Ne yapacagımı bılmıyorum :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Alttan almayın
Adama bak sen cocuk istiyor hastaneye gelmiyor doğuma bile gelmez bu çocuğun olsa
Boşanmayi düşündün mü?
27 yas bir hayata başlamak için hiç geç degil
Benim arkadaşım çok erken yaşta evlenmiş boşanmış
Açıktan lise okumuş üniversite okudu atandı tekrar evlendi şimdi iki tatlı cocugu var
Hayatına yeniden baslamayip o adama katlansaydi hep uzulecekti
Bosanmayı dusundum ama ne bileyim elle tutulur bır neden yok ortada siddet yok hakaret yok arada flım acar gel ızleyelım der gerci bunu ılgı olarak sanıo ama degıl ben bana destek cıkmasını ıstıyorum cekıngen bir yapım var oyle herkesle konusamam bılıyor mesela ama hep ustume geliyor hep kendı istedigi gibi olmamı bekliyor
 
Herkes böyle düşünüyorsa sorun sizdedir. Böyle bir evlilikte cocuk düşünene kadrar bir psikoloğa gidin kendiniz ruhunuzu iyilestirin öncelikle. Kendiniz olmuyormussunuz belkide yapmacık olsuğunuz için insanlar sizi samimiyetsiz bulup sevmiyordur. Kocanız da tam bir öküz böyle bir adamı baba etmek şart tabi siz de haklısınız
Psikologo gittim dha once hsfıf derecede depresyon baslangıcı demıstı sonra ılaclarla sersem olunca bıraktım
 
Bosanin 7 yildir cocugunuz olmuyor ve herseyi gectim su durumda bile yaninizda olmaktan kacan bi adamla evlisiniz. Bi gram sevgi veya vicdan goremiyorum ne yazikki
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
Kendiniz olsanız neden kimse sevmez diye düşünüyorsunuz? Birilerine yaranmak için sevilmek için uğraşarak yaşanmaz ki..

Yazdıklarınız da ayrılmak için elle tutulur bir sebep ayrıca. Böyle bir aileye çocuk yapmaya çalışmanız da ne kadar doğru sizce?

Ozguveninizi kazanıp kendinizi savunmaniz lazim artık.. toleransi, ozveriyi birn aldiginiz kadarini verin sizde karsinizdakilere.
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
Üniversite okuyacak kafa yok mu? Siz insanların size davranışlarıyla kendinizi degersizlige baya inandirmissiniz. Önce kendinize gelin , kendinize inanın, kendinizi sevin ve üniversite okuyun
 
Sana çocuk olunca sana bağlanır, eve bağlanır diye akıl veren varsa lütfen onları dinleme. Nice evlilikler çocuktan sonra bir daha toparlanamıyor. Aile desteği yok, meslek yok, maddiyat yok bir de küçük çocuğunla mümkün değil kurtaramazsın kendini mutsuz bir evlilikten.

Çocuk olunca düzelir dedikleri ne biliyor musun? Çoğu kadın ekonomik özgürlüğü yoksa normalde kabul etmeyeceği çoğu şeyi bebeğimin mamasını, bezini kim karşılayacak babasız büyümesin diyerek kabullenmek zorunda kalıyor. Herşeyi kabullenip adamın her dediğine he dersen de sanki evlilik sorunsuzmuş gibi oluyor ama aslında giden hep kadından gidiyor.

Senin hemen iş bulman gerekiyor. Belediyelerin meslek edindirme kurslarından bahsetmiş arkadaşlar muhakkak onlara yönel. Önce bir elin ekmek tutsun. Ama lütfen maaşını veya maaş kartını eşine teslim etme. Önce bir ekonomik özgürlüğün olsun, bebek yapmak şuan yapman gereken en son şey bile değil.
 
Ne yaparsanız yapın ama çocuk yapmayın. Mutsuz bir ailede büyüttüğünüz çocuklar sonra büyüse bile yaşadıkları hayata tutunamıyolar. Ömür boyu travmalarını peşlerinde sürüklüyolar. Kimseyi mutsuz olacağı bir eve mahkum etmeye hakkınız yok. Sizi sevmeyen sizden olan çocuğu da sevmeyecektir bu çocuk baba sevgisi olmadan, anne babası arasında sevgi göremeden nasıl sağlıklı büyüsün?
 
