki konutlarla avrupadakileri kıyaslama işine isterseniz hiç girmeyelim.

İki kişinin çalıştığı ve dil bildiği senaryo ile tek kişiyi asla asla bir tutmam. Eşiyle ilişkisine güvenmeyene, çalışmadığı zaman depresyona girecek kişiye mutlaka temelli tasinmadan bir dene derim.

Genişletmek için tıkla...

Mesajınıza katılıyorum. Bu durum çok kişisel. İlişkisine güvenmeyen asla çift olarak da gelmemeli. Kötü olanlar corona döneminde bıktık sıkıldık birbirimizden diyorlardı, kötü çiftler için yurt dışında yaşam bitmeyen bir corona süreci ama iyiler içinse birbiri ile en yakın olma fırsatı.

Ancak Almanya ve Hollanda'daki evler ile Belçika ve Fransa dahi birbiri ile inanılmaz farklı mimariye sahip. En güzelinin de açık ara Hollanda olduğunu düşünüyorum hepsinde de bulundum. Bu nedenle belki Almanya ev konusunda yaşam standardını düşürüyor olabilir bilemiyorum, evleri daha eski diye duydum ama Hollanda'da mühendislerin alabildiği ev bellidir.

Zaten sizinle paralel düşünüyoruz, ben yorumumu konu sahibinin durumuna uygun yaptım. Yoksa farklı kişiler farklı deneyimler elbette yaşar. Kendine güvenmeyen Avrupa'da asla mutlu olamaz mesela. Ben muhtemelen kişi kendinden bilir diyerek herkes mutlu olur sanıyordum en azından belli bir eğitim seviyesinde olup keza daha rahat iş bulabilenler için ama yorumları görünce vazgeçtim.

Avrupa kötü diyince kişiler kızıyorlar güzel diyince daha kızılıyor. Herkes nerede daha mutluysa orada yaşasın zaten kimseyi zorla bir yere götüren olmadığı gibi istese de bazı kişiler istediği ülkeye gidemez ha diyince. Bu nedenle herkese hayatında başarılar diliyorum ben de.

Mai ve yesil .!.:

Yorumlariniz aydınlatıcı oluyor cok tesekkur ederim.Biraz da kendi işimi bırakıp orada iş bulamama endişesi var bende.Bu konuda bana yapılan bir baskı yok ancak ben buradaki işimi bırakacağım için kendimi kötü hissediyorum.Memur zihniyeti ve dil bilmemek.Is bulma konusunda da herhangi bir fikrim olmadığı için yetersizlik hissi hepsi var.Is bulmak zor mudur bu ülkede benim için .

Genişletmek için tıkla...

Aslında sosyal hizmet tecrübeniz olduğu için iş bulabilmeniz zor değil. Avrupa'da çok fazla sosyal hizmetlerle ilgili çalışmalar yapılıyor. Bu alanda çok fazla dernek, vakıf var. Önce gönüllü olarak daha sonra maaş alacağınız, para kazanacağınız şekilde bir dernekte, vakıfta çalışabilirsiniz. Hatta iş ilanlarına göre direkt bir iş bulabilirsiniz. Zaten işleyişi biliyor olursunuz. Bu alanda yükseklisans yapabilirsiniz yine tecrübeniz olduğu için değerlendirme açısından avantajlı olursunuz. Hollanda'da yaşayacağınız şehirdeki iş ilanlarına açıp bakın, kendi kafanızda buna göre iş konusunda soru işareti kalmasın. Bulunduğunuz şehirdeki üniversitelerin yükseklisans koşullarına bakın, belki burslu okursunuz. Belki türk okullarında, işletmelerinde çalışırsınız.

En kısa sürede dil konusuna yoğunlaşırsanız, uzaktan, online şekilde bile bu gönüllü dernek çalışmalarına başlayabilirsiniz.

