• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Merhametsiz miyim ?

Ilk esi bakim evine yerlestirilmesini talep etmis, ortak bir arkadas vasitasiyla ogrendim. Ama gorustugum kisi cok buyuk tepki gostermis. Hatta söyle bakin, kendisi sehir merkezinde calisiyor. Her ct ve pazar köye gidiyor ailesinin yanina ve onunla ilgileniyor. Dogru olan bu elbette. Bakim evlerinin de cok kötü oldugunu duydum. Bu iyiligi yapacak cesareti kendimde görmüyorum

O zaman anne baba vefat ettiğinde sizinle kalacak demek.. Fiziksel bir engeli olsa bu kadar düşündürmezdi sanırım ama zihinsel engelli birine bakmak hele yaşı da büyükmüş, o kadar zor ki. Sadece yaşayanlar bilir. Bir de erkekmiş. Durumunu bilmiyorum ama zihinsel engelli erkeklere güç yetirebilmek bir kadın için imkansız. Annesini dövenler, evden kaçanlar kapı pencere indirenler var. Çocuğunu zincirlemek zorunda kalan anneler var bu yüzden. Tabi ki doğru bir şey değil ama çaresizlik..

İnsanın kardeşi çocuğu olsa bakar elbette. Ama kendinden büyük yabancı bir zihinsel engelli birine bakmak çok zor. Hayattan bıkarsınız sanırım.

Ben açık konuşayım en korktuğum şey zihinsel engelli çocuğumun olması. Çünkü bu durum duygusal olarak benim kaldıramayacağım bir şey olur. Ben yapamam. İnsanın korktuğu başına gelir derler ya.. Sırf bu yüzden çocuk bile düşünmüyorum. Çünkü hep en kötüsünü düşünüyorum korkuyorum.

Bakımevine katiyen karşı çıkıyor demişsiniz. Sizinle yaşayacak o zaman..

Eşinizle hiçbir zaman yalnız bir şey yapamayacaksınız. Gezmeye en basitinden bir sinemaya bile gidemeyeceksiniz. Çünkü kimse engelli kardeşine bakmayı kabul etmeyecek. 1 saatlik bile olsa.. Hayatınızı mahvetmiş olacaksınız bence. Yapmayın bunu kendinize. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Benim eşimin abisi de engelli. Evlenirken hiç bu kadar derin düşünmemiştim açıkçası. Babası da yok eşimin Annesiyle yaşıyor abisi.
Evliliğim boyunca da hiç aklıma gelmedi, yaşayıp göreceğiz ne olacağını. Allah korusun KV vefat ederse, o zaman ne yapılacak diye oturulur konuşulur. O sorumluluğu alabilir miyim alamaz mıyım, kıyıpta bakım evine gönderebilir miyim, gönderemez miyim o zamanın şartları belirleyecek bunları. Kimin önce ölüp ölmeyeceği bile belli değilken...
Tercih meselesi tabi, ama sevilen bir adam bu yüzden terk edilmemeli bana kalırsa.
ha duygularınız kuvvetli değilse, mantık evliliği yapmayı planlıyorsanız haklısınız bunları düşünmekte. günü geliyor eşini çekemiyor insan, çok ağır bir sorumluluk.
 
Benim de engelli bir yavrum var
Bu yazdıklarınız ne kadar acı. Sizin zihniyete sahip olan insanlar yüzünden.
Annelerin tek kaygıları ben ölürsem evladıma kim sahip çıkar korkuları var.
Annelerin Tek duaları evlatları ile birlikte ölmek istemeleri.Allah herkese vicdan merhamet versin.
 
L
Benim de engelli bir yavrum var
Bu yazdıklarınız ne kadar acı. Sizin zihniyete sahip olan insanlar yüzünden.
Annelerin tek kaygıları ben ölürsem evladıma kim sahip çıkar korkuları var.
Annelerin Tek duaları evlatları ile birlikte ölmek istemeleri.Allah herkese vicdan merhamet versin.

Lütfen biraz olsun empati yapar misiniz ?Siz kendinize ve evladiniza acimiyorsaniz neden baskalari size acisin?

Hamileyken doktor beni uyardi, cocugun kullandigin ilaclardan dolayi engelli veya kalbi delik olacak dedi. Bunun önlemini aldim. Benim evladima kimse sahip cikmak zorunda degildi. Bu benim secimim olsaydi. Onu dunyaya ben getirdiysem sonuclarina ben katlanmak zorundayim. Hic kimse basinda baki degil. Kendi bencilligim icin neden nefes aldigi surece aci cekecek birini dunyaya getireyim ? Asil bu vicdansizlik.

42 yasinda zihinsel engelli bir erkege gucum yetmez. Kan bagim yok. Bakim evine ben de karsiyim . Görme engelli vs olsa sorun olmazdi asla. Eski esimi unutamiyorum diyerek yalan soyledim ve ipleri kopardim.
 
Bazı arkadaşlarımız sizin ya da ailenizden birinin engelli olmama garantiniz yok demiş.Doğru,ama şöyle de bir durum var,insan ailesinden birine daha anlayışlı olabilir,tahammül gösterebilir.Başkası için aynı şey istesek bile çok zor.Rabbim kimseyi böyle bir duruma düşürmesin,herkese sağlık versin.İlişki durumunuzla ilgili de ben olsam ne yapar eder sorardım bir şekilde,çünkü bilemezsiniz belki beyefendinin düşünceleri farklıdır.Hakkınızda hayırlısı olsun
 
L


Lütfen biraz olsun empati yapar misiniz ?Siz kendinize ve evladiniza acimiyorsaniz neden baskalari size acisin?

Hamileyken doktor beni uyardi, cocugun kullandigin ilaclardan dolayi engelli veya kalbi delik olacak dedi. Bunun önlemini aldim. Benim evladima kimse sahip cikmak zorunda degildi. Bu benim secimim olsaydi. Onu dunyaya ben getirdiysem sonuclarina ben katlanmak zorundayim. Hic kimse basinda baki degil. Kendi bencilligim icin neden nefes aldigi surece aci cekecek birini dunyaya getireyim ? Asil bu vicdansizlik.

42 yasinda zihinsel engelli bir erkege gucum yetmez. Kan bagim yok. Bakim evine ben de karsiyim . Görme engelli vs olsa sorun olmazdi asla. Eski esimi unutamiyorum diyerek yalan soyledim ve ipleri kopardim.

Asıl engel sizin beyninizde düşüncenizde.
Her engelli çocuk sorunlu hamilelikten dünya gelmiyor. Bunda doğum da yanlış komplikasyonlar sonucunda olanda var aynı benim evladım gibi. Sonuç ne olursa olsun yinede dünya getirirdim ve de geldi.çok şükür.
Benim ne haddime Allahın verdiği cana kıymak. Ama unutma bir gün korkularınla kınadıklarınla yüzleşeceksin ama bugün ama yarın.
 
Iyi geceler kizlar.

Biriyle tanistirildim. İş ortaminda. Kendisi benim gibi bosanmis ve cocuksuz bir beyfendi. Mali musavir. Saygili. Hayata bakis acimiz, siyasi goruslerimiz ve beklentilerimiz ayni.

Saniyordum...

2-3 gundur kendimle savasiyorum. Icimden bir ses hayir diyor.

Iyi bir ailesi var. Caliskan insanlar. Yalniz kendinden buyuk zihinsel engelli bir ağabeyi var. Hayatta insanin basina hersey gelebilir. Ben olsam sonuna kadar sahip cikardim. Zihinsel engelli kardeslerimize karsi önyargili degilim. Hepsini seviyorum saygi duyuyorum.

Kardesinden pek bahsetmiyor. Konuyu degistiriyor. Anne ve babasi yasli insanlar , Allah onlara da uzun ömür versin. Lakin onlara birsey oldugunda dogal olarak birlikte yasamak durumunda kalacagiz.

Bosanmadan once baska bir sehirde yasiyordum ve zihinsel engelli oglu olan bir kadinin ne kadar uzuntuler yasadigina bizzat sahit oldum. Bazen de korktum cunku her defasinda cam kapi iniyordu. Evden kaciyordu.

Huzur istiyorum. Sorunlara tahammulum yok. Bencilce bir yaklasim tarzi . Farkindayim. Sanirim tahammulsuzlestim. Yalniz bir ömür boyu ayni evde olma sabrini kendimde bulamiyorum. Dört duvar arasindan cikmak ve sevdigim adamla biraz olsun gezmek isterim yalniz.

Kafam cok karisik gorusmeyi kesmeli miyim? Bana ayni evde olacagiz demedi.Bu konuyu acma cesaretim yok.
Siz kendinizde bu sabrı göremiyorsanız ayrılmanız en doğrusu
 
Iyi geceler kizlar.

