• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Mutsuzluğunuzla nasıl baş ediyorsunuz?

Yalın Alpay'ın 40 Yaşına Basmak videosu sözleriyle: ''İlker, benim hayata dair kavrayışım 20'lerden beri hayatın bir belirsizlik olduğuyla barışmak üzerine. Hayat, belirsiz olduğunu kabul ettiğinde yaşanbilir bir hale geliyor. Bu yüzden de yaşamak biraz da belirsizliği yönetme sanatı.''

Hayat bunu anlayınca güzel, bence. Yarın bir umut, hiçbir zaman söz değil. Hayatta başına gelenler değil, verdiğin tepki ve gelebilecek şeyleri yönetebilmek = hayat.
Duygular ve mutsuzluk, üstüne pazarlık edebileceğimiz olgular.
 
Ağlıyorum ağlıyorum ağlıyorum sinirlenip söyleniyorum daha sonra düşünüyorum . Herşey güzel olacak dqha kotu bir sey olmadigi icin cokta uzulmemeliyim diyorum bla bla
 
Eğer mutsuzsanız tabi. Elimde hiçbir şey yok. Ne bir eş ne bir iş. 5 kuruş param yok. Evim yok, arabam yok. Çocuğum yok. Doğru düzgün arkadaşım yok. İş arıyorum ama bulamıyorum. Bazen diyorum neden yaşıyorum. Zaman geçmiyor. Geceleri uyuyamıyorum. Günlerdir uykusuzum. Dua ediyorum ama olmuyor. Hiçbir şey olmuyor. Sanırım herşeyden umudumu kestim. Sadece ne zaman biter bu acı diyorum.
Herkesin zaman zaman içinde bulunduğu durum. Bu zamanlar bazen uzun bazen kısa sürer ama herkes yaşar. Ölmek için yalvardigim günler de oldu onlar geçti . Şuanda da oldukça zor günlerden geçiyorum her biri bir öncekinden zorlu geçiyo ama bunların da geçeceğine inanıyorum sadece ne zaman bitecek diyorum
 
Inan herkes disardan gorundugu gibi degil, kendimden ornek gosterim.
Ben 2 evlilik yaptim ikisindede hayal kirikligi kaldi bende geriye. Onca emek onca hayal . Dusunsene kurup kurup yikiyolar o hayalleri cokda kolay degil hani.
Sonra cocugum olsun cok istedim cok hayalini kurdum ama esime guvenmedigim icin yapamadim oda icimde kocaman bi yara kaldi.
Bende bazen dusunuyrm birine guvenemem artk cocugum, esim olmicak. Beni seven biri yok. Ya ailemide kaybedersem. Yapayanliz kalirsam diye.
Inan cogu insanin icinde korkulari var. Ama Allah bi kapi aciyo. Ben bosanmaya karar verdigimde uni sinavimi kazandimi ogrendim. RAbbim oyalanacagi seyler veriyo insana. Umutsuz yasanmaz. Sende kalk ayaga umut et basarmaya calis.
Dibe cökme
Cöktün diyelim seni tutup kaldiracak biri varmi .hayirsa cevabin cökmeye luksun yok.
Beni soran yakin arkadaslarima hep diyrm ben bunu. "Okdar yoruldm ki bu hayattan. Yigilip kalacamda tutup kaldiracak insan yok. Sonra kalkacak mecalim yok. Dusmeye luksum yok benim" toparliyrm kendimi hemen.
Dusuk maasli is olsun yap. Kendine ozguvenin gelsin. Benim paraya ihtiyacim olmadigi halde is bakiyrm. Eger evde oturursam dusune dusune kafayi yerim diye korkuyrm.
Bi yerden baslayin lutfen...
 
