nasıl söylüyorsunuz?

beutyandbeast .!.:

bana tüm ilişkilerimde öz güvensizlik veren bu durumu Size kısaca özet geçeceğim.
-28 yaşındayım. 4 yıl önce üniversiteden mezun olur olmaz o zamanki sevgilimle evlendik.(3 yıllık bir ilişkimiz vardı). İşi dolayısı ile farklı projelerde Türkiye'nin farklı şehirlerinde birkaç ay kalıyordu. Dolayısı ile artık ayrı kalmamak ve benim mezuniyet sonrası dönemde hayatımı ona göre şekillendirebilmem için evlendik.
Fakat balayından döndükten sonra beni , o sıralar kalması gereken şehre, götürmeyeceğini ve ailesi ile 1 ay kalmam gerektiğini söyledi ve bunda çok güçlü bir şekilde ısrarcı oldu. Kabul etmedim. Ailesi devreye girdi, gurur kırıcı şekilde (tüm söylenenleri uzun uzun yazamayacağım ama ağır olduğunu bilin) onlarda kalmam gerektiğini artık hayatımın böyle olacağını söylediler. Tabii ki ciddi bir hayal kırıklığı sinir atakları vs... Sonra benim ailem devreye girdi. Sonra onun akrabaları sonra benim akrabalarım. Olay çok çok büyüdü ve evlendikten 1 ay sonra ayrılmış olduk. Onu o dakikadan sonra ne gördüm ne sesini duydum ne bir haberim var. 1 aylık gelinken boşanmış oldum. Bu 4 yıl süresince birileri ile flört ettiğim oldu ama hiçbirine boşanmış olduğumu söyleyemedim. Doğru zaman ne bilemedim. Alacağım tepkinin psikolojimi bozmasından beni daha çok düşürmesinden korktum ve ilişki hep bir noktaya gelmeden sonra ayrıldım.
Şuanda da birisi ile flört ediyorum ama bu sefer biraz farklı. Aşk gibi bir şey oldu. Yanında 15 yaşında gibi hissediyorum, ve de sanırım karşılıklı. 3 haftadır görüşüyoruz ve hiç eskilerden konuşmadık. Konusu açılırsa da nasıl söylerim bilmiyorum çünkü ben o olay hiç olmamış gibi yaşıyorum. bir travmaydı benim için, en yakınlarımla bile yıllardır konuşmadığım, konuşmakta istemediğim. Hatta filmin bazı parçalarını hatırlamıyorum bile.
Ona anlatmalıyım biliyorum. Ama ne zaman?

Genişletmek için tıkla...

keep calm .!.:

Boşanmış olmak sorun mu ?diye açtığın bir konun var zaten sadece başlığı değiştirip aynı konuyu açmanın mantığı ne??

Genişletmek için tıkla...

beutyandbeast .!.:

bana tüm ilişkilerimde öz güvensizlik veren bu durumu Size kısaca özet geçeceğim.
-28 yaşındayım. 4 yıl önce üniversiteden mezun olur olmaz o zamanki sevgilimle evlendik.(3 yıllık bir ilişkimiz vardı). İşi dolayısı ile farklı projelerde Türkiye'nin farklı şehirlerinde birkaç ay kalıyordu. Dolayısı ile artık ayrı kalmamak ve benim mezuniyet sonrası dönemde hayatımı ona göre şekillendirebilmem için evlendik.
Fakat balayından döndükten sonra beni , o sıralar kalması gereken şehre, götürmeyeceğini ve ailesi ile 1 ay kalmam gerektiğini söyledi ve bunda çok güçlü bir şekilde ısrarcı oldu. Kabul etmedim. Ailesi devreye girdi, gurur kırıcı şekilde (tüm söylenenleri uzun uzun yazamayacağım ama ağır olduğunu bilin) onlarda kalmam gerektiğini artık hayatımın böyle olacağını söylediler. Tabii ki ciddi bir hayal kırıklığı sinir atakları vs... Sonra benim ailem devreye girdi. Sonra onun akrabaları sonra benim akrabalarım. Olay çok çok büyüdü ve evlendikten 1 ay sonra ayrılmış olduk. Onu o dakikadan sonra ne gördüm ne sesini duydum ne bir haberim var. 1 aylık gelinken boşanmış oldum. Bu 4 yıl süresince birileri ile flört ettiğim oldu ama hiçbirine boşanmış olduğumu söyleyemedim. Doğru zaman ne bilemedim. Alacağım tepkinin psikolojimi bozmasından beni daha çok düşürmesinden korktum ve ilişki hep bir noktaya gelmeden sonra ayrıldım.
Şuanda da birisi ile flört ediyorum ama bu sefer biraz farklı. Aşk gibi bir şey oldu. Yanında 15 yaşında gibi hissediyorum, ve de sanırım karşılıklı. 3 haftadır görüşüyoruz ve hiç eskilerden konuşmadık. Konusu açılırsa da nasıl söylerim bilmiyorum çünkü ben o olay hiç olmamış gibi yaşıyorum. bir travmaydı benim için, en yakınlarımla bile yıllardır konuşmadığım, konuşmakta istemediğim. Hatta filmin bazı parçalarını hatırlamıyorum bile.
Ona anlatmalıyım biliyorum. Ama ne zaman?