Biriyle tanistirildim. İş ortaminda. Kendisi benim gibi bosanmis ve cocuksuz bir beyfendi. Mali musavir. Saygili. Hayata bakis acimiz, siyasi goruslerimiz ve beklentilerimiz ayni.

Saniyordum...

2-3 gundur kendimle savasiyorum. Icimden bir ses hayir diyor.

Iyi bir ailesi var. Caliskan insanlar. Yalniz kendinden buyuk zihinsel engelli bir ağabeyi var. Hayatta insanin basina hersey gelebilir. Ben olsam sonuna kadar sahip cikardim. Zihinsel engelli kardeslerimize karsi önyargili degilim. Hepsini seviyorum saygi duyuyorum.

Kardesinden pek bahsetmiyor. Konuyu degistiriyor. Anne ve babasi yasli insanlar , Allah onlara da uzun ömür versin. Lakin onlara birsey oldugunda dogal olarak birlikte yasamak durumunda kalacagiz.

Bosanmadan once baska bir sehirde yasiyordum ve zihinsel engelli oglu olan bir kadinin ne kadar uzuntuler yasadigina bizzat sahit oldum. Bazen de korktum cunku her defasinda cam kapi iniyordu. Evden kaciyordu.

Huzur istiyorum. Sorunlara tahammulum yok. Bencilce bir yaklasim tarzi . Farkindayim. Sanirim tahammulsuzlestim. Yalniz bir ömür boyu ayni evde olma sabrini kendimde bulamiyorum. Dört duvar arasindan cikmak ve sevdigim adamla biraz olsun gezmek isterim yalniz.

Kafam cok karisik gorusmeyi kesmeli miyim? Bana ayni evde olacagiz demedi.Bu konuyu acma cesaretim yok.
Siz kendinizde bu sabrı göremiyorsanız ayrılmanız en doğrusu
 
Beni yanlis anlamasindan korkuyorum.
Baska ne cözüm olabilir ki o da hakli empati yapiyorum kendi kendime. Arkadaslari bakima muhtac oldugunu soyluyor degil ayni ev ayni odada bile gozetilmeliymis. Cok aciyorum. Saygi duyuyorum aklim ise hayir diyor.

Bu merhametsizlik değil
Yapamayacağın işlere tamam deyip sonra dayanamamak merhametsizlik olur bence
Çünkü insanları umutlandırmış, bir yola sokmuş olursun, senin durumunda düşüncelerin çok mantıklı, yarın öbür gün böyle bir sorumlulukla başbaşa kalacaksan düşünmen çok normal. Bu herkesin kaldırabileceği bir yük değil. Hayatın her anını etkileyebilecek bir sorumluluk, bir de tabi hastalığın içeriği de önemli, kalıtsal bir şey mi, senin doğabilecek evladın için tehlike teşkil eder mi, bebekle aynı evde olabilir mi ? Yüzlerce soru ve sorun var, sabrının bunlara yetmeyeceğini kabul etmek merhametsizlik değil olgunluktur bence.
 
Hiç de merhametsiz değilsin. Gayet mantıklı ve vicdanlı düşünüyorsun. Yapamam diyorsan evlenmemelisin onunla.

Eşinin anne babasına bile bakma yükümlülüğün dinen bile yokken abisine bakmak istememen de normal.

Bu "ama siz de engelli olabilirsiniz, ama sizin beyniniz engelli"cilere de hiç aldırmayın. Anneler engelli çocuklarıyla ölmek istiyor da bir yandan da engelli cocuguma bi kardeş doguruyum onun da karısı ya da kocası da baksın ben erken olursem mı diyor... Ne alaka? Bu sokaktan geçen herhangi birine gel benim engelli çocuğuma ömür boyu bak, ben ölünce sen ilgilen eğer bakmazsan merhametsiz vicdansizsin beynin engelli demek kadar abes.

Ortada engellilik durumundan önce yapılmış bir evlilik, kurulmuş bir aile ortamı olsa daha farklı bakilabilirdi ama bu durumda bile kendi sorumlulugunuzda olmayan birinin yükünü ömür boyu yüklenmek zorunda olamazdiniz.
 
