merhaba arkadaşlar,
dertleşecek, paylaşacak kimsem olmadığı için yine buraya yazma kararı aldım.eşimin şahıs şirketi vardı.(aslında 4 ortalardı ama sağolsunlar şimdi kimse yok yanımızda) bu şirkete ait alacaklar alınamadı, borçlar yığıldı.
Eşim 2 haftadır şehir dışında.yevmiyeli olarak bir iş buldu, çalışıyor.
Eşim gittikten sonra önce muhasebeci evrak göndermiş.parasını ödemediğimiz için işlem yapmıyorum gelin alın dosyanızı diyor. Sonra geçen gün suyumu kestiler 2 küçük bebeğim var.kafayı yedim.eşimi aradım para bulamadı.ben buradan borç harç ayarlayıp açtırdım. Korkum bitmedi gerçi daha sırada elektrik, doğalgaz var
(
en son ise odeyemediğimiz kredi için bankadan evrak geldi. 22.000 tl 7 gün içinde istiyorlar.kredi ile ilişiğimiz kesilmiş.satacağım bir evim olsa düşünmeyeceğim. Parça parça onlarca yere borcumuz var.herkes yakamızda. Eşimle de aramız kötü idi. Konuşamıyorduk. çok şükür aştık o sorunları.oturup konuştuk. Beni gerçekten anladığını bilmiyordum dedi. Eşimle herşey yolunda, bu sefer bize tüm müddet verenler peşimizde.
Eve haciz gelmiyormuş ama ya bu sefer eşimi kolundan tutup götürürlerse biz ne yaparız.ev sahibi yakında çık diyecek biliyorum.3 ay doldu kira veremedik. Kayınvalidem ile aynı evde oturup ben işe girecektim. O da olmadı.kv tarafından bir takım nedenlerden olumsuz oldu. Kızlarım da bana çok düşkün.emziriyorum hala.nasıl bırakırım. O kafa ile zaten nasıl çalışırım.çalışmazsam ne yaparım.eşim tek başına yetişemiyor.zaten en yakın arkadaşlarından darbe yedi.onun morali daha bozuk.
Araştırdım kaymakamlığa bağlı yardımlaşma vakfından yardım yapılıyormuş.gittim.ekrandan bakıp eşinize ait şirket görünüyor dediler.dedim o şirket heryere borçlu, kiram faturalarımı ödeyemiyorum, çocuklarıma bakamıyorum. Bizim yapacağımız birşey yok dediler. Oradan çıktım yarım saat oturup ağlamışımdır. Millet yanıma gelip soruyordu.
Bazen diyorum kime ne ettik ne bu hale geldik, bazen diyorum bu bir sınav her halimize şükür diye. şu sıralar zaten hiç yapmazdım kızlarıma bağırıp duruyorum. Bilemiyorum çevrenizde bu halde olup düze çıkan oldu mu.elbette rabbim ol derse neler olur. Ama artık ben sonumuzu göremiyorum. Eşim bir ara intihar etmekten bahsediyordu.. Artık onu arayıpta şuradan şu evrak geldi diyemiyorum. Gerçi şu sıra biraz daha iyi gibi ama korkuyorum işte.her zaman yanındayım diyorum, ben diyorumda o bir erkek olarak bizi bu durumlara sürüklemek istemediğinden bunalıyor.
Arkadaşlar başınızı ağrıtıyorum. Birkaç yere iş başvurusunda bulundum. çocukları ne yapacağım bilmiyorum ama iş arıyorum.düşünüyorum, dua ediyorum sanki çırpındıkça batıyoruz gibi geliyor.umarım bir gün bu günler de geçer.
Umarım kimse bu durumlara düşmez. Hele ki evladı varsa.çocuk yokken aç da uyur insan, soğukta da oturur ama evlat söz konusu ise yoklukta insanın yüreği yanıyormuş.allah benim durumumda olan herkesin yardımcısı olsun. Umarım pozitif birkaç örnek vardır. Umutlarım ateş böceği gibi bir yanıp bir sönüyor. Nefes aldığımız sürece gerçi her zaman bir mucize ihtimali var.
Uzun oldu okuyan, dua eden herkese teşekkürler. Sevgiler