Birebir ben. Masada 30 kisi olsun, en ufak sessizlikte masanın biletli standupçısıymışım da yeterince güldürememişim gibi suçluluk hissetmek, sonra iste travmatik çocukluğumdan binbir türlü awkward şaka, eve dönüp ulan onu niye anlattım sıçayım diye kendini yiyip bitirmece, istiklal marşı ve kapanışTahmin etmiştiminsanlar konuşmayınca stres oluyorsunuz acaba benden sıkıldılar mı moduna giriyorsunuz belki. Ben de ikizime şey demiştim ağzımı tutamıyorum sanki boş yapıyorum biraz. Hatta şunu söyleyeyim mi bunu söyleyeyim mi diye soruyorum çünkü ağzımı tutma sıfır ahahahsh ileriki dönemlerde daha iyi anlıyorum tabii neden hayır söyleme dediğini.
Ben çoook eskiden böyleydim lisede falan sanki sessizliğe tahamülüm yokmuş gibi sonra da çok pişman olurdum gereksiz anlattığım detaylara kendimi şöyle frenlemeye başlamıştım içimden kendime anlatıyordum karşıya bakarak sohbet açmak isteyen açar çabalamayınArkadaşlar ne yazık ki yıllardır bu konu hakkında kendime bir çare bulup engel olamadım. Bir muhabbet esnasında genelde konular hep benim üzerimden ilerliyor en çok ben detay veriyorum en çok ben hayatım hakkında insanları bilgi sahibi yapıyorum ve kimse bu kadar detay vererek birşeyini anlatmıyor ve günün sonunda enayi misin kızım sen diye aynada kendime kızıyorum. Yargılamayın çünkü istemsiz bir şekilde gelişiyor. Muhabbet hiç ilerlemiyor yada herkes suspus orada gereksiz bir şekilde hayatımdan bilgiyle insanları aydınlatıp konu açmaya çalışıyorum sanki ben konuşmazsam herkes susacakmış gibi her ortamda omuzluyorum konu açma durumunu. Belki benim gibi olanlar vardır aranızdaNasıl bu durumu engelleyebilirim bir el atın
Ahahaahshaj millet bana çok güler mesela ama eve gidince ikizime derim ki lan ben abarttım mı doğru söylee
hatta psikiyatriste gittim geçenlerde adam konuşmuyo bişiler yazıyor ben yine gerildim hop bişiler anlatıp adama kahkaha attırdım sonra eve döndüm ama 1 yıldır gittiğim bi pskiyatristti o yüzden tavrımı çok garipsemedi ahaahahsah canım minnoş kalpli psikiyatristim neyse beni de silahşörler takımına alın
Ben bunu hiç düşünmemiştim çok iyi tespit. Muhtemelen anne kızmak yerine sadece kaş çatar ve bu bi travma olarak kalır. Kim konuşmasa sadece sussa acaba bana kızdı mı, darıldı mı diye düşünüp konu açmaya çalışır. Aşırı mantıklı geldi şu an aydınlandım
Üniversitede ben böyleydim ya bütün özelimi +18 detayları bile, verirdimAyy bende gelişmede yok marifetmiş gibi anlatıp sonra günlerce stres yapıyorum niye anlattım diyesonra onlar anlatmıyorlar diye kendimi kullanılmış gibi hissediyorum bir tane ağızlarına çakasım geliyor
He ya ben de içeride max 10 dk durabildiğin devlet hastanesindeki psikiyatriste ufak bi şov yapmıştım gerginlikten, güldük eğlendik. Bi ay sonra geldim hocam benim ilacı tekrar reçete edicektiniz diye. Adam bi ay önce yaptığım espriyi söyleyip kıkırdadı. Gururdur bizim icinAhahaahshaj millet bana çok güler mesela ama eve gidince ikizime derim ki lan ben abarttım mı doğru söylee
Benim psikiyatrist de nemrutun tekidir normalde ablam güldürdüğümü duyunca şoka girdi(ailecek adamın hastayız
