Herkese iyi akşamlar.
Bir kaç aydır-son bir ayı sevgili olarak- biriyle görüşüyordum. Bu kişiye, sonu gelmeyen sohbetler edebildiğim, keyifli zaman geçirebildiğim için kendimi yakın hissettim. Ayrıca düzgün bi işi olan, aklı başında biri kendisi.
Normalde gün içinde sürekli iletişimde olurduk. Geceleri de uyumadan telefonda sohbet ederdik. Arayan hep o olurdu. Bir iki gece aramayınca ben aradım. Gece 1de telefonu meşguldu. Benim beynimde çarklar dönmeye başladı
Bir şey demedim tabi zira o kadar deli değildim. Henüz.
Aradan bir kaç gün geçtikten sonra yine gece 1buçukta telefonu meşguldu. 15-20 dk sonra yine aradım, telefonu uykulu bir şekilde açtı ve arkadaşıyla konuştuğunu söyledi. Ben de gece 1buçukta ne sohbeti bu diyerek biraz çıkıştım. Kendisi de (normalde geç saatte uyur) arkadaşının da geç uyuduğu o yüzden bu saatte konuşmanın normal olduğunu vs söyledi. Ben de göster o zaman dedim, o klasik bi şekilde ayıp ediyosun, beni yalancı konumuna koyuyosun o yüzden göstermicem dedi. Kızlar biliyorum böyle anlatınca ufaktan psikopat gibi görünüyorum ama az sabredin
Ben kendisine şüpheden sanık yararlanır ilkesiyle yaklaşarak sana güvenmiyorum dedim. Ayrıca o konuşmada ben bu dönemde insanların birden fazla kişiyle flört ettiğini, bunu normal gördüklerini ama bunun bana göre olmadığını ve asla kabul etmeyeceğimi söyledim. O da böyle bi şey yapmadığını, sadece benimle görüştüğünü söyledi. Bu sırada uzun uzuuun telefonda sohbetler azaldı ama ben normal gördüm ve devam ettik. Taa ki iki gün önceye kadar.
Telefonda gayet enerjik konuşurken bi anda gün içerisinde çok yorulduğunu, erken uyuyacağını söyledi. Saat akşam 10. İyi dedim, telefonu kapattık 5 dakika falan sonra daha uyumamıştır diye bi şey söylemek için geri aradım ve telefonu meşguldu. On dakika sonra aradım yine meşguldu. Bu sefer aradığımı gördü sanırım hemen kapatıp beni aradı ama ben çok kızdığım için öyle konuşmak istemedim ve açmadım. Mesaj atmış "Bunu yapma ama. İyi geceler" Ben de "Niye sohbetini böldün ya, keyfini bozma" dedim. Attığı mesaj "..." nokta nokta ne demekse. Orda kaldı ve iki gün geçti böyle.
Kızlar ben normalde de güven problemi yaşayan biriyim kendi yaşam deneyimlerimden ötürü. Dolayısıyla bu durumu doğru değerlendiremiyo ve yönetemiyo olabilirim ama insanın hisleri yanıltmaz diye de düşünüyorum. Ayrıca dediğim gibi iki gün oldu ve bir girişimde bulunmadı. Gerçekten insanlar artık birden fazla kişiyle aynı anda flört edip (bu flörtün nerelere kadar ilerlediğinin de bi sınırı yok) bunu normal görüyor. Böyle bir durumla muhattap kalmışım gibi hissediyorum ama aynı zamanda aramızdaki şeyi illa sevgililiğe taşımak isteyen de oydu. Bilemiyorum yani.. Bu arada 30 yaşındayım, o benden 2 yaş küçük. Sizce hislerim haklı mı yoksa geçmiş yaşantılarım bana fazla mı tepki verdiriyo? Ne dersiniz?
Bir kaç aydır-son bir ayı sevgili olarak- biriyle görüşüyordum. Bu kişiye, sonu gelmeyen sohbetler edebildiğim, keyifli zaman geçirebildiğim için kendimi yakın hissettim. Ayrıca düzgün bi işi olan, aklı başında biri kendisi.
Normalde gün içinde sürekli iletişimde olurduk. Geceleri de uyumadan telefonda sohbet ederdik. Arayan hep o olurdu. Bir iki gece aramayınca ben aradım. Gece 1de telefonu meşguldu. Benim beynimde çarklar dönmeye başladı
Bir şey demedim tabi zira o kadar deli değildim. Henüz.Aradan bir kaç gün geçtikten sonra yine gece 1buçukta telefonu meşguldu. 15-20 dk sonra yine aradım, telefonu uykulu bir şekilde açtı ve arkadaşıyla konuştuğunu söyledi. Ben de gece 1buçukta ne sohbeti bu diyerek biraz çıkıştım. Kendisi de (normalde geç saatte uyur) arkadaşının da geç uyuduğu o yüzden bu saatte konuşmanın normal olduğunu vs söyledi. Ben de göster o zaman dedim, o klasik bi şekilde ayıp ediyosun, beni yalancı konumuna koyuyosun o yüzden göstermicem dedi. Kızlar biliyorum böyle anlatınca ufaktan psikopat gibi görünüyorum ama az sabredin
Ben kendisine şüpheden sanık yararlanır ilkesiyle yaklaşarak sana güvenmiyorum dedim. Ayrıca o konuşmada ben bu dönemde insanların birden fazla kişiyle flört ettiğini, bunu normal gördüklerini ama bunun bana göre olmadığını ve asla kabul etmeyeceğimi söyledim. O da böyle bi şey yapmadığını, sadece benimle görüştüğünü söyledi. Bu sırada uzun uzuuun telefonda sohbetler azaldı ama ben normal gördüm ve devam ettik. Taa ki iki gün önceye kadar.
Telefonda gayet enerjik konuşurken bi anda gün içerisinde çok yorulduğunu, erken uyuyacağını söyledi. Saat akşam 10. İyi dedim, telefonu kapattık 5 dakika falan sonra daha uyumamıştır diye bi şey söylemek için geri aradım ve telefonu meşguldu. On dakika sonra aradım yine meşguldu. Bu sefer aradığımı gördü sanırım hemen kapatıp beni aradı ama ben çok kızdığım için öyle konuşmak istemedim ve açmadım. Mesaj atmış "Bunu yapma ama. İyi geceler" Ben de "Niye sohbetini böldün ya, keyfini bozma" dedim. Attığı mesaj "..." nokta nokta ne demekse. Orda kaldı ve iki gün geçti böyle.
Kızlar ben normalde de güven problemi yaşayan biriyim kendi yaşam deneyimlerimden ötürü. Dolayısıyla bu durumu doğru değerlendiremiyo ve yönetemiyo olabilirim ama insanın hisleri yanıltmaz diye de düşünüyorum. Ayrıca dediğim gibi iki gün oldu ve bir girişimde bulunmadı. Gerçekten insanlar artık birden fazla kişiyle aynı anda flört edip (bu flörtün nerelere kadar ilerlediğinin de bi sınırı yok) bunu normal görüyor. Böyle bir durumla muhattap kalmışım gibi hissediyorum ama aynı zamanda aramızdaki şeyi illa sevgililiğe taşımak isteyen de oydu. Bilemiyorum yani.. Bu arada 30 yaşındayım, o benden 2 yaş küçük. Sizce hislerim haklı mı yoksa geçmiş yaşantılarım bana fazla mı tepki verdiriyo? Ne dersiniz?