Aynı ben gibi yazmışsınız.İş yok eş yok para yok.29 yaşında hala baba evinde yaşamanın ağırlığı var.İş bulsam bile her gün sabah 6 buçukta otobüslerde sürünerek akşam 9da evde olarak ve sadece 2bin lira için çalışmak...Bazen diyorum böyle mi geçecekti hayatım, böyle nereye kadar? Yalnız değilsin inan ki
Ben de 29 yasında bosanıyorum ne kadar canım yanıyor bir bilsen ne para mutluluk getiriyor ne mal ne mülm
Herkesin zaman zaman içinde bulunduğu durum. Bu zamanlar bazen uzun bazen kısa sürer ama herkes yaşar. Ölmek için yalvardigim günler de oldu onlar geçti . Şuanda da oldukça zor günlerden geçiyorum her biri bir öncekinden zorlu geçiyo ama bunların da geçeceğine inanıyorum sadece ne zaman bitecek diyorum
Aynen ben de öyle öyle agır imtihanım var ki üzüntümden kahroluyorum acımı icten cekiyorum İnanmak istiyorum hepsi gecicek
 
Ailemle yaşıyorum. Onların da durumu iyi değil. Çoğu ihtiyacımı karşılayamıyorum veya isteyemiyorum bile. İş arıyorum aylardır ama olmuyor. Bir odam var küçücük. Orada duvarlara bakıyorum sürekli. Hiçbirşeye isteğim de yok. Hiçbirşeyden zevk almıyorum.
L ladymera aynı yaştayız, evliyim özel sektöre ne kadar güvenilirse o kadar işim var diğerleri bende de yok. Aynı düşüncelere ben de kapılıyorum bu nedenle sizi iyi anladım ama bunun sonu yok inanın yok. Ya kendimizi öldüreceğiz ve dünya yine dönmeye devam edecek ya da çıkacağız bu bataktan. Ailenizle misiniz biraz şartlarınızdan bahsetseniz belki daha iyi yardım edebiliriz.
Ailenizle mi yasiyorsunuz ayri mi?
Geciminizi kim sagliyor?
Saglik sorununuz var mi?
Hayat her seye ragmen yasamaya deger. Sadece nefes aliyorsaniz ve sagliginiz yerindeyse yeter. Para illa ki kazanilir. Koca illa ki bulunur. Arkadas illa ki edinilir. Mutsuzlugunuz sadece tembel olmanizla iliskili de olabilir. Zamaninda ben de yasadim,buyuk bir dusus yasadim ve tam uc gunde ayaga kalktim yeniden. Sonra sifirdan basladim. Ben yaptiysam herkes yapar ki cok guclu bir insan degilimdir.

Elinizden gelen hic bir sey yok mu mutsuzluga son vermek icin? Bir dusunun. Hic birini mutlu etmeyi denediniz mi mesela tanimadiginiz bir cocugu? Gonullu calismayi dusundunuz mu? Koruyucu anne olmak istediniz mi? Ben bunlari denedim parasiz ve issizken. Ise yariyor.
 
Ailemle yaşıyorum. Onların da durumu iyi değil. Çoğu ihtiyacımı karşılayamıyorum veya isteyemiyorum bile. İş arıyorum aylardır ama olmuyor. Bir odam var küçücük. Orada duvarlara bakıyorum sürekli. Hiçbirşeye isteğim de yok. Hiçbirşeyden zevk almıyorum.

Gecenin en karanlık yeri şafak sökmeye en yakın yerdir. Baba evimde benim de küçücük bir odam vardı, duvarlar üstüme gelirdi. Mesleğiniz ne? Bizim yaşlarda tecrübe önemli oluyor, şu an piyasalar çok iyi değil ama ümidinizi kesmeyin inşallah bir işe girip bugünlerinizi acı bir tebessümle hatırlayacaksınız.
 
