iki gun once yasadigim iliskilerimde bazi tereddutlrim oldugunu, bu tereddtlerim kaynaginin ne oldugu konusunda sizinle dertlesmek icin bir msj atmistim. ayrilma fikrini dusunuyordum ve cok guzel cevaplar geldi cogunda biraz bekle dediler ama sanirim o karar verme ani geldi. dun sevgilimle cok buyuk bir kavga ettik, daha dogrusu o sinirlendi bagirdi bense onu sakinlestirmeye calistim. kavga sebebimiz cok komik, ama karsiliginda gosterilen tepkiler ise cok buyuk. bana kabul etmekte zorlandigim cumleler sarfetti. aptal dedi salak dedi. ortada hic bisi yokken hemde. hayatimda ilk kez boyle birseyle karsilasiyorum. isin dogrusu kendisi cok sinirlidir ve daha oncede kavga esnasinda bagirirken soledi ama daha farkli bir tonda yani dunkunden cok ama cok farkliydi, onu uyardim o da sinirle soledigini ve kotu bir niyetinin olmadigini benim abarttigimi takilcak o kadar cok sey varken gereksiz seyleri buyuttumu falan soyledi. ama bu sefer cok zoruma gitti. dunden beri aramiyor da beni, kendisi haksiz oldugu halde dunde telefonda da meajlarda da bana demedigini birakmiyor hersey benim sucummus. ariyacagini biliyorum bugun ya da yarin, ama napicagimi bilmiyorum. ayrilmayi daha oncede dusundum hatta dedim ya buraya bile yazdim ama suan is ciddiye binince cok kararsz kaldim. cok emek verdim ben ona, bu iliskiye, cok fedakarliklar yaptim. is konusunda, maddi konularda sikinti cekerken yanindaydim hep. sorunlarimizin bir kismi bunlarlada ilgiliydi, hep o kiisimlari atlatmayi bekledim, ve bu bir hafta icinde her anlamda duzluge cikiyor. diger taraftan gormek istiyorum onun zor aninda yanindayken, acaba kafasi daha rahatken nasil bir sevgili oldugunu gormek istiyoum. diger taraftan cok cefasini cektim simdi baskasimi sefasini sursun bu kadar kolay olmamali bile diyorum :) ama diger taraftan yediremiyorum olanlari, haketmedim cunku. hemde hic. kafam cok karisik