:KK9:"...ama sizin beyniniz engelli"cilere de hiç aldırmayın. Anneler engelli çocuklarıyla ölmek istiyor da bir yandan da engelli cocuguma bi kardeş doguruyum onun da karısı ya da kocası da baksın ben erken olursem mı diyor... Ne alaka? Bu sokaktan geçen herhangi birine gel benim engelli çocuğuma ömür boyu bak, ben ölünce sen ilgilen eğer bakmazsan merhametsiz vicdansizsin beynin engelli demek kadar abes."
 
Oncelikle ailesi olurse (ondan once olucektir) size kesinlikle kalicagini bilmenizi isterim. Eger yapamicaksaniz hic bulasmayin derim hem o cocuga yazik edersiniz hem kendinize... Allah engelli cocugu olanlara bakabilcek hayirli kiz evlat versin insallah. Cunku gelin bakmak zorunda asla degil . Sakin bakim evi meselesini dusunmeyin bile o Garibanlar yasadiklarini dahi anlatamiyorlar asil günaha o zaman girersiniz.
 
benim de engelli kardeşim var. insanın yaşam tarzını kökünden değiştiren bi durum. hayatımdaki kişi bu konuda tereddüt etse veya bu sebeple benden ayrılsa elbette çok üzülürüm. ama işin içinde oldğum için burda konu sahibine kızamıyorum. yeri geliyor biz tahammül edemiyoruz, kimse o sorumluluğu alamaz.
 
merhametsiz değilsiniz. sadece mantıklı düşünüyorsunuz. şöyle ki bazı insanlar diğer çocukları açısından bile engelli çocuklarını bakım merkezlerine gönderiyorlar. önce onlara kızmıştım ama dinleyince mantıklı geliyor. diğer kardeşi çok etkileniyor, korkuyor, zarar verecek diye ödümüz kopuyor diyorlar. haklılarda işte.
zaten tek sıkıntı oysa duruma böyle yaklaşmayın. ileride çoluk çocuk olursa o daha çok sakınacaktır.
 
merhametsizlikle alakası yok. insan doğası bu.

kimse göz göre göre ekstra sorumluluk istemez.

eğer maddi durumları iyi ise aynı evde yaşasanız da ona özel bakıcı tutabilirsiniz.

benim kuzenim sağır ve biraz zeka geriliği var 5 yaşındayken ben bana sinir krizi geçirtmişti gündüz vakti ışık açıyordu falan ben kapatıyordum o açıyordu. çocuk halimle bile yaptıkları saçma geliyordu. hani evlenir çocuk vs yaparsanız bunları da düşünün.

en mantıklısı yanyana ya da alt üst komşu ev tutup onu oraya bakıcı ile yerleştirmek ve hem kontrolde tutup hem de huzurunu bozmamak olur.

ama klasik türk erkeği bunu kabul etmez. kardeşini alır yanına üzerine de karısının bakmasını bekler. kendi de bakmaz.

o yüzden sizinki merhametsizlik değil. olacakları öngörmek.

bence eş adayınızla açık açık konuşun baktınız size baktırma riski var bi süre sonra başka bir sebepten ayrılın.
 
merhametsizlikle alakası yok. insan doğası bu.

kimse göz göre göre ekstra sorumluluk istemez.

eğer maddi durumları iyi ise aynı evde yaşasanız da ona özel bakıcı tutabilirsiniz.

benim kuzenim sağır ve biraz zeka geriliği var 5 yaşındayken ben bana sinir krizi geçirtmişti gündüz vakti ışık açıyordu falan ben kapatıyordum o açıyordu. çocuk halimle bile yaptıkları saçma geliyordu. hani evlenir çocuk vs yaparsanız bunları da düşünün.

en mantıklısı yanyana ya da alt üst komşu ev tutup onu oraya bakıcı ile yerleştirmek ve hem kontrolde tutup hem de huzurunu bozmamak olur.

ama klasik türk erkeği bunu kabul etmez. kardeşini alır yanına üzerine de karısının bakmasını bekler. kendi de bakmaz.

o yüzden sizinki merhametsizlik değil. olacakları öngörmek.

bence eş adayınızla açık açık konuşun baktınız size baktırma riski var bi süre sonra başka bir sebepten ayrılın.

Baska bir odada dahi yalniz kalamayacak durumda adeta 4 yasindaki bir cocugun zekasina sahip oldugunu soyluyor onlari cok iyi taniyan bir arkadasim. Kaldi ki altli ustlu olsa bile onun yine alt kata inip kardesiyle ilgileneceginden eminim ki yapmasi gereken de budur.

