• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ne yapacağımı biliyorum ama cesaretim yok

viver

Üye
Kayıtlı Üye
20 Ağustos 2013
15
0
6
İstanbul
merhabalar;yeni üyeyim ve yazılanlara ve yorumlara bakınca belki bana da yardımınız dokunur diye başladım:(özetle anlatmaya çalışacağım;3 seneyi biraz geçti evleneli flörtle beraber 4 sene ama bu 4 sene zarfında ilk 2 ay hariç hep kavga hep hakaret hep eşya kırıp dökme hep boşanacağım söylemleri ve eşimin valizini toplayıp gitmeleri benim kovmalarım ekonomik güçlükleri aşmada benim çabalarım ve onun kaygısızlığı...neresinden tutup yazayım bilemiyorum toparlayamıyorum.ilk zamanlar aşk sarhoşluğuyla göremediğim şeyleri geriye dönüp baktığımda görüyorum,meğer benim değişik ilginç bir adam diye nitelediğim eşim dengesizin biriymiş.birbirimizi çok seviyoruz hep birlikte vakit geçiriyoruz hala flört eder gibi günde bilmem kaç posta sms,insanlar bize gıpta ederdi öyle iyi anlaşıyorduk,son bir senedir hep kendimi mutlusun diye kandırır oldum.borçlu yaşamayı sevmiyorum eşimde borçsuz yaşamayı sevmiyor,özgürlük adına aileyi aksesuar olarak görür son derece kaygısız uykucu hiçbirşey üretmeyen sadece politik söylemlerde bulunan ve içen bir kocam var ve ben onunla içtiğim ve parayı dert etmediğim sürece çok mutlu olan biri.offfff en sonunda ikna ettim ve psikiyatristten randevu aldı,bu arada boşanma davamız açıldı mahkemeye gittik anlaşmalı açtığımız davayı ikimiz de seviyoruz diye kapattık.2 ay oldu söz söz üstüne değişen hiçbir şey yok.benim tutarsızlıklarım onu arsızlaştırdı,söyler ama yapmaz diye düşünüyor şimdi.16 sene yalnız yaşamış sık boğaz etmeyeyim ağırdan aldım evliliğe alışsın diye ama olmadı hala bekarmış gibi davranıyor.gerisini siz sordukça yazayım arkadaşlar dilim dolanıyor parmaklarım duruyor,bir akıl verin bana,son durum cuma sabah çıktı,akşam tlf açtım içmiş,bağırdım çağırdım gelme eve sakın bitti bu iş dedim,ertesi gün aramış ulaşamamış arkadaşına arattı ben de eşyalarını topladım onun yüzünü bile görmek istemiyorum bir ara sen alır mısın dedim ayrı kalın falan filan dedi yok dedim ağlamaktan yoruldum,şımarıklığından bıktım 42 yaşında hala çocuk gibi...yarın randevusu vardı beraber gidelim bana yardım et dedi tamam demiştim ama cuma gününe kadar böyleydi,şimdi ne yapayım ben???:(:(:(:(
 
