Çalışmak istemiyorum, istiyordum evet ama baktım ki onun için çookkk öenmli bu konu vazgeçtim. bütün hevesim kursağımdaki kaldı ama vazgeçtim. herkesin büyüüükk beklentileri yerle bir oldu ama o daha önemliydi benim için vazgeçtim. o çok büyük başarıların tam da karşılığını almaya gelmişti vakit ben vazgeçtim. sen daha değerlisin dedim, herşeyi geride bırakıp gidecektim ama vazgeçtim. sırf onun için vazgeçtim, şimdi çalışmak konusunu açmıyorum bile üzülüyor diye. ama kendisi maşallah susarak daha bi acıtıyor canımı. ben böyle bi sevgi istemiyorum yaa. böyle sevecekse sevmesin beni.
ah canım ya keşke vazgeçmeseydin..mesleğinde ne güzel eczane açardın gül gibi paranıda kazanırdın..hem kendi işinin patronusun ne bilim üzüldüm senin için..acaba ben çok mu haksızlık ediyorum benimkine ben butun gun erkeklerleyim inşaat muhendisiyim ama ne çektiğimi ben bilirim ne bir arkadaşıma bahsedebiliyorum ne ailemden birine..bahsetsem nolcak bir yerde kendine göre aklı kalıyor ama benim gibisini bulmuş gozunu kapatıp güvenmeli ama işte anlamıyorki:26: