NASIL BİR İNSANIM?
Yaşamak istediğim hayatı yaşayabilmem için bazı insanların kaprislerine sessiz kaldım. Serpil
Çok sevdiğim insanlar bana laf sokunca cevap veremiyorum, kilitleniyorum resmen
İnsanları kırmak istemediğimden ne istediğimi söylemekte zorlandım, şimdi sınırımı da belirtiyorum istemediğim şeyleri de açıkça söylüyorum
Bazen keskin cevaplar verebiliyorum.
Fevri davranışlarım var.
insanların bana karşı olan tutumuna göre hareket ediyordum. Arada bu olayı takmıyorum derdi vardır insanların diye. Şimdi de ara ara bu durumu tekrarlıyorum. Özellikle kocama. Nemrut biri olduğundan kendisi.
Ben evliyim ve bir anneyim. Artık genç kız değilim. Her türlü espriyi şakayı kaldıramam.
İnsanların sözlerinden çabuk dönmeleri beni çok kızdırıyor ama aynı şeyi bende yapabiliyorum. Biraz rahat olmak gerek düşüncenin yanlış olduğunu anlayıp dönebilirsin de. Bunu kabul etmek gerek.
Bazen sevdiğim insanların kötü olduğunu düşünüp bende onlar için kötü şeyler isteyebiliyorum.
Dikkat ettim de hemen hemen herkesin arkasından tip diyorum. Ama cidden hepsi ayrı bi tip.  izinden döndüm herkes için olabilir onun da kişiliği öyle demekki diyorum. Herkes kendine göre iyidir.
bazı insanla başkalarından birşey beklerler ama umduklarını bulamazlar. sevimliliğim sayesinde çoğu şey ayağıma geliyor. kıskanç insanlar da bunları tırnaklarıyla kazımak durumunda kalıyor. onların verdiği tepkiler beni rahatsız ediyordu. halbuki kıskanılmak bir nebze güzel şey
Aynı şeyleri tekrar tekrar konuşmaktan çok sıkılıyorum. Bunaltıyo beni. O ortamdan da kaçasım geliyor.
İnsanlara samimi görünecem diye bazen saçma sapan konuştuğum oluyo. Edecek laf bulamayıp saçma cümleler sarfedebiliyorum. Bir de samimi görünecem diye dik duruşumdan ödün veriyorum. Oyana buyana eğilip büzülüyorum çok yanlış!!!!!!!!!!!!
Bi ara erkeklikle kadınlık arasında gidip geldim. Annemlerin kapanmam için zorlaması benim onların kafasındaki çocuktan farklı olma çabalarım vardı. O yüzden göze çok batmayacak kıyafetler giyiyordum
Annemile bot almaya gitmemizi unutamıyorum. Cat botlardan almak isteyişim babamın da o botlardan almam konusunda ısrar edişi annemim de o botlar pahalı diye almak istemeyişi benim de annemi kırmamak için aslında istemediğim ama güzel olan başka bir bot alışımı unutamam hiç.
Ben ortaokuldayken müzik sınavımız vardı. Hoca da müzikten anlamıyordu herhalde ki kitaptan bir şarkı seçip flütle çalın dedi. Herkes en kolayı seçti ben en kolayın bir zorunu seçtim. Sınıfta birkaç değişik şarkı seçenlerden biriydim. Tam çalamadım 4 aldım. Ama ben farklı biriymişim onu anladım. Daha zoru seçmemişim onu da anlayamadım şimdi  şimdi niye daha zoru seçmemişim diye dert ettim. Farklı olmak yetmedi bana. Tembel miyim lan ben
Bazen dedikodu yapıyorum. Sonra o insanlarla aynı ortama girince kabuğuma çekiliyorum. Enteresanım enteresan. Bazen takık olduğum kişilerle de aynı ortamda bulunmak geriyo beni.
Çok baskıcı bir insan olmak istemiyorum, ama çok da önemsenmemek beni rahatsız ediyo. Ortasını bulup hareket edemiyorum.
İnsanların yayık yayık benimle konuşmasından çok rahatsız oluyorum. Düşünmediğim bir şeyi düşünüyormuşum gibi gülerek söylemeleri çok itici geliyor bana.
Çok konuşkan biri değilim. Konusu gelir bazı şeyleri anlatmamayı bir çuval inciri berbat edeceğimi düşünürüm. Biliyorum insanlar da benim gibi ama bunu yenemiyorum
Bir konuyu düşünürken başkalarının yerine de kendimi koymaya çalışırım.
O kadar okudum her sıkıntınızı anında çözmeye çalışın diyorlar. Herşeyi söyledim eşime. Çok bıdı bıdı yapan biri oldum gözünde. Bunun kararı yok mudur
Hep susmak öğretildi ya bize. Hiçbir konuda yorum yapmamak kötü bi yorum yapmaktan daha kötüymüş onu anladım. Karşındakinin ne düşündüğünü bilememek zor. Karşındakine güven de veremiyosun onları yaparak
İnsan olarak birbirimizden bişeyler öğrenebileceğimize inanıyorum.
Bazen kapıyı çekip çıkasım geliyor.
Bazen çok fazla samimi davranıp insanlara kötü olan yönlerimi anlatabiliyorum. Sonradan çok sinirim bozuluyo.
Güleryüzümle fethedemeyeceğim kalp yok gibi geliyor bana.
Girdiğim her ortamı neşelendirmeye çalışıyorum
Bazen bir konuyla ilgili çok uzun yorumlar yapabiliyorum. Bu da konunun devamında saçmalamama sebep oluyor.
Kına zamanımda kına yakılırken avucuma altın bırakması gereken kayınvalideme kına yakan arkadaş avucunu açmıyo dedi. O da açılmazsa açılmasın ne yapayım ben deyip devamında altını avucuma koymuştu. O altın mevzusunu unutamadım hiç ben. Sesimi de çıkarmamıştım tabi.
Düğün zamanında
Bazen insanları fena halde dışlıyorum. Öne çıktığım ortamlarda diğerleri yokmuş gibi davranıyorum. Sonra da onlarla farklı bir ortamda buluşunca kendimi soyutlanmış hissediyorum. Muhabbete bir türlü dahil olamıyorum. Kafamın içinde hep dışlanma sorunu var. Ama şu da bir gerçek ki beni dışlayan falan yok.
kendimle hesaplaşmam desem
nazlıdeniz arkadaşım ciddiye alıp baştan sona okuduğun ve yorum yaptığın için teşekkür ederim. ne zamandır kendimle ilgili geçmişe dönük çok sıkıntılarım vardı. bunu eşimle bile paylaşamadığım, etrafımda çok güven veren insan olmadığı ve kimseyle hiçbişey paylaşan biri olmadığımdan kendi kendime yazmış olduğum cümleler bunlar. serpil de bir arkadaşım liseden kalma. görüşmüyorum bile