- 27 Mart 2018
- 267
- 160
- 103
- 36
- Konu Sahibi Melegimiz89
-
- #1
Annemle ve kardeşlerimle görüşmüyorum. Bu hayatta kendi kanımdan sadece babam ve bir de dünyalar tatlısı oğlum var.
Eşimle yaklaşık üç yıldır evliyiz. Oğlumuz 4 aylık. Evliliğimde şükür sorun yok. Eşim de iyi bir insandır. Annemle aslında arkadaş gibiydik. Sadece istediği olmayınca ve dediği yapılmayınca hayatı bana zindan ediyordu. Herşeyi yazmam uzun sürer. Örneğin 26 yaşımda beni uykumun arasında gelip tokatlamış bir insan. Bana zarar verdiği için görüşmemeye karar verdim ve 2 yıldır görüşmüyorum artık.
Zor bir hamilelik geçirip erken doğum yaptım. Bebeğim hastanede kaldığı dönem psikolojim alt üst oldu. Ilk günler eşimin ailesi yanımızdaydı sonra birden yanlız kaldık. Eşim bu durumdan rahatsız olduğunu belirtince duymadığım söz kalmadı.
Iyi dediğim eşimin annesi, babası ve ablası meğerse yıllardır beni annem gibi görmüşler ve eşimi onlardan uzaklaştırmak istediğimi düşünmüşler. Bunları söylemek içinde lohusalık dönemini beklemişler galiba. Eşimi doldurup üstlerine yollamışım. Başka sebepler sorduğumda ise migren tuttuğunda 2 veya 3 kez eşim yanlız gitmiş annesi gile. Buda onları istemedigim anlamına geliyormuş. Kapımın önünde araba varken kayinvalidemi doktora götürmemişim. O gün dışında götürdüğüm günler tabiki sayılmıyor. Eşimin ablasına son zamanlar hiç uğramamışız. Inanın doğumundan 3 hafta önce. 3 kez aradık gelmek istiyoruz diye kendisi müsait değildi. Ve buna benzeyen bi kac şey daha var.
Bir de yüzüme taktılar. Ne kadar sohbet etsemde gülmeye çalışsamda ufak bi durgunlukta öyle boş boş bakarken etrafa yüzüm düşmüş suratın asık oluyor. Bıktım inanın sürekli gulememki her insan gibi bende.. ha bu yüz ifademde anneme benziyormuş
Kendimi savununca haklı oldum özürler dilendi ama gelin görünki ben unutamıyorum hala kabullenemiyorum olanları bitenleri. Bu durumda ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Her dedikleri iyi de olsa batıyor. Çok çabalıyorlar benim için ama ben yapamıyorum. Eşim arkamda ve bunu hala söylüyor. Takma sen istediğini ve içinden geleni yap diyor ama yinede benim kafamda sürekli dönüyor bunlar. Çok çabaladım inanin beni sevsinler diye en ufak saygısızlık etmedim ve bunu onlarda biliyorlar. O yüzden daha çok dokunuyor. Geçer mi bu durum 4 ay oldu hala çok kızgınım
Eşimle yaklaşık üç yıldır evliyiz. Oğlumuz 4 aylık. Evliliğimde şükür sorun yok. Eşim de iyi bir insandır. Annemle aslında arkadaş gibiydik. Sadece istediği olmayınca ve dediği yapılmayınca hayatı bana zindan ediyordu. Herşeyi yazmam uzun sürer. Örneğin 26 yaşımda beni uykumun arasında gelip tokatlamış bir insan. Bana zarar verdiği için görüşmemeye karar verdim ve 2 yıldır görüşmüyorum artık.
Zor bir hamilelik geçirip erken doğum yaptım. Bebeğim hastanede kaldığı dönem psikolojim alt üst oldu. Ilk günler eşimin ailesi yanımızdaydı sonra birden yanlız kaldık. Eşim bu durumdan rahatsız olduğunu belirtince duymadığım söz kalmadı.
Iyi dediğim eşimin annesi, babası ve ablası meğerse yıllardır beni annem gibi görmüşler ve eşimi onlardan uzaklaştırmak istediğimi düşünmüşler. Bunları söylemek içinde lohusalık dönemini beklemişler galiba. Eşimi doldurup üstlerine yollamışım. Başka sebepler sorduğumda ise migren tuttuğunda 2 veya 3 kez eşim yanlız gitmiş annesi gile. Buda onları istemedigim anlamına geliyormuş. Kapımın önünde araba varken kayinvalidemi doktora götürmemişim. O gün dışında götürdüğüm günler tabiki sayılmıyor. Eşimin ablasına son zamanlar hiç uğramamışız. Inanın doğumundan 3 hafta önce. 3 kez aradık gelmek istiyoruz diye kendisi müsait değildi. Ve buna benzeyen bi kac şey daha var.
Bir de yüzüme taktılar. Ne kadar sohbet etsemde gülmeye çalışsamda ufak bi durgunlukta öyle boş boş bakarken etrafa yüzüm düşmüş suratın asık oluyor. Bıktım inanın sürekli gulememki her insan gibi bende.. ha bu yüz ifademde anneme benziyormuş
Kendimi savununca haklı oldum özürler dilendi ama gelin görünki ben unutamıyorum hala kabullenemiyorum olanları bitenleri. Bu durumda ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Her dedikleri iyi de olsa batıyor. Çok çabalıyorlar benim için ama ben yapamıyorum. Eşim arkamda ve bunu hala söylüyor. Takma sen istediğini ve içinden geleni yap diyor ama yinede benim kafamda sürekli dönüyor bunlar. Çok çabaladım inanin beni sevsinler diye en ufak saygısızlık etmedim ve bunu onlarda biliyorlar. O yüzden daha çok dokunuyor. Geçer mi bu durum 4 ay oldu hala çok kızgınım
Son düzenleme: