Ne yapacağım ben şimdi

mor delisi .!.:

siz ve hastalıgınız oldugunuz yerde beklerken zaman akıp gidiyor..
şimdiki zamanları degerlendirmediginiz için de depresyona girecek mutsuz olacaksınız.
depresyonu tüketmek istiyorsanız zamanı degerlendirin hastalıgınızı degil

Genişletmek için tıkla...

Dertliii90 .!.:

En buyuk dilegim yasım genç olduğu için bu güzel yıllarımın bu hastalıkla heba olmaması cünki evet biliyorum ki bu kaybettigim yıllara ilerde cok daha fazla üzülücam

Genişletmek için tıkla...

Dertliii90 .!.:

Kızlar ailem bir ise girip çalışmamı istiyorlar ama depresyon rahatsızlıgım var tam olarak iyilesmedim ve icimden hıc çalışmak gelmiyor bu hastalıktan önce de girdigim iste cok duramazdım cünki bende ayrıca sosyal fobi var ve arkadaş edinemıyorum daha dogrusu arkadaş ortamında cok önemsenen bir ınsan olamıyorum liseden beri arkadaş ortamında aranmayan dışlanan insan olmuşumdur hep bu da benı cok üzüyor tüm bunların dışında babam tansıyon hastası ve benım agır depresyon gecirdigimi ve ilaç kulalndıgımı bılmıyor ben hep ona bir sey olacak korkusuyla hastalığımı belli etmemeye calıstım onun yanın da iyiymis gibi davranıyorum sürekli ama içimde neler yaşadığımı bir ben bilirim şimdi de hastayım ben çalısamam diyemem babama ben ne yapayım kızlar hastalıgımla uğraşırken bir de bu dert çıktı başıma

Genişletmek için tıkla...

Awaken .!.:

Kendini bir kaliba sokup hayatini kendine dar ediyorsun.
Depresyondan suan cikabilir hayatinin direksiyonuna gecebilir ve sorumluluk alabilirsin. Kendini sevmekle basla. Sonra sorumlulugunu üstlen.
Geri kalan seyler kafada sadece. Korkularin uzerine gidersen korktugun kadar olmadigini fark edersin. Kendi kendini limitleme.
Ayrica her insanin sevdigi birseyi vardir. Ya el becerisi olur ya baska birsey.. Hobi vs.
Sevdigin seylere ve ruhuna gida veren seni mutluluga gark eden seylere odaklan ve yap. Ruhunu aydinlatacak seylere kos. Evde oturup kafandaki dusuncelerle bogusurken hayat akip gidiyor. Kafadan cik hisse yönel ve birseyler icin emek ver. Ozamam depresyon felan kalmaz, bak gör.

Genişletmek için tıkla...

janemarple .!.:

Uzman yardımı aldığınıza göre günlük hayatınızı az çok sürdürebiliyor duruma gelmiş olmalısınız ya da eli kulağındadır. Ama atalet de hastalık gibi birşey siz depresyondayım diye öylece durdukça durasınız gelir. Hafif tempolu part time gerekirse parası da az bir iş bulun çalışın böylece dışarı çıkmak giyinmek ve insanlarla ilişki kurmak için bir sebebiniz olur. Bir de ben böyle konularda hep aynı tavsiyeyi veriyorum ama yine yazacağım; müzik ya da dramayla ilgili bir kurs bulun böylece kendinizi ifade etmekteki çekingenliğinizin geçmesine faydası olur belediyelerin filan var böyle kursları

Genişletmek için tıkla...

Dertliii90 .!.:

Kızlar ailem bir ise girip çalışmamı istiyorlar ama depresyon rahatsızlıgım var tam olarak iyilesmedim ve icimden hıc çalışmak gelmiyor bu hastalıktan önce de girdigim iste cok duramazdım cünki bende ayrıca sosyal fobi var ve arkadaş edinemıyorum daha dogrusu arkadaş ortamında cok önemsenen bir ınsan olamıyorum liseden beri arkadaş ortamında aranmayan dışlanan insan olmuşumdur hep bu da benı cok üzüyor tüm bunların dışında babam tansıyon hastası ve benım agır depresyon gecirdigimi ve ilaç kulalndıgımı bılmıyor ben hep ona bir sey olacak korkusuyla hastalığımı belli etmemeye calıstım onun yanın da iyiymis gibi davranıyorum sürekli ama içimde neler yaşadığımı bir ben bilirim şimdi de hastayım ben çalısamam diyemem babama ben ne yapayım kızlar hastalıgımla uğraşırken bir de bu dert çıktı başıma

Genişletmek için tıkla...

Deadpool .!.:

Ben de sosyal fobiliyim, tedavi görüyorum 1 aydır. Daha başındayım yani ama inanıyorum ben atlatacağıma. Çünkü çok çabaliyorum size de tavsiye ederim. Sadece ilaçlara bağlı kalmayin. Korktuğunuz ortamlara girin, kalabalık yerlerde bulunun, zorlandığınız utanıp çekindiğiniz her şeyi yavaş yavaş yapmaya çabalayın. Yapabildiğinizi gördükçe motive oluyorsunuz, iyileşmenize olan inancınız artıyor. Ben mesela bugün bir temizlik görevlisine "Kolay gelsin" diyebildim hem de ya sesim titrerse ya beni duymazsa da rezil olursam diye kafamda senaryolar kurmadan ki bu benim için çok büyük bir gelişme. Size tavsiyem girin bir işe ilk zamanlar heyecanlansanızda, eliniz ayağınız birbirine de dolansa zamanla yenersiniz inşallah. Yeter ki kendinizi eve kapatıp ilaçları sihirli değnek gibi görmeyin.