Bende bir yorum yapayim. Birkaç ay ingilterede kaldim. Dondugumde havalimaninda ağlamistim bu ingiltere cok kotu bir yer anlaminda degil, herkesin kendini ait hissettigi yer vatan topragi. Bu arada insan haklari iyi falan diyorsunuz avrupa icinde ben londrada kaldim tecavuz orani cok yuksek orada. Oyle gece cikipta gezemezsiniz. Iklimi hic anlatmak istemiyorum. Gunes yuzu gormedim. Ayrica cok dandik bir ceketim vardi hani tr de yuzune bakmazlar parkta onu caldilar . Calisanlarin cogu diger ulkelerden gocen insanlar ingilizler cok fazla calismaz hatta hobi olarak unv olurlarmis bir ingiliz demisti bunu devlet sadece kendi vatandasini kayiriyor bunu cok bariz avrupada goruyorsunuz. Evleri acayip eski ve rutubet kokuyordu. Ben en luksunde kaldim evde fare vardi. Mutfaklari berbat. Hollandayi bilmiyorum avusturyada yillardir yasayan akrabalarim var kasap ve otel temizlik gorevlisi olarak calisiyorlar. Hayatlarindan memnunlar. Bende esimde muhendis ara ara dusunuyoruz cocuk icin gitsekmi diye bizde ama ben yapamam sanirim. Cok vicdan yapiyorum ulkem vatanim burasi terketmek gibi geliyor

Ben edebiyat öğretmeniyim. Belirli bir hayat standardı tutturduk. Eşim dünyanın her yerinde iyi bir mevkide çalışabilir. Yurt dışından teklif gelse ben kabul et demem. İşimi düzenimi bırakıp gidemem. Dil bilsem, yabancı ülkelere aşina olsam tamam da. Yapamam yani. Bu şahsi fikrim..

yenGEnC .!.:

Ülke hangi ülke? İlk mesajimda bahsettigim memur arkadaşım da SHM'de çalışıyor, Avustralya'dan denklik almış, aynı işi yapacak.
Belki siz de denklik alabilirsiniz. Diploma+çalışma deneyimi+dil ile kabul edilmiş basvurusu. Yani siz de dilinizi ilerletince belki aynı alanda çalışabilirsiniz,Bence bunu arastirin

Genişletmek için tıkla...

Hollandaymış

sosyal alanda denklik alması bana imkansız geldi ama spesifik bilgim yok
Avustralya'da İnglizceyle denklik almış olabilir ama Hollanda'da o nasıl olacak en başta...

ama şu olur devlette memur gibi değil de Göçmen derneklerinde, NGO'larda, öğrenci derneklerinde, aslında bi sürü yerde çalışabilir....sorun şu ki...eşi sanırım özel sektörden gidiyor. Bu kadın ise memur. Sosyal hizmetçi ise belki Türkiyede özelde hiç çalışmadı...kısacası kendini "pazarlama" bir yerlere başvurma çabalama memur zihniyetli insanlarda az görülen meziyetler. Memurlar atanana kadar çabalıyor anca ülkemizde, genel durum bu.

En büyük sıkıntısı bu olabilir diye düşünüyorum.
Memurlar beni linç edebilir ama TR'de memurların doğru düzgün bi iş yapmadığını her şeye çocuğu bahane ettiğini 1 kişilik iş için dairelerde 10 kişi bulunduğunu biliyoruz, görüyoruz, devlette çalışn 39025849765067 kişi tanıyorum. bunların içinde gerçekten çalışanı bir elin parmaklarını geçmez. Avrupa'da böyle koşullarda çalışamaz tr'den giden "ortalama" bir memur. Ama özelden giden çok daha rahat koşullarda çalışır. Arada böyle bir fark var. (genelliyorum)

cikom .!.:

Eşim nasıl bir iş teklifi aldı o çok önemli olurdu.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle katılıyorum
eşinin maaşı 4000 civarında olacaksa pek sorun olmaz --senior değilse o maaşı alamaz yalnız.
ama 3500 hele hele altındaysa
+
Amsterdam civarıysa tr'deki çoğu lüksleri (dışarıda yemek, eve dönmek için yoldan çat diye taksi çevirmek, kuru temizleme, eve temizlikçi almak, evde bir şey pişirecek olsa getirden banabi'den çat istemek, istediği hastaneye özele gidebilmek, manikürcünü/kuaförünü arayıp iş çıkışı gitmek orada bir Türk kahvesi içmek) bunların hiçbiri olmaz. En başta ev sorunu var tekrar etmeye gerek yok. Bu nedenle eşinin önce gidip ev bark ayarlaması makul.

gardenofx .!.:

Konu sahibi unutma ki bir çocuğun var. Şuan Türkiye'de eğitim çok ama çok kötü sınıflar çok kalabalık özellerde de fiyatlar malum. okul çağına gelince çok pişman olabilirsiniz gitmezseniz.

