- 26 Ağustos 2012
- 2.679
- 3.375
- 158
benim kapımı aşk,sevgi hiç çalmayacak galiba
aman okulum bitsin öyle biri hayatıma girer,aman işim olsun sonra biri olur dedim hep geldik şu yaşa olmuyo, ben erkeklere yaklaşmaktan korkuyorum sanırım
bana bigün görücü geldi annemlerin uzaktan bi akrabası,çocuk dışarda bi yerlerde görüşmek istedi benle ama ben istemedim çocuk mühendisti bense memurum(üstelik aöf.mezunuyum aramızdaki eğitim farkı korkuttu beni) üzerinden 3 - 4 ay geçti annesi telefon etti çocuklar bi görüşsün konuşsunlar biz kızınızı çok beğendik dedi bende tamam görüşelim dedim.bi kafede buluştuk aramızda 7 yaş fark vardı o 34 ben 27,bi süre görüşelim biraz birbirimizi tanıyalım öyle ileriye dönük karar verelim dedi tamam dedim ondan sonra mesajlaşmaya başladık ama ben yakın olamıyordum (annemin akrabası olduğu için çekindim hep) havadan sudan konuşuyorduk her buluştuğumuzda ama ben hoşlanmaya başlamıştım (bu arada annemin onla görüştüğümden haberi yok,anneme söylesem biri görse ne der, bi yüzük takalım ondan sonra görüşün falan der diye söyleyemedim anneme) ramazan ayının başında bana bi mesaj attı
''kusura bakma senin zamanını boşuna almak istemiyorum,sen iyi bi insansın bu son mesajım''yazıyordu nedenini sorduğumda özel sebeplerden dolayı dedi ben o günden sonra çok ağladım kimseyede anlatamadım onada bişey diyemedim gurur yaptım
aman okulum bitsin öyle biri hayatıma girer,aman işim olsun sonra biri olur dedim hep geldik şu yaşa olmuyo, ben erkeklere yaklaşmaktan korkuyorum sanırım
bana bigün görücü geldi annemlerin uzaktan bi akrabası,çocuk dışarda bi yerlerde görüşmek istedi benle ama ben istemedim çocuk mühendisti bense memurum(üstelik aöf.mezunuyum aramızdaki eğitim farkı korkuttu beni) üzerinden 3 - 4 ay geçti annesi telefon etti çocuklar bi görüşsün konuşsunlar biz kızınızı çok beğendik dedi bende tamam görüşelim dedim.bi kafede buluştuk aramızda 7 yaş fark vardı o 34 ben 27,bi süre görüşelim biraz birbirimizi tanıyalım öyle ileriye dönük karar verelim dedi tamam dedim ondan sonra mesajlaşmaya başladık ama ben yakın olamıyordum (annemin akrabası olduğu için çekindim hep) havadan sudan konuşuyorduk her buluştuğumuzda ama ben hoşlanmaya başlamıştım (bu arada annemin onla görüştüğümden haberi yok,anneme söylesem biri görse ne der, bi yüzük takalım ondan sonra görüşün falan der diye söyleyemedim anneme) ramazan ayının başında bana bi mesaj attı
''kusura bakma senin zamanını boşuna almak istemiyorum,sen iyi bi insansın bu son mesajım''yazıyordu nedenini sorduğumda özel sebeplerden dolayı dedi ben o günden sonra çok ağladım kimseyede anlatamadım onada bişey diyemedim gurur yaptım