Son düzenleme:
merhabalar;yeni üyeyim ve yazılanlara ve yorumlara bakınca belki bana da yardımınız dokunur diye başladım:(özetle anlatmaya çalışacağım;3 seneyi biraz geçti evleneli flörtle beraber 4 sene ama bu 4 sene zarfında ilk 2 ay hariç hep kavga hep hakaret hep eşya kırıp dökme hep boşanacağım söylemleri ve eşimin valizini toplayıp gitmeleri benim kovmalarım ekonomik güçlükleri aşmada benim çabalarım ve onun kaygısızlığı...neresinden tutup yazayım bilemiyorum toparlayamıyorum.ilk zamanlar aşk sarhoşluğuyla göremediğim şeyleri geriye dönüp baktığımda görüyorum,meğer benim değişik ilginç bir adam diye nitelediğim eşim dengesizin biriymiş.birbirimizi çok seviyoruz hep birlikte vakit geçiriyoruz hala flört eder gibi günde bilmem kaç posta sms,insanlar bize gıpta ederdi öyle iyi anlaşıyorduk,son bir senedir hep kendimi mutlusun diye kandırır oldum.borçlu yaşamayı sevmiyorum eşimde borçsuz yaşamayı sevmiyor,özgürlük adına aileyi aksesuar olarak görür son derece kaygısız uykucu hiçbirşey üretmeyen sadece politik söylemlerde bulunan ve içen bir kocam var ve ben onunla içtiğim ve parayı dert etmediğim sürece çok mutlu olan biri.offfff en sonunda ikna ettim ve psikiyatristten randevu aldı,bu arada boşanma davamız açıldı mahkemeye gittik anlaşmalı açtığımız davayı ikimiz de seviyoruz diye kapattık.2 ay oldu söz söz üstüne değişen hiçbir şey yok.benim tutarsızlıklarım onu arsızlaştırdı,söyler ama yapmaz diye düşünüyor şimdi.16 sene yalnız yaşamış sık boğaz etmeyeyim ağırdan aldım evliliğe alışsın diye ama olmadı hala bekarmış gibi davranıyor.gerisini siz sordukça yazayım arkadaşlar dilim dolanıyor parmaklarım duruyor,bir akıl verin bana,son durum cuma sabah çıktı,akşam tlf açtım içmiş,bağırdım çağırdım gelme eve sakın bitti bu iş dedim,ertesi gün aramış ulaşamamış arkadaşına arattı ben de eşyalarını topladım onun yüzünü bile görmek istemiyorum bir ara sen alır mısın dedim ayrı kalın falan filan dedi yok dedim ağlamaktan yoruldum,şımarıklığından bıktım 42 yaşında hala çocuk gibi...yarın randevusu vardı beraber gidelim bana yardım et dedi tamam demiştim ama cuma gününe kadar böyleydi,şimdi ne yapayım ben???:(:(:(:(

Alkol,hakaret,borçlar...
Benim için bunlardan bir tanesi bile boşanma sebebi.
Siz nasıl ve neden dayanıyorsunuz bilemedim.
Allahım yardımcınız olsun inşallah.
 
Alkol,hakaret,borçlar...
Benim için bunlardan bir tanesi bile boşanma sebebi.
Siz nasıl ve neden dayanıyorsunuz bilemedim.
Allahım yardımcınız olsun inşallah.

bunların yanında ben süpürürüm o siler,allerjim var diye evde toz bırakmaz yemeklere itiraz etmez..vb
 
o zaman artılarını eksilerini tartıp kararını vereceksin
kocanı en iyi tanıyan sensin
 
ilk 2 ay hariç hep böyleydi diyosun...demekki evlenmeden önce başlamış huzursuzluklar...tam" yeni evliliklerde olur böyle,sular bulanmadan durulmaz " diyecektim ki,42 yaşında kocaman adam olduğunu okudum,vazgeçtim...40 ından sonra değişmesini beklemek,senin hayatının bitmesi demek :50:
 
sakin dingin huzurlu bir evlilik değil sanırım, okuyunca bana da geçti mutsuzluğu.. insan sevdiği şeyler uğruna mücadele etmek istiyor ama ortada buna değen bir insan var mı, bunu sadece sen bilebilirsin. senin üzüldüğün kadar sana üzülüyor mu o da? şunu da söylemek isterim,alkol herşeyin sonudur. ailenin bitişidir. keza sürekli borçlu olması da.sorumluluk alamayan bir insanla ancak nasıl mutlu olabilirsin biliyor musun, sen de en az onun kadar pervasızsan. demişsin ki, ben de onunla oturup içtiğim ve parayı düşünmediğim sürece mutluyuz. bu mutluluk değil ki, kendini kandırmak..

yapmak da zor, yıkmak da. hayat her zaman adil olmayabiliyor. bazen içimizdeki yangına rağmen vazgeçmek zorunda kalıyoruz. bu kararı verecek kişi sensin. dilerim kendin için en doğru adımı atarsın..
 
merhaba arkadasim,konunu uzulerek okudum bu son uc bucuk yil senin icin zor gecmis olmali..ilginc adam deyip dengesizliginin uzerini kapatman gibi belki baska baska huy ve davranislarini da kendince baska isimlerle nitelendirip uzerini kapatmaya ve normallestirmeye calismis olabilirsin yoksa bu dort yil nasil gecer bosanma krizleri hakaret ve kirip dokmelerle...insan hep umut ediyor iste bir umut bir umut bu kadar zaman devirmissin..sormak istedigim acaba senin iliskiyi duzeltmede ne gibi cabalarin oldu?girisimlerine aldigin tepkiler nasildi?iliskinizde degistirmek istedigin ilk bes seyi yazabilir misin bana?ona gore bir cozum bulalim sana..
 