Genişletmek için tıkla...

şimdi bulamadım ama bir üye çocuğum olduğu durum için gitmem demiş
ben tam aksine çocuğum olsa giderim
bugün giderim bu konuda aynı sizin gibi düşünüyorum -Avrupa tecrübem var.

burada karı-koca çalışan insanlar o çocuğu mutlak özele veriyor
gerekirse 2 sene dil öğrenir iş ararım (kendi adıma benim diplomam geçerli her yerde ama Hollanda iş pazarı dar bir ülke, mühendislik, gelişmiş tarım teknolojileri, petrol, lojistik benim gördüğüm kadarıyla böyle işler en kolay bulunuyor). Ama çocuk yetiştirmek için gidip çocuğum okul çağına gelene kadar adapte olmaya bkardım ben olsam.

Gerekirse tek maaşlı olduğum sürece yukarıdaki lükslerden vargeçebilirdim -ben zaten böyle lükslere çok önem veren bir insan değilim bu arada. hayatımda eve temizlikçi almadım hayatımda kimse ütümü yapmadı vs. Akraba-aile görmeden yaşayabilirim (ilişkilerim çok çok yakın olmakla birlikte), onun yerine ben Avrupa içinde gezeyim onlar benim yanıma seve seve koşa koşa gelir, misal bu da önemli bir parametre.

Memuriyette 5 yılınızı doldursaysanız 1 yıl ücretsiz izin hakkınız oluyor.
Onu kullanıp deneyebilirsiniz bir süre.

migrenimsi .!.:

Hollandaymış

sosyal alanda denklik alması bana imkansız geldi ama spesifik bilgim yok
Avustralya'da İnglizceyle denklik almış olabilir ama Hollanda'da o nasıl olacak en başta...

ama şu olur devlette memur gibi değil de Göçmen derneklerinde, NGO'larda, öğrenci derneklerinde, aslında bi sürü yerde çalışabilir....sorun şu ki...eşi sanırım özel sektörden gidiyor. Bu kadın ise memur. Sosyal hizmetçi ise belki Türkiyede özelde hiç çalışmadı...kısacası kendini "pazarlama" bir yerlere başvurma çabalama memur zihniyetli insanlarda az görülen meziyetler. Memurlar atanana kadar çabalıyor anca ülkemizde, genel durum bu.

En büyük sıkıntısı bu olabilir diye düşünüyorum.
Memurlar beni linç edebilir ama TR'de memurların doğru düzgün bi iş yapmadığını her şeye çocuğu bahane ettiğini 1 kişilik iş için dairelerde 10 kişi bulunduğunu biliyoruz, görüyoruz, devlette çalışn 39025849765067 kişi tanıyorum. bunların içinde gerçekten çalışanı bir elin parmaklarını geçmez. Avrupa'da böyle koşullarda çalışamaz tr'den giden "ortalama" bir memur. Ama özelden giden çok daha rahat koşullarda çalışır. Arada böyle bir fark var. (genelliyorum)


Kesinlikle katılıyorum
eşinin maaşı 4000 civarında olacaksa pek sorun olmaz --senior değilse o maaşı alamaz yalnız.
ama 3500 hele hele altındaysa
+
Amsterdam civarıysa tr'deki çoğu lüksleri (dışarıda yemek, eve dönmek için yoldan çat diye taksi çevirmek, kuru temizleme, eve temizlikçi almak, evde bir şey pişirecek olsa getirden banabi'den çat istemek, istediği hastaneye özele gidebilmek, manikürcünü/kuaförünü arayıp iş çıkışı gitmek orada bir Türk kahvesi içmek) bunların hiçbiri olmaz. En başta ev sorunu var tekrar etmeye gerek yok. Bu nedenle eşinin önce gidip ev bark ayarlaması makul.

