- 20 Ekim 2014
- 7.460
- 15.544
- 198
Bu yazi bana guc verdi inanin bebegim yok ama cevremdeki ay uyuyamadik ay su bile icemedik mizirdanmalarini duymak sinirlerimi bozmaya ve beni korkutmaya baslamisti.Teşekkür ederim. Bir hafta kaldı annem gerisinde kendim idare ettim. Aslinda doğum sonrası sıkıntılarım da oldu. Ama olaylara pozitif yaklaşınca halledilemeyecek birsey yok. Sağlık olsun da gerisi gelir. Hem yaninda kimse olmayinca kafa daha rahat oluyor. Huysuzluğu da oldu, sıkıntısı da. Mesele bunları gözünde buyutmemek. İkinci çok çok yaramaz aşırı gazlı, hiç susmayan, uyumayan acayip birseydi.. neredeyse 8 aya kadar gündüz bile uyumadı. 8 aydan sonra günde bir kere gündüz uyumaya başladı nihayet. :) O öyle diye karalar mı bağlıyım napiyim. Her bebek bir olmuyor demek ki dedim. Sartlarimi ona göre değil kendime gore, hersey mükemmel olsun diye değil olduğu kadarıyla yaptım. 3 yaşında hala zorlu bir çocuk. Bizi en çok zorlayan şehir dışı gezmeleri oldu ikincide. Bi yolculukta 5 saat ağladığını bilirim. Çok şehir dışına acilamadik tabi. Ama geçen yaz gezmelere de başladık artık. Bebek oldu diye hayat durmuyor ki. Hayatımıza dahil oluyor kaldığı yerden devam ediyoruz. :))
Yeni bir birey geliyor hayata nasil ilk evlendigimiz zaman esimizle uyum saglamaya calistiysak bebeklede bu uyumu saglayana kadar sabretmemiz gerekiyor demekki ben bunu anladim.
Ikincide fenaymis genelde kucuklerde bir firlamalik oluyor ama yinede gezmeye engel olmamis :) Benim cevremdekiler kendi vakitlerinden kisip bebekle ilgilebileceklerini dusunmeden bebek yapmislar diye dusunmeye basladim.