Kusursuz insan yoktur, esinizin kusurlari oldukca büyük ama, sadece kusurlarini anlatirsaniz burada ki tüm kadinlar "bosan" der.
Esinizi en iyi siz tanirsiniz.
Alkolik denilecek seviyede mi iciyor?
 
merhaba arkadasim,konunu uzulerek okudum bu son uc bucuk yil senin icin zor gecmis olmali..ilginc adam deyip dengesizliginin uzerini kapatman gibi belki baska baska huy ve davranislarini da kendince baska isimlerle nitelendirip uzerini kapatmaya ve normallestirmeye calismis olabilirsin yoksa bu dort yil nasil gecer bosanma krizleri hakaret ve kirip dokmelerle...insan hep umut ediyor iste bir umut bir umut bu kadar zaman devirmissin..sormak istedigim acaba senin iliskiyi duzeltmede ne gibi cabalarin oldu?girisimlerine aldigin tepkiler nasildi?iliskinizde degistirmek istedigin ilk bes seyi yazabilir misin bana?ona gore bir cozum bulalim sana..[/QUcevaplar için teşekkür ederim arkadaşlar
hem de ne zorlu geçti;dediğiniz gibi hep bir umutla kendimi sorgulama ve kendimde hata arayıp düzeltmeyle ilgili uğraşlar verdim.işte çok titizim iki hafta evi temizlemedim bir dönem böyle gitti ama hala temizlik alışkanlıkları değişmedi bir ara söylediklerimi hep ters anlıyor diye aman küsmesin diye ağzımı açmadım yanlışlarını dağınıklığını pervasızlığını görmezden geldim,bir ara aile ilişkilerini sevmiyorum dedi ailemle görüşmedim...
değiştirmek istediğim ilk beş şeye gelince;
beni dinlemeyi ve anlamayı öğrenmesi
aslında bu hepsini özetliyor,beni anlasaydı ne yanlış anlama krizleri geçirirdik ne ekonomik zorluk yaşardık ne de başka bir şey.hep hı hı der ben konuşunca ama aklı başka bir yerdedir.dikkate alınmıyor olmak beni delirtti artık.hep bende varım lütfen beni dinle anla diye yalvardım.sadece bana kulak verdiği tek yer yatak odası oldu...
 
sürekli kafası güzel mi geziyor?
borçları nereye yapıyor?
psikolog yardımı da almaya başlamışsınız. bunu da deneyin son şans olarak bence.
 
Kusursuz insan yoktur, esinizin kusurlari oldukca büyük ama, sadece kusurlarini anlatirsaniz burada ki tüm kadinlar "bosan" der.
Esinizi en iyi siz tanirsiniz.
Alkolik denilecek seviyede mi iciyor?

hayır alkolik denecek kadar değil yani 2 hafta hiç içmediği olur ama paramız olduğu ilk anda çiçek almak yerine''sana viski aldım ''diye sevinerek eve gelen bir adam
ben beceremedim sanırım tutarsız davrandım tavırlarımda net olsaydım çizgilerim olduğunu hissettirseydim böyle olmayacaktı diye düşünüyorum.iyi olduğu yanları yok mu tabii var.bana yardımcı olmayı sever bir gün geldim evi silmiş süpürmüş havalandırmış bir de halıları dışrı atmış havalansın diye...bunun yanında arabayı hep ben kullanırım bilmediğim bir yola giderken ne yazıyor tabelada göremiyorum dediğimde soför sensin sen bakacaksın der:(bu arada arabayı kullanmaktan nefret eder.ne bileyim gecenin bir yarısı çıkar bana tatlı arar canım isterse.bazen kahvaltı hazırlar beni uyandırır ama bunları hep pişmanlık duyduğu birşey üzerine yapar bir nevi kendini affettirme çabası...
 
