merhaba. sizlerden fikir almak için bu konuyu açmak istedim biraz uzun olacaktır fikirleriniz benim için çok değerli. teşekkür ederim şimdiden. 1.5 yıl önce internet üzerinden biri ile tanıştık, farklı şehirlerdeydik. bir süre sonra sevgili olduk birbirimizi hiç görmeden. açıkçası yanlıştı farkındayım o an duygusal bir boşluktaydım sanırım. biz sevgili olduk ve günlerimiz güzel geçiyordu. 4 ay sonra kendisi benim yakınımda bir şehire tatile geldi bende yanına gittim akşamına geri döndüm böyle bir buluşma yaşandı. ardından 1 yıl boyunca hiç buluşmadık. çok yoğun çalıştığı için -kendi böyle söylüyordu bende böyle görüyordum- aşırı konuşamıyorduk. iki haftada bir ancak arardı her gün mesajlaşırdık. hediyedir, özel gündür atlamazdı. yani sevdiğini hissediyordum diyelim. böyle aylar geçti bir gün ev borçlarını kapatamazlarsa evlendiğimizde ailesiyle birlikte yaşayacağımızı söyledi net bir şekilde reddettim. birkaç gün tartıştıktan sonra hak verdi konu böyle kapandı ama hep aklımın bir köşesinde bu pürüz vardı. ardından gelen aylarda ilgisi çok azaldı. aşkım, sevgilim demekten bile aciz kaldı diyebilirim. ben ilgili davranıyordum hep. pandemi sebebiyle dükkanları kapandı bir süre. ben hep moral verdim arkasında durdum destek oldum ona. yıldönümümüzü iki satır ile kutladı. o gece ben ilgisizsin, şöylesin, böylesin ara verelim dedim peki dedi. 2 gün konuşmadık bayramdı ve ben yazdım bana devam etsek bile sağlıklı yürümeyeceğini söyledi. açıkçası ayrılmak istemedim ne bileyim biraz konuştuktan sonra ikna oldu aramız düzeldi. ilgisi, alakası arttı çabasını gördüm. taa ki 20 gün sonrasına kadar. normal bir muhabbet sırasında beklemeden evlenmek istediğini, ailesinin sürekli baskı yaptığını söyledi. evliliğin onun için önemli olduğunu, ben sevdiğin için beklersin diye düşünmüştüm diyince 20li yaşların başında olsam beklerdim ama sonlarındayım bekleyemem dedi. ben bir süre kariyer yapmak istediğim için hayır dedim ve ilişki böylece tamamen bitmiş oldu. sonrasında 3-5 kez konuştuk çok netti. tamamen kafasında bitirdiğini, koptuğunu söyledi. artık çabalamaktan yorulmuştum ben de bir miktar ağır konuştum. 'senin ayağına buluşmak için geldim.' 'ilgin yoktu' 'ben çabaladım hep' gibi gibi. açıkçası bunlar doğrulardı. kendisine çok ağır geldi beni çok suçladı. çok ağırıma gitti. bana 'nasibimsen bile ben seni istemiyorum' dedi. üzerinden aylar geçti. tek kelime yazmadım. o da tek kelime yazmadı. bir sosyal medya hesabımızdan takipleşiyoruz sadece. orada 'bir his seneye evleneceğimi söylüyor' tarzında bir cümle paylaşmış. bu kadar uzatmamın sebebi bana gözümün açılacağı şeyler söylemenizi istiyorum. ben maalesef hâlâ çok seviyorum. kendimi sürekli o kadar ağır konuşmasaydım diye suçluyorum. maalesef hâlâ gelse kabul ederim. hep güzel anlarımız aklıma geliyor ve çok üzülüyorum. destek almak isterim ancak bütçem yetmiyor. bana bir yol gösterin lütfen