Genişletmek için tıkla...

beutyandbeast .!.:

bana tüm ilişkilerimde öz güvensizlik veren bu durumu Size kısaca özet geçeceğim.
-28 yaşındayım. 4 yıl önce üniversiteden mezun olur olmaz o zamanki sevgilimle evlendik.(3 yıllık bir ilişkimiz vardı). İşi dolayısı ile farklı projelerde Türkiye'nin farklı şehirlerinde birkaç ay kalıyordu. Dolayısı ile artık ayrı kalmamak ve benim mezuniyet sonrası dönemde hayatımı ona göre şekillendirebilmem için evlendik.
Fakat balayından döndükten sonra beni , o sıralar kalması gereken şehre, götürmeyeceğini ve ailesi ile 1 ay kalmam gerektiğini söyledi ve bunda çok güçlü bir şekilde ısrarcı oldu. Kabul etmedim. Ailesi devreye girdi, gurur kırıcı şekilde (tüm söylenenleri uzun uzun yazamayacağım ama ağır olduğunu bilin) onlarda kalmam gerektiğini artık hayatımın böyle olacağını söylediler. Tabii ki ciddi bir hayal kırıklığı sinir atakları vs... Sonra benim ailem devreye girdi. Sonra onun akrabaları sonra benim akrabalarım. Olay çok çok büyüdü ve evlendikten 1 ay sonra ayrılmış olduk. Onu o dakikadan sonra ne gördüm ne sesini duydum ne bir haberim var. 1 aylık gelinken boşanmış oldum. Bu 4 yıl süresince birileri ile flört ettiğim oldu ama hiçbirine boşanmış olduğumu söyleyemedim. Doğru zaman ne bilemedim. Alacağım tepkinin psikolojimi bozmasından beni daha çok düşürmesinden korktum ve ilişki hep bir noktaya gelmeden sonra ayrıldım.
Şuanda da birisi ile flört ediyorum ama bu sefer biraz farklı. Aşk gibi bir şey oldu. Yanında 15 yaşında gibi hissediyorum, ve de sanırım karşılıklı. 3 haftadır görüşüyoruz ve hiç eskilerden konuşmadık. Konusu açılırsa da nasıl söylerim bilmiyorum çünkü ben o olay hiç olmamış gibi yaşıyorum. bir travmaydı benim için, en yakınlarımla bile yıllardır konuşmadığım, konuşmakta istemediğim. Hatta filmin bazı parçalarını hatırlamıyorum bile.
Ona anlatmalıyım biliyorum. Ama ne zaman?

Genişletmek için tıkla...

Liona Esposito .!.:

Ya o degil de ben boşanma sebebine sok oldum. Yahu zaten ayri kalmamak icin evlenmissiniz. E madem o is icin gidince 1 ay onun ailesinin yanında kalacaksın madem seni goturmeyecek e ne demeye evlendi o zaman? Ayri kalmamak icin evlenipte ayri kalmaya calismak nedir? O zaman hic evlenmeyip sevgili olarak görüşüp kendi ailenin yaninda da yaşardın. Aileyle yasamak icin mi evleniyosun ne biçim insanlar var ya nesilleri tükenesiceler.

Genişletmek için tıkla...

beutyandbeast .!.:

evet ya :) detayları duysanız ağzınız açık kalır.. Balayından döndüğümüz gün annesi bize gelmişti, kurban bayramıydı et yapılacak. Ben çiğ ete tavuğa balığa dokunamam, helede kanlıysa. Kadın kendi kafasınca benden yardım almak için gelmiş ama yapamadım. Bozuldu.. Bide o gün, eşyalar falanda yeni ya, halının havları çıkmış heryer pamukçuk pamukçuk, temizleme vaktide olmadı yeni gelmiştik. Onu sorun etti, ben tuvaletteydim, kavga ettiklerini duydum benim ex ' anne yeni geldik, ev temiz işte, karışma anne' falan diye bağırıyordu. Sonra kadın apar topar gitmek istedi. Bu ex de onu eve götürdü ama 3-4 saat geri dönmedi, aramalarıda açmadı. Ertesi gün geri yola çıkıp yaşayacağımız şehre gitcektik.
Bi geldi ben seni götürmücem 1 ay kal annemlerde sonra götürücem diye. ANNESİ BENİ EĞİTECEKMİŞ!!! ... ( buarada bunların olduğu gün 1 haftalık evliydim)..
Sonra çok üstüme geldi, bende bir melaike değilim yani, kırdım döktüm bağırdım, sinir krici geçirdim. Evden apar topar kaçtı, gitti o şehre de, sonrası tuzla buz.... Bir daha hiç görmedim onu sonra zaten en son o gün ..
Sevgili anneciği ortalığı kastı kavurdu o yokken. Benim ailem, akrabalarım herkese gitti beni kötüledi, yırtık kotlarım, sneakers larım, converselerim, sigara kullanmam falan sorunmuş, utanıyorlarmış benden, en azından aklı başında olsam evlendikten sonra düzelip öyle giyinmez sigara içmezmişim, ailelerine yakışmıyormuşum.... Eğitilmem gerekiyormuş, ya gider onlarda 1 ay yaşar her dediklerini yaparmışım, yada boşanma davasını açarlarmış.... Neler neler...
Sonra o dönemki psikolojim işte, gitmek ve kalmak istedim.. Boşanmaktan korktum.. Annem babam birkaç akrabam ayaklarına götürdüler beni, ama orada da kadın bizi evden kovdu ..
bu çok utanç verici gerçekten, kendimi ailemi böyle insanlarla muhattap ettiğim için üzgünüm. Ben de ailem de yakın akrabalarım da düzgün eğitimli herbiri üniversite mezunu vs.., cahil bir kesim sayılmayız.. Bu tarz bir seviyesizlik sadece benim olayımda yaşandı sülalede ve ben çok utandım, birazda o yüzden kaçtım hep.. İnsanların yüzüne bakamadım..

Genişletmek için tıkla...