Eğer mutsuzsanız tabi. Elimde hiçbir şey yok. Ne bir eş ne bir iş. 5 kuruş param yok. Evim yok, arabam yok. Çocuğum yok. Doğru düzgün arkadaşım yok. İş arıyorum ama bulamıyorum. Bazen diyorum neden yaşıyorum. Zaman geçmiyor. Geceleri uyuyamıyorum. Günlerdir uykusuzum. Dua ediyorum ama olmuyor. Hiçbir şey olmuyor. Sanırım herşeyden umudumu kestim. Sadece ne zaman biter bu acı diyorum.
Anne baba kardes akraba vs yokmu.. psikolojik destek alsanız
 
Eger isterseniz sizinde miladiniz 40 yaş olur.
Yeni bir okula veya varsa mesleğiniz bir işe koyulmak gibi.Çabalamak.
Oturup kadere razi olmamali insan.
Hepimizin farkli hikayeleri var kimseye hayat altin tepsiyle sunulmuyor.
.Çocuk sahibi olamayan biri bir yığın tedavi geçirip bebegine kavuşuyor belki,atanmak isteyen biri gecesini gündüzüne katıp çalisip cabalayip atanabiliyor,evliligi yurutmek için hangi kadin çaba harcamiyorki,bir yigin sorumlulukla mücdale ediyor.
Tam olarak hayatinizi bilmiyorum ama evliligi artik dusunmuyorsaniz koruyuci aile olup bir cana tutunup onu n hayatini değistirebilirsiniz belko,veya sokak hayvanlariyla ilgili patifooddan mama destegi alip birde sayfa acip onlara mama desteginde bulunup bir işe yarayabilirsiniz.Onlari doyurma mutluluğuna sahit olabilirsiniz,bir derneğe üye olup birilerinin hayatina dokunmak için uğraşabilirsiniz.Eger gerçekten isterseniz bu hayatta yapabileceginiz cok şey var ama en kolayi sizin yaptiğiniz.

Hayiflanmak,kadere razi olup baskalarinin hayatini uzaktan izleyip iç çekmek.
Bence birdaha dusunun
 
Sağlığınız yerindemi ? Bence en büyük nimet bu bi işe girseniz kafanız dağılır en azından.Ve kısmet belki hayırlı biri çıkar karşınıza evlenir yuvanızı kurarsınız.
 
şu aralar baş edemiyorum kendimle. çok şükür sağlığım yerinde buna şükrediyorum. ama kafam allak pullak çıkmaz bir sokakta napacağımı bilmeden dolanıyor gibiyim.
 
Seni anlıyorum, şu an ben de durdum, yoruldum, dinleniyorum, kitap okuyorum, kahve içiyorum ve bir çıkış bulmanın yolunu arıyorum.

Vazgeçmek gibi bir seçenek yok ama devam etmek için moral, umut gerekli. Her umduğun sonuçsuz kaldığında belki durmak gerekli, bence iyi yapıyoruz, bazen boş bir odada duvara bakabilmeli insan , sonra duvarlardan gözlerini kendi iç dünyasına çevirmeli.

Bence büyük bir atılım yapacağız, kalan ömrümüzü mutluluk ve huzurla gecirmek üzere, icinde bulundugumuz kosullar buna hazırlanmak için.

Allah yardımcımız olsun...
 
Basedemiyorum,
Bugun bu saate kadar yataktan cikmadim mesela,
Ustelik birsuru sorumlulugum, ilgilenmem gereken bir çocuğum var.
Sizin yazdiklarinizi okuyunca hayatima baktim, gelecegi olmayan bir meslegim var, simdi issiz kalsam bidaha is bulamam, evim yok, birikmis bes kuruşum yok, hayatta hicbir guvencem yok, ama bunlari hic dert etmemistim, hayat bana o kadar gercek dertler verdi ki, evmis, arabaymis, paraymis, kocaymis, dert bile edemiyorum.
Allah size de bugununuzu aratacak dert vermesin.
 
