İlk gebeligimde 3 aylikken kaybetmistim. Her iki ailem en az benim kadar cok uzulmustu. Abimin gozyaslarini unutamam.

İkincisinde oyle cok risk faktorum vardi ki perinatolog “Bu bebek dogarsa ozverinden dogar” demisti. 67 kg gebe kaldim. 1 gr bile kilo alman yasak dedi. 36. Haftaya kadar kg almadim. 5 ay kadar yattim. Yemegi dahi yatarak yedirdi esim. Banyo oturarak yaptim. Nihayetinde “bebegi kurtardik, artik dogsa da hazirlikliyiz, karbonhidrat ve makarna ye ve kilo al” dedi. Toplam gebelik kg’m 3,5 kg idi. Buradan konustugumuz dostlarim var, surecimi cok iyi bilirler...
Kaldi ki; bir cok sehirde -bana pek dogru gelmese de- abi, baba gibi ailenin beyleriyle paylasilmayabiliyor. Bu da olabilir yani, neyin israri bazi yorumlar?
Neyse, 2. Gebeligin bir kismi pandemiye denk gelince biz de 18. Haftaya kadar ailelere soylemedik. Cinsiyet belli olunca annelerim ve ablam ile paylastik. O da binir tembihle ve umitlenmemelerini belirterek.
Dogumda da yogun kanama riskinden dolayi stoklar yeterli olmadigi icin 3 unite kani da benim temin etmem istendi.
Sonra birileri cikip re-re, ro-ro diye yorum yapsin. Peki
Gule gule buyutun kizinizi. Omrune bereket, bahti acik olsun.