Canim senin psikolojin iyi degil ve kullandigin ilacin etkisi diye düsünüyorum
uzun zamandır kullanmayı reddettiğim ancak 2 ay önce dayanamayıp son çare olarak başladığım ilaç.. senelerdir başımın belası olan bu akneler yüzünden her türlü tedavi yöntemini denedim ama hiçbiri kalıcı çözüm vermedi. uzun süre tetrasiklin tedavisini denedim.tetrasiklin .içerikli antibiyotikleri aldığımda yüzüm tedavi sonlarına doğru iyileşir gibi oluyordu ancak 2 hafta içinde tekrar eski kötü haline geri dönüveriyordu. hapların yanında gün içinde sıkça yüz yıkama sabunlarından kullanıyordum ama pek fayda etmiyordu.. baktım akneler iyileşmiyor yine o doktor senin bu doktor benim gezinirken bir tanesi yüzüme bakar bakmaz pat diye roaccutane yazdı. doktor detaylı bilgi vermeden, yan etkilerinden, en azından bir dudak kuruluğundan bile bahsetmeden roaccutane'ı kullanmayı kabul ettiğime dair bir kağıt imzalamamı istedi. ben de akıl edip bu ne, yan etkisi var mı yok mu diye sormadım, imzaladım geçtim. 2 hafta kullandım bunu ben. sonra dudaklarım acayip kötü oldu anlatamam. zaten yazın tam ortasındaydık, dudaklarımın içinde su kalmamıştı resmen. ne yediğimden ne içtiğimden tat alabiliyordum. ayrıca ilk iki hafta ilaç akneleri daha da azdırmıştı. moralim iyice bozuldu. sonraları açtım ilacın prospektüsünü okudum. bir baktım sayfa sayfa yan etkiler var. depresyona, intihara sürükleyebileceği falan bile yazıyordu. dedim sıçtım ben, iki haftada bu hale geldiysem ölür giderim kesin dedim. internetten bir sürü kullanıcı yorumu okudum sonra anında bıraktım hapı. kaderden kaçış yok diye düşündüm, akneli cildi kabul ettim artık. akneli surat yüzünden sosyal olarak çok izole oldum, sanki dışarıdaki herkesin sürekli yüzüme baktığını düşünüyordum. toplu taşımadayken, okuldayken hep elimi akneli cildin üzerinde siper ediyordum ki kimse görmesin. bir zaman sonra görünüşten tamamen vazgeçtim. isterse mayın tarlası gibi bir suratım olsun farketmez artık dedim. çünkü artık derdim yemekleri rahat yiyebilmek, rahatça gülebilmek, yastığa yüzümü koyduğumda ağrı çekmemekti. yüzüm öyle bir şişiyordu ki kafamı yere eğdiğimde yüzüm zonkluyordu. yemeğe başlarken hep ilk lokmada burnum ya da ağzım kanıyordu. senelerdir yüzüstü yatmaya alışmış bünye, sırtüstü yatarken resmen azap çekiyordu.. roaccutane'ın en etkili çözüm olduğunu hep duyuyordum ama o iki haftalık deneme sürecini yaşadığım için hiçbir zaman ilacı seçenekler arasına almadım. başka başka doktorlara gidip farklı yöntemler varsa denemesini istiyor, roaccutane kullanmayı kesinlikle reddediyordum. günün birinde, istanbul'dakiler bilir, meşhur bir cildiye doktoru vardır.kolsuz agop .diye. randevu aldım gittim muayenehanesine. 400 tl vizite ücreti bayıldım. parası neyse verelim yeter ki geçsin artık diyordum. muayenede kolsuz agop aynen bu şekilde "evladım bunun için mi geldin bunu herhangi bir doktor da çözerdi" dedi. bir kaç tetrasiklinli antibiyotik verdi, kendi tarifi bir kaç solüsyon yazdı yolladı. 