• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ne yapacagımı bılmıyorum :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Üniversite okudugunuzda is bulacağınızın garantisi yok. Hele iibf okuyacaksaniz(iibf mezunuyum) hic zaman kaybetmeyin. Açıktan da okursunuz. Girin bir yere calismaya baslayin. Once maddi pranganizdan kurtulun, esinize bagli olmayin. Bu evlilikte cocuk sahibi olmak icin tek basiniza cabalamayin. Gebelik fiziksel olarak cok zor ama asıl zorluk dogumdan sonra basliyor. Esinizin size destek olacagini sanmıyorum. Tek basiniza cocuk buyuteceksiniz, maddiyat dolayisi ile bosanamayacaksiniz, ailenizin durumu zaten belliymis.



Hatta size kendi hayatimdan ornek vereyim.
Sizin yaşadıklarınızı evliligimde yasamadim ama incir çekirdeğini doldurmayack bir sebeple yasanan tartismayi maalesef aileler gördü. herkes iliski uzmani kesildi. Kadinsin alttan al, kadin onu yapmaz, kadin susar, yuvayi disi kus yapar, evine bakiyor ya o yeterli, bogma, bunaltma, kizdirma bir suru sacma sapan sey duydum. Beni bir kaliba sokmaya calistilar. Neyse ki o kaliba sığmayacak kadar büyüğüm herkesi susturdum, cenelerini kapattim. Hatta bu yuzden esimin psikiyatriste giden aile uyeleri benim de psikologa gitmemi onerdiler. Kendileri de eslerinden cok cekiyor, kadinin hizmet rolunu ustlendigi evlilikleri normal karsiliyor, maddi kaygılar yuzunden ayrilamiyor, rahatlamak icin ilac kullaniyorlar. Bir erkekle yani kocamla tartisabjlmem, susmamam onlari hayretlere dusurdu. Bunu cok uzulerek söylüyorum ki ozguvenimin kaynagi iş bulup calistigim an kimseye muhtac olmayacagim, kimsenin suratini cekmek zorunda olmayacagim bir meslegimin olmasi. Siz guclu olursaniz karsinizdakiler ezilip buzuluyor ama siz ezildikce tepenize cikiyorlar. Lutfen once meslek sahibi olun. Satis danismani olarak calisip sonran magaza mudurlugune gecen bir suru arkadasim var. Hepsi lise mezunu. Kendinizi bulduktan sonra zihniniz aydinlanacak, yolunuz acilacaktir.
 
bizde genelde çocuk için doktora gidiyoruz bu yüzden seni anlayabiliyorum. çok yıpratıcı ve yorucu süreç ama çok pardon da bu zamanda eşin senin yanında olmayacaksa nerede olacak? iyi zamanda herkes herkesin yanında zaten. şu anında sana destek olmayan eşin çocuk olduğunda mı destek olacak.. bence sen çocuk düşünceni bir gözden geçir, önce aranızdaki sorunları halledin. adamın hastanelik - acillik vs durumu olsa benlik bir şey yok diyip gidicek misin mesela? o bunu yapabiliyorsa çok daha büyük sorunlar var..
 
Bnun ıcın cesaret gereklı bende yok o
Farzedin ki eşiniz geldi ve boşanmak istiyorum deyip dava açtı. İkinizi bağlayan bir çocuk da yok ortada. Ne yapacaksınız, dayanağım maddi gücüm yok nolur boşama beni mi diyeceksiniz? Mahkeme size üç kuruş nafaka bağlar, o da artık ömür boyu değil.

Bırak annesini abilerine kadar katlanıp sesinizi çıkaramıyormuşsunuz. Şiddet yok demeyin bal gibi şiddet var. Ailesine ezdirmek, hastanede eşinin yanında olmamak, üstüne çocuk musun diye azarlamak, evi inletecek kadar bağırıp çağırmak bunların hepsi şiddet.
Hastane ortamı beni geriyor kendimi iyi hissetmiyorum, seni dışarda bekliyorum ama kötü hissedersen hemen ara gelirim diyebilir. Eve gelince bağırıp çağıracağına, canım güçlü olman lazım, zor bir süreç bizi bekliyor hemen bırakma kendini, bazen ben olmayabilirim yanında diyebilir. Kendi eziyetleri yanında anne baba abilerinin eziyetine de ses çıkarmıyor. Hödük benlik bir şey yok git kendin diyor, sanki çocuk sadece kadına ait.