şimdi bulamadım ama bir üye çocuğum olduğu durum için gitmem demiş
ben tam aksine çocuğum olsa giderim
bugün giderim bu konuda aynı sizin gibi düşünüyorum -Avrupa tecrübem var.

burada karı-koca çalışan insanlar o çocuğu mutlak özele veriyor
gerekirse 2 sene dil öğrenir iş ararım (kendi adıma benim diplomam geçerli her yerde ama Hollanda iş pazarı dar bir ülke, mühendislik, gelişmiş tarım teknolojileri, petrol, lojistik benim gördüğüm kadarıyla böyle işler en kolay bulunuyor). Ama çocuk yetiştirmek için gidip çocuğum okul çağına gelene kadar adapte olmaya bkardım ben olsam.

Gerekirse tek maaşlı olduğum sürece yukarıdaki lükslerden vargeçebilirdim -ben zaten böyle lükslere çok önem veren bir insan değilim bu arada. hayatımda eve temizlikçi almadım hayatımda kimse ütümü yapmadı vs. Akraba-aile görmeden yaşayabilirim (ilişkilerim çok çok yakın olmakla birlikte), onun yerine ben Avrupa içinde gezeyim onlar benim yanıma seve seve koşa koşa gelir, misal bu da önemli bir parametre.

Genişletmek için tıkla...

ben de öyle düşünüyorum çocuk için yurtdışında yaşamak her şeyden daha önemli özellikle bir kız çocuğuysa. Özel okulların ücreti belli aylık nerede 8-9 bin oluyor. O özel okulların eğitimi ne kadar özel tartışılır sırf anne işteyken çocuk yalnız kalmasın. Devlet okullarında sınıflar 45 kişi çoğu mülteci zamanla daha da artacak. Eğer iş takıntısı yoksa part time iş yaparak orda normal masa başı bir iş bulma seviyesine gelene kadar dil öğrenene kadar geçinebilir ki eşi de iyi kazanır muhtemelen. Geçen birinin tivitlerini görmüştüm Türkiyede yaşarken kapımın önünde getir yemek Sepeti kuryeleri çarpışıyordu şimdi öyle lüksüm kalmadı diye... Sanırım ülkede mühendislik için en iyi şartlar savunma sanayisinde var ve savunma sanayisinden çıkıp hollandaya gitmiş birini tanıyorum en iyi aldığım karar bu diyor. Abim İngiltere'de yaşıyor üstelik uzaktan çalışma imkanı oldukça fazla yani döviz kazanıp Türkiyede harcayabilir ama çocuklarım için en doğru ülke burası diyor. Benim sevgilim de yakın zamanda dubaiye taşındı öyle bir ülkede bile hayat şartlarından oldukça memnun. Bu ülkede kalmak biraz gönül işi oldu sanırım.

Mai ve yesil .!.:

Merhaba hanımlar, bir süredir kararsız kaldığım bir konu hakkında sizlere danışmak istedim.Eşim mühendis yurtdisinda çalışma teklifi aldı yakın zamanda. Ben de bir kamu kurumunda memurum.Ülkenin şartlarını düşününce bu teklifi kabul etmek bizi heyecanlandırsa da kendimi, işimi düşününce biraz endişeye kapılıyorum. İşime aşık bir insan değilim ancak bu aşamaya gelebilmek için yıllarca emek verdim.Yabancı dil bilmemek, yeni bir ülkeye alışmak, hayata sıfırdan başlamak oraya gidince bir anda işsiz kalmak beni korkutan şeyler. Siz olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

Bunu yapan cok kadin var .hemen istifa etmenize de gerek yok. Facebookta gocmen kadinlar grubuna uye olun bu yoldan gecmis kadinlar ile iletisime gecersiniz, aklinizdakileri sorarsiniz.