Genişletmek için tıkla...

Dertliii90 .!.:

Kızlar ailem bir ise girip çalışmamı istiyorlar ama depresyon rahatsızlıgım var tam olarak iyilesmedim ve icimden hıc çalışmak gelmiyor bu hastalıktan önce de girdigim iste cok duramazdım cünki bende ayrıca sosyal fobi var ve arkadaş edinemıyorum daha dogrusu arkadaş ortamında cok önemsenen bir ınsan olamıyorum liseden beri arkadaş ortamında aranmayan dışlanan insan olmuşumdur hep bu da benı cok üzüyor tüm bunların dışında babam tansıyon hastası ve benım agır depresyon gecirdigimi ve ilaç kulalndıgımı bılmıyor ben hep ona bir sey olacak korkusuyla hastalığımı belli etmemeye calıstım onun yanın da iyiymis gibi davranıyorum sürekli ama içimde neler yaşadığımı bir ben bilirim şimdi de hastayım ben çalısamam diyemem babama ben ne yapayım kızlar hastalıgımla uğraşırken bir de bu dert çıktı başıma

Genişletmek için tıkla...

Dertliii90 .!.:

Kızlar ailem bir ise girip çalışmamı istiyorlar ama depresyon rahatsızlıgım var tam olarak iyilesmedim ve icimden hıc çalışmak gelmiyor bu hastalıktan önce de girdigim iste cok duramazdım cünki bende ayrıca sosyal fobi var ve arkadaş edinemıyorum daha dogrusu arkadaş ortamında cok önemsenen bir ınsan olamıyorum liseden beri arkadaş ortamında aranmayan dışlanan insan olmuşumdur hep bu da benı cok üzüyor tüm bunların dışında babam tansıyon hastası ve benım agır depresyon gecirdigimi ve ilaç kulalndıgımı bılmıyor ben hep ona bir sey olacak korkusuyla hastalığımı belli etmemeye calıstım onun yanın da iyiymis gibi davranıyorum sürekli ama içimde neler yaşadığımı bir ben bilirim şimdi de hastayım ben çalısamam diyemem babama ben ne yapayım kızlar hastalıgımla uğraşırken bir de bu dert çıktı başıma

Genişletmek için tıkla...

bisorumvar .!.:

Merhaba ben de çalışmayı sevmiyorum, topluluk içinde durmayı bile sevmem, arkadaş edinemem, bir muhabbet esnasında konuşacak bisey bulamam, bir iki eski ve iti arkadaşım vardır onların dışında hiç yeni arkadaş edinmedm.
Öncelikle hastalığın nedir. Gerçekten bir hastalık mi yoksa senin kendini daha rahat hissetmene sebep olan bir bahane mi? Senden başkası bilemez bunu.bunalimdaym, depresyondayım, bipolarim, sizofrenim demek her zaman içsel olarak rahatlatsa da, yapmadgnz çoğu şeyin bahanesi olsa da uzun vadede sizi daha da toplumdan soyutlayan, pasiflestiren bir durum.. Tabi gerçek bir rahatsizlignz varsa ilk amacınız bunu atlatmak iyileşmek olsun.is konusuna gelirsek de en kolay sizi en zorlamicak sektörü düşünün, temizlik veya bulaşık yıkamak dahil.. Bir kaç kere girin çıkın bi yerlere, nerde rahatsaniz nerde anlaşması kolay birileri varsa orda çalışmaya devam edin, ama en azından bir deneyin.. Hersey daha güzel olacaktır emin olun.

Genişletmek için tıkla...

Dertliii90 .!.:

Kızlar ailem bir ise girip çalışmamı istiyorlar ama depresyon rahatsızlıgım var tam olarak iyilesmedim ve icimden hıc çalışmak gelmiyor bu hastalıktan önce de girdigim iste cok duramazdım cünki bende ayrıca sosyal fobi var ve arkadaş edinemıyorum daha dogrusu arkadaş ortamında cok önemsenen bir ınsan olamıyorum liseden beri arkadaş ortamında aranmayan dışlanan insan olmuşumdur hep bu da benı cok üzüyor tüm bunların dışında babam tansıyon hastası ve benım agır depresyon gecirdigimi ve ilaç kulalndıgımı bılmıyor ben hep ona bir sey olacak korkusuyla hastalığımı belli etmemeye calıstım onun yanın da iyiymis gibi davranıyorum sürekli ama içimde neler yaşadığımı bir ben bilirim şimdi de hastayım ben çalısamam diyemem babama ben ne yapayım kızlar hastalıgımla uğraşırken bir de bu dert çıktı başıma

Genişletmek için tıkla...