Mutsuz bir hamilelik geçiriyorum bebeğim etkilenir mi ;((

şuan bebeklerimizden kıymetlisi yok.ben eşime önce çocuğum sonra sen dedim.oğlunla geçireceğin güzel zamanları düşün.ben kızımın kokusunun gülüşünün hayallerini kuruyorum.o iki cadıyı da umursamıyorum bile.hepsi aynı halt.ve gördüm ki sesimi çıkarınca herkes sustu.kimseye ezdirme kendini sende bi annenin babanın evladısın.ne zannediyorlar kendilerini.hiç lafını esirgeme .ben kayınvalideme bağırdım çok mutluyum.kocama da senin ailen ben ve kızımız diyorum.insanlara hakettiği gibi davran
 


Duygularım çok yoğun biliyor musun. Bırakıp gitmek istiyorum ama nereye eşimi çok seviyorum.duramıyorum burda ben kimseye kötü söz söylemem ama sabrım bitik sınırdayım. Evlenmekle hata yaptım diye üzülücem ama yok ben mutluyum hala çok seviyorum eşimi vallahi bilmiyorum ne yapacağımı hakikaten şaşırdım.bazen eşime aileme gideyim biraz kalayım diyorum yok istersen temelli git diyo o da bıktı bende bıktım herkes bıktı bence bebeğim bile bıktı İnan (
 
İnşallah canım tez zamanda . Evet canım aynı evdeyiz annesi ablası çoçuğu anneannesi ben ve eşim



Allah yardimcin olsun canım.bende beraber im ama benin eşim bana hep destek. Es çok onemli umarım senin de destek oluyordur da biraz rahatlatır seni. Kaynananlar yardimci oluyor mu evde sana?
 

ailenin olanlardan haberi varmı?bende eşimi çok seviyorum evleneli bir yıl olmadı.biz eşimin ailesi ile aynı şehirde bile değiliz.benim görümcem psikolojik hasta.kimseyle anlaşamıyor ama gelgelelim bunu bildikleri halde eşimin annesi beni suçladı.hatta bana yalancı demezmi.söyledikleri yenilir yutulur değildi.ailene söylersen çok fena olur diye tehdit etti.başkalarının yanında bana karşı çok iyi yalnızken söylemediğini bırakmıyordu.eğer eşin senin yanındaysa korkma.benim saf kocam gibi onlardan yanaysa sıkıntı oluyor.yüce rabbim büyük.yaptıklarının bedelini ödeyecekler.sen sıkılma.onları görmezden gel ben öyle yapıyorum sinir oluyorlar.
 
 

O kadar arada kaldım ki bi yanda çok sevdiğim insan bi yanda sabahları uyanmak bile istemediğim bi evde yaşamak off ne zormuş
 

Aileme bişey söylemiyorum söylesem durmadan arıcaklar nasılsın diecekler tedirgin olacaklar ben daha çok strese girerim öle
 
ailenin tepkisi ne olur bilmiyorum ama senin yanına gelip kayınvalidenlerden hesap sorabilirler böylece yalnız olmadığını görürler.benim annem Osmanlı kadını kayınvalidem korkudan gözüne gözükmüyor ağzını açsa başına gelcekleri biliyor bence ailenle paylaş
 

Ailemle pek bişey paylaşmıyorum babam bana bırak gel der dayanamazlar
 
 
 

bende kayınvalidemle yaşıyorum. hiç kolay değil gerçekten. bi çok şeyden vazgeçiyoruz daha en başından. 1 ay yalnız kalabildik evlendikten sonra. bende madem öyle bebek yaparım dedim :) bazı sıkıntılar çekiyoruz doğru ama eşini seviyorsan sende benim gibi katlanırsın bazı şeylere. sonuçta kazandıklarımız vazgeçtiklerimizden fazla bence. sence?
 

Orası öyle tabiki inşallah herşey daha da iyi olur daha da mutlu oluruz oğlum olunca belki farklı olur herşey o benim mutluluk kaynağım olacak
 
hayatta hiç bir şey doğucak bebeğinden daha önemli değil, sonra bebeğine bir şey olursa asla kendini affetmezsin,,, kendini naza çek,,, gerekiyorsa yalan söyle, başım dönüyor de, tuvalete git öğürme sesi çıkar,,, belim ağrıyor de, tamam yalan hoş bir şey değil ama sen hamileyken seni düşünmeyen insanlara böyle yalan söyleyebilirsin, sonuçta kimsenin hayatını kötü etkilemiyor, kimseye bir zararı yok,,,
 

Bir an icin bunu ben mi yazdim diue isme baktim bende esimin ailesiyle cok sknti yasadim esimdende hic destek grmedim ve hastanelik oldum bebegimi kaybedyrdum evliligimi kaybedyrdum esimi kaybediyordum cok zor zamnlar gecrdim bebegimi kaybetme tehlikesi bana napiyosun sen dedrtti suan hicbiseyi takmiyrm sadece bebegim onmli bnm icin ve her ne kadar beni umursamasada esim tabiki ikisi icin takmiyrm artik
 
 
merhaba,ben uzun zamandır siteyi takip ediyordum yeni üye olmaya cesaret edebildim..14 haftalık hamileyim hamileliğin daha basindan sorunlu başladı hastalıklar ameliyatlar v.s..bu süreçte Esim çok büyük destekçimdi..fakat son zamanlarda ewde müthiş bi gerginlik var ve ben çok ama çok mutsuzum..zaten içimde hep ya bebeğine bisey olursa korkusu vardi simdi bide ewde huzursuzluklar bas gösterdi..1 haftadir her an her dakika ağlama modundayim..eşime konusalim diyorum fakat yanasmiyo..daha da aksilesip bagirmaya basliyo..ailem üzülmesin bide onlara canim sıkılmasın diye onlara da anlatamıyorum..kendi kendimi bide bebeğimi tüketip duruyorum..bunlari yazarken bile agliyorum..herşey çok iyiyken nasil bu hale geliyo nerde yanlis yapiyorum diyorum içinden cikamiyorum..biz bebeğimiz olsun cok istedik..çok ugrastik..birbirimizi de çok seviyoruz..benim beslenmemle çok ilgiliydi simdi ne halin varsa gör modunda..oksursem doktora gidelim diyen adam simdi bebeğimi ve beni böle uzebiliyo..bosanmayi bile düşünür haldeyim..enazindan bebegime mutlu ve huzurlu bi ortam sunmak benim annelik gorevlerimin basinda gelmeli diye düşünüyorum.. akil danismaya dertlesmeye ihtiyacim olduğu için sizlere yazmayı uygun buldum..okuduğunuz için tesekkur ederim..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…