Siz kendi mutsuzluğunuza bir çocuk ortak etmek istiyorsunuz. Benim düşüncem ölseniz bu adamı bırakmazsınız siz. Varlığınızın nedeni gibi görüyorsunuz çünkü 7 senedir kendinize hiç bir yatırım yapmamışsınız. İş - güç gelir yok, karısına değer veren bir koca yok ama 7 senedir çocuk peşinde koşuluyor.
 
sevgisiz evinize bir çocuk eksikmiş zaten. belki de yedi sene çocuğunuzun olmamasının bir sebebi vardır ne dersiniz??
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
Biz seni seviyoruz ❤ muhtemelen içinde bulunduğunuz olaydan kaynaklı streslisiniz ikinizde
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
Adam degismez önce bunu kabullenin ve sevgi değil hicbisey beklemeyin inanin bende yalnızım ama kendi kendinizi sevin insan kendi kendinede arkadaş olabilir.bende hep çok vericiydim ha bi değer görmedim umursanmadığını.simdi kimseden bisey beklemiyorum en güzeli yalnızlık da güzel şey yani
 
Ilk once meslek sahibi olacaksin ayaklarının üstünde duracaksın her zaman iyi giyinip iyi konuşacaksın kendini bol bol geliştireceksin .. yeri gelip naz yapip yeri gelip naz yapmayacaksin ya sevgililik donemi gibi olun evlilik ile ilgili bir cok kitap var bakabilirsinz cocuk içinde 7 yıldır olmuyorsa tedavi sart lakin iyi düşün tasin baba olurmu bi adam cocuktan sonra hersey daha kötü olabilir
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
Hayatınızdaki her şey kötü ise neden çocuk yapmaya uğraşıyorsunuz
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
Herkes böyle düşünüyorsa sorun sizdedir. Böyle bir evlilikte cocuk düşünene kadrar bir psikoloğa gidin kendiniz ruhunuzu iyilestirin öncelikle. Kendiniz olmuyormussunuz belkide yapmacık olsuğunuz için insanlar sizi samimiyetsiz bulup sevmiyordur. Kocanız da tam bir öküz böyle bir adamı baba etmek şart tabi siz de haklısınız
 
Alttan almayın
Adama bak sen cocuk istiyor hastaneye gelmiyor doğuma bile gelmez bu çocuğun olsa
Boşanmayi düşündün mü?
27 yas bir hayata başlamak için hiç geç degil
Benim arkadaşım çok erken yaşta evlenmiş boşanmış
Açıktan lise okumuş üniversite okudu atandı tekrar evlendi şimdi iki tatlı cocugu var
Hayatına yeniden baslamayip o adama katlansaydi hep uzulecekti
 
Bu adamdan hamile kalsan en ufak bir sorun yaşasan yanında olmayacak
Doğuma gideceksin yanında olmayacak
Lohusa olacaksın yanında olmayacak
Çocuğunun yeni yaptığı şeyleri ona anlatırken gününü paylaşırken yanında olmayacak
Çocuğunun ilk okul gününde yanında olmayacak; bedeni seninle olsa da aklı seninle olmayacak...
Neden yapıyorsun; senin kaderini yaşayan bir kurban daha doğurma daha iyi bir hayat mümkün.
Kendi bildiğin dünya bir kafes; ama daha iyisi de mevcut. Tek yapman gereken kafesin kapısını açmak. Allah lutfetmis sana adamın gerçek yüzünü göstermiş. Sen zorla mahpus tutuyorsun kendini
 
Allah aşkına şu konunuzu dışarıdan bir gözle okuyun,anlamak zor değil,adam sizi istemiyor daha. Çocuğunuz olunca onu hiç istemez. Sakın böyle bir adama,böyle bir evliliğe çocuk yapmayın.
 
bazı insanlara yaşadıkları gerçekten müstehak demek ki
şu hayata bir bebek getirmek neden
yapmaya bile çabası olmayan kocanın bakmaya hiç çabası olmayacağını gerçekten anlamıyor musunuz
zaten yalnızım diyorsunuz tüm sorumluluklarla tek başınıza kalacaksınız
off neden yazıyorum ki sanki
ne değişecekse
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
halen bu adamdan çocuk sahibi olmak istiyorsan da pes yani
 
Farzedin ki eşiniz geldi ve boşanmak istiyorum deyip dava açtı. İkinizi bağlayan bir çocuk da yok ortada. Ne yapacaksınız, dayanağım maddi gücüm yok nolur boşama beni mi diyeceksiniz? Mahkeme size üç kuruş nafaka bağlar, o da artık ömür boyu değil.

Bırak annesini abilerine kadar katlanıp sesinizi çıkaramıyormuşsunuz. Şiddet yok demeyin bal gibi şiddet var. Ailesine ezdirmek, hastanede eşinin yanında olmamak, üstüne çocuk musun diye azarlamak, evi inletecek kadar bağırıp çağırmak bunların hepsi şiddet.
Hastane ortamı beni geriyor kendimi iyi hissetmiyorum, seni dışarda bekliyorum ama kötü hissedersen hemen ara gelirim diyebilir. Eve gelince bağırıp çağıracağına, canım güçlü olman lazım, zor bir süreç bizi bekliyor hemen bırakma kendini, bazen ben olmayabilirim yanında diyebilir. Kendi eziyetleri yanında anne baba abilerinin eziyetine de ses çıkarmıyor. Hödük benlik bir şey yok git kendin diyor, sanki çocuk sadece kadına ait.