Eğer mutsuzsanız tabi. Elimde hiçbir şey yok. Ne bir eş ne bir iş. 5 kuruş param yok. Evim yok, arabam yok. Çocuğum yok. Doğru düzgün arkadaşım yok. İş arıyorum ama bulamıyorum. Bazen diyorum neden yaşıyorum. Zaman geçmiyor. Geceleri uyuyamıyorum. Günlerdir uykusuzum. Dua ediyorum ama olmuyor. Hiçbir şey olmuyor. Sanırım herşeyden umudumu kestim. Sadece ne zaman biter bu acı diyorum.
Dua ediyorum olmuyor demeyin, zamanı vardır. Allah imtihan eder insanları binbir çeşit sorunlarla. Kimini evi ile, kimini komşusu, kimini eşi kimini çocukları ile. Dua ediyorum ama olmuyor demek doğru değil bu anlamda.
Birşeyler olmaya başlamıştır, olaylar silsilesi ile sizin ayaginiza bir şekilde gelir inşallah.
Önemli olan Allah'a korku ile ümit ile beraber dua etmek.
Eşimle evlenebilmek için ben çok çektim, bazen eşimle sorunlarımız oluyor o günler ama aklıma gelince ağlıyorum. Gerçek gibi gelmiyordu kâvusmamiz.5 senenin sonunda nisanlanabildik.
Dile kolay, 5sene. Bir başkası olsa kaçardı olay çıkarırdı.
Ben mutsuz isem genelde ağlarim rahatlarim, yürüyüşe çıkarım yoksa evde bazen dellenecek gibi insan oluyor. Film izlerim arkadaşla buluşurum
 
Yaşamak tabi ki istiyorum. Tabi ki ölümü beklemiyorum. Ama yaşamak için bir nedenim olsun istiyorum.
Yaşamını bı insana, bir nesneye ya da olmasını istediğiniz şeye bağlamayın. Bu bağı cozer, ve anı kendiniz için mutlu geçirmeye çalışırsanız hepsi birden oluşmaya başlayacağını göreceksiniz. -ki bu evde bekleyerek değil bı hobiniz için gittiğiniz kursla bile kendinize günaydın diyebilme olgusu yaratır. Kalabalık kalabalığı mutluluk da mutluluğu çoğaltır. Bununla ilgili kendimde bir sürü örnek verebileceğim şeyler var belki ölmem gerekirdi o bakış açısında ama ben onu düşünmedim hatta hiç olmamış gibiydi hep elimdekilerle naparim dedikçe olmaz dediğim şeyler kendiliğinden geldi. Sadece bekleseydim olmazdı eminim. Kendinizi özgürleştirin.
 
Eğer mutsuzsanız tabi. Elimde hiçbir şey yok. Ne bir eş ne bir iş. 5 kuruş param yok. Evim yok, arabam yok. Çocuğum yok. Doğru düzgün arkadaşım yok. İş arıyorum ama bulamıyorum. Bazen diyorum neden yaşıyorum. Zaman geçmiyor. Geceleri uyuyamıyorum. Günlerdir uykusuzum. Dua ediyorum ama olmuyor. Hiçbir şey olmuyor. Sanırım herşeyden umudumu kestim. Sadece ne zaman biter bu acı diyorum.
Başa çıkamıyorum
 
Belki yazan olmuştur, okuyamadım:oops:

İlk önce o cümlelerden YOK kelimesini çıkarın. Neqatife odaklanırsanız hiç bi işiniz yolunda gitmez.

Sonra umutsuzluğa asla kapılmayın. Sevdiyim bi laf var "Hayatda en güzel şeyler hiç beklemediğinde olur". Bi dönemim oldu hayatda, iş bulamadım 1seneden fazla, aşk zaten yok, eğlence falan hiç olmaz. Bi ben bi ev vardı. Sonuç, aynı sene içinde yüksek lisansa başladım, iş buldum, eşimle tanıştım. Kafanıza takmayın, dert etmeyin. İnşallah sizin hayatımızda o yükselişe az kalmıştır.

İlham alacağınız şeyler bulun, gülümseyin aynaya bakıp. Dertlerinizi dökün, içinizde tutmayın ki rahatlayasınız.
 
Back
X