400 tl + 125 tl (ilaç parası) kayıpla sonuçsuz çıktım muayenehaneden. o ilaçları da kullandım yine iyileşmedi.. daha sonra bir arkadaş tavsiyesiyle, şu an hala düzenli kontrole gittiğim, bir özel hastaneye gittim. doktora tüm başımdan geçenleri, neler denediğimi anlattım ve roaccutane istemediğimi belirttim. o da akneden kültür alarak ona göre bir antibiyotik tedavisi uygulayabileceğimizi, hastalığın geçme olasılığının olduğunu söyledi. 6 ay 1 ay aralıklarla kontrollere gittim ve 6. ayın sonunda hastalığın geçtiğini düşündüm çünkü yüzüm fena değildi, eski halinden eser yoktu ancak tedavi bitiminden 1 hafta sonra yüzüm bir anda 6 ay öncesine dönmüştü. acayip moralim bozuldu, oturup ağlayasım geldi. ertesi gün yeter lan dedim tekrar gittim doktora, dedim abi durum böyle böyle 6 aylık emek boşa gitti. yaz bana roaccutane'ı bitisin bu iş dedim. sanki ameliyata gireceğim anasını satayım iki hafta denediğim ilaç nasıl korkuttuysa beni artık. tamam dedi, başta yapmamız gerekirdi aslında ama sen istemeyince ben bir şey diyemedim dedi. sonra uzun uzun anlattı. şöyle şöyle yan etkileri var, böyle yaparsan yan etkileri azaltırsın falan bir sürü şey. dudağına da sürekli nemlendirici süreceksin dedi. tamam dedim kabul. iki aydır ilacı kullanıyorum, doktorun tüm söylediği şeyleri yaptım, neredeyse hiç yan etki hissetmiyorum şu an. bu aralar hayatımın en stresli dönemlerinden biri olsa bile ilacın kötü yöndeki psikolojik etkisini hiç hissetmedim. aksine yüzümün iyileşmeye başladığını gördükçe moralim daha da yerine geldi.. sırf ilk gittiğim doktorun ilaç hakkında beni yeterince bilgilendirmemesi, internetten okuduğum yalan yanlış yorumlar yüzünden tedaviyi 5 yıl geciktirdim. şimdilik iyi gidiyorum tedavi sonunda kesin sonuca ulaşır mıyım bilmiyorum ama bu yöntemde işe yaramazsa başka hiçbir şey işe yaramaz. umarım 6. ayın sonunda kesin sonuca ulaşmış olurum.. siz siz olun bak bu şu adamda şu yan etkiye sebep olmuş, bunda bu yan etkiye sebep olmuş ben en iyisi kullanmayayım, prospektüsü okuyup ulan bu ne canımı mı vereyim falan demeyin. iyi bir doktora gidin ve doktora ilaç hakkındaki bütün soruları sorun. birinde beliren yan etkiler sizde gözükmeyebilir. doktorun tavsiyelerine harfi harfine uyun. düzenli olarak tahlillerinizi yaptırın. bol bol ceviz yiyin, spor yapın. dudağınıza da bepanthol sürün, pişik kremi olanından. bir sabah bir de akşam sürmeniz bile yetiyor, sürekli yanınızda değişik değişik lipstick'ler taşımaya gerek yok.paylaş 20.12.2013 01:09 not;kullandigin ilac hakkinda alintidir.
tüm sanatçılar kullanıyor biz niye kullanmıyalım dışarıda gördüğün çok bayanın saçında mutlaka bir ilave var...
saçlarınız içinde özel şampuan ve maskeler kullanabilirsiniz psilojik olarak rahat olmak insanın ruhunu ve görünüşünü aydınlatıyor bir taraftan cildiniz ve saçınızı beslarken ruhunuzu da ihmal etmeyin en önemlisi de bu insanın kendine olan sevgisini yitirmemesi
.
, bu en önemli kısmı tabi.
.
