Merhaba hanımlar;
Buraya ilk kez yazıyorum. 32 yaşında çalışan 2 tane kızı olan özgüveni tam , inatçı, çok detaycı,
Söylenen bir sözü kafasında sık eleyen ve daima mantıklı düşünsene kolay kırılan incinen biriyim.
Eşimle severek evlendik . Kendisi düz düşünen bencil ki bunu kabul eden öncelikleri farklı inançlı
biridir.
Sorun şu ki; eşim iyi bir işte çalışıyorken elin işinde çalışmak isteniyorum diyerek kendi memleketine torna dükkanı açtı.Oturduğumuz ilçeden 60 km uzaklıkta orda ev tuttu.Hafta sonları geliyor gelince de uyumakla geçiyor çoğu zamanda.Ben 2 çocukla beni çalışıyorken bırakıp gitmesini kabullenemedim hâlâ.Gittiğine göre ilgili davransa içim yanmayacak.Onun için varsa yoksa işi.Bana göre bir insanın eşi ve çocukları ilk sırayı almalı.Hatta ilk gittiği aralıklar çocuklar ve hastalandığımız da onu aradık ve benim gelişimi mi buldunuz hastalanacak dedi çok üzülmüştüm.Neyse eşim işini geliştirince bizimde oraya göçmemizi benim işten çıkmamı istiyor.İlk başlarda kızlarım için istiyordum çünkü yavrularım hep bakıcı elinde büyüdü.Her ne kadar onun sülalesini ve ilçesi sevmesem de katlanacaktım.Ta ki geçen akşam misafirlikteki konuşmasını duyuncaya kadar.
Arkadaşımın eşi sordu eşini ikna etin mi diye: Eşim ne dese beğenirsiniz gelene işte kapı gelmeyene kürek sapı dedi o kadar üzüldüm ki bu sözü kafama takıyorum. Sizce haksız mıyım?
Buraya ilk kez yazıyorum. 32 yaşında çalışan 2 tane kızı olan özgüveni tam , inatçı, çok detaycı,
Söylenen bir sözü kafasında sık eleyen ve daima mantıklı düşünsene kolay kırılan incinen biriyim.
Eşimle severek evlendik . Kendisi düz düşünen bencil ki bunu kabul eden öncelikleri farklı inançlı
biridir.
Sorun şu ki; eşim iyi bir işte çalışıyorken elin işinde çalışmak isteniyorum diyerek kendi memleketine torna dükkanı açtı.Oturduğumuz ilçeden 60 km uzaklıkta orda ev tuttu.Hafta sonları geliyor gelince de uyumakla geçiyor çoğu zamanda.Ben 2 çocukla beni çalışıyorken bırakıp gitmesini kabullenemedim hâlâ.Gittiğine göre ilgili davransa içim yanmayacak.Onun için varsa yoksa işi.Bana göre bir insanın eşi ve çocukları ilk sırayı almalı.Hatta ilk gittiği aralıklar çocuklar ve hastalandığımız da onu aradık ve benim gelişimi mi buldunuz hastalanacak dedi çok üzülmüştüm.Neyse eşim işini geliştirince bizimde oraya göçmemizi benim işten çıkmamı istiyor.İlk başlarda kızlarım için istiyordum çünkü yavrularım hep bakıcı elinde büyüdü.Her ne kadar onun sülalesini ve ilçesi sevmesem de katlanacaktım.Ta ki geçen akşam misafirlikteki konuşmasını duyuncaya kadar.
Arkadaşımın eşi sordu eşini ikna etin mi diye: Eşim ne dese beğenirsiniz gelene işte kapı gelmeyene kürek sapı dedi o kadar üzüldüm ki bu sözü kafama takıyorum. Sizce haksız mıyım?