Nasipsizlikmi uğursuzluk mu...

Suheyda96 .!.:

Arkadaşlar ben anlamıyorum. 18-19 yaşlarıma kadar hayatım mükkemeldi (şimdi yaşım 24). En iyi okulları kazandım, lise de doktor çocuklarının gittiği okulu kazandım ( yurtdışında yaşıyorum ailem doğru düzgün dileri bile yok), lise sonu sınavında jurinin taktirini alıp en iyi üniversiteyi kazandım, hep herşeyin en iyisi. Övünmek gibi gözükmesin lütfen ama millet bana hep sen yaparsın, sende ki akıl bende olsaydı falan derdi. Neyse üniversitede depresyona girdim. Okuduğum bölümü bırakıp başka bölümler okudum, bi türlü birşey tutturamadım. Şimdi normal bi bölümde okuyorum.
Neye dokunsam onu batırıyorum. Bir şeyde 100 de 1 kaybetme oranı olsa yine kayıp ediyorum. O kadar kötüyüm ki. Bana ne oldu anlamıyorum.
Açıkçası nazara falan pek inanmazdım ama öyle bi yere geldim ki artık biri bana büyümü yaptı diye düşünüyorum.
Hiç benim gibi parlayıp sönen arkadaşlar var mı? Kendimi çok kötü hisediyorum...
Bi dua, bi şey yok mu çok kötüyüm battıkça batıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Suheyda96 .!.:

Arkadaşlar ben anlamıyorum. 18-19 yaşlarıma kadar hayatım mükkemeldi (şimdi yaşım 24). En iyi okulları kazandım, lise de doktor çocuklarının gittiği okulu kazandım ( yurtdışında yaşıyorum ailem doğru düzgün dileri bile yok), lise sonu sınavında jurinin taktirini alıp en iyi üniversiteyi kazandım, hep herşeyin en iyisi. Övünmek gibi gözükmesin lütfen ama millet bana hep sen yaparsın, sende ki akıl bende olsaydı falan derdi. Neyse üniversitede depresyona girdim. Okuduğum bölümü bırakıp başka bölümler okudum, bi türlü birşey tutturamadım. Şimdi normal bi bölümde okuyorum.
Neye dokunsam onu batırıyorum. Bir şeyde 100 de 1 kaybetme oranı olsa yine kayıp ediyorum. O kadar kötüyüm ki. Bana ne oldu anlamıyorum.
Açıkçası nazara falan pek inanmazdım ama öyle bi yere geldim ki artık biri bana büyümü yaptı diye düşünüyorum.
Hiç benim gibi parlayıp sönen arkadaşlar var mı? Kendimi çok kötü hisediyorum...
Bi dua, bi şey yok mu çok kötüyüm battıkça batıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Suheyda96 .!.:

Arkadaşlar ben anlamıyorum. 18-19 yaşlarıma kadar hayatım mükkemeldi (şimdi yaşım 24). En iyi okulları kazandım, lise de doktor çocuklarının gittiği okulu kazandım ( yurtdışında yaşıyorum ailem doğru düzgün dileri bile yok), lise sonu sınavında jurinin taktirini alıp en iyi üniversiteyi kazandım, hep herşeyin en iyisi. Övünmek gibi gözükmesin lütfen ama millet bana hep sen yaparsın, sende ki akıl bende olsaydı falan derdi. Neyse üniversitede depresyona girdim. Okuduğum bölümü bırakıp başka bölümler okudum, bi türlü birşey tutturamadım. Şimdi normal bi bölümde okuyorum.
Neye dokunsam onu batırıyorum. Bir şeyde 100 de 1 kaybetme oranı olsa yine kayıp ediyorum. O kadar kötüyüm ki. Bana ne oldu anlamıyorum.
Açıkçası nazara falan pek inanmazdım ama öyle bi yere geldim ki artık biri bana büyümü yaptı diye düşünüyorum.
Hiç benim gibi parlayıp sönen arkadaşlar var mı? Kendimi çok kötü hisediyorum...
Bi dua, bi şey yok mu çok kötüyüm battıkça batıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Arya_Stark01 .!.:

Naz degil o, adi depresyon ve sonrasi self fulfilling prophecy. Bircok 'parlak gelecekli cocuklar'da yasanilan bir durum. Üzerlerinde o kadar baski var ki, bir yerden sonra patlak veriyor. Genelikle üni'de, orda daha fazla özgürlük var diye.

Bu depresyondan sonrasi ise, özgüvende gidiyor. Artik basarsiz olduklarini düsunüp, cidden cogu seylerde basarsiz olurlar cünkü psikoloji cok güclü birsey.

Iyi bir psikologa ihtiyacin var, hayata tekrar positiv baktiran, özgüvenini tahamir eden bir psikologa ihtiyacin var.

Genişletmek için tıkla...

__BADE__ .!.:

Nazar olabilir gerçekten bende ne zaman buraya eşimle evlilikte ilgili olumlu birşey yazsam o gün birbirimize giriyoruz aman aman okuyun bol bol kendinizi ve terapi alın mutlaka muhtemelen herkesin en iyisini beklemesi sizde stres bozukluğuna neden oldu.

Genişletmek için tıkla...

Dante .!.:

şu iki yorumun alt alta gelmesinin ironisi

Genişletmek için tıkla...