) nolucak bu halimiz bilinmiyor ilaç da geçirmiyor ki ayol ahahahajs millete palyaçoluk yapıp geri geliyorum gibi hissediyorum
Yapma yanarızzzzhadi bide ben sorayım anlatacanmi
Evlimisin çocuğun varmi. Maddi sıkıntılar varmi çalsiyormusun maaşın ne kadar
Yalnız değil mişim ohhh beee
benden çok var mış çözmemiz lazım bunu arkadaşlar el ele verip başarabiliriz
Aaa anlatıcaktım yapsın yaYapma yanarızzzz
Doğru bu kadar konuşmanın üzerine artık anlatmaya başladam bile susarım artık yeter yani
Evet büyük sorumluluklar alarak büyüdüm hep evin yarı yüküde bendeydi sanki. Evlendim hala annemelere karşı sorumluluğum varmış gibi hissediyorum
Bacım biz susmayı sessizliği sevmiyoruz zaten kalabalık ortama girmek zor bir şey bizde bu durumdan kurtulmak için çene çalıyoruz, hadi ortama girmeyelim desek bu sefer huzur bozan yamyam oluyoruz, bizim şunu yapmamız lazım, mecburen böyle ortamlarda bulunuyoruz ya da zorunda kalıyoruz kendimiz bir şey anlatmaktan çok soru sorabiliriz veya başımıza gelen ilginç komik olaylardan bahsedip onları da konuya dahil edebiliriz sizce ne yapmalıyım hiç başınıza geldi mi tarzında, birkaç zamandır öyle deniyorum konuşmayı öğreniyorlar sayemdeAaa anlatıcaktım yapsın ya
Kız bizimkiler taş devrinden kalma kekeliyorlar ağızları var dilleri yok ben onları açamamBacım biz susmayı sessizliği sevmiyoruz zaten kalabalık ortama girmek zor bir şey bizde bu durumdan kurtulmak için çene çalıyoruz, hadi ortama girmeyelim desek bu sefer huzur bozan yamyam oluyoruz, bizim şunu yapmamız lazım, mecburen böyle ortamlarda bulunuyoruz ya da zorunda kalıyoruz kendimiz bir şey anlatmaktan çok soru sorabiliriz veya başımıza gelen ilginç komik olaylardan bahsedip onları da konuya dahil edebiliriz sizce ne yapmalıyım hiç başınıza geldi mi tarzında, birkaç zamandır öyle deniyorum konuşmayı öğreniyorlar sayemde
Ondan çokta şey yapmamak gerekKız bizimkiler taş devrinden kalma kekeliyorlar ağızları var dilleri yok ben onları açamam
Kaş çatmaktan biraz fazlası. Anne kızdığında çocuk annenin kucağına bacağına yapışmak, affedildiğini hissetmek ister ya hani. Anne o kadar öfkeli ki çocuğu görmek istemez, sorularına yanıt vermez, yüzüne bakmaz. Bu davranışı sık yaşayan çocuk yetişkinlikteki suskunlukta istenmediği ve görmezden gelindiği o anlara geri döndüğü için boşluk doldurmaya çalışıyor. Aslında o sessizliğin oluşturduğu gerginliğe tahammül edemiyor.Ben bunu hiç düşünmemiştim çok iyi tespit. Muhtemelen anne kızmak yerine sadece kaş çatar ve bu bi travma olarak kalır. Kim konuşmasa sadece sussa acaba bana kızdı mı, darıldı mı diye düşünüp konu açmaya çalışır. Aşırı mantıklı geldi şu an aydınlandım
Benim annem de böyledir kendimden bir şeyler buldum biraz da.
Ay biraz olsun torpulendim ama hala fazlasiyla var özelliklere insanlari ben cagirdiysam sıkıldilar diye düşünüyorum her zaman
Çözumu söyle buldun akraba gruplarına mecbur olmadıkça girmiyorum.Cunku eve dönünce bir de pişmanlık hissi var.Yakin olduğum 3 arkadaasim var .Onların dışında çokta kimseyle görüşmüyorum.Eger bu gün bir ortama giripte çok konsumadiysam Eve gelince kendimi tebrik ediyorum