Psikologo gittim dha once hsfıf derecede depresyon baslangıcı demıstı sonra ılaclarla sersem olunca bıraktım
Doktordan iyi biliyorsunuz ya biraktiginiz iyi olmuş. Ne ilgincsiniz sersemlettiyse tekrar gidip doktordan tavsiye alsaydiniz tedaviyi yarim birakmak ne kadar saçma
 
"Korkuyorum, sana ihtiyacım var" dediğin adam bırakıp gidiyorsa sevgi ve şefkat beklemeyin.
Ha ille de bunları görmek istiyorum diyorsanız devam etmeyin.
cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki,
İşte bu düşünce sizi her daim birilerini memnun etmek için sınırlarını çizemeyen, bu yüzden de değer görmeyen, kırılacağınız davranışları seçip ona göre hareket edilmeyen biri olarak yaşamaya mecbur bırakır. İnan bana herkessiz oluyor, hemde sahte kalabalığın ayrıştığı değer veren insanlarla yaşamaya başlıyorsunuz.

Net olduğunuz, istemediğiniz şeyleri kabul etmediğiniz, idare etmediğiniz de en kötü ne olur?
Kendiniz olmak için daha kaç yaşama ihtiyacınız var?
Sizi değersiz gören insanlar hayatınızdan çıktığında nasıl bir yoksunluk hissedeceksiniz?

Bu soruları kendinize sık sık sorun ve cevaplayın. Kendi içsel sorgulamalarınız dışında hiç bir söz size bu sevmediğiniz yönlerinizi bıraktıramaz.
 
Bilmiyorum bazen olur ya hanı hıssedersınız bana sevdigini soyluo ama hıssetmıyorum
belki esinin utangac mizaci vardir o yüzden doktora gitmeye cekinir istemediginden degil sevsede belli edemez yada senin istedigin gibi dile getiremez hissettiremez
 
Üniversite okuyacak kafa yok mu? Siz insanların size davranışlarıyla kendinizi degersizlige baya inandirmissiniz. Önce kendinize gelin , kendinize inanın, kendinizi sevin ve üniversite okuyun
Basarabilecegime emin degılım
 
belki esinin utangac mizaci vardir o yüzden doktora gitmeye cekinir istemediginden degil sevsede belli edemez yada senin istedigin gibi dile getiremez hissettiremez
İyi ama bende ilgi gormek ıstıorum oyle bısey alsın fılan demıorum hissetmeyince o kdar uzuluyorum ki, belkıde normal hersey ben abartıyorum bılmıom kafamın ıcı cok dolu
 
3 üniversite diploması ile çok asgari ücretle çalıştım. Ülkede diploma ayrıcalığı yok ki keşke olsa da kızlar daha çok okusa..
O yüzden iş bulursunuz merak etmeyin..
 
Sizin canınızı cok acıtıyor saglam bir bosanma davasıyla sizde onu acıtmanız lazım ki artık anlasın ne kadar canınıza tak ettigini. Bir beyaz eşya firmasına basvurun bir mahaza vs en azından okulu tamamlayan kadar
 
İyi ama bende ilgi gormek ıstıorum oyle bısey alsın fılan demıorum hissetmeyince o kdar uzuluyorum ki, belkıde normal hersey ben abartıyorum bılmıom kafamın ıcı cok dolu
haklisinda esinde bilmiyorum ailesi ile iliskileri kimbilir ailesinde tanimadigi yasamadigi göremedigi sevgiyi ilgiyi sana nasil verecek ögretilmemisse
 
haklisinda esinde bilmiyorum ailesi ile iliskileri kimbilir ailesinde tanimadigi yasamadigi göremedigi sevgiyi ilgiyi sana nasil verecek ögretilmemisse
Babasıda oyle sevgisini asla gostermezmıs ksyınvalıdem anlatırdı, yanı bende aılemden bi sevgi gormedım ama esıme gosteriyorum
 
Bosanmayı dusundum ama ne bileyim elle tutulur bır neden yok ortada siddet yok hakaret yok arada flım acar gel ızleyelım der gerci bunu ılgı olarak sanıo ama degıl ben bana destek cıkmasını ıstıyorum cekıngen bir yapım var oyle herkesle konusamam bılıyor mesela ama hep ustume geliyor hep kendı istedigi gibi olmamı bekliyor
Bu da psikolojik şiddet değil mi
Boşanmak için illaki vucudunuzda morluk olması dayak yemeniz gerekmez
Duzelir diyorsanız çabalayın ama duxelir mi sizce ?
 
Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım :KK43: şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum :KK43: zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok :KK43: baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..
Belkide çocuğunuzun olmaması evrenin size bir işreti ...
 
Bu da psikolojik şiddet değil mi
Boşanmak için illaki vucudunuzda morluk olması dayak yemeniz gerekmez
Duzelir diyorsanız çabalayın ama duxelir mi sizce ?
Çabalıyorum ama o benım huyumu degıstırmek istiyor benı boyle kabul etsın dıyorum bende
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X