Siz kendi mutsuzluğunuza bir çocuk ortak etmek istiyorsunuz. Benim düşüncem ölseniz bu adamı bırakmazsınız siz. Varlığınızın nedeni gibi görüyorsunuz çünkü 7 senedir kendinize hiç bir yatırım yapmamışsınız. İş - güç gelir yok, karısına değer veren bir koca yok ama 7 senedir çocuk peşinde koşuluyor.
Ne alaka konu sahibi çaresiz kalmış ya da çok pasif kalmış gibi geldi bana. Varlığının nedeni olarak görse niye buraya konu açsın. Öyle olsa, Kendisinden hiç bahsetmez sürekli etrafının moralini bozmaya çalışır bence.
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
Bir tüp bebek annesi olarak,eşinizden emin değilseniz yapmayın çocuk. Bu sevgisizliğin içine zaten bebek gelmemeli. Bir de ekstra tedavi diyorsunuz. Tedavi süreçleri zor yıpratıcı. Eğer sırt sırta verip gögüslemezseniz bunları süreç sizi yıpratır. Çocuğunuz olsa bile bakıcak enerjiniz ve psikolojiniz kalmayabilir. Çocuk işini erteleyip bu evliliği gözden geçirin derim. Çocuk büyüteç gibidir evliliğin temelinde ne varsa onu büyütür diye bir söz okumuştum çok doğru..
 
Benim bir akrabagimin da cocugu olmuyor. Esinde herhangi bir sorun yok. Ama adam sirf "erkeklik gururuna" yediremediginden tedavi olmayi reddediyor. Kadin bosanamaz da cünkü ailesi aile degil. Cocuksuz kalacak esinin yüzünden. Demek istedigim: sizin kadar istemiyor belli ki. Zorlamayin. Bu evlilik degil. Arkadaslar diger herseyi yazmis. Bunlari hak etmiyorsunuz!
 
Üniversite okudugunuzda is bulacağınızın garantisi yok. Hele iibf okuyacaksaniz(iibf mezunuyum) hic zaman kaybetmeyin. Açıktan da okursunuz. Girin bir yere calismaya baslayin. Once maddi pranganizdan kurtulun, esinize bagli olmayin. Bu evlilikte cocuk sahibi olmak icin tek basiniza cabalamayin. Gebelik fiziksel olarak cok zor ama asıl zorluk dogumdan sonra basliyor. Esinizin size destek olacagini sanmıyorum. Tek basiniza cocuk buyuteceksiniz, maddiyat dolayisi ile bosanamayacaksiniz, ailenizin durumu zaten belliymis.



Hatta size kendi hayatimdan ornek vereyim.
Sizin yaşadıklarınızı evliligimde yasamadim ama incir çekirdeğini doldurmayack bir sebeple yasanan tartismayi maalesef aileler gördü. herkes iliski uzmani kesildi. Kadinsin alttan al, kadin onu yapmaz, kadin susar, yuvayi disi kus yapar, evine bakiyor ya o yeterli, bogma, bunaltma, kizdirma bir suru sacma sapan sey duydum. Beni bir kaliba sokmaya calistilar. Neyse ki o kaliba sığmayacak kadar büyüğüm herkesi susturdum, cenelerini kapattim. Hatta bu yuzden esimin psikiyatriste giden aile uyeleri benim de psikologa gitmemi onerdiler. Kendileri de eslerinden cok cekiyor, kadinin hizmet rolunu ustlendigi evlilikleri normal karsiliyor, maddi kaygılar yuzunden ayrilamiyor, rahatlamak icin ilac kullaniyorlar. Bir erkekle yani kocamla tartisabjlmem, susmamam onlari hayretlere dusurdu. Bunu cok uzulerek söylüyorum ki ozguvenimin kaynagi iş bulup calistigim an kimseye muhtac olmayacagim, kimsenin suratini cekmek zorunda olmayacagim bir meslegimin olmasi. Siz guclu olursaniz karsinizdakiler ezilip buzuluyor ama siz ezildikce tepenize cikiyorlar. Lutfen once meslek sahibi olun. Satis danismani olarak calisip sonran magaza mudurlugune gecen bir suru arkadasim var. Hepsi lise mezunu. Kendinizi bulduktan sonra zihniniz aydinlanacak, yolunuz acilacaktir.
Maddi olarak sıkıntım olmasaydı onceden yapacaktım, bekarken de babam okuldan aldı zorla okutmadı kıseyı evlenınce okudum unı gözümü korkutuyor cunku temelım yok
 
Bir tüp bebek annesi olarak,eşinizden emin değilseniz yapmayın çocuk. Bu sevgisizliğin içine zaten bebek gelmemeli. Bir de ekstra tedavi diyorsunuz. Tedavi süreçleri zor yıpratıcı. Eğer sırt sırta verip gögüslemezseniz bunları süreç sizi yıpratır. Çocuğunuz olsa bile bakıcak enerjiniz ve psikolojiniz kalmayabilir. Çocuk işini erteleyip bu evliliği gözden geçirin derim. Çocuk büyüteç gibidir evliliğin temelinde ne varsa onu büyütür diye bir söz okumuştum çok doğru..
Evet haklısınız en azından cocuk ısını ertelemeye karar verdım bu gece soylıyecem tedavıyi bıraktığımı
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X