sürekli kafası güzel mi geziyor?
borçları nereye yapıyor?
psikolog yardımı da almaya başlamışsınız. bunu da deneyin son şans olarak bence.

yok öyle değil ama içmesinde sınır yok bir içtim mi şişenin dibi illa görünür.borçlar kredi kartıyla alınan içkiye gider yada meyhaneye götürür beni yada yanımızdakilerinde hesabını o öder...sonsuz mert ve merhametli biridir
 
Ben de bilemedim canım.
Yazılabilecek birçok şey,eşin 42 yaşında olunca anlamını yitiriyor.
Yani yirmilerinde olsaydı belki biraz yola gelirdi ama bu durumda çok zor.
Anca uslanma dönemine denk gelmen lazım.O da seni uzun yıllar yıpratır.
Eşin belki sevgili olarak eğlenceli ama evlilik için hiç ideal değil.
Böyle adamla 1-2 sene güzel geçer,sonrası üzer.Sen de o 1-2 seneyi geçirmişsin zaten.

Senin de dediğin gibi baştan sen de biraz tutarsız davranmışsın.
Ev ve evlilik düzeni olarak bazı kuralları oturtabilseydin keşke.
Mesela akşam beraber yemek,gece ayrı çıkmamak,belki sadece haftasonu az içmek gibi...
Böyle bir eşi yola getirmek için,kadının baskın ve kararlı olması gerekiyor.

Bence iyi düşün...
Çocuk sahibi olmayı,düzenli aile hayatını,kenara para biriktirip ileride huzurlu yaşamayı düşünüyorsan bu şekilde olmayacağı belli.
 
Ben de bilemedim canım.
Yazılabilecek birçok şey,eşin 42 yaşında olunca anlamını yitiriyor.
Yani yirmilerinde olsaydı belki biraz yola gelirdi ama bu durumda çok zor.
Anca uslanma dönemine denk gelmen lazım.O da seni uzun yıllar yıpratır.
Eşin belki sevgili olarak eğlenceli ama evlilik için hiç ideal değil.
Böyle adamla 1-2 sene güzel geçer,sonrası üzer.Sen de o 1-2 seneyi geçirmişsin zaten.

Senin de dediğin gibi baştan sen de biraz tutarsız davranmışsın.
Ev ve evlilik düzeni olarak bazı kuralları oturtabilseydin keşke.
Mesela akşam beraber yemek,gece ayrı çıkmamak,belki sadece haftasonu az içmek gibi...
Böyle bir eşi yola getirmek için,kadının baskın ve kararlı olması gerekiyor.

Bence iyi düşün...
Çocuk sahibi olmayı,düzenli aile hayatını,kenara para biriktirip ileride huzurlu yaşamayı düşünüyorsan bu şekilde olmayacağı belli.
en son yazdığınız cümle benim kafamdaki birbirinne değmeyen tilkilerde bunlar zaten:(
 
ilk bes maddeyi durumu olcmek icin sordum cevabimi aldim,simdi ben size asil yorumumu yapayim...bes madde saymak yerine tek bir sey soylemissiniz,acaba kendinizi esinize iyi ifade edebiliyor musunuz?detayci bir insan olmadiginizi,sabirli bir insan oldugunuzu goruyorum.Az seyle yetiniyorsunuz aslinda ve tek istediginiz esinizin sorumsuzluklarinin katlanabilir hale gelmesi icin ondan size gelecek olumlu bir adim.Sizin artik kendinizi ifade edecek gucunuz kalmamis,bosanma konusu aslinda istediginiz icin degil de duzeltebileceginize inanciniz kalmadigi icin..Ben sizin aranizda buyuk bir iletisimsizlik goruyorum..Kimi insanlar soyleneni anlamazlar birseyleri onlara davranislarimizla anlatmamiz gerekir,kimisi de tam tersi..esinizin soylrdiklerinize verdigi tepki ile hic konusmadan davranislarinizla anlattiginiz seylere verdigi tepkiyi olcerek kendinizi yormadan kendinizi dinlenrbilir ve anlasilabilir hale getirebilirsiniz...mesela kimi erkekler dirdir der bir sorunumuzu konusmak istedigimizde bu tip durumlarda sozler degil davranislarinizla konusmaniz gerekir..
 
