Hani artık söyle yapsa böyle yapsa severim onu esim.gibi hissedebilirim diyebileceğim hiç bir şey yok. O çok ısrar ediyor bir şans için her şeyi yapacağını söylüyor ama bıçak gibi kesildiğini hissediyorum
Her şeyden kastınız nedir?
Hani sekiz yıl kadar vakti olmuş bunlar için. Bir de, böyle anlarda objektif olamayız ya bazen. Siz doğru insan mıydınız bu sekiz yıl zarfında?
Çok keskin ifadeler kullanmışsınız ama somut olarak sorunun ne olduğunu bilmiyoruz.
Mutluluk diye bir şey var ama evliliği mutluluktan fazla şekilde düşünmek lazım.
Misal genele baktığımda kendi evliliğim gözüme güzel görünüyor fakat birkaç gündür içime öküz oturdu denilen türden sorunlarla uğraşıyorum. Mutsuz hissediyorum kendimi şu an. Evliliğim kötü olduğu için diyemem, iletişim sorunları bazen herkeste oluyor.
Bazen bir şey oluyor, zincirleme bir şekilde sorunlar üst üste gelebiliyor. Ama ben içimde bir yerde eşimi yine çok seviyorum. Bunun geçici olduğunu biliyorum.
Sizin senelerce kümülatif olarak biriken ve patlama noktasına gelmenize sebep olan süreç çok uzun mesela.
Ve hayatınızın altı üstüne gelmeden bilemezsiniz ileride neyle karşılaşacağınızı. Bebeğiniz var mı mesela, bundan sonraki hayatınız nasıl olacak, gerçekten eşinize karşı bütün hisler mi öldü.
Daha çok soru var.
Aşk istiyorum diyorsunuz mesela. Dilerim rastlarsanız fakat aşk da sonsuza kadar sürmüyor. Evliliğin içinde zamana yayılan başka sorunlar, maalesef aşkı uzun ömürlü yaşatmaya yetmiyor. Ve bu duygu zamanla sevgiye doğru evriliyor şanslı çiftlerde. İyi ki öyle oluyor çünkü aşk insanı uzun süre hayatta tutmaya yetmez, o kalp çarpıntısına yürek dayanmaz.
Sevgi daha güvenli bir duygu. Hele saygıyla beraber hissediliyorsa. Aşk özgürdür, sevgi aidiyet.
Ve siz de kendinizi öyle ölçersiniz.
Kanatlarınız varken de yuvada olmayı istiyorsanız, doğru evdir orası.