Ne yapacağımı bilmiyorum

BeklenenYolcu .!.:

Hanımlar buraya kaydolmamın sebebi bebek hazırlığıydı. Evliliğinin 1 yıl olmasına 1 ay var. Eşimle çok kötü bir tartışma yaşadık. Ben bu ilişkide sürekli yapıcı olmaya çalışan, alttan alan biriyim. İkimizde üniversite mezunuyuz. O çalışıyor bense daha işe girmedim. Eşimi severek evlendim. Biraz görücü usulü gibi oldu ama biz tanışıp evlendik. Hiçbir maddi sıkıntımız yok. Dün kavga ettiğimizde ben başka odaya gidip karşılık vermedim. Ancak o tartışmayı devam ettirerek yanıma geldi. Hakaretler küfürler etti. Kaba kuvvet uyguladı. Ben ona karşılık verecek bir kuvvetteyim ama karşılık vermedim. O bunları bana yaparken yapma lütfen seni affetmem bu yaptıklarını söylediklerini affetmeyeceğim dedim. Ama o hakaretlerine devam etti, bağırdı çağırdı. Canım çok yandı kollarımı bacaklarımı çok kötü büktü. Dermanım kalmamıştı. Gözlerinin içine bakarak bitti, babamı ara beni alsın dedim. Yoksa yarın sabah ben gideceğim dedim. Telefonumu aldı, kapıyı kitledi anahtarı sakladı. Tükendiğimi hissettim. Sonra bir an bir şey oldu sanki bana yalvarmaya ayaklarıma kapanmaya başladı. Anlam veremedim. Belki karnımda evladın var, nasıl böyle hakaretler edebildin dedim. Af diledi. Ama bittiğini boşanacağımı söyledim. Bu evlilik içinde bir çok kere tartışma yaşadık. Zarar verdiği çok oldu.. Ben bebek sahibi olmak için çabalayan biriyim. Ama bütün bu yaşananlardan sonra böyle bir huzursuzluğun yaşandığı yere nasıl bebek dünyaya getireyim... Eşimi seviyorum. Huzurlu anılarımız da çok fazla. Ama tartışmada kavgada içinden bir cani çıkıyor... Bugün sabah giderken telefonumu bıraktı, kapıyı da kitlemeyip gitti. Çok kafam karışık. Bir yandan iyi yönleri de çok fazla bir yandan bana kötülüğü de çok fazla. Şu an evdeyim. Baba evine dönmekle dönmemek arasında kaldım. Devam etsem bir daha yapacak mı bilmiyorum sözler veriyor bir daha olmayacak diye. Ama böyle de kendimi çok değersiz ve gurursuz görüyorum. Ne yapmalıyım ben..

Genişletmek için tıkla...

Calcifer .!.:

Size şiddet uygulayan adamdan ayrılın. Adam sizden hırsını alana kadar size şiddet uygulamış ve sonrasında rahatlayınca gelip özür dilemiş. siz onun kum torbası mısınız?
bir de böyle bir adamı baba yapmayın. Karısına saygı duymayan sevmeyen çocuğuna sevgimi gösterir

Genişletmek için tıkla...

Derindeniz95 .!.:

Daha 1 yıllık bile evli değilsiniz ama çocuk yapmak için ne uğraşmışsınız.Keske karşınızdaki adamı tanımadan çocuk uğraşına girmeseydiniz.Ayni evin içine girmeden kimseyi tanıyamazsınız.

Genişletmek için tıkla...

pandaseverkiz .!.:

2 güzel söze kanıldığı sürece ben şiddetin devamının geleceğini düşünüyorum üzgünüm ama malesef öyle.en azından darp raporu falan alın. Eşinizi şiddetten caydirmanin bir yolunu bulun boşamayacaksanız da .Bu şekilde saygınızı yitirirsiniz. Zamanla eşiniz dövecek sövecek nasılsa beni boşamıyor diyecek bi noktadan sonra .

Genişletmek için tıkla...

Nefsepranga .!.:

Çocuk yapmaya bu kadar heves ve acele neden. Daha 1 yıl olmamış bizede boşa sormayın gitmezsiniz ayrılmazsınız affedersiniz çünkü sinirle buraya bir iç döküş sizinki sadece şunu unutmayın birkez kalkan el herzaman kalkar ona göre kendinizi hazırlayın

Genişletmek için tıkla...

BeklenenYolcu .!.:

Hanımlar buraya kaydolmamın sebebi bebek hazırlığıydı. Evliliğinin 1 yıl olmasına 1 ay var. Eşimle çok kötü bir tartışma yaşadık. Ben bu ilişkide sürekli yapıcı olmaya çalışan, alttan alan biriyim. İkimizde üniversite mezunuyuz. O çalışıyor bense daha işe girmedim. Eşimi severek evlendim. Biraz görücü usulü gibi oldu ama biz tanışıp evlendik. Hiçbir maddi sıkıntımız yok. Dün kavga ettiğimizde ben başka odaya gidip karşılık vermedim. Ancak o tartışmayı devam ettirerek yanıma geldi. Hakaretler küfürler etti. Kaba kuvvet uyguladı. Ben ona karşılık verecek bir kuvvetteyim ama karşılık vermedim. O bunları bana yaparken yapma lütfen seni affetmem bu yaptıklarını söylediklerini affetmeyeceğim dedim. Ama o hakaretlerine devam etti, bağırdı çağırdı. Canım çok yandı kollarımı bacaklarımı çok kötü büktü. Dermanım kalmamıştı. Gözlerinin içine bakarak bitti, babamı ara beni alsın dedim. Yoksa yarın sabah ben gideceğim dedim. Telefonumu aldı, kapıyı kitledi anahtarı sakladı. Tükendiğimi hissettim. Sonra bir an bir şey oldu sanki bana yalvarmaya ayaklarıma kapanmaya başladı. Anlam veremedim. Belki karnımda evladın var, nasıl böyle hakaretler edebildin dedim. Af diledi. Ama bittiğini boşanacağımı söyledim. Bu evlilik içinde bir çok kere tartışma yaşadık. Zarar verdiği çok oldu.. Ben bebek sahibi olmak için çabalayan biriyim. Ama bütün bu yaşananlardan sonra böyle bir huzursuzluğun yaşandığı yere nasıl bebek dünyaya getireyim... Eşimi seviyorum. Huzurlu anılarımız da çok fazla. Ama tartışmada kavgada içinden bir cani çıkıyor... Bugün sabah giderken telefonumu bıraktı, kapıyı da kitlemeyip gitti. Çok kafam karışık. Bir yandan iyi yönleri de çok fazla bir yandan bana kötülüğü de çok fazla. Şu an evdeyim. Baba evine dönmekle dönmemek arasında kaldım. Devam etsem bir daha yapacak mı bilmiyorum sözler veriyor bir daha olmayacak diye. Ama böyle de kendimi çok değersiz ve gurursuz görüyorum. Ne yapmalıyım ben..

Genişletmek için tıkla...

BeklenenYolcu .!.:

Hanımlar buraya kaydolmamın sebebi bebek hazırlığıydı. Evliliğinin 1 yıl olmasına 1 ay var. Eşimle çok kötü bir tartışma yaşadık. Ben bu ilişkide sürekli yapıcı olmaya çalışan, alttan alan biriyim. İkimizde üniversite mezunuyuz. O çalışıyor bense daha işe girmedim. Eşimi severek evlendim. Biraz görücü usulü gibi oldu ama biz tanışıp evlendik. Hiçbir maddi sıkıntımız yok. Dün kavga ettiğimizde ben başka odaya gidip karşılık vermedim. Ancak o tartışmayı devam ettirerek yanıma geldi. Hakaretler küfürler etti. Kaba kuvvet uyguladı. Ben ona karşılık verecek bir kuvvetteyim ama karşılık vermedim. O bunları bana yaparken yapma lütfen seni affetmem bu yaptıklarını söylediklerini affetmeyeceğim dedim. Ama o hakaretlerine devam etti, bağırdı çağırdı. Canım çok yandı kollarımı bacaklarımı çok kötü büktü. Dermanım kalmamıştı. Gözlerinin içine bakarak bitti, babamı ara beni alsın dedim. Yoksa yarın sabah ben gideceğim dedim. Telefonumu aldı, kapıyı kitledi anahtarı sakladı. Tükendiğimi hissettim. Sonra bir an bir şey oldu sanki bana yalvarmaya ayaklarıma kapanmaya başladı. Anlam veremedim. Belki karnımda evladın var, nasıl böyle hakaretler edebildin dedim. Af diledi. Ama bittiğini boşanacağımı söyledim. Bu evlilik içinde bir çok kere tartışma yaşadık. Zarar verdiği çok oldu.. Ben bebek sahibi olmak için çabalayan biriyim. Ama bütün bu yaşananlardan sonra böyle bir huzursuzluğun yaşandığı yere nasıl bebek dünyaya getireyim... Eşimi seviyorum. Huzurlu anılarımız da çok fazla. Ama tartışmada kavgada içinden bir cani çıkıyor... Bugün sabah giderken telefonumu bıraktı, kapıyı da kitlemeyip gitti. Çok kafam karışık. Bir yandan iyi yönleri de çok fazla bir yandan bana kötülüğü de çok fazla. Şu an evdeyim. Baba evine dönmekle dönmemek arasında kaldım. Devam etsem bir daha yapacak mı bilmiyorum sözler veriyor bir daha olmayacak diye. Ama böyle de kendimi çok değersiz ve gurursuz görüyorum. Ne yapmalıyım ben..

Genişletmek için tıkla...

BeklenenYolcu .!.:

Hanımlar buraya kaydolmamın sebebi bebek hazırlığıydı. Evliliğinin 1 yıl olmasına 1 ay var. Eşimle çok kötü bir tartışma yaşadık. Ben bu ilişkide sürekli yapıcı olmaya çalışan, alttan alan biriyim. İkimizde üniversite mezunuyuz. O çalışıyor bense daha işe girmedim. Eşimi severek evlendim. Biraz görücü usulü gibi oldu ama biz tanışıp evlendik. Hiçbir maddi sıkıntımız yok. Dün kavga ettiğimizde ben başka odaya gidip karşılık vermedim. Ancak o tartışmayı devam ettirerek yanıma geldi. Hakaretler küfürler etti. Kaba kuvvet uyguladı. Ben ona karşılık verecek bir kuvvetteyim ama karşılık vermedim. O bunları bana yaparken yapma lütfen seni affetmem bu yaptıklarını söylediklerini affetmeyeceğim dedim. Ama o hakaretlerine devam etti, bağırdı çağırdı. Canım çok yandı kollarımı bacaklarımı çok kötü büktü. Dermanım kalmamıştı. Gözlerinin içine bakarak bitti, babamı ara beni alsın dedim. Yoksa yarın sabah ben gideceğim dedim. Telefonumu aldı, kapıyı kitledi anahtarı sakladı. Tükendiğimi hissettim. Sonra bir an bir şey oldu sanki bana yalvarmaya ayaklarıma kapanmaya başladı. Anlam veremedim. Belki karnımda evladın var, nasıl böyle hakaretler edebildin dedim. Af diledi. Ama bittiğini boşanacağımı söyledim. Bu evlilik içinde bir çok kere tartışma yaşadık. Zarar verdiği çok oldu.. Ben bebek sahibi olmak için çabalayan biriyim. Ama bütün bu yaşananlardan sonra böyle bir huzursuzluğun yaşandığı yere nasıl bebek dünyaya getireyim... Eşimi seviyorum. Huzurlu anılarımız da çok fazla. Ama tartışmada kavgada içinden bir cani çıkıyor... Bugün sabah giderken telefonumu bıraktı, kapıyı da kitlemeyip gitti. Çok kafam karışık. Bir yandan iyi yönleri de çok fazla bir yandan bana kötülüğü de çok fazla. Şu an evdeyim. Baba evine dönmekle dönmemek arasında kaldım. Devam etsem bir daha yapacak mı bilmiyorum sözler veriyor bir daha olmayacak diye. Ama böyle de kendimi çok değersiz ve gurursuz görüyorum. Ne yapmalıyım ben..

Genişletmek için tıkla...