ilk bes maddeyi durumu olcmek icin sordum cevabimi aldim,simdi ben size asil yorumumu yapayim...bes madde saymak yerine tek bir sey soylemissiniz,acaba kendinizi esinize iyi ifade edebiliyor musunuz?detayci bir insan olmadiginizi,sabirli bir insan oldugunuzu goruyorum.Az seyle yetiniyorsunuz aslinda ve tek istediginiz esinizin sorumsuzluklarinin katlanabilir hale gelmesi icin ondan size gelecek olumlu bir adim.Sizin artik kendinizi ifade edecek gucunuz kalmamis,bosanma konusu aslinda istediginiz icin degil de duzeltebileceginize inanciniz kalmadigi icin..Ben sizin aranizda buyuk bir iletisimsizlik goruyorum..Kimi insanlar soyleneni anlamazlar birseyleri onlara davranislarimizla anlatmamiz gerekir,kimisi de tam tersi..esinizin soylrdiklerinize verdigi tepki ile hic konusmadan davranislarinizla anlattiginiz seylere verdigi tepkiyi olcerek kendinizi yormadan kendinizi dinlenrbilir ve anlasilabilir hale getirebilirsiniz...mesela kimi erkekler dirdir der bir sorunumuzu konusmak istedigimizde bu tip durumlarda sozler degil davranislarinizla konusmaniz gerekir..

hep açık olmaktan yana oldum ve bunu ondan da istedim ben hep anlattım o hı hı dedi tamam söz dedi ve bir süreliğine değişti sonra hoop yine aynı.davranışlarımla ifade etmeye çalıştığımda ya da bana hissettirdiğinin aynısını ona hissettirmek için durum kolladım ve yakaladım işte o zaman beni anladı ama yine aynı oldu.derdin ne bana söyle çare arayalım dediğimde yok bir şey. ama ben seni çok seviyorum diye yanıt aldım.3 gündür ortada yok ve ne arama ne sorma... yarın ki randevuya da gitmeyecek ondan da emiim artık
 
Sanki benim eski esimi anlatmissin arkadasim.Yemeyi,icmeyi,gezmeyi sever,aile ortamlarindan hoslanmaz,sorumluluk agir gelir ayni zamanda yemekler kahvaltilar hazirlamaya,sevdigim seyleri alip eve gelmeye bayilir.Ev islerinde yardimcidir.Araba kullanmayi benden sonra ogrendi.Gel gelelimki surekli icmek istemesi,ictiginde mutlaka sisenin dibini gormesi,sarhos olup esyalari kirma,kufurler hakaretler insani canindan bezdiriyor.Bu tipler arkadaslari icin canini verirler.Cok bonkordurler,gittikleri yerlerde hesap odemeye bayilirlar.Ama ayni fedakarligi karisi icin yapmazlar.Cunku aile iliskileri gelismemistir,aile olmanin onemini kavratan kimse olmamistir.Benim sizden farkli olarak cocuk yapma gibi bi hatam oldu.Zaten cocuk da bizim sonumuz oldu.Cunku kaldiramiyorlar cocuk sorumlulugunu,baba olmayi beceremiyorlar.Ozgurluklerinin kisitlanmasi,evdeki cpcuk aglamasi,karisinin gecici olarak da olsa ilgisini kaybetmesi bunlarin hepsi onlari zaten beceremedikleri evlilik hayatini cekilmez hale getiriyor.Size demem o ki bizim evliligimiz esimin "evlilik,cocuk bana gore degilmis.ben bu cocuk icin hayatimdan vazgecemicem" sozleriyle sona erdi.Cok iyi dusun.Eger mucadeleye devam edeceksen SAKIN cocukla duzelir umuduna girme.Ben sizin esinizde eski esimin 10 yil sonraki halini gordum.Yani degismez boyle adamlar.Cunku yasam tarzlari budur.Karar sizin...
 
Back
X