Mai ve yesil .!.:

Merhaba hanımlar, bir süredir kararsız kaldığım bir konu hakkında sizlere danışmak istedim.Eşim mühendis yurtdisinda çalışma teklifi aldı yakın zamanda. Ben de bir kamu kurumunda memurum.Ülkenin şartlarını düşününce bu teklifi kabul etmek bizi heyecanlandırsa da kendimi, işimi düşününce biraz endişeye kapılıyorum. İşime aşık bir insan değilim ancak bu aşamaya gelebilmek için yıllarca emek verdim.Yabancı dil bilmemek, yeni bir ülkeye alışmak, hayata sıfırdan başlamak oraya gidince bir anda işsiz kalmak beni korkutan şeyler. Siz olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

Ben de memurum, mimarım yurtdışında da gayet iyi işler yapılabilecek bir mesleğim olmasına rağmen istifa edip gitmem, 1 yıllık ücretsiz izin almak mantıklı, memurun istifa edip daha sonra göreve tekrar dönme hakkı var ama maalesef o hak öyle kolay kullanılamıyor, tekrar dönmek çok çok zor oluyor, bir tanıdığım memurluktan istifa etti geri dönmek için 3-4 sene bekledi, bazı hatırlı kişileri araya koyarak zorla görevine geri dönebildi, sakın istifa etmeyin.

Mai ve yesil .!.:

Gideceğimiz ülke Hollanda. İlk aşamada ücretsiz izin düşünüyorum ama bu kararı verirsem sonu istifa olacak muhtemelen.Dil çalışmaya başlamak isterdim ama çalışıyorum bir yandan da çocuğum küçük o yüzden vakit bulamıyorum şu an için. Oraya gidersem hemen çalışma gibi bir zorunluluğum yok ama bir yerden başlamak istiyorum dil öğrenmek gibi ev hanımı olma gibi bir düşüncem yok.Istifa edenlerde mesleğine kolay kolay dönemiyor diye biliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bende Hollanda'da yaşıyorum, eşim burda yaşıyordu. Ailem, arkadaşlarım, kariyerim her şeyimi bırakıp geldim.
İlk önce denkliğe başvurmanı öneririm. Sosyal hizmetlerde denklik alabileceğin bir alan mutlaka olur diye düşünüyorum. Bunun için buraya gelmeyi beklemene gerek yok, internet üzerinden hallediyorsun zaten.
İngilizcen varsa ömür boyu hollandaca öğrenmeden yaşabilirsin, mesleğin dışında bir iş çok rahat bulursun.
Expat olarak gelceğiniz için ilk 5 yıl vergiden %30 muafsınız bu mükemmel bir oran. Hollanda vergi ülkesi çünkü.
Hollandaca çok zor bir dil ama 1 yılda öğrenirsiniz b1 seviyesine çıkarsınız. İlk yıllar call centerda part time çalıştım sizinle aynı şekilde düşündüğüm için. Nolursa olsun kimsemin olmadığı bir ülkede kocamın parasına güvenmezdim. Geçen yıl mesleğime döndüm, şükürler olsun ki ben imkansız diye düşünüyordum.
Ayrıca burda en büyük sorun ev bulmak. Tek maaşla güzel bir ev alamazsınız malesef, kiralar da kredi ödemeleriyle aynı neredeyse, geleceğiniz şehire bağlı olarak.
Çocuğunuz için en güzel ülkelerden biri burası. Oturmuş ve güzel ilerleyen bir eğitim sistemi var ve bu sistem aynı zamanda çocukların mutluluğunu da gözetiyor.
İzin alıp gelip denemenizi tavsiye eden arkadaşlara katılıyorum. Hakkınızda hayırlısı olsun.

Bu sorunun cevabı evliliğinizin gidişatı,gideceğiniz ülke,gelecekten beklentileriniz,şu anki maddi durumunuz,başka bir ülkede yapabilecek sağlam bir iradeye sahip olup olmadığınız gibi sayısız değişkene bağlı olarak değişir.
Arkadaşların da dediği gibi buradaki evinizi bozmadan 1 yıl ücretsiz izin alıp gidin.Yapamazsanız en azından çocuğunuz dil öğrenir.

Mai ve yesil .!.:

Merhaba hanımlar, bir süredir kararsız kaldığım bir konu hakkında sizlere danışmak istedim.Eşim mühendis yurtdisinda çalışma teklifi aldı yakın zamanda. Ben de bir kamu kurumunda memurum.Ülkenin şartlarını düşününce bu teklifi kabul etmek bizi heyecanlandırsa da kendimi, işimi düşününce biraz endişeye kapılıyorum. İşime aşık bir insan değilim ancak bu aşamaya gelebilmek için yıllarca emek verdim.Yabancı dil bilmemek, yeni bir ülkeye alışmak, hayata sıfırdan başlamak oraya gidince bir anda işsiz kalmak beni korkutan şeyler. Siz olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

Ben şuanda bile bırakmayı düşünüyorum Ki eşim yok bırakırsam da işsiz kalacağım ama benden ruh sağlığımdan önemli mi diyorum.

