kızlar ben bunu atlatamıyorum bazen aklıma geliyor ve şimdi olduğum gibi üzülüp ağlıyorum
Geçen yıl nihahımız oldu ama ne nikah ama mutluluğum perdelendi gömüldü desem yeridir mahvoldum o gün halbuki en mutlu olmam gereken zamanda damat gergindi tüm işlerle o uğraştı baba Yok akrabalar ilgisiz tüm iş ondaydı neyse Sonra fotoğraf çekilmeye Gittik orda hafif atıştık Sonra düzeldik derken eve geldik üstümde de beyaz elbisem acıktım haliyle yemek veriliyordu bana kızdı Sonra bende bıraktım yemedim kalktım gittim başka yere Sonra bana milletin içinde bağırmasın mı daha kötü oldum Sonra geldi konuştu benimle düzeldik gibi oldu ve o gün içinde başkalarının dediğim akrabalarının taşınma işini hallettik kısaca tüm gün içinde bir evet değişim güzeldi ama gerisi hep kabus bu sene düğünümüz olucak ama ben bi gram mutlu olamıyorum yine mahvolucak diye ya ben anlamaya çalışıyorum onu da tüm yük omuzundaydı ama yaşadıklarımı. Bir ben biliyorum bugün nedense kabus gördüm bu konu yine aradan epey zaman geçmişken bilinç altıma yer etti resmen kendi kendimi tükettim resmen ya napayım nasıl aşayım bu duygusal çöküşü ;( tek istediğim mutlu olmaktı ya özel oldumu hissetmekti ama mahvoldu içimdeki öfke dinmiyor bir yerde gizli ve hep ortaya çıkmak için bekliyor
Geçen yıl nihahımız oldu ama ne nikah ama mutluluğum perdelendi gömüldü desem yeridir mahvoldum o gün halbuki en mutlu olmam gereken zamanda damat gergindi tüm işlerle o uğraştı baba Yok akrabalar ilgisiz tüm iş ondaydı neyse Sonra fotoğraf çekilmeye Gittik orda hafif atıştık Sonra düzeldik derken eve geldik üstümde de beyaz elbisem acıktım haliyle yemek veriliyordu bana kızdı Sonra bende bıraktım yemedim kalktım gittim başka yere Sonra bana milletin içinde bağırmasın mı daha kötü oldum Sonra geldi konuştu benimle düzeldik gibi oldu ve o gün içinde başkalarının dediğim akrabalarının taşınma işini hallettik kısaca tüm gün içinde bir evet değişim güzeldi ama gerisi hep kabus bu sene düğünümüz olucak ama ben bi gram mutlu olamıyorum yine mahvolucak diye ya ben anlamaya çalışıyorum onu da tüm yük omuzundaydı ama yaşadıklarımı. Bir ben biliyorum bugün nedense kabus gördüm bu konu yine aradan epey zaman geçmişken bilinç altıma yer etti resmen kendi kendimi tükettim resmen ya napayım nasıl aşayım bu duygusal çöküşü ;( tek istediğim mutlu olmaktı ya özel oldumu hissetmekti ama mahvoldu içimdeki öfke dinmiyor bir yerde gizli ve hep ortaya çıkmak için bekliyor