Iletisimi kestim zaten kendisiyle baska bir sebepten ötürü. Enteresan olani ise o, agabeyinin zihinsel engelli oldugunu bildigimi bilmiyor. Her defasinda konuyu baska yone cekti. Kardesiyle ilgili hicbir bilgi vermiyor. Sanirim kendine beni baglayip daha sonradan kabul ettirecekti.

Bir sey daha var ki emekliligime kisa bir sure kala disaridan ödeyip köyde babasinin evine yakin bir yerde ev yapacagini ciftlik kuracagini soyledi. Süs tavuklari ile ilgileniyor hatta dernek kurdu. Sen zaten naifsin calisma hayati sana gore degil, evde durursun dedi.
 
Baska bir odada dahi yalniz kalamayacak durumda adeta 4 yasindaki bir cocugun zekasina sahip oldugunu soyluyor onlari cok iyi taniyan bir arkadasim. Kaldi ki altli ustlu olsa bile onun yine alt kata inip kardesiyle ilgileneceginden eminim ki yapmasi gereken de budur.

Iletisimi kestim zaten kendisiyle baska bir sebepten ötürü. Enteresan olani ise o, agabeyinin zihinsel engelli oldugunu bildigimi bilmiyor. Her defasinda konuyu baska yone cekti. Kardesiyle ilgili hicbir bilgi vermiyor. Sanirim kendine beni baglayip daha sonradan kabul ettirecekti.

Bir sey daha var ki emekliligime kisa bir sure kala disaridan ödeyip köyde babasinin evine yakin bir yerde ev yapacagini ciftlik kuracagini soyledi. Süs tavuklari ile ilgileniyor hatta dernek kurdu. Sen zaten naifsin calisma hayati sana gore degil, evde durursun dedi.

evde durursun derken kardeşine bakacaksınız anlamında mı?

durumdan hiç bahsetmemesi yanlış gerçekten huylanmakta haklısınız.

gerçekten içten olsa içten sevse fedakar olsa insan sevdiği insan için katlanır böyle bir duruma ama ben de o bağı göremedim sizde.
 
evde durursun derken kardeşine bakacaksınız anlamında mı?

durumdan hiç bahsetmemesi yanlış gerçekten huylanmakta haklısınız.

gerçekten içten olsa içten sevse fedakar olsa insan sevdiği insan için katlanır böyle bir duruma ama ben de o bağı göremedim sizde.

Kardesinden hic bahsetmiyor. Yuzunun rengi degisiyor. Usteleyemedim bildigimi anlamasin diye. Aldigin maasin üç katini zaten aliyorum deger mi hem cocuklara bakarsin dedi. Tabi ben 1 cocuktan fazlasini istemedigimi belirttigim halde güldü.
 
Kardesinden hic bahsetmiyor. Yuzunun rengi degisiyor. Usteleyemedim bildigimi anlamasin diye. Aldigin maasin üç katini zaten aliyorum deger mi hem cocuklara bakarsin dedi. Tabi ben 1 cocuktan fazlasini istemedigimi belirttigim halde güldü.
Görümcem sara hastası ama bebeklikten beri süregelen hastalıgın ilaclarin ve tedbir alayim derken sosyal olmaktan alıkonmus bir kadın,esim hic bahsetmemisti davranis bozuklugu oldugundan.Yani disardan bakildiginda farkediliyor aşırı agresif cevresindekileri kirmaktan cekinmiyor.Ben bu konuda gorumcemin annesi babasi sağ ve basindayken tahammuul edemediklerini biliyorum ve goruyorum ilerde de kv ve kp bisey olsa ne olacak inanın simdiden dusunduruyor.Kaldi ki kendi oz bakimin yapiyor ,ihtiyaclarini karsiliyor buna ragmen acaba dedigim oluyo.O yuzden sizi anliyorum ve merhametsiz degilde mantikli buluyorum.Sonucta evet deyip daha sonra bakmamaktan iyidir,kimseyi kandirmiyorsunuz boylesi daha mantikli.
 
"Hepimiz engelli adayıyız"gerçeği ile sizin kararınızın hiçbir alakası yok. İnsanın sevdiğinin veya onun ailesinden ,sevdiklerinden birinin başına böyle birşey gelmesi ve buna sabredebilmesi başka, baştan bilinen bir durum olması başka..Kendinizi ifade etmişsiniz,herşeyi göze alacak çok yoğun bir aşk yoksa tabi ki sorgulayacaksınız bunun merhametsizlikle ne ilgisi var..
 
Back
X