Hangi ülkeye gideceksiniz? O ülkenin dilini ya da ingilizceyi öğrenmeye başlarsanız sorun yaşamazsınız. 60 yaşında çince öğrenen amcalar tanıyorum ki çince öğrenmeye ömür yetmez.

İleride çocuğunuz olursa ona güzel bir gelecek sağlamak adına gitmelisiniz. Bu ülkede umut kalmadı. Gidin birikim yapın, hayatınızı yaşayın.

Direk olarak memuriyetten de istifa etmeyin sanırım 2 sene ücretsiz izin hakkı var, kullanın. Geri dönerseniz Türkiyeye 2 sene içinde işinize yeniden başlarsınız.

Şimdiden hayırlı olsun

gardenofx .!.:

ben de öyle düşünüyorum çocuk için yurtdışında yaşamak her şeyden daha önemli özellikle bir kız çocuğuysa. Özel okulların ücreti belli aylık nerede 8-9 bin oluyor. O özel okulların eğitimi ne kadar özel tartışılır sırf anne işteyken çocuk yalnız kalmasın. Devlet okullarında sınıflar 45 kişi çoğu mülteci zamanla daha da artacak. Eğer iş takıntısı yoksa part time iş yaparak orda normal masa başı bir iş bulma seviyesine gelene kadar dil öğrenene kadar geçinebilir ki eşi de iyi kazanır muhtemelen. Geçen birinin tivitlerini görmüştüm Türkiyede yaşarken kapımın önünde getir yemek Sepeti kuryeleri çarpışıyordu şimdi öyle lüksüm kalmadı diye... Sanırım ülkede mühendislik için en iyi şartlar savunma sanayisinde var ve savunma sanayisinden çıkıp hollandaya gitmiş birini tanıyorum en iyi aldığım karar bu diyor. Abim İngiltere'de yaşıyor üstelik uzaktan çalışma imkanı oldukça fazla yani döviz kazanıp Türkiyede harcayabilir ama çocuklarım için en doğru ülke burası diyor. Benim sevgilim de yakın zamanda dubaiye taşındı öyle bir ülkede bile hayat şartlarından oldukça memnun. Bu ülkede kalmak biraz gönül işi oldu sanırım.

Genişletmek için tıkla...

32 yaş bunun için kritik bence
biraz daha yaş ilerleyince artık öyle part time sıradan iş yapmayı kendine yediremeyebilir insan
ben 39 yaşındayım anca eğitim alanımda normal bir işle avrupaya giderim yoksa kalırım ülkemde -zaten remote olarak ABD/AB şirketlerine çalışıyorum.

DUBAİ'yi de bir kenara koymalıyız. orası da hizmet ülkesi. paran varsa her şeyi satın alabileceğin bir yer-miş. arap ülkeleriyle tecrübem yok ama hep bunu duydum. parasını ödersin bangladeşliler, filipinolar hizmet eder diyorlar.

Avrupaya gideceksen saçını kendin boyayacaksın, temizliğini ütünü yemeğini kendin yapacaksın hatta mümkünse arabanı kendin onaracaksın. yoksa aldığın tüm para bu işlere gider.

Avrupaya gidecek insanlar şu anlamalı ki
CEO filan olmayacaksanız orada mavi yakalıdan çok çok fazla bir ücret almayacaksınız, zaten alacak olsanız da vergisi çıkar kimse size bey/hanım/hocam çekmeyecek, kahvenizi kalkıp kendiniz alacaksınız.
eğer epey üst düzey çalışansanız ABD (çünkü maaşlar avrupaya göre çok fark ediyor) ya da hizmet bekliyorsanız dubai daha mantıklı.

tüm bunları bilerek ve Avrupada yaşama/çalışma tecrübem de olarak benim dediğim şey aynı: ülkemde ege sahilinde yaşayıp remote çalışıyorum o yüzden ülkedeyim. çocuğum olsa giderdim.