Yaşamak tabi ki istiyorum. Tabi ki ölümü beklemiyorum. Ama yaşamak için bir nedenim olsun istiyorum.
Mutluluk algınızı değiştirmeniz lazım.
Evet, hayalperest gibi gelebilir ama bunun tam aksi bir insan olsam da, sizin tanımınızla mutlu olunmayacağını biliyorum.
Çünkü iş dışındakilere sahibim, ama yok, baktığınızda mutlu değilim:)
Hiçbiri değil cevabı, çok daha öznel şeylerde.
Benim için şuan yediğim çikolatada mesela

Gece neredeyse 2 değilmiş, dev anası kadar olmamışım, verilecek 20 kilom yokmuş gibi kendime yarattığım küçük bir kaçamakta.
Yarın öğleden sonra içtiğim kahvemde, yeni gördüğüm bir doğa harikasında, okuduğum bir kitap ya da dinlediğim hikayede vs vs.
O kadar anlık bir şey ki mutluluk, bize dayatılan listenin aksine genel olarak kendinden tamahkar olmakla çok alakalı.
İç huzur sağlar mutluluğu.
Bu huzura kavuşmanın da tek yolu kendinizi beslemektir.
Dünya telaşesiyle, işleriyle değil, gerçekten özünüzün neye ihtiyacı var ise onunla dolmaktır.