- 29 Haziran 2014
- 2.568
- 1.628
- 133
- 35
Biraz içimi dökmek istedim burada. Bazen kendime kızıyorum bu özelliğimden dolayı. Kötü bir insan mıyım diye sorguluyorum üzülüyorum. Sırf menfaatleri için samimi davranıp kullanan, menfaati bitince de tabiri caizse çirkefleşen insanlar yüzünden kimsenin samimiyetine güvenemiyorum. Sürekli bir şeyler isteyen (ihtiyacı olmadığı halde) insanlar bana normal gelmiyor. Bir insanın benimle menfaat için konuştuğunu anlamak sinirlerimi bozuyor. Elinde imkanı varken kendini acındırıp kullanmak isteyen, yapılan yardımı suistimal eden insanlar yüzünden fazla samimiyet kurmak istemiyorum birçok kişiyle. Bu maddi anlamda da değil her zaman, manevi olarak da karşısındakini kullanan insanlar beni gerçekten insanlara karşı güvensiz biri haline getiriyorlar. Hani normalde hiçbir şeye tutmaz ama sırf kullanmak için samimi olmaya çalışırlar ya bunu hissetmek çok kötü bir şey. Bana bunu hissettirmeyenler de var, hayatımda hep ayrı yeri olan insanlar oluyor onlar. Gerçekten severek, isteyerek onlar için bir şeyler yapmaya çalışırım ancak herkese karşı bu şekilde olamıyorum.
Siz de bazı insanlara karşı bu şekilde hissediyor musunuz zaman zaman? Bazen kendi adıma üzülüyorum neden böyle oldum diye.
Siz de bazı insanlara karşı bu şekilde hissediyor musunuz zaman zaman? Bazen kendi adıma üzülüyorum neden böyle oldum diye.
